-
1 μέλεος
μέλεος (vgl. μέλε), bei Eur. auch 2 Endgn, vergeblich, nichtig, VLL. u. Schol. Hom. erkl. μάταιος; οὐδέ τί σε χρὴ ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, Il. 10, 480; οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος, 23, 795; Od. 5, 416; Hes. οὐκ ἐδίδου μελέοισι πυρὸς μένος – ϑνητοῖς, den nichtigen, unglücklichen Menschen, Th. 563; adverbial, μέλεον, z. B. ἔγχεσι μὲν γὰρ ἤμβροτον ἀλλήλων, μέλεον δ' ήκόντισαν ἄμφω, Il. 16, 336, μέλεον δέ οἱ εὖχος ἔδωκας, 21, 473, wo die Alten auch einen mühlosen Sieg erklären. – Sp. bes. unglücklich, elend; μέλεος ἀϑλίων γάμων, Aesch. Spt. 761 (vgl. Eur. I. A. 1277 Troad. 166); μέλεοι δῆϑ' οἳ μελέους ϑανάτους εὕροντο 860, πάϑεα μέλεα Suppl. 104; so auch Soph. u. Eur.; Orak. bei Her. 7, 140, u. einzeln bei sp. D.
-
2 μέλεος
μέλεος, vergeblich, nichtig; οὐκ ἐδίδου μελέοισι πυρὸς μένος ϑνητοῖς, den nichtigen, unglücklichen Menschen; bes. unglücklich, elend -
3 χηρεύω
χηρεύω, 1) intrans., leer od. öde sein, τινός, νῆσος ἀνδρῶν χηρεύει Od. 9, 124; bes. des Gatten od. der Eltern beraubt, also verwittwe't, verwais't sein, im Wittwenstande leben, Is. 6, 51 Dem. 30, 11 u. sam sein, μέλεος μελέῳ ποδὶ χηρεύων Soph. O. R. 479; Eur. Alc. 1092. – 2) trans., leer, öde machen, berauben, bes. zur Wittwe od. Waise machen, τινά τινος, Sp., wie man auch Eur. Cycl. 440 nehmen kann.
-
4 μέλε
μέλε, ὦ μέλε, in attischer Umgangssprache sehr gebräuchliche Anrede, sowohl an Männer als an Frauen, Trauter, Guter, Lieber, Ar. Equ. 669 Nubb. 33 Eccl. 120. 133. 245 u. öfter; νὴ Δία ὦ μέλε, Plat. Theaet. 178 e; vgl. Ruhnk. Tim. p. 279; später nur in der Anrede an Männer. Die Abltg von μέλεος, so daß es für μέλεε stehen sollte, ist unpassend, da es in den meisten Fällen einen entschieden lobenden Sinn hat; Buttmann nimmt einen mit μέλι zusammenhangenden nom. μέλος an, die alten Gramm. erkl. ὦ ἐπιμελείας ἄξιε καὶ οἷον μεμελημένε.
