-
1 κραύγαζος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κραύγαζος
-
2 κραυγάζω
κραύγαζοςmasc nom /voc /acc dualκραύγαζοςmasc gen sg (doric aeolic)κραυγάζωbay: pres subj act 1st sgκραυγάζωbay: pres ind act 1st sg -
3 κραυγάζων
κραύγαζοςmasc gen plκραυγάζωbay: pres part act masc nom sg -
4 κραύγαζε
κραύγαζοςmasc voc sgκραυγάζωbay: pres imperat act 2nd sgκραυγάζωbay: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
5 κραυγή
Grammatical information: f.Meaning: `cry, loud crying' (Att.).Derivatives: κραυγίας ἵππος, ὁ ὑπὸ κραυγῆς καὶ ψόφου ταρασσόμενος H. and κραυγός δρυοκολάπτου εἶδος H. Denomin. κραυγάζω `cry, crack' (unknown poet ap. Pl. R. 607b, D., hell.) with κραυγασμός `crying' (Diph.), - αστής `cryer' (AB), - άστρια f. (H.), - αστικός `crying' (Procl., sch.). Also κραύγασος `cryer' (Gloss.; Schwyzer 516, Chantraine Formation 435) with Κραυγασίδης (Batr.), κραύγαζος (Ptol.). - Other formation κραυγανάομαι in κραυγανώμενον (Hdt. 1, 111; v. l. - γόμενον; cf. Schwyzer 770); uncertain sch. Call. Aet. Fr. 1, 20. - Further the PN Κραῦγις, Κραυξίδας, Κραυγαλίδαι (Bechtel Hist. Personennamen 496).Etymology: With κραυγ-ή, which as nomen actionis could point to a primary verb, agree in Germanic and Balto-Slavic several forms. With κραυγός OWNo. hraukr `searaven' could be directly equated (Fick KZ 43, 144; rejected by Falk-Torp Wb. s. raage II). Besides with ablauting ū Goth. hrūk acc. sg. `crowing' and hrūkjan `to crow' (would be Gr. *κρυγέω; [not to κορύγης κῆρυξ. Δωριεῖς H.; s.v. κῆρυξ]; Fick l.c.). Final tenuis is seen in Lith. kraukiù, kraũkti `screech', Slav., e.g. Russ. kruk `raven' (IE * krauk-os). Note further, with palatal final, Skt. króśati = Av. xraosaiti `screem, cry'. - As in comparable κράζω, κρώζω, κραυγή is based on an old soundimitation. Pok. 571, Vasmer Russ. et. Wb. s. kruk, Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. hruk, W.-Hofmann s. cornīx.Page in Frisk: 2,10-11Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κραυγή
См. также в других словарях:
κραύγαζος — κραύγαζος, ὁ (Α) [κραυγάζω] ο κραύγασος* … Dictionary of Greek
κραυγάζω — κραύγαζος masc nom/voc/acc dual κραύγαζος masc gen sg (doric aeolic) κραυγάζω bay pres subj act 1st sg κραυγάζω bay pres ind act 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κραυγάζων — κραύγαζος masc gen pl κραυγάζω bay pres part act masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κραύγαζε — κραύγαζος masc voc sg κραυγάζω bay pres imperat act 2nd sg κραυγάζω bay imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κραυγή — η (AM κραυγή) 1. έναρθρη ή, συνηθέστερα, άναρθρη δυνατή φωνή (α. «μόλις άκουσε τις κραυγές της, έτρεξε να δει τι συμβαίνει» β. «καὶ τῶν οἰκετῶν ἅμα ἀπὸ τῶν οἰκιῶν κραυγῆ τε καὶ ὀλολυγῆ χρωμένων», Θουκ. γ. «ζητεῑν τοὺς τοιούτους ἀνθρώπους… … Dictionary of Greek
