-
1 λογχίτης
λογχίτηςspearman: masc nom sg -
2 λογχίτης
II λογχῖτις, ιδος, ἡ, plant with spear-shaped seeds, Serapias Lingua, Dsc.3.144, Gal.12.63.2 Holly-fern, Aspidium lonchitis, Dsc.3.145, Gal. l.c.3 shrub yielding τὸ Ἰνδικὸν λύκιον, Dsc.1.100.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λογχίτης
-
3 λογχίτην
λογχίτηςspearman: masc acc sg (attic epic ionic) -
4 λογχίτας
λογχίτᾱς, λογχίτηςspearman: masc acc plλογχίτᾱς, λογχίτηςspearman: masc nom sg (epic doric aeolic) -
5 λόγχη
Grammatical information: f.Meaning: `spear-, lancehead, javelin, lance' (Pi.).Compounds: Compp., e.g. λογχο-φόρος `lance-bearer' (E., Ar., X., Plb.), δί-λογχος `with double-lance' (A.).Derivatives: Diminut.: λογχ-ίον (hell. inscr.), - άριον (Posidon., Luc.), - ίς (hell. [?]), - ίδια (H. s. ζιβύννια). Adj.: λόγχιμος `belonging to the lance' (A.; after μάχιμος, Arbenz 79); λογχωτός `provided with lance(s)' (B., E., hell. inscr.; on the formation Schwyzer 503: 4) with λογχόομαι, s. below; λογχήρης `id.' (E.), λογχαῖος μετὰ τῆς λόγχης (Suid.). Subst.: λογχίτης m. `lance-bearer' (Hdn.; Redard 41), λογχῖτις f. plantname (Dsc., Gal.; after the form of the seeds, Strömberg Pflanzennamen 55). Verbs: λογχόομαι `provide with lance' (Arist., Str.; prob. backformation from λογχωτός) and (rare) λογχεύω `pierce with a lance' (AP 9, 300 in tit.), λογχάζει H. as explanation of δοράζει. From λόγχη NGr. λόχη `flame' with λοχεύω of stinging of bees, metaph. of the heat of fever, s. Hatzidakis in Kretschmer Glotta 5, 293.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Unexplained. Several unconvincing hypotheses. To λαγ-χάνω as "the reaching" (Solmsen Unt. 83 w. n. 1 hesitating after Prellwitz); prop. "the long one" from *λογχος = Lat. longus (Prellwitz Wb.2, Walde LEW2 s. longus), evtl. through cross with a form *λάχη belonging to λαχαίνω with further connection with Celt., e.g. MIr. lāigen `lance' (Walde LEW2 s. lancea; against this s. λαχαίνω), (also Lat. lancea is involved as indirect loan from λόγχη, s. W.-Hofmann s. v. All little convincing.Page in Frisk: 2,133-134Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λόγχη
См. также в других словарях:
λογχίτης — spearman masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λογχίτης — ο (Α λογχίτης) [λόγχη] στρατιώτης οπλισμένος με λόγχη, λογχοφόρος … Dictionary of Greek
λογχίτην — λογχίτης spearman masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λογχίτας — λογχίτᾱς , λογχίτης spearman masc acc pl λογχίτᾱς , λογχίτης spearman masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ίτης — (ΑΜ ίτης) κατάλ. μεγάλου αριθμού αρσ. ουσ. τής Ελληνικής, η οποία σχηματίστηκε από τη σύναψη τού επιθήματος της με το ληκτικό στοιχείο ι , θέματος ορισμένων λέξεων (πρβλ. πολ ίτης), απ όπου επεκτάθηκε, αργότερα, και σε άλλα θέματα (πρβλ. ζευγ… … Dictionary of Greek
λογχιστής — ο [λογχίζω] ο λογχίτης. [ΕΤΥΜΟΛ. < λογχίζω. Απόδοση του γαλλ. lancier. Η λ. μαρτυρείται από το 1853 στον Σπύρο Π. Βενέτη] … Dictionary of Greek
λόγχη — Η μεταλλική αιχμή του δόρατος, που ήταν αρχικά χάλκινη και στη συνέχεια σιδερένια. Λ. χρησιμοποιούσαν πολύ οι ασιατικοί λαοί, που παρουσίαζαν ακόμα και τους θεούς τους στις διάφορες απεικονίσεις να κρατούν λ. Ο Όμηρος, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν … Dictionary of Greek
