-
1 κουβεντιάζω
[кувэндьязо] р. разговаривать, беседовать,Λεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > κουβεντιάζω
-
2 беседовать
-
3 поговорить
поговорить μιλώ, κουβεντιάζω· я должен \поговорить с тобой πρέπει να σου μιλήσω* \поговорить ещё раз ξαναμιλώ* * *μιλώ, κουβεντιάζωя до́лжен поговори́ть с тобо́й — πρέπει να σου μιλήσω
поговори́ть ещё раз — ξαναμιλώ
-
4 разговаривать
-
5 говорить
говор||и́тьнесов1. (ό)μιλώ, λέγω, διαλέγομαι, συζητώ, κουβεντιάζω:\говорить πο-ру́сски (по-гречески и т. п.) ὀμιλῶ ρωσικά (ελληνικά κ.λ.π.)· ребенок еще не \говоритьнт τό μωρό ἀκόμη δέν μιλάει· \говорить впусту́ю μιλάω στό βρόντο, χάνω τά λόγια μου· манера \говорить ὁ τρόπος ὁμιλίας· \говорить в нос μιλάω μέ τή μύτη· не давать \говорить δέν ἀφήνω νά μιλήσει·2. (что-л. кому-л. или ὁ ком-л., ὁ чем-л.) λέγω:\говорить правду λέγω τήν ἀλήθεια· \говорить речь βγάζω λόγο, ἐκφωνῶ λόγον, ἀγορεύω· \говорить вздор λέγω ἀνοησίες·3. (с кем-л.) συζητώ, κουβεντιάζω·4. (свидетельствовать) δείχνω, μαρτυρώ, σημαίνω:это \говоритьит само за себя εἶναι αὐτονόητο· это \говоритьит в его пользу αὐτό εἶναι ὑπέρ αὐτοῦ· ◊ нечего \говорить, что и \говорить ὁϋτε συζήτηση, βέβαια, ἀσφαλῶς, σωστἄ легко тебе \говорить ἐξω ἀπ' τό χορό πολλά τραγούδια λένε· не \говоритья ни слова χωρίς νά πή κουβέντα· откровенно \говоритья νά πούμε τήν ἀλήθεια· собственно \говоритья ἐδῶ πού τά λέμε· иначе \говоритья μ' ἄλλα λόγια· короче \говоритья κοντολο-γής· между нами \говоритья ἐδῶ πού τά λέμε μεταξύ μας· не \говоритья уже ὁ... γιά νά μήν ἀναφέρω καί...· \говоритьят, что... λένε πώς...· \говоритьит Москва! радио μιλάει ἡ Μόσχα!. -
6 поговорить
поговоритьсов μιλώ, κουβεντιάζω λιγάκι:\поговорить немного κουβεντιάζω λίγο· \поговорить еще раз ξαναμιλώ, τά ξαναλέω. -
7 разговаривать
разговариватьнесов (ό)μιλώ, συνομιλώ/ συζητώ, κουβεντιάζω (беседовать):\разговаривать с кем-л. μιλώ (или κουβεντιάζω) μέ κάποιον \разговаривать с самим собой μιλώ μόνος μου· \разговаривать по-гречески (6)μιλῶ ἐλληνικά· \разговаривать о му́зыке συζητώ περί μουσικής· не стоит и \разговаривать об этом δέν ἀξίζει νά μι*οῦμε γι ' αὐτό. -
8 толкованиеть
толкование||тьнесов1. ἐρμηνεύω, ἐξηγώ, σχολιάζω:\толкованиетьть законы ἐρμηνεύω τους νόμους·2. (объяснять) разг ἐξηΥὠ, ἐξιστορώ:сколько ни толкуй ему́ \толкованиеть ничего́ не хочет слу́шать δσο καί νά τοῦ ἐξηγείς τίποτε δέν θέλει ν' ἀκούσει·3. (разговаривать) разг (ό)μιλῶ, συζητώ, κουβεντιάζω:\толкованиетьть о делах συζητώ γιά ὑποθέσεις, κουβεντιάζω γιά δουλειές· что тут много \толкованиетьть, тут и \толкованиетьть нечего δέν χρειάζονται πολλές συζητήσεις· он все свое толкует αὐτός πάντα τό δικό του. -
9 перемолвить
-влю, -вишь ρ.σ.μ. (απλ.) συνομιλώ, κουβεντιάζω•не с кем перемолвить слово δεν έχω με ποιόν να κουβεντιάσω.
