-
1 λείψανον
A piece left, remnant, : metaph., of a man, λ. φίλων, Φρυγῶν, Id.El. 554, Tr. 716;τὸ νῦν αὐτῆς [τῆς γῆς] λ. Pl.Criti. 110e
, cf. 111a;δάκρυα.. στοργᾶς λείψανον AP7.476
(Mel.); μειδιάματος λ. traces of a smile, Chor.in Rev.Phil.1.230.2 freq. in pl., remains of the dead,λείψαν' ἐκβάλλειν κυσίν E.Fr. 469
;λείψανα θανόντος S.El. 1113
;τὰ λ. τοῦ σώματος Pl.Phd. 86c
; βωμὸς λ. φωτὸς ἔχει CIG (add.) 4079b ([place name] Ancyra), al.; but λ. τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν their deeds, good name, etc., E.Andr. 774 (lyr.); remnants of youth, Ar.V. 1066 (lyr.); λ. τῶν Ἰλιακῶν παθημάτων sequels to.., Longin.9.12.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λείψανον
-
2 λείψανον
λείψανονpiece left: neut nom /voc /acc sg -
3 λειψάνοις
λείψανονpiece left: neut dat pl -
4 λειψάνου
λείψανονpiece left: neut gen sg -
5 λειψάνων
λείψανονpiece left: neut gen pl -
6 λείψανα
λείψανονpiece left: neut nom /voc /acc pl -
7 λειψάνω
-
8 λειψάνῳ
-
9 λειψάνωι
λειψάνῳ, λείψανονpiece left: neut dat sg -
10 λείψαν'
λείψανα, λείψανονpiece left: neut nom /voc /acc pl -
11 ἐμπύρευμα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐμπύρευμα
-
12 λείπω
Grammatical information: v.Meaning: `let, leave, leave behind', intr. `to be wanting, disappear', midd. `depart'.(Il.)Other forms: λιμπάνω (Sapph., Hp., Th., v. l. Λ 604), fut. λείψω, aor. 2 λιπεῖν, perf. λέλοιπα (alle Il.), midd. λέλειμμαι (Il.), aor. pass. λειφθῆναι (h. Merc., Pi.), aor. 1 λεῖψαι (Ar.),Compounds: often with prefix, e. g. ἀπο-, ἐκ-, ἐν-, κατα-, ὑπο-, As 1. member in mehreren governing compp., partly with privative meaning, e. g. λιπό-τεκνος `childless' (Pi.), s. Schwyzer 442; on the stemformation see Sommer Nominalkomp. 124 f.; also with inversion of the members as σαρκο-λιπής (AP) for λιπό-σαρκος (Hp.). Besides note λειψ(ι)- in λειψ-υδρ-ία `dirt of water' (Thphr.) etc.Derivatives: Subst.: 1. λεῖμμα ( ὑπό-, κατά-, ἔλ- λείπω etc.) `rest' (IA., Arist.). 2. λεῖψις ( ἔκ-, ἀπό- λείπω etc.) `leaving, be absent' (IA.). 3. λείψανον, most pl. -α `remainder' (E., Ar., Pl. 4. ἐκλειπ-ία `lack' (J.; cf. ἐκλιπ-ής below). - Adj.: 5. λοιπός (also ὑπό-, κατά- λείπω a. o. from ὑπο-λείπω etc.) `remaining' (posthom.) with ( ὑπο)λοιπ-άς f. `rest' (pap.), ἀπολοιπ-ασία `id.' (Hero, pap.; *ἀπολοιπ-άζω: ἀπόλοιπ-ος; Chantraine Form. 85, Schwyzer 469). 6. ἐκ-, ἐν-, ὑπο-λιπ-ής etc. (v. l. - λειπής) `lacking, remaining etc.' (Att.). 7. ἐκ-, ἐν-, παρα-, ὑπο-λειπτικός `regarding the ἔκλειψις' (hell.). - On its own is λίσσωμεν ἐάσωμεν H.; the explanation is dubious, cf. Schwyzer 692.Origin: IE [Indo-European] [669] `let, leave behind'Etymology: The thematic root aorist ἔ-λιπ-ε has exact parallels in Arm. e-lik', Skt. á-ric-a-t, IE *é-likʷ-e-t `he left'. With λέ-λοιπ-α agrees except the accent and the reduplication vowel Skt. ri-réc-a; without reduplication Germ., e.g. Goth. laiƕ, Lat. līqu-ī, IE *- loikʷ-. The nasalpresent λι-μ-π-άν-ω resembles best Arm. lk`-an-em (IE * likʷ-); nasalpresents of diff. formation are found also elsewhere, e. g. Skt. (3. sg.) ri-ṇá-k-ti, Lat. li-n-qu-ó. With the thematic root present λείπω agree Germ., e. g. Goth. leiƕan, OHG līhan `loan' (PGm. *līhu̯-) and Lith. liekù `let'; the last stands for older athemat. liek-mì. The Germ. present may go back on a nasalized *liŋhu̯-, which would agree with Lat. linquō. Note λοιπός beside the subst. Skt. ati-reka- m., Lith. ãt-laikas, OCS otъ-lěkъ `remainder' (IE *- loikʷ-o-); cf. Porzig Satzinhalte 304, Gliederung 167. - Further details WP. 2, 396f., Pok. 669f., W.-Hofmann s. linquō, Fraenkel s. lìkti.Page in Frisk: 2,99-100Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λείπω
-
13 ἐγκαταλείπω
