-
1 κλειν
-
2 κλείν
-
3 κλεῖν
-
4 κλείν'
κλεινά, κλεινόςfamous: neut nom /voc /acc plκλεινά̱, κλεινόςfamous: fem nom /voc /acc dualκλεινά̱, κλεινόςfamous: fem nom /voc sg (doric aeolic)κλεινέ, κλεινόςfamous: masc voc sgκλειναί, κλεινόςfamous: fem nom /voc pl -
5 κλεῖν
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κλεῖν
-
6 κλείς
Aκλεῖδα AP 6.306
([place name] Aristo), Plu.Art.9: pl.κλεῖδες, κλεῖδας, [var] contr. κλεῖς, v. infr. 111, dat. :—[dialect] Ion. [full] κληΐς [ῑ], κληῗδος, κληῗδα, etc. (Hom. uses only the [dialect] Ion. form):—[dialect] Dor. [full] κλᾱΐς, κλαΐδος [ῐ] Simon.23, Pi.P.9.39; but acc. pl. κλᾱῗδας ib.8.4; acc. κλαῖδα orκλᾷδα Call.Cer.45
; cf. κλᾴξ:—[dialect] Aeol. [full] κλᾶϊς ( κλαῖς cod.)· μοχλός, Hsch.; κλάϊς acc. κλάϊν Et.Gud.ap.Schaefer Greg.Cor.p.584: pl. κλᾷδες κλᾶδες cod.)· ζυγά, Hsch.:—old [dialect] Att. [full] κλῄς, κλῇδος, acc. (anap.), 661 (lyr.): κλείς and κλῄς in the same [dialect] Att. Inscr., IG22.1414.44 and 47. ( κλᾱϝῑς, cf. Lat. clavis, claudo.)1 bar, bolt, θύρας σταθμοῖσιν ἐπῆρσε (sc. Hera, from within)κληῗδι κρυπτῇ Il.14.168
, cf. Od.21.241; κληῗδος ἱμάς ib.4.802, cf. 838; ; = ἐπιβλής, Il.24.455.2 catch or hook, passed through the door from the outside to catch the strap ([etym.] ἱμάς ) attached to the bar ([etym.] ὀχεύς), ἐν δὲ κληῗδ' ἧκε, θυρέων δ' ἀνέκοπτεν ὀχῆας ἄντα τιτυσκομένη Od.21.47
, cf.50;οἴξασα κληῗδι θύρας Il.6.89
;δοιοὶ δ' ἔντοσθεν ὀχῆες εἶχον ἐπημοιβοί, μία δὲ κληῒς ἐπαρήρει 12.456
, cf.Parm.1.14.3 later, key,τὴν κλεῖν ἐφέλκεται Lys.1.13
; κλεῖν παρακλείδιον a false key, Pl.Com.77: pl.,κλῇδας οἶδα δώματος A.Eu. 827
, cf.E.Ba. 448;Λακωνικὴ κ. Men.343
;κυριεύσοντα τῶν κ. OGI229.56
(Smyrna, iii B.C.); of a sacred key carried in processions, SIG900.14 (Panamara, iv A.D.), 996.24 (Smyrna, perh. i A.D.).4 metaph., , cf. 9.39; ἔστι κἀμοὶ κλῂς ἐπὶ γλώσσῃ, of silence, A.Fr. 316, cf.S.OC 1052 (lyr.);καθαρὰν ἀνοῖξαι κλῇδα φρενῶν E.Med. 661
(lyr.); κλῇδας γάμου φυλάττει, of Hera, Ar.Th. 976 (lyr.); of the key to a problem, Vett.Val.179.4.III collar-bone, prob. so called from its hook shape (v. supr. 1.2), Hom. (only in Il.), ;κληῗδα παρ' ὦμον πλῆξ', ἀπὸ δ' αὐχένος ὦμον ἐέργαθεν ἠδ' ἀπὸ νώτου 5.146
; , cf. Hp.Aër.7, Art.13;πᾳῖσον ἐμᾶς ὑπὸ κλῇδος S.Tr. 1035
;τὴν κλεῖν συνετρίβην And.1.61
;τὴν κλεῖν κατεαγώς D.18.67
: pl., Diog. Apoll.6, etc.;τὰ πλάγια καὶ τὰς κλεῖδας Arist.HA 513b35
; αἱ κλεῖδες (v.l. κλεῖς) καὶ αἱ πλευραί, of the crocodile, ib. 516a28; κλεῖδες ὀπταί roast shoulder-bones of the tunny (with play on 1.3, visible keys, opp. κρυπταὶ κλεῖδες of the Laconians), Aristopho 7.2, cf. Diph.Siph. ap. Ath.8.357a.IV rowing bench in a ship, freq. in Od., always in pl.;ἐπὶ κληῗσι καθίζειν 2.419
, etc.;κληΐδεσσιν ἐφήμενοι 12.215
; once in Il., ;δησάμενοι.. ἐπὶ κληῗσιν ἐρετμά Od.8.37
