-
1 κραιπαλόκωμος
κραιπᾰλό-κωμος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κραιπαλόκωμος
-
2 κραιπάλη
Grammatical information: f.Meaning: `drinking-bout, headache' (Hp., Ar.).Compounds: Compp. ἀ-κραίπαλος `without headache, liberating' (Arist., Dsc.), κραιπαλό-κωμος `assisting a bout' (Ar.).Derivatives: κραιπαλώδης `given to drunkenness' (Phld., Plu.), κραιπαλάω `have a headache' (Ar., Pl., Plb.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: Popular word in - άλη; cf. for the formation ἀγκάλη, μασχάλη, σκυτάλη etc. (Chantraine Formation 245ff.); further unclear. Connection to κραιπνός (Curtius 679f. w. n.) with ν: λ-change is probable and is also semantically not impossible, but not evident (cf. Solmsen KZ 30, 602f.). Wrong IE. explanations in Bq. Lat. LW [loanword] crāpula `id.' ( \> Fr. crapule) with long ā (it will continue the Pre-Greek variation αι\/ᾱ, Fur. 336ff.). See W.-Hofmann s. v.; also Ernout Aspects du vocab. latin 61 a. 67. See also André, Ant. Class. 33 (1964) 92f. - IE would require * kreh₂i-, which is improbable; so prob. Pre-Greek.Page in Frisk: 2,4Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κραιπάλη
См. также в других словарях:
φιλόκωμος — ον, Α 1. αυτός που τού αρέσουν τα γλέντια, οι διασκεδάσεις 2. (για μουσικά όργανα) αυτός που συνοδεύει τα γλέντια, τις ευωχίες 3. (το αρσ.) προσωνυμία τού Ανακρέοντος. [ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο) * + κωμος (< κῶμος «συμπόσιο, διασκέδαση»), πρβλ.… … Dictionary of Greek