ἐγκαταλείπω impf. ἐγκατέλειπον; fut. ἐγκαταλείψω; 1 aor. 3 pl. ἐγκατέλειψαν (TestJob 43:10); 2 aor. ἐγκατέλιπον, subj. ἐγκαταλίπω; perf. ἐγκαταλέλοιπα LXX. Pass.: 1 fut. ἐγκαταλειφθήσομαι; 1 aor. ἐγκατελείφθην; perf. 3 sg. ἐγκαταλέλειπται Ps 9:35, ptc. ἐγκαταλελειμμένος LXX, inf. ἐγκαταλελεῖφθαι (s. prec. entry; Hes., Hdt.+)① to cause someth. to remain or to exist after a point in time, leave of posterity Ro 9:29 (Is 1:9.—Cp. Lucian, Dial. Deor. 25, 1 εἰ μὴ ἐγὼ …, οὐδὲ λείψανον ἀνθρώπων ἐπέμεινεν ἄν).② to separate connection with someone or someth., forsake, abandon, desert (Socrat., Ep. 14, 10 [Malherbe p. 258] of soul and body; SIG 364, 88; 97; 495, 135 [III B.C.]; UPZ 71, 8 [152 B.C.]; POxy 281, 21; PTebt 27, 16; LXX; TestJos 2:4) τινά someone (X., Cyr. 8, 8, 4; Polyb. 3, 40, 7; Diod S 11, 68, 3; 18, 7, 6; Appian, Mithrid. 105 §493 desert one who is in danger; Jos, Vi. 205) 2 Ti 4:10, 16. Of feeling or being forsaken by God (TestJos 2:4) Mt 27:46; Mk 15:34 (both Ps 21:2; cp. Billerb. II 574–80; Dalman, Jesus [tr. 204–7]; WHasenzahl, D. Gottverlassenh. des Christus … u. d. christolog. Verständnis des griech. Psalters ’37; FDanker, ZNW 61, ’70, 48–69 [lit.]); 2 Cor 4:9; Hb 13:5 (Josh 1:5; Dt 31:6, 8; 1 Ch 28:20); B 4:14; Hm 9:2 (as Dt 31:6, 8); Hs 2:9; 1 Cl 11:1; abandon the fountain of life B 11:2 (Jer 2:13); God’s commandments D 4:13; B 19:2; ἐ. τὴν ἀγάπην forsake love 1 Cl 33:1 (Dio Chrys. 57 [74], 8 τ. φιλίαν; Jos., Ant. 2, 40 τ. ἀρετήν).— Cease assembling Hb 10:25 (do or carry on someth. in a negligent manner, be remiss is also prob.: Diod S 15, 9, 1 τὴν πολιορκίαν; Mitt-Wilck. I/2, 72, 8ff μηδένα δὲ τῶν ἱερέων ἢ ἱερωμένων ἐνκαταλελοιπέναι τὰς θρησκείας).— Leave (Menand., Epitr. 550 τούτοις μή μʼ ἐγκαταλίπῃς), allow to remain (cp. Demosth. 57, 58) τὴν ψυχὴν εἰς ᾅδην the soul in Hades Ac 2:27 (Ps 15:10), 31 (for ἐ. τινὰ εἰς cp. PsSol 2:7).—DELG s.v. λείπω. M-M. Spicq.
См. также в других словарях:
λείψανον — piece left neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειψάνοις — λείψανον piece left neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειψάνου — λείψανον piece left neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειψάνων — λείψανον piece left neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λειψάνῳ — λείψανον piece left neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λείψανα — λείψανον piece left neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
мощи — МОЩ|И (191), ИИ с. мн. Мощи, останки умершего святого: Мошти ст҃ыихъ съ вѣрою цѣлѹи. Изб 1076, 44; и цѣловавъ мощи въложиша въ ракѹ кам˫анѹ. СкБГ XII, 20г; аще отъселѣ обрѧщетьсѧ еп(с)пъ без мощии ос҃ща˫а цр҃квь. да отъвьрженъ бѹдеть. (χωρὶς… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
остатъкъ — ОСТАТЪК|Ъ (19), А с. 1.Остаток когол., чегол.: тѣм же и мы ѹбозии то˫а же трѧпезы ѡстатковъ крупиць вземше насыщаѥмсѧ. КТур XII сп. XIV2, 225; а ѡстатокъ бьены(х) тѣ(х). бѣжаша дружинѣ своеи. ЛЛ 1377, 134 об. (1186); на помощь сему и поспѣшенье… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
λείψανο — το (AM λείψανον) 1. τεμάχιο που απέμεινε από ένα όλο, υπόλειμμα, υπόλοιπο, κατάλοιπο, απομεινάρι (α. «τα λείψανα τού γεύματος τά έφαγε ο σκύλος» β. «Ἀργοῡς κάρα σὺν λειψάνῳ πεπληγμένος», Ευρ.) 2. το νεκρό ανθρώπινο σώμα, πτώμα, σορός, σκήνωμα… … Dictionary of Greek
лихой — лих, лиха, лихо, укр. лихий злой, дурной, несчастный , др. русск. лихъ лишенный, печальный, злой, плохой, лихой, отважный , ст. слав. лихъ ἀλλότριος (Супр., Клоц.), болг. лих, ж. лиха, ср. р. лихо злобный, лихой, своенравный , сербохорв. ли̑х,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Переход s в x — (правило «руки», закон Педерсена) фонетическое изменение, произошедшее в раннем праславянском языке[1][2]. Содержание 1 Описание явления 1.1 … Википедия