συνομιλώ στα γρήγορα, σύντομα•перемолвить несколькими словами с соседом κουβεντιάζω λίγο με το γείτονα.
-
10 вести
вести 1) (сопровождать) οδηγώ, συνοδεύω 2) (руководить) καθοδηγώ, διευθύνω \вести собрание προεδρεύω στη συνέλευση 3) (направлять) οδηγώ \вести машину οδηγώ το αυτοκίνητο* \вести мяч φέρω την μπάλα 4) (осуществлять) δι ευθύνω \вести борьбу κάνω αγώ να, αγωνίζομαι' \вести переговоры διαπραγματεύομαι \вести разговор συνομιλώ, κουβεντι άζω 5) (куда-л.) φέρω, οδηγώ; куда ведёт эта дорога? πού βγαίνει (или οδηγεί) αυτός ο δρόμος; ◇ \вести себя φέρομαι, συμπεριφέρομαι* * *1) ( сопровождать) οδηγώ, συνοδεύω2) ( руководить) καθοδηγώ, διευθύνωвести́ собра́ние — προεδρεύω στη συνέλευση
3) ( направлять) οδηγώвести́ маши́ну — οδηγώ το αυτοκίνητο
вести́ мяч — φέρω την μπάλα
4) ( осуществлять) διευθύνωвести́ борьбу́ — κάνω αγώνα, αγωνίζομαι
вести́ перегово́ры — διαπραγματεύομαι
вести́ разгово́р — συνομιλώ, κουβεντιάζω
5) (куда-л.) φέρω, οδηγώкуда́ ведёт э́та доро́га? — πού βγαίνει ( или οδηγεί) αυτός ο δρόμος
••вести́ себя́ — φέρομαι, συμπεριφέρομαι
-
11 беседовать
беседоватьнесов συνομιλώ, ἔχω συζήτηση, συνδιαλέγομαι, (ό)μιλῶ, κουβεντιάζω. -
12 болтать
болтать Iнесов1. (взбалтывать) ἀνακατώνω, ἀνακατεύω;2. (качать) κινώ, σείω, κουνῶ:\болтать ногами κινώ (или κουνώ) τά πόδια μου.болтать IIнесов (говорить) φλυαρώ, πολυλογώ:\болтать вздор μωρολογώ, λέω ἀνοησίες; \болтать без умолку φλυαρώ ἀσταμάτητα; \болтать с кем-л. κουβεντιάζω μέ κάποιον. -
13 переговариваться
переговариватьсянесов κουβεντιάζω μέ κάποιον. -
14 перекидываться
перекидывать||ся1. разг прям., перен:\перекидыватьсяся мячом παίζω τόπι· \перекидыватьсяся слова́ми ἀνταλλάσσω κουβέντες, κουβεντιάζω λίγο·2. (перейти на чью-л. сторону) περνῶ·3. (распространяться \перекидываться об огне) μεταδίνομαι. -
15 побеседовать
побеседоватьсов μιλώ (μέ κάποιον), κουβεντιάζω (λίγο καιρό). -
16 потолковать
потолковатьсов κουβεντιάζω λιγάκι. -
17 проговорить
проговоритьсов1. (произнести) προφέρω, λέγω:\проговорить сквозь зубы μουρμουρίζω· он не \проговоритьл ни слова δέν ἐπρόφερε I (ούτε μιά) λέξη·2. (провести время в разговорах) (ό)μιλῶ, κουβεντιάζω (ορισμένη ὠρα):\проговорить весь вечер περνώ ὅλη τή βραδυά κουβεντιάζοντας. -
18 беседовать
-дую, -дуешьρ.δ.κουβεντιάζω, συνομιλώ, συνδιαλέγομαι. -
19 вести
веду, ведешь, παρλθ. χρ. вел, вела, -ло, μτχ. ενστ. ведущий, μτχ. παρλθ. χρ. ведший, παθ. μτχ. ενστ. ведомый, επίρ. μτχ. ведя; ρ.δ.1. μ. οδηγώ, προσάγω•вести слепого за руку οδηγώ τον τυφλό από το χέρι.
|| βαδίζω επικεφαλής•вести войско в бой βαδίζω επικεφαλής του στρατεύματος στη μάχη.
|| οδηγώ (όχημα, πλοίο κ.τ.τ.)2. μτφ. διευθύνω, καθοδηγώ•вести практические занятия καθοδηγώ τις πρακτικές ασκήσεις.