.V of promontories, straits, etc., Κληῗδες orΚληΐδες τῆς Κύπρου Hdt.5.108
, cf.Str.14.6.3; πόντου κλῇδ', of the Bosporus, E.Med. 212 (lyr.).VI in pl., sacred chaplets, Id.Tr. 256 (anap.) (Ephes., acc. to Hsch.). -
7 κλείς
κλείς, κλειδός, ἡ, acc. κλεῖδα, nur Sp., Aristod. (VI, 306), Plut. Artax. 9, u. κλεῖν, acc. plur. κλεῖδας, z. B. Ath. VII, 303 a, u. κλεῖς, letztere Form von den Atticisten empfohlen, B. A. 48, 7. 101, 19; s. Beispiele unten; ion. u. ep. κληΐς, ϊδος, Hom. immer so; altatt. κλῄς, ῃδός; dor. κλᾱΐς, acc. auch κλαῖδα od. κλᾷδα, Call. Cer. 45 (bei Theocr. κλάξ); lat. olavis; – 1) Alles zum Verschließen (κλείω) Dienende, Schlüssel, Schloß, Riegel. Bei Hom. – a) der eigentliche Schlüssel; von Erz mit einem elfenbeinernen Griff Od. 21, 6; mit welchem der inwendig an der Thür angebrachte Riegel, ὀχεύς, beim Oeffnen der Thür zurückgeschoben wurde; ἐν δὲ κληϊδ' ἧκε, sie steckte den Schlüssel in das Schlüsselloch, um die Thür zu öffnen, 21, 47; vgl. ἀνακόπτειν ὀχῆας, ϑύρετρα κληῗδι πλήσσειν, 21, 47. 50, ϑύρας οἰγνύναι, Il. 6, 89. – b) der Thorriegel, ein großer Ballen, der vor die Thorflügel geschoben wurde, ἐπιβλής, Il. 24, 453, vgl. 12, 456. 14, 168, u. der kleinere innere Thürriegel, der mit einem Riemen vorgezogen wurde u. so das Gemach von innen verschloß, Od. 4, 802. 838; ἐπιτείνειν κληϊδα ἱμάντι, 1, 442; ϑύρας κληῗδι κληΐσσαι, 21, 241. – c) der Haken an der Spange, περόνη, Od. 18, 294. – Pind. Ἁσυχία βουλᾶν τε καὶ πολέμων ἔχοισα κλαϊδας ὑπερτάτα, P. 8, 3; auch mit kurzem ι, κλαΐδες, 9, 39; κλῇδας οἶδα δωμάτων Aesch. Eum. 791; auch ἀλλ' ἔστι κἀμοὶ κλῂς ἐπὶ γλώσσῃ φύλαξ, frg. 293; vgl. Soph. ὧν καὶ χρυσέα κλᾑς ἐπὶ γλώσσᾳ βέβακε προςπόλων Εὐμολπιδᾶν, von dem Stillschweigen, welches die Eumolpiden den Eingeweihten auflegen, O. C. 1055; χαλᾶτε κλῇδας Eur. Med. 1314; κλῇδες ἀνῆκαν ϑύρετρα Bacch. 448; übertr., καϑαρὰν ἀνοίξαντι κληΐδα φρενῶν Med. 661; κλῇδας γάμου φυλάττει, von der Hera, der Vorsteherinn der Ehen, welche die Verbindung bewahrt, Ar. Thesm. 976; seltner in Prosa, κλεισίν Plat. Ax. 371 b. – 2) das Schlüsselbein, gleichsam der Schlüssel zwischen Hals od. Nacken u. Brust; κληὶς ἀποέργει αὐχένα τε στῆϑός τε Il. 8, 325; ᾗ κληϊδες ἀπ' ὤμων αὐχέν' ἔχουσιν 22, 324; κληϊδα παρ' ὦμον πλῆξε 5, 146; παῖσον ἐμᾶς ὑπὸ κλῃδός Soph. Trach. 1035; τὴν κλεῖν συνετράβην Andoc. 1, 61; τὴν κλεῖν κατεαγότα Dem. 18, 67; sonst gew. im plur., Arist. H. A. 3, 7 u. öfter; διήλασε παρὰ τὴν κλεῖδα διὰ τοῦ τραχήλου τὴν αἰχμήν Plut. Artaz. 9. – Am Thunfisch, Aristopho Ath. VII, 303 a 315 d. – 3) die Ruderbänke auf dem Schiffe, κληϊδες, welche die Schiffsseiten verbinden; κληΐδεσσιν ἐφήμενοι Od. 12, 215; πεντήκοντ' ἔσαν ἄνδρες ἐπὶ κληῗσιν ἐταῖροι Il. 16, 1 70; öfter in der Od. – 4) die wozu, ἐφ' ἁλμυρὰν πόντου κληῗδ' ἀπέραντον Eur. Med. 213.
