-
1 κλῃστός
-
2 κληστος
-
3 κλῃστός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλῃστός
-
4 ἄ-κλῃστος
-
5 κλειστος
-
6 κληιστος
-
7 κλειστός
-
8 βεβαιως
1) уверенно, с уверенностью, наверняка, твердо(εὖ φρονεῖν Eur.; β. οὐκ΄ οἶδα Dem.; ἀπαγγέλλειν Plut.)
2) устойчиво, постоянно, оседло(Ἑλλὰς β. οἰκουμένη Thuc.)
3) надежно, прочно(κλῃστός Thuc.)
-
9 κλειστός
A that can be shut or closed,κληϊσταὶ σανίδες Od.2.344
;χῶμα γαίας κ. E.Fr. 617
,βεβαίως κ. Th.2.17
;κ. λιμήν Id.7.38
;κ. ἀναβάσεις Aen.Tact.22.19
, cf. Str.14.6.3, Scyl.29, al.;κ. ὕδωρ Aristobul.35
J.;θυρίδες κ. D.S.20.85
, cf. Luc.VH1.24, Philostr.Im.1.13.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλειστός
-
10 κλείς
Grammatical information: f.Meaning: `bar, bolt' (sec. `rowing bench', Leumann Hom. Wörter 209), ` hook, key, collar bone' (Il.).Other forms: κλειδός, κλεῖν (late κλεῖδα), older κλῄς, κλῃδός, κλῃ̃δα (on the notation Schwyzer 201f.), ep. Ion. κληΐς, - ῖδος, - ῖδα, Dor. κλᾱΐς, - ῖδος beside - ίδος (Simon., Pi.; Aeol.?, cf. Schwyzer 465), besides κλᾳξ (Theoc.), κλαικος, - κα (Epid., Mess.)Dialectal forms: Myc.. karawiporo = κλαϜι-φόροςCompounds: Compp., e. g. κλειδ-οῦχος ( κλῃδ-) m. f. `key-holder' (inscr.), κατα-κλείς, - κληΐς `lock, case, quiver' (Att.; from κατα-κλείω);Derivatives: Diminut. κλειδίον (Ar., Arist.); κλειδᾶς m. `lock-smith' (pap., inscr., Empire); late denomin. κλειδόω (Smyrna, pap.) with κλείδωσις (sch.), - ωμα (Suid.). - Old denomin. κλείω, Oldatt. κλῄω, Ion. κληΐω (Hdt.), late κλῄζω ( Hymn. Is., AP), Theoc. κλᾳζω, aor. ep. Ion. κληϊ̃σαι, κληΐσσαι (Od.), Oldatt. κλῃ̃σαι, Att. κλεῖσαι, pass. κληϊσθῆναι, κλῃσθῆναι, κλεισθῆναι (Ion. resp. Att.), κλᾳσθῆναι (Theoc.), fut. κλῄσω (Th.), κλείσω, perf. κέκλῃκα (Ar.), κέκλεικα (hell.), midd. κέκλῃμαι (-ήϊμαι), κέκλειμαι, Dor. κέκλᾳνται (Epich.); after it Dor. aor. ( κλαΐξαι) κλᾳ̃ξαι, pass. κλαιχθείς, fut. κλᾳξῶ (Theoc., Rhod.), backformed present ποτι-κλᾳγω (Heracl.), often with prefix, esp. ἀπο-, κατα-, συν-, `shut, block'. From there κλήϊθρον, κλῃ̃θρον, κλεῖθρον, κλᾳ̃θρον `lock, block' (IA. h. Merc. 146, Dor.) with κλειθρίον (Hero), κλειθρία `key-hole' (Luc.; cf. Scheller Oxytonierung 54), κλάϊστρον (Pi.), κλεῖστρον (Luc.) `lock', κλῃ̃σις, κλεῖσις (Th., Aen. Tact.), κλεῖσμα, κλεισμός (hell.; also ἀπόκλῃσις etc. from ἀπο-κλείω etc.); verbal adj. κληϊστός, κλῃστός, κλειστός (ep. IA.), κλαικτός ( κλᾳκτός) `what can be locked' (Argiv., Mess.). - On κλεισίον s. κλίνω.Etymology: Ion. Att. κλη(Ϝ)ῑ-δ- and Dor. κλᾱ(Ϝ)ῑ-κ- are dental- resp. velar enlargements of an ῑ-stem, which can still be seen in κληΐω. (Diff. Debrunner Mus. Helv. 3, 45ff.: κληΐω backformation from κληι̃̈̈ (δ)-σαι, from κληϊ̄δ-, cf. κληϊσ-τός). Att. κλεῖν can be easily explained (with Debrunner l. c.; also Schulze Kl. Schr. 419) as analogical to κλείς ( ναῦς: ναῦν a. o.). The ῑ-stem is based on a noun *κλᾱϜ(-ο)- like e. g. κνημί̄-δ- on κνήμη, χειρί̄-δ- on χείρ (Schwyzer 465, Chantraine Formation 346f.). - An exact agreement of the basic word can be found in Lat. clāvus `nail, pin', beside which, with the same meaning as the derived κληΐς, clāvis `key, block'; because of the semantic identity a loan from Greek has been considered, cf. Ernout-Meillet s. v. and (rejecting) W.-Hofmann 1, 230. (But clātrī pl. `lattice-work' from pl. Dor. κλᾳ̃θρα). Further there is a Celtic word, e. g. OIr. clō, pl. clōi `nail' (Lat. LW [loanword]?). Slavic has a few words with an eu-diphthong, IE. *klē̆u-, e. g. OCS a. Russ. ključь `key', SCr. kljȕka `hook, ey, clamp'. - The original meaning of the word was prob. `nail, pin, hook', instruments, of old use for locking doors. - More forms in Pok. 604f., W.-Hofmann s. claudō, Fraenkel Lit. et. Wb. s. kliū́ti.Page in Frisk: 1,867-868Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλείς
См. также в других словарях:
κληστός — κληστός, ή, όν (Α) (αττ. τ.) βλ. κλειστός … Dictionary of Greek
άκλειστος — η, ο (Α ἄκλειστος, ον και ἄκληστος) αυτός που δεν είναι κλεισμένος, δεν είναι στερεωμένος «άφησε την πόρτα άκλειστη» «ἄκληστ’ ἄδουλα δώμαθ’ ἑστίας λιπὼν» (Ευρ.) νεοελλ. 1. ο ασυμπλήρωτος «έχει τα δέκα οχτώ άκλειστα» 2. (λογαριασμός) για τον οποίο … Dictionary of Greek
κλειστός — ή, ό (AM κλειστός, ή, όν Α ιων. τ. κληϊστός, παλ. αττ. τ. κληστός) [κλείω (I)] 1. κλεισμένος, κλειδωμένος, σφαλιστός (α. «κλειστά παράθυρα» β. «οὐ δῶμα γαίας κλειστόν», Ευρ.) 2. αυτός διά μέσου τού οποίου δεν επιτρέπεται η επικοινωνία (α. «τα… … Dictionary of Greek