-
5 ἜΡΩ
ἜΡΩ, sagen; dazu gehört das ep. praes. εἴρω in der 1. Pers., Od. 2, 162. 13, 7, νημερτέα εἴρω Od. 11, 137 (att. φημί); pass. εἴρεται, Arat. 172. 261; Plat. Crat. 398 d sagt τὸ γὰρ εἴρειν λέγειν ἐστίν; fut. ἐρῶ, ion. u. ep. ἐρέω, ich werde sagen, sprechen, perf. εἴρηκα, u. pass. εἴρημαι, εἴρητο, εἰρημένος, Il. 8, 524 Od. 12, 453; εἰρέαται = εἴρηνται, Her. 4, 181; μῠϑος εἰρημένος ἔστω Il. 8, 524; aor. p. ἐῤῥήϑην, erst spät u. unatt. ἐῤῥέϑην, ion. auch εἰρέϑην, Her., inf. ῥηϑῆναι, fut. pass. ῥηϑήσομαι, seltener εἰρήσομαι, wie οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος, nicht vergeblich soll dir das Lob gesagt sein, Il. 23, 795; εἰρήσεται ἐν βραχίστοις Pind. I. 5, 56; – οὐδὲ πάλιν ἐρέει, er wird nicht widersprechen, Il. 9, 56; ἔπος, ἀγγελίην, ich werde Botschaft ansagen, 1, 419 u. öfter; φόως ἐρέουσα, um das Licht anzukündigen, Il. 2, 49; ἐπὶ ῥηϑέντι δικαίῳ, wenn etwas Gerechtes gesagt worden, Od. 18, 414; μισϑὸς δέ οἱ ἦν εἰρημένος, war ihm zugesichert, Her. 8, 23. Bei den Attikern in denselben Vrbdgn wie εἶπον; τοιοῦτόν σοι ἐγὼ καὶ μῦϑον καὶ λόγον εἴρηκα Plat. Prot. 328 c; μυριάκις περὶ ἀρετῆς παμπόλλους λόγους εἴρηκα Men. 80 b; bestimmen, festsetzen, χρόνον, ὃν ὁ νόμος εἴρηκε Legg. IX, 879 e; ἐν τῷ ῥηϑέντι χρόνῳ XI, 921 a; mit doppeltem acc., τί δὲ τὸν ἕτερον ἐροῦμεν Soph. 268 b; τί ἐροῠσιν οἱ πολλοὶ ἡμᾶς Crit. 48 a. – Med., – al in der Bdtg des act., εἴρετο δεύτερον αὖτις, sie sagte zum zweitenmale, Il. 1, 513, wie εἴροντο δὲ κήδε' ἑκάστη Od. 11, 542. – bl Sonst ist εἴρομαι ich lasse mir sagen, ich frage, οὔτ' εἴρομαι οὔτε μεταλλῶ Il. 1, 553; φυλακὰς δ' ἃς εἴρεαι 10, 416; ὅς μ' εἴρεαι ἄντην 15, 247; conj. ὅ, ττι κέ σ' εἴρωμαι Od. 8, 549; imper. εἴρεο, 1, 284; auch ἔρειο, Il. 11, 611; εἰρέσϑω, Od. 17, 571; partic. εἰρόμενος, Il. 6, 239 Od. 24, 474; dazu tut. ἐρήσομαι, ion. u. ep. εἰρήσομαι, 7, 237. 19, 46; aor. ήρόμην, inf. ἐρέσϑαι, wie Bekker Od. 1, 405 u. 3, 69 u. öfter, μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσϑαι accentuirt (Wolf ἔρεσϑαι); so ist auch ἐρώμεϑα conj. aor., Od. 8, 133, u. ἔροιτο opt. aor., Od. 1, 135 (wo es dem ἀδήσειεν entspricht). 3, 77 (vgl. jedoch Schol. Il. 16, 47); sehr gew. mit indirecten Fragesätzen, ὅττι ἑ κήδοι 9, 402, εἰ, ob, 8, 132 u. sont; ἤρετο ὅ, τι ϑαυμάζοι καὶ ὁπόσοι τεϑνᾶσιν Thuc. 3, 113; τινά, befragen, Il. 1, 332; ϑεῶν εἰρώμεϑα βουλάς Od. 16, 402; auch τινά τι, Einen wonach fragen, τὸ μέν σε πρῶτον ἐγὼν εἰρήσομαι Od. 7, 237; vgl. 3, 243; εἴρετο πάντας παῖδα, er fragte alle nach dem Kinde, Pind. Ol. 6, 49; ἐρήσομαι δὲ τοσόνδε σε Eur. Or. 507; αὐτοὺς τὸ ἐναντίον εἰ ἐροίμεϑα Plat. Prot. 354 a; παρ' ἡμῖν τοὺς πετομένους ἢν ἔρῃ, wenn du bei uns nach ihnen fragst, Ar. Av. 167;. τινὰ περί τινος, Od. 1, 135. 405 u. öfter; τινὰ ἀμφί τι u. ἀμφί τινι, 11, 570. 19, 95; βούλομ' αὐτοὺς ἐρέσϑαι σοῦ κασιγνήτου πέρι Eur. El. 548; οὓς ἔφαμεν περὶ ἁρμονίας ἐρήσεσϑαι Plat. Rep. VII, 531 b; Her. 4, 76; – erfragen, erforschen, τί, Il. 7, 128 Od. 6, 298; τινά, nach Einem fragen, Il. 6, 239. 24, 390. – Vom praes. finden sich noch (wie von ἐρέω) conj., μάντιν ἐρείομεν, wir wollen fragen, Il. 1, 62, opt. ἐρέοιμεν, Od. 4, 192. 11, 229, part. ἐρέων, Il. 7, 128 Od. 21, 31; med. ἐρέεσϑαι, Od. 6, 298. 23, 106, ἐρέοντο, Il. 4, 332. 8, 445, ἐρέωμαι, Od. 17, 509. – Adj. verb. ῥητέον, ῥητός. – Vgl. übrigens ἐρωτάω u. ἐρεείνω.
