-
21 medimnum
medimnum, ī, n. u. medimnus, ī, m. (μέδιμνος), ein griechisches Getreidemaß, ein griechischer Scheffel (= sechs modii), Form -um, Cic., Form -us, Lucil. fr. u. Nep. – / Genet. Plur. gew. medimnûm, Cic. u.a. (Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 168 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 414).
-
22 metreta
metrēta, ae, f. (μετρητής, eig. der »Abmesser«, dah.) I) das gewöhnliche Maß für Flüssigkeiten in Athen, zwölf χόες (congii) od. 144 κοτύλαι enthaltend (40 1), 3/4 des attischen μέδιμνος, der Metretes (vgl. Gromat. vet. p. 376, 8), Colum. 12, 22, 1. Gaius dig. 18, 1, 35. § 5 u. 7. – als Tonnenmaß der Schiffe, etwa Tonne, navis, metretas quae trecentas tolleret, Plaut. merc. prol. 76: plurimus Hispanas mittit mihi nauta metretas, Schiffsladungen von Waren, Mart. 5, 16, 7. – II) ein größeres Wein- od. Ölgefäß, einen Metretes fassend, etwa Tonne, Cato r. r. 100. Colum. 12, 47, 11 u. 51, 2: auf dem Rücken über die Straße getragen, Iuven. 3, 246.
-
23 modius
modius, iī, Genet. Plur. gew. iûm, m. (wie griech. μέδιμνος zu Wz. *med, messen), I) das röm. Getreidemaß, das Maß, der Scheffel = sechzehn sextarii od. der sechste Teil eines griech. medimnus = 101/2 Liter, farris modius, Varro: tritici modiûm CC, Cic.: mille fabae modii, Hor. – sprichw., multi modii salis simul edendi sunt, ut amicitiae munus expletum sit, Cic. de amic. 67: modio nummos metiri, v. einem sehr Reichen, Petron. 3, 7: pleno modio, mit vollem Maße, reichlich, Cic. ad Att. 6, 1, 16. – II) übtr.: A) bei den Feldmessern = der dritte Teil eines iugerum, Pallad. u. Gromat. vet. – B) die Höhlung, in der der Mastbaum steht, nach Isid. orig. 19, 2, 9. – / Genet. Plur. modiûm, zB. Cic. Verr. 3, 83 u. 110 111. Auct. b. Afr. 37, 2. Liv. 23, 37, 6. Spart. Sever. 23, 2; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 172.
-
24 Scheffel
Scheffel, modius (der röm. Scheffel). – medimnus (μέδιμνος, der griech. Scheffel, war sechsmal größer als der römische). – drei gehäufte Sch., tres modii cumulati. – Sprichw., etw. nicht unter den Sch. stellen, alqd in luce collocare (z.B. omnia bene facta).
-
25 σίκλος
-
26 σῑτηρός
-
27 τριτεύς
-
28 κοτύλη
κοτύλη, ἡ, die Höhlung, alles Hohle, πᾶν δὲ τὸ κοῖλον κοτύλην ἐκάλουν οἱ παλαιοί, Apollodor. bei Ath. XI, 479 a; vgl. Schol. Il. 23, 34. – a) hohles Gefäß, kleiner Becher, Schälchen, ll. 22, 494; dah. αἴ κέν τις κοτύλην καὶ πύρνον ὀρέξῃ Od. 15, 312, vgl. 17, 12, d. i. ob etwa Einer zu trinken u. zu essen giebt; πρίν σε κοτύλας ἐκπιεῖν οἴνου δέκα Ar. Plut. 737; οὐδὲ τρεῖς κοτύλας οἴνου Plat. Lys. 219 e; ψυκτῆρα πλέον ἢ ὀκτω κοτύλας χωροῦντα, wo es ein bestimmtes Maaß bezeichnet, das auch für trockene Dinge gebraucht wurde, = ἡμίξεστος u. τρύβλιον, deren vier auf einen χοίνιξ gehen, 71/2, Unze an Gewicht; 192 κοτύλαι machten einen μέδιμνος σιτηρός aus, Böckh's Staatshaush. I p. 99 u. Metrolog. p. 99 si. – b) die Knochenhöhle, bes. die Pfanne des Hüftheckens, in welcher der Kopf des Hüftknochens eingefügt ist, τῷ βάλεν Αἰνείαο κατ' ἰσχίον, ἔνϑα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι ll. 5, 305; so VLL. u. Ath. a. a. O. – Auch die hohle Hand, derhohle Fuß, Ath. a. a. O.; Poll. 9. 122. – Bei Aesch. frg. 51 sind χαλκόδετοι κοτύλαι Cymbeln; vgl. Ath. – Bei Luc. D. Mar. 4, 3 = κοτυληδών, vgl. Eust. 1782, 55.
-
29 μεδιμναῖος
μεδιμναῖος, so groß wie ein μέδιμνος, Hesych.