-
8 κλείνω
(αόρ. έκλεισα, αόρ. (ε)κλείστηκα и εκλείσθην, μετχ. πρκ. (κε)κλεισμένος) 1. μετ.1) закрывать (что-л, открытое); затворить, запирать (дверь, окно и т. п.); 2) затыкать, заделывать (дыру); 3) закрывать, сжимать, смыкать (рот, глаза); 4) закрывать, выключать (свет, воду, газ и т. п.); 5) перекрывать (дорогу и т. п.); τα χιόνια έχουν κλείσει τό χωριό снегопад отрезал деревню от мира; 6) перен. закрывать; ликвидировать; прекращать, заканчивать;κλείνω μαγαζί (εργοστάσιο) — закрывать магазин (предприятие);
κλείνω τό λογαριασμό — закрывать счёт (в банке и т. п.);
κλείν την συζήτηση — закончить дискуссию;
7) договариваться (о чём-л.); заключать (мир и т. п.);κλείν συμφωνία — заключать договор;
κλείνω ραντεβού — договариваться о свидании;
8) помещать (куда-л.); запирать (где-л.); заключать, заточать (в тюрьму);κλείσε τη γούνα στη ντουλάπα повесь шубу в шкаф; τον έκλεισαν στη φυλακή его заключили в тюрьму, под стражу;κλείνω στο φρενοκομείο — поместить в психиатрическую больницу;
§ κλείνω τα μάτια μου — умирать;
κλείνω τό μάτι — подмаргивать;
του κλείνω το στόμα — затыкать кому-л. рот, заставлять замолчать;
του έκλεισα την πόρτα μου закрыть перед кем-л. дверь своего дома, перестать принимать кого-л. у себя;κλείνω την παρένθεση (τα εισαγωγικά) — закрывать скобки (кавычки);
κλείνω εξω ( — или όξω, απόξω) — оставить на улице (кого-л.);
δεν έκλεισα μάτι я не сомкнул глаз, я совсем не спал;2. αμετ. 1) закрываться, запираться;η πόρτα κλείνει με συρτή — дверь запирается на засов;
κλείνουν τα μάτια μου από τη νύστα — глаза закрываются от желания спать;
2) закрываться, ликвидироваться;έκλεισε το θέατρο театр закрылся; 3) исполняться (о времени);κλείνουν πέντε χρόνια από τότε πού... — исполнилось пять лет с тех пор как...;
4) заключаться (о договоре и т. п.);§ έκλεισε η πληγή рана зарубцевалась; ξκλεισε η φωνή μου (или ο λαιμός μου) голос у меня сел, я охрип; σήμεροι το δολλάριο στο χρηματιστήριο εκ- λεισε στα τριακόσια сегодня на бирже курс доллара подскочил до трёхсот -
9 κλείς
Grammatical information: f.Meaning: `bar, bolt' (sec. `rowing bench', Leumann Hom. Wörter 209), ` hook, key, collar bone' (Il.).Other forms: κλειδός, κλεῖν (late κλεῖδα), older κλῄς, κλῃδός, κλῃ̃δα (on the notation Schwyzer 201f.), ep. Ion. κληΐς, - ῖδος, - ῖδα, Dor. κλᾱΐς, - ῖδος beside - ίδος (Simon., Pi.; Aeol.?, cf. Schwyzer 465), besides κλᾳξ (Theoc.), κλαικος, - κα (Epid., Mess.)Dialectal forms: Myc.. karawiporo = κλαϜι-φόροςCompounds: Compp., e. g. κλειδ-οῦχος ( κλῃδ-) m. f. `key-holder' (inscr.), κατα-κλείς, - κληΐς `lock, case, quiver' (Att.; from κατα-κλείω);Derivatives: Diminut. κλειδίον (Ar., Arist.); κλειδᾶς m. `lock-smith' (pap., inscr., Empire); late denomin. κλειδόω (Smyrna, pap.) with κλείδωσις (sch.), - ωμα (Suid.). - Old denomin. κλείω, Oldatt. κλῄω, Ion. κληΐω (Hdt.), late κλῄζω ( Hymn. Is., AP), Theoc. κλᾳζω, aor. ep. Ion. κληϊ̃σαι, κληΐσσαι (Od.), Oldatt. κλῃ̃σαι, Att. κλεῖσαι, pass. κληϊσθῆναι, κλῃσθῆναι, κλεισθῆναι (Ion. resp. Att.), κλᾳσθῆναι (Theoc.), fut. κλῄσω (Th.), κλείσω, perf. κέκλῃκα (Ar.), κέκλεικα (hell.), midd. κέκλῃμαι (-ήϊμαι), κέκλειμαι, Dor. κέκλᾳνται (Epich.); after it Dor. aor. ( κλαΐξαι) κλᾳ̃ξαι, pass. κλαιχθείς, fut. κλᾳξῶ (Theoc., Rhod.), backformed present ποτι-κλᾳγω (Heracl.), often with prefix, esp. ἀπο-, κατα-, συν-, `shut, block'. From there κλήϊθρον, κλῃ̃θρον, κλεῖθρον, κλᾳ̃θρον `lock, block' (IA. h. Merc. 146, Dor.) with κλειθρίον (Hero), κλειθρία `key-hole' (Luc.; cf. Scheller Oxytonierung 54), κλάϊστρον (Pi.), κλεῖστρον (Luc.) `lock', κλῃ̃σις, κλεῖσις (Th., Aen. Tact.), κλεῖσμα, κλεισμός (hell.; also