Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

κεραία

  • 21 κερᾴδιον

    κερᾴδιον, τό, Dim. of κεραία, IG22.1648.22, prob. in BCH35.16 ([place name] Delos): less prob. κεραΐδιον.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κερᾴδιον

  • 22 κραῖρα

    κραῖρα, ἡ, ([etym.] κέρας, κεραία)
    A top, head, extremity, Hsch. ([dialect] Att. acc. to Eust.710.49).
    2 = ἀκροστόλιον, Hsch. [full] κραῖρος, ὁ, = foreg., Id.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κραῖρα

  • 23 ἀγκύλη

    ἀγκύλ-η [ῠ], ἡ, ([etym.] ᾰγκος) properly,
    A like ἀγκάλη, bend of the arm or wrist, ἀπ ἀγκύλης ἱέναι, a phrase descriptive of the way in which the cottabus was thrown, B.Fr.13.2, cf. Hsch.;

    ἀπ ἀγκύλης ζησι λάταγας Cratin.273

    ; wrongly expl. as cup, Ath.11.782d.
    2 bend of the knee, ham, Philostr.Im.2.6, Sch.Il.23.726.
    3 joint bent and stiffened by disease, Hp.Liqu.6, cf.Poll.4.196.
    II loop, noose,

    πλεκτὰς ἀγκύλας E.IT 1408

    ; in the leash of a hound, X.Cyn.6.1; in bandages, Gal.18(1).790; in torsion-engines, Hero Bel.83.1.
    2 thong of a javelin, by which it was hurled, Str.4.4.3; hence, the javelin itself, E.Or. 1476, cf. Plu.Phil.6;

    δι' ἀγκυλῶν ἱππόται Them. Or.21.256d

    .
    3 bow-string,

    ἀ. χρυσόστροΦοι S.OT 203

    .
    5 curtain-ring, hook, LXX Ex.38.18 (36.34), al.; hook for a door, IG11(2).165.11, al. (Delos, iii B.C.).
    6 sides of the κεραία, Poll.1.91.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγκύλη

  • 24 ἀκάτειος

    ἀκάτειος, ον, prop.
    A belonging to an ἄκατος, q. v.; esp.

    ἀ. ἱστός

     foremast,

    IG2.793

    , etc.; ἀ. κεραία yard belonging thereto, ib., cf. Poll. 1.91.
    II Subst. ἀκάτειον, τό, (sc. ἱστίον) small sail, opp. τὰ μεγάλα ἱστία, X.HG6.2.27, Epicr.10 (with play on

    ἄκατος 11

    ), cf. Luc.Lex.15, J. Tr.46, Hist. Conscr.45; ἄρασθαι τὸ ἀ., i.e. take to flight, prob. l. for ἀκάτιον in Epicur.Fr. 163, cf. Ar.Lys.64.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκάτειος

  • 25 ἀκροκέραια

    A ends of sail-yards (cf. κέρας VIII), Poll. 1.91 :—also [suff] ἀκρό-κερα, Sch.A.R.1.566;

    ἀκρόκεροι κάλοι Phot.

     s.v. ἡνιόχους.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκροκέραια

  • 26 ἱστοκεραία

    A sail-yard, Orph.A. 696, Artem.1.35.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱστοκεραία

  • 27 ἱστός

    ἱστός, ὁ, ([etym.] ἵστημι)
    I mast, ἱστὸν.. στῆσαν ἀείραντες they stepped the mast, Od.15.289, cf. Il.23.852, etc.;

    ἱστοὺς στησάμενοι Od.9.77

    . cf. Il.1.480;

    ἱστὸν αἴρεσθαι X.HG6.2.29

    ; opp. καθαιρεῖν, κὰδ δ' ἕλον ἱστόν took it down, unstepped it, Od.15.496;

    κεραία καὶ ἱ. IG22.657.14

    : generally, rod, pole,

    ἱστὸς χάλκεος Hdt.8.122

    ; beam, IG22.1672.306 (pl.).
    II beam of a loom, which stood upright, instead of lying horizontal as in our looms; πόσσω κατέβα τοι ἀφ' ἱστῶ; (sc. τὸ ἐμπερόναμα) Theoc.15.35; later ἱ. ὄρθιος (opp. the horizontal loom), Artem.3.36: generally, loom,