-
30 ἑκτεύς
-
31 εξμεδιμνος
-
32 πεντακοσιομεδιμνος
ὅ пентакосиомедимн (землевладелец, собирающий ежегодно 500 медимнов, т.е. ок. 26.3 тыс. литров сельскохозяйственных продуктов; по закону Солона πεντακοσιομέδιμνοι составляли первый, наиболее имущий класс афинского населения) Thuc., Arst., Plut. -
33 τετραδραχμος
-
34 τριακοσιομεδιμνος
ὅ получающий триста медимнов годового дохода, т.е. обладающий имущественным цензом всадника Dem. -
35 μεδίμνω
-
36 μεδίμνῳ
-
37 medimnum
medimnum, ī, n. u. medimnus, ī, m. (μέδιμνος), ein griechisches Getreidemaß, ein griechischer Scheffel (= sechs modii), Form -um, Cic., Form -us, Lucil. fr. u. Nep. – ⇒ Genet. Plur. gew. medimnûm, Cic. u.a. (Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 168 u. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 414).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > medimnum
-
38 metreta
metrēta, ae, f. (μετρητής, eig. der »Abmesser«, dah.) I) das gewöhnliche Maß für Flüssigkeiten in Athen, zwölf χόες (congii) od. 144 κοτύλαι enthaltend (40 1), 3/4 des attischen μέδιμνος, der Metretes (vgl. Gromat. vet. p. 376, 8), Colum. 12, 22, 1. Gaius dig. 18, 1, 35. § 5 u. 7. – als Tonnenmaß der Schiffe, etwa Tonne, navis, metretas quae trecentas tolleret, Plaut. merc. prol. 76: plurimus Hispanas mittit mihi nauta metretas, Schiffsladungen von Waren, Mart. 5, 16, 7. – II) ein größeres Wein- od. Ölgefäß, einen Metretes fassend, etwa Tonne, Cato r. r. 100. Colum. 12, 47, 11 u. 51, 2: auf dem Rücken über die Straße getragen, Iuven. 3, 246. -
39 modius
modius, iī, Genet. Plur. gew. iûm, m. (wie griech. μέδιμνος zu Wz. *med, messen), I) das röm. Getreidemaß, das Maß, der Scheffel = sechzehn sextarii od. der sechste Teil eines griech. medimnus = 101/2 Liter, farris modius, Varro: tritici modiûm CC, Cic.: mille fabae modii, Hor. – sprichw., multi modii salis simul edendi sunt, ut amicitiae munus expletum sit, Cic. de amic. 67: modio nummos metiri, v. einem sehr Reichen, Petron. 3, 7: pleno modio, mit vollem Maße, reichlich, Cic. ad Att. 6, 1, 16. – II) übtr.: A) bei den Feldmessern = der dritte Teil eines iugerum, Pallad. u. Gromat. vet. – B) die Höhlung, in der der Mastbaum steht, nach Isid. orig. 19, 2, 9. – ⇒ Genet. Plur. modiûm, zB. Cic. Verr. 3, 83 u. 110 111. Auct. b. Afr. 37, 2. Liv. 23, 37, 6. Spart. Sever. 23, 2; vgl. Neue-Wagener Formenl.3 1, 172. -
40 осьмина
-ы θ. παλ. μέδιμνος, μόδιος, μόδι (μέτρο περιεκτικότητας 15 λιτρών).
См. также в других словарях:
μέδιμνος — a medimnus masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέδιμνος — Μονάδα χωρητικότητας για ξηρά εδώδιμα, κυρίως σιτηρά. Θεσπίστηκε από τον Σόλωνα στην Αθήνα, ενώ υποδιαιρέσεις του ήταν ο τριτεύς (ένα τρίτο), ο εκτεύς (ένα έκτο), το ημίεκτο (ένα δωδέκατο), ο χοίνιξ (ένα τεσσαροκοστό όγδοο) και η κοτύλη (ένα… … Dictionary of Greek
Медимн — (μέδιμνος) основная единица меры сыпучих тел в древней Греции. Более древний, эгинский М., заимствован вместе со всей системой мер и весов из Вавилонии, вероятно, через посредство Финикии и равнялся двум вавилоно финикийским ефам; его 6 я часть… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
μεδίμνοις — μέδιμνος a medimnus masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεδίμνου — μέδιμνος a medimnus masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεδίμνους — μέδιμνος a medimnus masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεδίμνων — μέδιμνος a medimnus masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μεδίμνῳ — μέδιμνος a medimnus masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέδιμνοι — μέδιμνος a medimnus masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μέδιμνον — μέδιμνος a medimnus masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πεντακοσιομέδιμνος — ο, ΝΑ συν. στον πληθ. οι πεντακοσιομέδιμνοι (στην αρχαιότητα) ονομασία τής πρώτης από τις τάξεις τών Αθηναίων πολιτών, στις οποίες χώρισε τον πληθυσμό τής Αττικής ο Σόλων και στην οποία ανήκαν όσοι είχαν αγροτικό εισόδημα άνω τών 500 μεδίμνων από … Dictionary of Greek