ἀπόκλῃσις etc. from ἀπο-κλείω etc.); verbal adj. κληϊστός, κλῃστός, κλειστός (ep. IA.), κλαικτός ( κλᾳκτός) `what can be locked' (Argiv., Mess.). - On κλεισίον s. κλίνω.Etymology: Ion. Att. κλη(Ϝ)ῑ-δ- and Dor. κλᾱ(Ϝ)ῑ-κ- are dental- resp. velar enlargements of an ῑ-stem, which can still be seen in κληΐω. (Diff. Debrunner Mus. Helv. 3, 45ff.: κληΐω backformation from κληι̃̈̈ (δ)-σαι, from κληϊ̄δ-, cf. κληϊσ-τός). Att. κλεῖν can be easily explained (with Debrunner l. c.; also Schulze Kl. Schr. 419) as analogical to κλείς ( ναῦς: ναῦν a. o.). The ῑ-stem is based on a noun *κλᾱϜ(-ο)- like e. g. κνημί̄-δ- on κνήμη, χειρί̄-δ- on χείρ (Schwyzer 465, Chantraine Formation 346f.). - An exact agreement of the basic word can be found in Lat. clāvus `nail, pin', beside which, with the same meaning as the derived κληΐς, clāvis `key, block'; because of the semantic identity a loan from Greek has been considered, cf. Ernout-Meillet s. v. and (rejecting) W.-Hofmann 1, 230. (But clātrī pl. `lattice-work' from pl. Dor. κλᾳ̃θρα). Further there is a Celtic word, e. g. OIr. clō, pl. clōi `nail' (Lat. LW [loanword]?). Slavic has a few words with an eu-diphthong, IE. *klē̆u-, e. g. OCS a. Russ. ključь `key', SCr. kljȕka `hook, ey, clamp'. - The original meaning of the word was prob. `nail, pin, hook', instruments, of old use for locking doors. - More forms in Pok. 604f., W.-Hofmann s. claudō, Fraenkel Lit. et. Wb. s. kliū́ti.Page in Frisk: 1,867-868Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλείς
-
10 Collar-bone
subs.P. κλείς, ἡ.Have one's collar-bone broken: P. τὴν κλεῖν κατεαγέναι (Dem.), τὴν κλεῖν συντριβῆναι (Andoc.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Collar-bone
-
11 συν-τρῑβω
συν-τρῑβω, zusammen- od. an einander reiben, z. B. πυρεῖα, die Hölzer zum Feueranmachen, Luc. V. H. 1, 32; zerreiben, zerschlagen, zerstoßen, ἐπεί σε συντρίψω, Eur. Cycl. 701; συντριβῆναι τῆς κεφαλῆς, am Kopfe zerschlagen werden, Ar. Pax 71; auch übertr., ξυντρίβειν τὴν ἐπίνοιαν, Vesp. 1050, seine Hoffnung scheitern lassen, nach dem Schol. vom Abnutzen der Ruder hergenommen; zerschmettern, die Schiffe, Thuc. 4, 11; συντρίψασα τὴν χύτραν, Plat. Hipp. mai. 290 e; τὰ δὲ συντετρῖφϑαι, Rep. X, 611, d; συνετρίβην τὴν κλεῖν, Andoc. 1, 61, ich zerschlug mir oder mir wurde zerschlagen, wie συντρίβεσϑαι τὰς κεφαλάς, Lys. 3, 18; τὰ σκευάρια, Aesch. 1, 59; auch den Feind schlagen, Pol. 5, 47, 1 u. öfter; καὶ κατέκλασε τὴν διάνοιαν, Plut. Timol. 7. – Im pass. übertr., in Betrübniß und Angst gerathen, zerknirscht sein, Pol. 5, 58, 13, τῇ διανοίᾳ 21, 10, 2; vgl. Jac. Ach. Tat. p. 859. – Sich an einander reiben, in Streit mit einander gerathen; auch Anstoß woran nehmen, ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα; woran stößt sich die Sache? Dem. 10, 44.
-
12 κλεινός
κλεινός (κλέος), dor. auch κλεεννός, Pind. P. 5, 20 u. öfter, κλεεννότατος P. 4, 280, Simonds. 91 (VII, 514), Ἀρκαδία Scol. 8 Iac., im Or. Her. 5, 92, 52 End.; – berühmt, gepriesen, bekannt; Pind. oft, bes. von Städten; οἰκιστήρ P. 1, 59; κλεινότερος γάμος 9, 106; τόξοισι κλεινός Aesch. Prom. 874; τιμωρίαν κλεινῶν Ἀϑηνᾶν εὗρε Pers. 466, wie Soph. Ai. 848; ὁ πᾶσι κλεινὸς Οἰδίπους καλούμενος O. R. 8; ὁ κλεινὸς Αἴας Ai. 216; ὦ κλεινὰ Σαλαμίς 593; τὰ κλείν' αἰνίγματα O. R. 1525; Eur. oft; ὄνομα τῇ πόλει ϑέσϑαι τι μέγα καὶ κλεινόν Ar. Av. 810; κλεινοτάτην πόλιν 1277; seltener in Prosa, κλεινοῖς καὶ παλαιοῖς ἀνδράσιν Plat. Soph. 243 a; καὶ τοῦτο κλεινὸν αὐτοῦ, auch das ist von ihm wohlbekannt, Luc. Peregr. 18. – Bei den Kretern hieß so der geliebte Knabe, Ath. XI, 782 c u. Strab. X, 484.