    ἱστόν τ' ἠλακάτην τε Il.6.491

    , Schwyzer 180 ([place name] Crete), etc.; ἱ. στήσασθαι to set up the beam and so begin a web, Hes.Op. 779; ἱ. ἐποίχεσθαι to traverse the loom, because the weaver was obliged to walk to and fro, Il.1.31, Od.5.62.
    2 warp fixed to the beam: hence, the web itself,

    ἱστὸν ὕφαινε Il.3.125

    , etc.;

    ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκεν μέγαν ἱ., νύκτας δ' ἀλλύεσκεν Od. 2.104

    ;

    ἱ. μεταχειρίζεσθαι Pl.Phd. 84a

    ; ὁ ἐκτετμημένος ἱ. the web cut from the loom and finished, opp. ὁ πρὸς ἐκτομήν, Artem.l.c.; web of a certain size, piece, PHib.1.67.12 (iii B.C.), etc.;

    ὀθονίων ἱ. τπρισχίλιοι Plb.5.89.2

    ;

    τρεῖς ἱ. καθελεῖν Str.8.6.20

    .
    3 ἱ. ἀραχνᾶν spiders' webs, B.3.7.
    4 comb of bees, Arist.HA 624a5.
    III shinbone, leg, Opp.C.1.408.
    IV a constellation, Aët.3.164.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἱστός

  • 28 ἴκρια

    ἴκρια, τά (sg. v. infr. 111; for the accent v. Hdn.Gr.1.357),
    A halfdeck at the stern of a ship,

    νηῶν ἴκρι' ἐπῴχετο μακρὰ βιβάσθων Il.15.676

    ; [

    κυβερνήτης] κάππεσ' ἀπ' ἰκριόφιν Od.12.414

    ; εἰς ἴκρια νηὸς ἔβαινον πρῴρης (i.e. from the prow) ib. 229;

    νηὸς ἐπ' ἰκριόφιν καταλέξεται 3.353

    ;

    εὐπάκτων ἐπ' ἰκρίων σταθεὶς ὄρουσε B.16.83

    : wrongly expld. by Eust. as = ἐγκοίλια in Od.5.252, but perh. so used by Nonn. D.40.447, 452; expld. as = κεραία in A.R.1.566 by Sch., but prob. wrongly, cf. Lyc.751.
    II generally, platform, stage,

    ἴκρια ἐπὶ σταυρῶν ὑψηλῶν.. ἕστηκε Hdt.5.16

    , cf. Str.12.3.18, Hsch.
    2 scaffolding, IG12.94.28 (prob. in 374.151), 4.39 (Aegina, v B.C.), BCH6.27(Delos, ii B.C.).
    3 benches in a theatre, Cratin.323, Ar.Th. 395, Ath.4.167f.
    4 dub. sens. in Thphr.HP5.6.2.
    III sg.,= ἱστός, mast, Eust.1533.31; pole, dub. l. in Nic.Th. 198; set up on a cenotaph, Marcellin.Vit. Thuc.31.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἴκρια

  • 29 ὀρθόκραιρος

    ὀρθό-κραιρος ( κέρας), only gen. pl. fem. ὀρθοκραιράων: straight - horned, high - horned; βοῶν, μ 3, Il. 8.231; then of ships, either with reference to the pointed bow and stern, or perhaps to the yards ( κεραίᾶ).