3. κατευθύνω•все дороги ведут в рим όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη.
4. διεξάγω εργασία, φτιάχνω, κάνω•он смотрел, как ведут железные дороги αυτός κοίταζε, πως φτιάχνουν τις σιδηροδρομικές γραμμές•
они вели телефонные провода αυτοί περνούσαν τηλεφωνικά καλώδια.
5. φέρω, άγω• καταλήγω•куда -ет эта дорога? που οδηγεί αυτός ο δρόμος;
μτφ. συνεπάγομαι, συνεπιφέρω, έχω σαν αποτέλεσμα•алкоголизм -етквы-ровдению ο αλκολισμός οδηγεί στον εκφυλισμό.
6. απρόσ. σκεβρώνω•доску -ет от сырости η οανίδα σκεβρώνει από την υγρασία.
7. μ. κρατώ• διεξάγω, τηρώ, διατηρώ, εκτελώ•вести протокол κρατώ πρακτικό•
вести дневник κρατώ ημερολόγιο•
вести записи κρατώ σημειώσεις•
вести огонь ανάβω φωτιά•
вести знакомство πιάνω γνωριμία•
вести войну διεξάγω (κάνω) πόλεμο•
вести борьбу κάνω αγώνα (αγωνίζομαι)•
вести разговор κάνω κουβέντα, κουβεντιάζω, συνομιλώ•
вести переписку έχω αλληλογοαφία (αλληλογραφώ).
εκφρ.вести свой род от кого – έλκω το γένος απο....- начало от... έχω την αρχή απο... вести себя как φέρνομαι σαν1. διεξάγομαι, γίνομαι. || επιτελούμαι, πραγματοποιούμαι•-утся переговоры γίνονται διαπραγματεύσεις.
2. οδηγούμαι, διευθύνομαι, διοικούμαι•корабль -ется опытным капитаном το καράβι οδηγείται από έμπειρο καπετάνιο.
3. απρόσ. υνηθίζεται•так -ется исстари έτσι συνηθίζεται από παλιά.
4. πολλαπλασιάζομαι, πληθαίνω, -θύνομαι, αβγαταίνω•хорошо -утся куры καλά προκόβουν οι κότες.
-
20 говорить
ρ.δ., παθ. μτχ. παρλθ. χ ρ., говоренный, βρ: -рен, -рена, -рено.1. ομιλώ, μιλώ, κρένω•ребенок еще не -ит το παιδάκι ακόμα δε μιλά.
|| κατέχω ξένη γλώσσα•говорить по-русски μιλώ ρωσικά.
2. λέγω, λέω•говорить правду λέγω την αλήθεια•
говорить ложь λέγω ψέματα, ψεύδομαι.
|| διηγούμαι. || μτφ. εμφυσώ, εμπνέω. || μτφ. υπαγορεύω.3. συνομιλώ, κουβεντιάζω. || φημολογώ•-ят, что вы нвлвдим λένε πως είστε ακοινώνητος.
|| μαρτυρώ, αποδείχνω•факты -ят τα έργα (πράξεις) λένε.