-
13 ἐφ-έλκω
ἐφ-έλκω (s. ἕλκω), ion. ἐπέλκω, heran-, herbeiziehen, schleppen; ναῦς δ' ἃς ἐφέλξω Eur. Cycl. 151; ἥλιος ἐφέλκων λαμπρὸν Ἑσπέρου φάος Ion 1149, hinterherziehen, wie ἐκ τοῦ βραχίονος τὸν ἵππον Her. 5, 12; οὐράς, nachschleppen, 3, 113; καλωδίῳ ἐν ἀσκοῖς ἐφέλκοντες μήκωνα Thuc. 4, 26; κατὰ τὰς πρύμνας τῶν λέμβων ἐφέλκειν διενοοῦντο τοὺς ἵππους νέοντας Pol. 3, 43, 4; τὰ ὀπίσϑια σκέλη ἐφέλκουσιν ἐπὶ τὰ πρόσϑια, sie ziehen sie an die Vorderfüße heran, Arist. H. A. 8, 24. Uebertr., ὁ χρυσὸς φρονεῖν βροτοὺς ἐξάγεται δύνασιν ἄδικον ἐφέλκων, herbeiführend, Eur. Herc. F. 777; ξυμφοράς Med. 552; αἴσϑησιν Plat. Phil. 95 e; μηδὲ τούτῳ ἐφέλκεσϑε, laßt euch dadurch nicht verlocken, Thuc. 1, 42. – Häufiger im med. an sich heranziehen, mit sich fortschleppen, ἔγχος, die in der Wunde steckende Lanze mit sich schleppen, Il. 13, 597, a. D., wie Ap. Rh. 1, 1162; ἡμᾶς ἐφελκόμενοι Plat. Crat. 439 c; τὴν κλεῖν, den Schlüssel abziehen u. mit sich nehmen, Lys. 1, 13; τὴν ϑύραν, die Thür hinter sich anziehen, Luc. am. 16 u. a. Sp.; – übh. anziehen, eigentlich u. übertr., ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος, das Eisen zieht den Mann an sich, Od. 16, 294. 19, 13; ἐφέλκεται τὸ ὑργόν Tim. Locr. 102 a; πόλλ' ἐφέλκεται φυγὴ κακὰ ξὺν αὑτῇ, bringt mit sich, Eur. Med. 462; sich aneignen, τοὔμπαλιν οὗ βούλονται Xen. Cyr. 8, 4, 32; Μοῠσαν ὀϑνείην Theocr. ep. 22, 4; – πόδες ἐφελκόμενοι, Il. 23, 696, sind nachschleppende, gelähmt nachschleifende Füße; so vrbdt Plat. Legg. VII, 795 b χωλαίνει καὶ ἐφέλκεται. Bei Her. sind οἱ ἐφελκόμενοι die Nachzügler, 3, 105. 4, 203; Pol. 5, 80, 2, der auch ἐφελκομένη καὶ καϑυστεροῦσα ἐπικουρία vrbdí, 9, 40, 2.
-
14 εφελκω
и (только в aor.) ἐφελκύω, ион. ἐπέλκω (fut. ἐφέλξω, aor. ἐφείλκυσα)1) тянуть, тащить, волочить(τὰς οὐράς Her.; καλωδίῳ τι Thuc.)
ἵππον ἐκ τοῦ βραχίονος ἐ. Her. — вести коня в поводу2) med. притягивать, подтягиватьτέν θύραν ἐφελκύσασθαι Luc. — затворить дверь3) med. увлекать за собой, похищать(γυναῖκα ἄκουσαν Plut.)
4) притаскивать, приносить(ποτῆρ΄ ἀσκοῦ μέτα Eur.)
5) med. вытягивать, извлекать(τὸ ὑγρὸν ἐκ τῆς γῆς Arst.; τέν στρατιὰν ἐκ τῶν στενῶν Plut.)
τέν κλεῖν ἐ. Lys. — вынуть (и унести) ключ6) med. натягивать(κατὰ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον Plut.)
7) стягивать, т.е. хмурить(ὀφρῦς Anth.)
8) med. (sc. τὸν πόδα) волочить ногу(χωλαίνειν καὴ ἐ. Plat.)
9) (тж. ἐ. ξὺν αὑτῷ Eur.) влечь за собой, приводить с собой, порождать(πολλὰς ξυμφοράς, med. πολλὰ κακά Eur.)
10) med. волочиться (по земле)(ἐφελκομένοισι πόδεσσιν Hom.)
11) med.-pass. медлить, задерживаться(ἐφελκομένη ἐπικουρία Polyb.)
οἱ ἐφελκόμενοι Her. — отставшие (в пути)12) med. приобретать, усваивать(τοὔμπαλιν οὗ βούλονται Xen.; δόξας κενάς Plut.)
13) med. присваивать себе(ὄνομά τι Plut.)
14) тж. med. привлекать, манить(ῥείθροισιν ἐφελκόμενος - v. l. ἐφεξόμενος - μαλακοῖσιν HH.)
αὐτὸς ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος Hom. — оружие само просится в руки человека;μέ τούτῳ ἐφέλκεσθε Thuc. — не давайте увлечь себя этим, т.е. не поддавайтесь этому соблазну -
15 κατάγνυμι
κατ-άγνῡμι, inf. - ύναι [pron. full] [ῠ] Th.4.11, Pl.Phdr. 265e; [full] καταγνύω Eub. 107.14, X.Oec.6.5; late [tense] pres. [full] κατάσσω, [full] κατεάσσω (qq. v.): [tense] fut.Aκατάξω Eup.323
: [tense] aor.κατέαξα Hom.
, etc. (v. infr.); [dialect] Ion.κατῆξα Hp.Epid.5.26
; [ per.] 3sg. subj. (Teos, v B.C.); part. κατάξας (Dobree for κατεάξας) Lys.3.42, Plu.2.526b (v.l. κατεάξας, κατάγξας); [dialect] Ep. opt. καυάξαις = καϝϝάξαις for κατ-ϝάξαις, Hes.Op. 666, 693:—[voice] Pass.,κατάγνῠμαι Hp.Fract.45
, Art.67, Ar. Pax 703: [tense] impf.κατεάγνυτο Epicur.Nat.113G.