    A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ὀρθόκραιρος

  • 30 οὑρα

    Grammatical information: f.
    Meaning: `tail' (Il.), later often metaph. `rear(guard)' (X., Plb.).
    Other forms: Ion. -ή
    Compounds: Compp., e.g. οὑρ-ᾱγός m. `leader of the rearguard' with - έω, - ία (X., Plb.. LXX); on κόλ-ουρος (s. κόλος), κόθ-ουρος, πάγ-ουρος s. vv.
    Derivatives: 1. Dimin. οὑράδιον (Gp.); 2. adj. οὑρ-αῖος `belonging to the tail' ( Ψ 520, Hp.) with - αία f. (like κεραία a.o.) `tail' (Aret.), - αῖον n. `id.' (E.). 3. οὑρ-αχός m. `foetal organ, point, outer end', e.g. of the heart, of the eyebrows, of a stalk (medic., Ael.), - ίαχος m. `lower end of a spear' (Il., A. R., AP ; metr. condit.?); cf. κύμβ-αχος, στόμ-αχος a.o. 4. οὑρώδης `belonging to the tail' (Hp. v.l.). - On οὖραξ s.v.
    Origin: IE [Indo-European] [340] * h₁ers- `tail'; PGX [probably a word of Pre-Greek origin]
    Etymology: Like κουρά beside κόρρη, κόρση, οὑρά can stand beside ὄρρος, - ορσος; basis then prob. *ὀρσά (on the phonetics s. on κουρά); note esp. OIr. err f. `tail' \< IE * ersā. Positing *ὀρσι̯ά (WP. 1, 138; also Forbes Glotta 36, 237 f. as alternative) or *ὀρσϜά (Brugmann-Thumb 148 a.o. referring to Skt. r̥ṣvá- `high') is unnecessary (cf. Schwyzer 286 Zus. 1 w. rich lit.). S. also ὄρρος. - Remarkable is the word οὐραχός with a suffix that it prob. Pre-Greek; here again there are the parallels with - αχ-, - ιχ-, - υχ- (Chantraine Form. 403). Even stranger is the form οὐρίαχος, which has even been considered a metrical licence (there is no other word in - ιαχος). This leads to he idea that the preceding vowel was palatal, i.e. -rsy-; cf. Beekes FS Kortlandt; this might lead to the conclusion that the word (`tail') is Pre-Greek (unless one concludes that οὐρ(ι)αχός is not cognate with the tail-word). Cf. also on οὖραξ.
    Page in Frisk: 2,446

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὑρα

  • 31 ῥομφαία

    Grammatical information: f.
    Meaning: `great broad sword', after Phylarch. and Plu. Aem. 18 used by the Thracians (LXX, NT, J. a.o.); also = ' νυκτερίς, bat' (Cyran.).
    Origin: XX [etym. unknown]
    Etymology: Unclear; as so many names of weapons perh. (Thrac.) LW [loanword]. Formation perh. Greek as κεραία, καμιναία, αὑλαία a. other instrument names and concrete objects. Formally close is ῥομφεῖς ἱμάντες, οἷς ῥάπτεται τὰ ὑποδήματα H.; s. Bosshardt $ 228 w. n., where (with question mark) a noun *ῥομφή f. `curving, curvation, hook', to *ῥέμφω `curve' is supposed as basis of both ῥομφεῖς and ῥομφαία assuming a hypothetical change of meaning; rightly one reminds of ῥέμφος and ῥάμφος (s.v). Cf. W.-Hofmann on rumpus.
    Page in Frisk: 2,662