εκφρ.говорить на разных языках – μιλούμε σε διάφορες γλώσσες (δεν καταλαβαίνομε ο ένας το άλλον, δεν συνεννοούμαστε)•тебе -ят – εσένα λένε (άκουσε)•вам -ю – εσάς μιλώ (ακούτε)•и не -ите – ούτε λόγος να γίνεται, δε χρειάζεται κουβέντα (αναμφίβολα, οπωσδήποτε)•иначе -я – με άλλα λόγια•само за себя -ит – μιλάει το ίδιο, είναι αυτονόητο, αυτοφανές, αυτόδηλο•что и говорить – τι να πω (είναι σωστό)•что ή как ни -и – ό,τι, όσο και να πεις•что вы -ите! – τι λέτε!•это -ит в его пользу – αυτό είναι υπέρ αυτού, προς όφελος του•не -я уже – για να μην πω ακόμα.1. λέγομαι, μιλιέμαι• προφέρομαι. || αναφέρομαι.2. έχω διάθεση γιά κουβέντα.3. φημολογούμαι• λέγομαι•как -ится όπως λέγεται.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κουβεντιάζω — κουβεντιάζω, κουβέντιασα βλ. πίν. 35 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
κουβεντιάζω — [κουβέντα] 1. συνομιλώ, συζητώ 2. διαπραγματεύομαι κάτι, τό συζητώ με κάποιον λεπτομερώς 3. καθοδηγώ, δασκαλεύω («τόν έχουν κουβεντιάσει, γι αυτό άλλαξε στάση απέναντί μου») 4. κακολογώ, σχολιάζω δυσμενώς, επικρίνω («τόν κουβεντιάζει όλο το χωριό … Dictionary of Greek
κουβεντιάζω — κουβέντιασα, κουβεντιάστηκα, κουβεντιασμένος 1. συζητώ, συνομιλώ. 2. συνεννοούμαι με κάποιον: Τα κουβεντιάσαμε και μείναμε σύμφωνοι. 3. κακολογώ, δυσφημώ: Τον κουβεντιάζουν στα καφενεία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κρυφοκουβεντιάζω — κουβεντιάζω κρυφά, μυστικά, κρυφομιλώ … Dictionary of Greek
λέγω — και λέω (AM λέγω, Μ και λέω) 1. εκφράζομαι με τον προφορικό λόγο, ομιλώ, λαλώ (α. «ο καθένας είπε τις απόψεις του» β. «λεγέτω μὲν οὖν περὶ αὐτοῡ ὡς ἕκαστος γιγνώσκει», Θουκ. γ. «ἔλεξαν ὑπὲρ τῶν στρατηγῶν τάδε», Ξεν.) 2. φρονώ, νομίζω (α. «τί λες… … Dictionary of Greek
άστρο — και άστρι και αστρί, το (AM ἄστρον) 1. το αστέρι 2. ο έξοχος, ο υπέροχος («αυτός είναι άστρο», «Ἀκροκόρινθον Ἑλλάδος ἄστρον») νεοελλ. 1. ο αστερισμός, το ζώδιο κάθε ανθρώπου («γεννήθηκε σε καλό άστρο») 2. α) «άστρο της ημέρας» ο ήλιος β) «άστρο… … Dictionary of Greek
αέρας — Όρος με πολλές ερμηνείες και χρήσεις. Ο άνεμος που δεν είναι πολύ δυνατός. Τo κλίμα ενός τόπου και μεταφορικά το ψυχολογικό κλίμα. Η εξωτερική εμφάνιση, το ύφος, το παρουσιαστικό. Η τόλμη, η αλαζονεία, η αυθάδεια. Έκφραση της ψυχικής διάθεσης. Η… … Dictionary of Greek
αερο- — α΄συνθ. λ. της Αρχαίας και της Νεοελληνικής από το ουσ. αήρ αέρας. Στα Νεοελληνικά απαντά συχνά και ως αγερο , πρβλ. αγέρας, π.χ. αρχ. νεοελλ. αερό βιος, αερο δόνητος, αερο δρόμος, αερο ειδής, αερο μαχία, αερο μιγής, αερο μιχλώδης, αερο πέτης,… … Dictionary of Greek
ακουβέντιαστος — η, ο [κουβεντιάζω] 1. αυτός που δεν τόν κουβεντιάζουν με κακία, που δεν δίνει αφορμή για κουτσομπολιά 2. αυτός με τον οποίο δεν μπορεί κανείς να κουβεντιάσει, ο δύστροπος … Dictionary of Greek
καλοκουβεντιάζω — 1. μιλώ με σαφήνεια, κουβεντιάζω σοβαρά 2. μπαίνω στο κύριο θέμα τής συνομιλίας («όσο να ειπεί, να καλοκουβεντιάσει», δημ. τραγ.) 3. μιλώ με συμβιβαστικό τόνο, αποφεύγω λέξεις και εκφράσεις που είναι δυνατόν να εξοργίσουν κάποιον 4. παροιμ. «όσο… … Dictionary of Greek
καλοσύντυχος — καλοσύντυχος, ον (Μ) κοινωνικός, αυτός που κάνει καλή συντροφιά, ο καλός στις συναναστροφές. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο) * + συντυχαίνω «συνομιλώ, κουβεντιάζω»] … Dictionary of Greek