: [tense] aor. 2 κατεάγην [prob. [pron. full] ᾰ] Ar. V. 1428, subj. κατ-ᾱγῶ ([var] contr. fr. κατᾰ-ϝᾰγ-) Id.Fr. 604, prob. in Id.Ach. 928, opt. κατᾱγείην ib. 944; part. καταγείς [prob. [pron. full] ᾱ] IG2.1673.33, 39, al., laterκατᾰγέντος APl.4.187
: [tense] fut. Cat.Cod. Astr.8(4).129
: [tense] pf. κατέᾱγα, [dialect] Ion.κατέηγα Hp.Art.67
(in pass. sense); part. κατεαγώς, writtenκατειαγώς IG22.1673.55
, [var] contr. κατηγώς Phoenix5.1: [tense] pf. [voice] Pass.κατέαγμαι Luc.Tim.10
, Paus.8.46.5, Artem. 5.32: [tense] aor. 1 ; inf.καταχθῆναι Arist.PA 640a22
; part.καταχθείς Anon.Lond.26.52
, D.Chr.11.82.--The forms κατέαξα, κατεάγην led the copyists to insert the ε in unaugmented forms, asκατεάξας Lys.
l.c.,κατεαγῇ Hp.Art.50
,κατεαγῆναι Pl.Grg. 469d
, and such forms were in use in later Gr., asκατεάξει Ev.Matt.12.20
,κατεαγῶσιν Ev.Jo.19.31
, (ii A.D.):— break in pieces, shatter,κατά θ' ἅρματα ἄξω Il.8.403
; ; τὸ (sc. ἔγχος)γὰρ κατεάξαμεν Il.13.257
;νέα μέν μοι κατέαξε Ποσειδάων Od.9.283
, cf. Hes.Op. 666;εἴ τινες μαχεσάμενοι ἔτυχον ἀλλήλων κατάξαντες τὰς κεφαλάς Lys.3.42
; cod. R (v.l. τῆς κεφαλῆς, cf. ,κατῆξε τῶν πλευρέων Hp.Epid. 5.26
, v. sub fin.);κατάξω τὴν κεφαλήν, ἄνθρωπέ, σου Men.Sam. 173
;γυνὴ κατέαξ' ἐχῖνον Ar.V. 1436
;Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι Phryn.
Com.68;τὰς ἀμυγδαλᾶς.. κάταξον τῇ κεφαλῇ σαυτοῦ λίθῳ Ar.Fr. 590
: metaph., break up into species,μὴ κ. μηδὲ κερματίζειν τὴν ἀρετήν Pl.Men. 79a
.2 weaken, enervate,πατρίδα θ', ἢν αὔξειν Χρεὼν καὶ μὴ κατᾶξαι E.Supp. 508
;τὰς ψυχὰς καταγνύουσι X.Oec.6.5
: abs. in [tense] pf. part. κατεαγώς effeminate, D.H.Comp.18, Ath.12.524f; αὐλητὴς τῶν κ. Plu.Dem.4;κ. μουσική S.E.M.6.14
.II [voice] Pass. with [tense] pf. [voice] Act., to be broken,δόρατα κατεηγότα Hdt.7.224
;ὀστέα Hp. Fract.8
;κληΐς Id.Art.14
;περὶ δ' ἐμῷ κάρᾳ κατάγνυται τὸ τεῦχος S. Fr.565.3
;κατέαγεν ἡ Χύτρα Ar.Th. 403
; esp. καταγῆναι τὴν κεφαλήν have one's head broken, And.1.61, Lys.3.14;τὴν κεφαλὴν κατεαγέναι D.54.35
: Com.,στάμνου κεφαλὴν κατεαγότος Ar.Pl. 545
;τὸ κρανίον E.Cyc. 684
;τὸ σκάφιον Ar.Fr. 604
; κατεαγέναι or κατάγνυσθαι τὰ ὦτα, of pugilists, Pl.Grg. 515e, Prt. 342b;τὴν κλεῖν κατεαγώς D.18.67
: also c. gen. partit. (οὐ πᾶσαν τὴν κεφαλὴν ἀλλὰ μέρος τι αὐτῆς Hdn.Philet. p.448
P.), ; κατεάγη τῆς κ. Id.V. 1428; τῆς κ. καταγῆναι (-εαγῆναι, -εαγέναι codd.) ;κατέαγα τοῦ κρανίου Luc.Tim.48
: metaph., to be shattered, of an argument, Epicur. l. c.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάγνυμι
-
16 συντρίβω
A rub together, σ. τὰ πυρεῖα rub dry sticks together to procure a light, Luc.VH1.32; grind, φάρμακα (for paints) Plu.2.436b ([voice] Pass.);κολλύριον IG14.966
([place name] Rome).II shatter, shiver to atoms,τοὺς χόας Cratin. 187
;τὴν χύτραν Ar.Ach. 284
(troch.), Pl.Hp.Ma. 290e;τὰ σκευάρια Aeschin.1.59
; σ. [τὰς ναῦς] stave them in, by running them aground, Th.4.11 (v. infr. 2b); τὰ δόρατα, τὴν ἀσπίδα, X.HG3.4.14, Men.78 ([voice] Pass.);τὰ ποτήρια Eub.62
; ;θύραν PTeb.47.13
(ii B.C.), BGU1855.9 (i B.C.):—[voice] Pass., συντρῐβέντων τῶν σκευῶν, of a ship, D.18.194;τὰ συντετριμμένα σκεύη IG42(1).121.81
(Epid., iv B.C.); στοὰ συντετρειμμένη ib. 12(9).906.9 (Chalcis, iii A.D.); [νῆες] συντετριμμέναι, opp. τελέως διεφθαρμέναι, D.S.13.16, 17.2 of persons, beat to a jelly, E.Cyc. 705, etc.; of parts of the body, crush, shiver, λίθῳ σ. τὸ μέτωπον, etc., Lys.3.8, etc.:—[voice] Pass.,τὰ.. τοῦ σώματος μέρη συντετρῖφθαι Pl.R. 611d