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥομφαία

  • 32 κερέα

    κερέα s. κεραία.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > κερέα

  • 33 παρέρχομαι

    παρέρχομαι mid. dep.; fut. παρελεύσομαι; 2 aor. παρῆλθον, impv. in H. Gk. παρελθάτω Mt 26:39 (also v.l.-ετω; B-D-F §81, 3; Mlt-H. 209); pf. παρελήλυθα (Hom.+).
    ① to go past a reference point, go by, pass by w. acc. someone or someth. (Aelian, VH 2, 35; Lucian, Merc. Cond. 15) an animal Hv 4, 1, 9; 4, 2, 1; a place Papias (3, 3). Of Jesus and his disciples on the lake: ἤθελεν παρελθεῖν αὐτούς Mk 6:48 (s. HWindisch, NThT 9, 1920, 298–308; GEysinga, ibid. 15, 1926, 221–29 al.; Lohmeyer s.v. παράγω 3; BvanIersel, in The Four Gospels, Neirynck Festschr., ed. FvanSegbroeck et al. ’92, II 1065–76). διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης pass by along that road Mt 8:28 (constr. w. διά as PAmh 154, 2; Num 20:17; Josh 24:17). παρὰ τὴν λίμνην GEb 34, 60. Abs. (X., An. 2, 4, 25) Lk 18:37; 1 Cl 14:5 (Ps 36:36). Of someth. impers. get by unnoticed, escape notice (Theognis 419; Sir 42:20) Hs 8, 2, 5ab.
    ② of time: to be no longer available for someth., pass (Soph., Hdt.+; ins, pap, LXX; JosAs 29:8 cod. A; Tat. 26, 1 πῶς γὰρ δύναται παρελθεῖν ὁ μέλλων, εἰ ἔστιν ὁ ἐνεστώς;) ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν the time is already past Mt 14:15. Of a definite period of time (SSol 2:11 ὁ χειμὼν π.; Jos., Ant. 15, 408) διὰ τὸ τὴν νηστείαν ἤδη παρεληλυθέναι because the fast was already over Ac 27:9. ὁ παρεληλυθὼς χρόνος the time that is past 1 Pt 4:3 (cp. Isocr. 4, 167 χρόνος … ἱκανὸς γὰρ ὁ παρεληλυθώς, ἐν ᾧ τί τῶν δεινῶν οὐ γέγονεν; PMagd 25, 3 παρεληλυθότος τοῦ χρόνου). τὰ παρεληλυθότα (beside τὰ ἐνεστῶτα and τὰ μέλλοντα; cp. Herm. Wr. 424, 10ff Sc.; Demosth. 4, 2; Jos., Ant. 10, 210) things past, the past (Demosth. 18, 191; Sir 42:19; Philo, Spec. Leg. 1, 334, Leg. All. 2, 42) B 1:7; B 5:3.—ἡ γενεὰ αὕτη Mt 24:34 belongs here, if γ. is understood temporally.
    ③ to come to an end and so no longer be there, pass away, disappear (Demosth. 18, 188 κίνδυνον παρελθεῖν; Theocr. 27, 8; Ps 89:6; Wsd 2:4; 5:9; Da 7:14 Theod.; TestJob 33:4 ὁ κόσμος ὅλος παρελεύσεται) of pers. ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται Js 1:10. ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ Mt 5:18a; 24:35a; Mk 13:31a; Lk 16:17; 21:33a; cp. 2 Pt 3:10; Rv 21:1 t.r. ὁ κόσμος οὗτος D 10:6 (cp. TestJob 33:4). ἡ γενεὰ αὕτη Mt 24:34 (but s. 2); Mk 13:30; Lk 21:32. αἱ γενεαὶ πᾶσαι 1 Cl 50:3. ἡ ὀργή vs. 4 (Is 26:20). τὰ ἀρχαῖα παρῆλθεν 2 Cor 5:17.— Pass away in the sense lose force, become invalid (Ps 148:6; Esth 10:3b τῶν λόγων τούτων• οὐδὲ παρῆλθεν ἀπʼ αὐτῶν λόγος) οἱ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν (or οὐ [μὴ] παρελεύσονται) Mt 24:35b; Mk 13:31b; Lk 21:33b. ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου Mt 5:18b. οὐδὲν μὴ παρέλθῃ τῶν δεδογματισμένων ὑπʼ αὐτοῦ 1 Cl 27:5.
    ④ to ignore someth. in the interest of other matters, pass by, transgress, neglect, disobey τὶ someth. (Hes., Theog. 613; Lysias 6, 52 τὸν νόμον; Demosth. 37, 37; Dionys. Hal. 1, 58; Dt 17:2; Jer 41:18; Jdth 11:10; 1 Macc 2:22; ApcEsdr 5:17 τὴν διαθήκην μου; Jos., Ant. 14, 67) Lk 11:42; 15:29.
    ⑤ to pass by without touching, pass of suffering or misfortune (Jos., Ant. 5, 31 fire) ἀπό τινος from someone (for the constr. w. ἀπό cp. 2 Ch 9:2) Mt 26:39; Mk 14:35. Abs. Mt 26:42.
    ⑥ to pass through an area, go through (Appian, Bell. Civ. 5, 68 §288 ὁ Ἀντώνιος μόλις παρῆλθεν=Antony made his way through [to the Forum] with difficulty; 1 Macc 5:48 διελεύσομαι εἰς τὴν γῆν σου, τοῦ ἀπελθεῖν εἰς τὴν γῆν ἡμῶν• καὶ οὐδεὶς κακοποιήσει ὑμᾶς, πλὴν τοῖς ποσὶν παρελευσόμεθα) παρελθόντες τὴν Μυσίαν κατέβησαν εἰς Τρῳάδα Ac 16:8 (lack of knowledge of this mng., and recognition of the fact that passing by is impossible in this case, gave rise to the v.l. διελθόντες D); cp. 17:15 D.
    ⑦ to stop at a place as one comes by, come to, come by, come here (Trag., Hdt. et al.; ins, pap, LXX, EpArist 176; Philo; Jos., Bell. 3, 347, Ant. 1, 337) παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς he will come by and serve them Lk 12:37; ‘παρελθὼν ἀνάπεσε’=‘come here, recline’ 17:7; of Lysias who came with a substantial force Ac 24:6[7] v.l.—M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παρέρχομαι