-
6 ἔρο
ἔρο, sagen; ἐρέω, ich werde sagen, sprechen; οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος, nicht vergeblich soll dir das Lob gesagt sein; οὐδὲ πάλιν ἐρέει, er wird nicht widersprechen; ἔπος, ἀγγελίην, ich werde Botschaft ansagen; φόως ἐρέουσα, um das Licht anzukündigen; ἐπὶ ῥηϑέντι δικαίῳ, wenn etwas Gerechtes gesagt worden; μισϑὸς δέ οἱ ἦν εἰρημένος, war ihm zugesichert; bestimmen, festsetzen. (a) act., εἴρετο δεύτερον αὖτις, sie sagte zum zweitenmale. (b) εἴρομαι ich lasse mir sagen, ich frage; τινά, befragen; τινά τι, einen wonach fragen; εἴρετο πάντας παῖδα, er fragte alle nach dem Kinde; παρ' ἡμῖν τοὺς πετομένους ἢν ἔρῃ, wenn du bei uns nach ihnen fragst; erfragen, erforschen; τινά, nach einem fragen; μάντιν ἐρείομεν, wir wollen fragen
См. также в других словарях:
μέλεος — idle masc nom sg μέλεος idle masc/fem nom sg μέλος limb neut gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέλεος — (I) ο (Μ μελεός) βλ. μέλεγος. (II) μέλεος, α, ον, θηλ. και ος (Α) 1. αδιάφορος, άχρηστος («οὐδὲ τί σε χρὴ ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν», Ομ. Ιλ.) 2. άκαρπος, ανώφελος, άσκοπος 3. (ως προσφώνηση) δυστυχισμένος, άθλιος, ελεεινός («ὦ μέλεοι, τὶ… … Dictionary of Greek
μελέω — μέλεος idle masc/neut nom/voc/acc dual μέλεος idle masc/neut gen sg (doric aeolic) μέλεος idle masc/fem/neut nom/voc/acc dual μέλεος idle masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέως — μέλεος idle adverbial μέλεος idle masc acc pl (doric) μέλεος idle adverbial μέλεος idle masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέλεον — μέλεος idle masc acc sg μέλεος idle neut nom/voc/acc sg μέλεος idle masc/fem acc sg μέλεος idle neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέων — μέλεος idle fem gen pl μέλεος idle masc/neut gen pl μέλεος idle masc/fem/neut gen pl μέλη fem gen pl (epic ionic) μέλος limb neut gen pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέοις — μέλεος idle masc/neut dat pl μέλεος idle masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέοισι — μέλεος idle masc/neut dat pl (epic ionic aeolic) μέλεος idle masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέου — μέλεος idle masc/neut gen sg μέλεος idle masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέους — μέλεος idle masc acc pl μέλεος idle masc/fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μελέῳ — μέλεος idle masc/neut dat sg μέλεος idle masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)