;συντετριμμένοι σκέλη καὶ πλευράς X.An.4.7.4
;τὴν κλεῖν συνετρίβην And.1.61
;συντριβόμεθα τὰς κεφαλάς Lys.3.18
.b c. gen. partis,συντρῖψαι τῆς κεφαλῆς Isoc.18.52
:—[voice] Pass., ξυντριβῆναι τῆς κεφαλῆς to have one's head broken (cf. κατάγνυμι fin.), Ar. Pax71:—in Th.4.11, φυλασσόμενοι τῶν νεῶν μὴ ξυντρίψωσιν, some take the gen. as partit., v. supr. 11.1.3 metaph., shatter, crush,τὴν ἐπίνοιαν Ar.V. 1050
(anap.);τὴν ἐλπίδα Demad.12
, cf. D.10.44 ([voice] Pass.);ὅταν πέσῃ.., πλεῖστα συντρίβει καλά Men.531.15
;ὁ τρόπος συντρίβει σε Id.Epit. 561
;σ. τοὺς διαβεβηκότας Plb.5.47.1
;δέος σ. τὸν ἄνθρωπον Plu.2.165b
:—[voice] Pass., PPetr.2p.8 (iii B.C.);κινδυνεύσει συντριβῆναι τὰ πράγματα Hell.Oxy.14.3
;συντριβεὶς τῇ διανοίᾳ Plb.21.13.2
;ταῖς ἐλπίσιν D.S.4.66
;τὴν καρδίαν LXXPs. 146(147).3
, Is.61.1; συνετρίβη ἡ καρδία ib.Je.23.9, cf. Ps.50(51).19.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συντρίβω
-
17 συντρίκλινος
συντρίκλῑνος, ον,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συντρίκλινος
-
18 ἐφέλκω
A : [tense] aor. 1 inf. - ελκύσαι Thphr.Char.30.10:—[voice] Med., [tense] fut. - ελκύσομαι A.D.Synt.50.21: [tense] aor. 1 part. - ελκυσάμενος Thphr.CP5.1.10: (Hom. only in [voice] Med. and [voice] Pass., v. infr. 11, 111):— drag or trail after one, ἐ. τὰς [οὐράς], of long-tailed sheep, Hdt.3.113; ἵππον ἐκ τοῦ βραχίονος ἐ. to lead a horse by a rein upon the arm, Id.5.12; ναῦς ὣς ἐφέλξω will take in tow, E. l.c., cf. Th.4.26; ἐ. ξύλον, of a log tied to the leg, Polyzel.3; τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐφέλκουσιν ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια drag forward, in the disease of horses called εἰλεός, Arist.HA 604b1; τὰς ὁπλὰς καὶ τὰ ἰσχία ἐ. draw them up, ib.18, cf. Hippiatr.121.2 bring on, bring in its train (v. infr. 111.4),πολλὰς ἐφέλκων ξυμφοράς E.Med. 552
, cf. Ion 1149, HF 776 (lyr.);ἄλλην αἴσθησιν μετὰ τοῦ λογις μοῦ Pl.Phd. 65e
:—[voice] Med., AP10.37 (Luc.).4 ἐ. πλείους ἡμέρας delay for several days, Thphr. Char. l. c.:—[voice] Pass., τὰ ἐφελκόμενα arrears of payment, PPetr.3p.151 (iii B. C.), cf. PSI4.350.4 (iii B.C.), UPZ50.33 (ii B.C.); ἐφέλκεται τῷ Φιλίππῳ he is in arrears of tax-payments to P. (the tax-collector), PPetr.2p.108 (iii B.C.).II [voice] Pass., ἐφελκομένοισι πόδεσσιν with feet trailing after him, of one who is dragged lifeless away, Il.23.696; ; ὁ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος dragging behind (the boat), Hdt. 2.96; of camels, Id.3.105; also οἱ ἐπελκόμενοι the stragglers of an army, Id.4.203; - ομένη προθυμία lagging, tardy, Plb.9.40.2.2 to be attracted,ῥείθροισιν h.Hom.19.9
; μηδὲ.. τούτῳ ἐφέλκεσθαι be not led away by this argument, Th.1.42.III [voice] Med. like [voice] Act., drag after one, χωλαίνει καὶ ἐφέλκεται (sc. τὸν πόδα) Pl.Lg. 795b, cf. Antip.Stoic.3.256; .2 draw to oneself, attract, αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος the very sight of iron (i.e. arms) draws men on, i.e. tempts them to use them, Od. 16.294, 19.13;ὕδωρ ἐπ' ἑωυτὸν ὁ ἥλιος ἐ. Hdt.4.50
;ἐ. τινὰ πρός τι Plb.9.1.3
; of flowers,ἠϊθέας -όμεναι χροιῇσι Nic.Fr.74.65
;κάλλεϊ.. πάντας ἐ. APl.4.288
(Leont.).3 draw or pull to,τὴν θύραν ἐφελκύσασθαι Luc. Am.16
; ; ἐ. ὀφρῦν to frown, AP7.440 (Leon.);ἐ. κατὰ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον Plu.Caes.66
, cf. Pomp.79.4 bring on consequences,πόλλ' ἐφέλκεται φυγὴ κακά E.Med. 462