  • 34 ἤ

    ἤ particle (Hom.+).
    ① marker of an alternative, or, disjunctive particle (B-D-F §446; Rob. 1188f)
    ⓐ separating
    α. opposites, which are mutually exclusive λευκὴν ἢ μέλαιναν Mt 5:36. ἰδοὺ ἐκεῖ [ἢ] ἰδοὺ ὧδε Lk 17:23. ψυχρὸς ἢ ζεστός Rv 3:15. ἐξ οὐρανοῦ ἢ ἐξ ἀνθρώπων from God or fr. humans Mt 21:25. δοῦναι ἢ οὔ to give or not (to give) 22:17; cp. Mk 12:14. ἀγαθὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι 3:4. Cp. Lk 2:24; Ro 14:4; 1 Cor 7:11 (cp. Ath. 2:4 ἀγαθὸς ἢ πονηρός).
    β. related and similar terms, where one can take the place of the other or one supplements the other τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας Mt 5:17 (JosAs 2:11 ἀνὴρ … ἢ παιδίον ἄρρεν; Just., D. 93, 4 φιλίαν ἢ ἀγάπην; schol. on Soph., Oed. Col. 380 Papag. ἢ ἀντὶ τοῦ καὶ ἐστί) πόλιν ἢ κώμην 10:11. ἔξω τ. οἰκίας ἢ τ. πόλεως ἐκείνης vs. 14. πατέρα ἢ μητέρα vs. 37. τέλη ἢ κῆνσον 17:25. οὐ μὴ ἀποκριθῆτέ μοι ἢ ἀπολύσητε Lk 22:68 v.l. πρόσκομμα ἢ σκάνδαλον Ro 14:13; cp. vs. 21 v.l. εἰς τίνα ἢ ποῖον καιρόν 1 Pt 1:11. νοῆσαι ἢ συνιέναι B 10:12. Cp. Mk 4:17; 10:40; Lk 14:12; J 2:6; Ac 4:34; 1 Cor 13:1; AcPlCor 2:26. In enumerations as many as six occurrences of ἤ are found: Mk 10:29; Ro 8:35; cp. Mt 25:44; Lk 18:29; 1 Cor 5:11; 1 Pt 4:15 (Just., A II, 1, 2).—ἤτε … ἤτε (Hom. et al.; PRossGeorg III, 2, 4 [IIIA.D.]) ἤτε ἄρσενα ἤτε θήλειαν whether it is a boy or a girl GJs 4:1 pap (εἴτε … εἴτε codd.).—ἢ καὶ or (even, also) (PLond III, 962, 5 p. 210 [254/61 A.D.]; EpJer 58) ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης Lk 18:11; cp. 11:12; 12:41; Ro 2:15; 4:9; 14:10; 1 Cor 16:6; 2 Cor 1:13b.—ἤ for καί Mk 3:33 v.l.; Col 2:16 v.l.
    ⓑ ἤ … ἤ either … or Mt 6:24; 12:33; Lk 16:13; AcPlCor 1:7f. ἤ … ἤ … ἤ either … or … or (Philod., οἰκ. col. 22, 41 Jensen; Just., A I, 28, 4 al; Mel., P. 36, 246f) 1 Cor 14:6 (ἤ four times as Libanius, Or. 28 p. 48, 15 F and Or. 31 p. 130, 7; Just., D. 85, 3). Eph 5:4 v.l. ἤτοι … ἤ (Hdt., Thu. et al. [s. Kühner-G. II 298]; PTebt 5, 59; PRyl 154, 25; Wsd 11:18; TestSol 10:28 C [without ἤ]; Philo, Op. M. 37; Jos., Ant. 18, 115; Just., D. 6, 1; 100, 3; Ath. 8, 1 and R. 52, 26) either … or Ro 6:16.
    ⓒ In neg. statements ἤ comes to mean nor, or, when it introduces the second, third, etc., item ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ Mt 5:18. πῶς ἢ τί how or what 10:19; cp. Mk 7:12; J 8:14; Ac 1:7. οὐκ ἐδόξασαν ἢ ηὐχαρίστησαν Ro 1:21. διαθήκην οὐδεὶς ἀθετεῖ ἢ ἐπιδιατάσσεται Gal 3:15. ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι so that no one can either buy or sell Rv 13:17.—Phil 3:12.—Likew. in neg. rhetorical questions; here present-day English idiom, making the whole sentence neg., requires the transl. or Mt 7:16; cp. Mk 4:21; 1 Cor 1:13; Js 3:12.
    ⓓ Gener., ἤ oft. occurs in interrog. sentences
    α. to introduce and to add rhetorical questions (Just., D 2, 4 al.; Ath. 8:3 al.) ἢ δοκεῖς ὅτι; or do you suppose that? Mt 26:53. ἢ Ἰουδαίων ὁ θεὸς μόνον; or is God the God of the Judeans alone? Ro 3:29. ἢ ἀγνοεῖτε; or do you not know? 6:3; 7:1; also ἢ οὐκ οἴδατε; 11:2; 1 Cor 6:9, 16, 19; cp. 10:22; 2 Cor 11:7.
    β. to introduce a question which is parallel to a preceding one or supplements it Mt 7:10; οὐκ ἀνέγνωτε …; ἢ οὐκ ἀνέγνωτε …; have you not read … ? Or have you not read … ? Mt 12:(3), 5; cp. Lk 13:4; Ro 2:4; 1 Cor 9:6 (cp. Just., D. 27, 5 al.; Mel., P. 74, 541 ἢ οὐ γέγραπταί σοι …;)—Mt 20:15; 1 Cor 11:22; 2 Cor 3:1.
    γ. in the second member of direct or indir. double questions: πότερον … ἤ (Aeschyl., Hdt. et al.) whether, if … or J 7:17; B 19:5; D 4:4; Hs 9, 28, 4. ἤ … ἤ … ἤ … ἤ whether … or … or … or (Hom.; Theognis 913f; oracle in Hdt. 1, 65, 3; Theocr. 25, 170f et al.; s. Kühner-G. II 530, 12) Mk 13:35. Usu. the first member is without the particle Mt 27:17; J 18:34; Ac 8:34; Ro 4:10; 1 Cor 4:21; Gal 1:10; 3:2, 5.
    δ. used w. an interrog. word, mostly after another interrog. sentence ἢ τίς; Mt 7:9; Mk 11:28; Lk 14:31; 20:2; J 9:21; Ro 3:1; 2 Cl 1:3; 6:9. τίς …; τίς …; ἢ τίς …; 1 Cor 9:7. τί …; ἢ τί …; what … ? Or what? Mt 16:26; 1 Cor 7:16.—ἢ πῶς: ἢ πῶς ἐρεῖς; or how can you say? Mt 7:4; cp. 12:29; Lk 6:42 v.l. (cp. JosAs 6:2; Tat. 17, 3 al.).
    ② a particle denoting comparison, than, rather than
    ⓐ after a comparative before the other member of the comparison ἀνεκτότερον … ἤ more tolerable … than Mt 10:15; cp. 11:22, 24; Lk 10:12. εὐκοπώτερον … ἤ Mt 19:24; Mk 10:25; cp. Lk 9:13; J 4:1. μᾶλλον ἤ more, rather … than Mt 18:13; J 3:19; Ac 4:19; 5:29; 1 Cor 9:15; 1 Cl 2:1a; 14:1; 21:5. For numerals without ἤ after πλείων and ἐλάσσων, e.g. Mt 26:53 (πλείους ἤ v.l. and var. edd.), s. B-D-F §185, 4 (cp. comp. Ath. 16, 8 μηδὲν πλέον [ἢ corr.] ὅσον ἐκελεύσθησαν).