;ὃ καὶ σίδηρον ἀγχόνας τ' ἐ. Id.Fr.362.26
, cf. Hp.Decent.1;κινδύνους Isoc. Ep.4.6
;τοὔμπαλιν οὗ βούλονται ἐ. X.Cyr.8.4.32
.5 claim for oneself, assume,ἀλλότριον κάλλος Pl.Grg. 465b
;Μοῦσαν ὀθνείην AP9.434
(Theoc., = p.xvi W.).7 Gramm., attract to the close of a word,τὸ νῦ δἰ εὐφωνίαν Demetr.Eloc. 175
, cf. Eust.52.19. -
19 ἐφέλκω,
ἐφ-έλκω, u. ἐφ-ελκύω, heran-, herbeiziehen, schleppen; οὐράς, nachschleppen; τὰ ὀπίσϑια σκέλη ἐφέλκουσιν ἐπὶ τὰ πρόσϑια, sie ziehen sie an die Vorderfüße heran. Übertr., ὁ χρυσὸς φρονεῖν βροτοὺς ἐξάγεται δύνασιν ἄδικον ἐφέλκων, herbeiführend; μηδὲ τούτῳ ἐφέλκεσϑε, laßt euch dadurch nicht verlocken; an sich heranziehen, mit sich fortschleppen, ἔγχος, die in der Wunde steckende Lanze mit sich schleppen; τὴν κλεῖν, den Schlüssel abziehen u. mit sich nehmen; τὴν ϑύραν, die Tür hinter sich anziehen; übh. anziehen; ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος, das Eisen zieht den Mann an sich; πόλλ' ἐφέλκεται φυγὴ κακὰ ξὺν αὑτῇ, bringt mit sich; sich aneignen; πόδες ἐφελκόμενοι, nachschleppende, gelähmt nachschleifende Füße; οἱ ἐφελκόμενοι, die Nachzügler -
20 ἐφελκύω
ἐφ-έλκω, u. ἐφ-ελκύω, heran-, herbeiziehen, schleppen; οὐράς, nachschleppen; τὰ ὀπίσϑια σκέλη ἐφέλκουσιν ἐπὶ τὰ πρόσϑια, sie ziehen sie an die Vorderfüße heran. Übertr., ὁ χρυσὸς φρονεῖν βροτοὺς ἐξάγεται δύνασιν ἄδικον ἐφέλκων, herbeiführend; μηδὲ τούτῳ ἐφέλκεσϑε, laßt euch dadurch nicht verlocken; an sich heranziehen, mit sich fortschleppen, ἔγχος, die in der Wunde steckende Lanze mit sich schleppen; τὴν κλεῖν, den Schlüssel abziehen u. mit sich nehmen; τὴν ϑύραν, die Tür hinter sich anziehen; übh. anziehen; ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος, das Eisen zieht den Mann an sich; πόλλ' ἐφέλκεται φυγὴ κακὰ ξὺν αὑτῇ, bringt mit sich; sich aneignen; πόδες ἐφελκόμενοι, nachschleppende, gelähmt nachschleifende Füße; οἱ ἐφελκόμενοι, die Nachzügler
- 1
- 2
См. также в других словарях:
κλεῖν — κλείς clavis fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλείν' — κλεινά , κλεινός famous neut nom/voc/acc pl κλεινά̱ , κλεινός famous fem nom/voc/acc dual κλεινά̱ , κλεινός famous fem nom/voc sg (doric aeolic) κλεινέ , κλεινός famous masc voc sg κλειναί , κλεινός famous fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Variantes textuelles du Nouveau Testament — Les variantes textuelles sont les altérations d’un texte qui surviennent par propagation des erreurs (intentionnelles ou accidentelles) des copistes. Ces altérations peuvent être la suppression ou la répétition d’un mot, ce qui arrive lorsque… … Wikipédia en Français
κλείδα — η (AM κλείς, δός, Α ιων. τ. κληΐς, ϊδος, δωρ. τ. κλαΐς, ΐδος και ϊδος, αιολ. τ. κλαις και κλάϊς, αρχ. αττ. τ. κλῄς, ῇδος) 1. κλειδί («ὁ τῇ κλειδί τὰ ξύλα σχίζειν, τῇ δ άξίνη τὴν θύραν ἀνοίγειν πειρώμενος», Πλούτ.) 2. το μεταξύ τού άκρου τού… … Dictionary of Greek
Kleio — Klio in einem Auszug des Gemäldes Allegorie der Malerei von Jan Vermeer Klio oder Kleio (gr. Κλειώ: „die Rühmerin“, aus κλεῖν: rühmen, preisen) ist in der griechischen Mythologie eine der neun Musen. Sie war die Muse der Heldendichtung und… … Deutsch Wikipedia
Klio (Muse) — Klio (Stich von Virgil Solis aus P. Ovidii Metamorphosis von 1562). Klio oder Kleio (gr. Κλειώ: „die Rühmerin“, aus κλεῖν: rühmen, preisen) ist in der griechischen Mythologie eine der neun Musen. Sie war die Muse der Heldendichtung und… … Deutsch Wikipedia