    ⓑ also without a preceding comp. (Kühner-G. II 303; B-D-F §245, 3).
    α. w. verbs without μᾶλλον (Job 42:12) χαρὰ ἔσται ἐπὶ ἑνὶ ἢ ἐπὶ ἐνενήκοντα ἐννέα there will be more joy over one than over 99 Lk 15:7. λυσιτελεῖ … ἤ it would be better … than 17:2 (cp. Andoc. 1, 125 τεθνάναι νομίσασα λυσιτελεῖν ἢ ζῆν; Tob 3:6 BA). θέλω … ἤ I would rather … than 1 Cor 14:19 (cp. Epict. 3, 1, 41; BGU 846, 16 [II A.D.] θέλω πηρὸς γενέσται [= γενέσθαι], εἲ [= ἢ] γνοῦναι, ὅπως ἀνθρόπῳ ἔτι ὀφείλω ὀβολόν ‘I had rather become maimed than know that I still owe someone an obol’ [1/6 of a drachma]; Hos 6:6; 2 Macc 14:42; Jos., Ant. 18, 59; Just., A I, 15, 8. βούλομαι … ἤ I had rather …, than as early as Hom., e.g. Il. 1, 117).
    β. after the positive degree (as early as Hdt. 9, 26) καλόν ἐστιν … ἤ it is better … than Mt 18:8, 9; Mk 9:43, 45, 47; 1 Cl 51:3 (Gen 49:12; Ps 117:8f; Sir 20:25; 22:15; Jon 4:3, 8; 4 Macc 9:1. Cp. Polyaenus 8, 49 καλὸν ἀποθανεῖν ἢ ζῆν; Philemon Com. no. 203 θανεῖν κράτιστόν [=far better] ἐστιν ἢ ζῆν ἀθλίως).
    γ. ἤ is used in comparison, w. the idea of exclusion (Ps.-Callisth. 1, 37, 4 μέμφεσθε τὸν ἑαυτῶν βασιλέα ἢ ἐμέ=‘blame your own king, not me’; Gen 38:26 δεδικαίωται Θαμαρ ἢ ἐγώ; 2 Km 19:44; Just., A I, 15, 8 on Lk 5:32 θέλει ὁ πατὴρ τὴν μετάνοιαν ἢ τὴν κόλασιν) δεδικαιωμένος ἢ ἐκεῖνος rather than (= and not) the other man Lk 18:14 v.l.
    ⓒ οὐδὲν ἕτερον ἤ nothing else than (cp. X., Cyr. 2, 3, 10; 7, 5, 41; Jos., Ant. 8, 104; Tat. 15, 2; cp. οὐδὲν ἄλλο … ἤ Just., A I, 33, 6 al.; Ath. 18, 1 μὴ εἶναι … ἕτερον τρόπον … ἢ τοῦτον) Ac 17:21. τί … ἤ what other … than (X., Oec. 3, 3; TestJob 42:5; s. Kühner-G. II 304, 4) 24:21.
    ⓓ πρὶν ἤ before (Ionism, very rare in Attic wr., but common in the Koine [e.g. Nicol. Dam.: 90 Fgm. 130, 14 p. 397, 9 Jac.; Diod S 1, 64, 7; 1, 92, 4; Jos., Ant. 8, 345; Just., A I, 12, 10 al.; Tat. 6:1 al.]: ATschuschke, De πρίν particulae apud scriptores aetatis Augusteae prosaicos usu, diss. Bresl. 1913, 31; 33. S. also πρίν a).
    α. w. aor. inf. foll. (Aelian, VH 1, 5; Herodian 2, 3, 2; Wsd 2:8; Sir 11:8 al.) and accompanying acc. (Nicol. Dam.: 90 Fgm. 128, 14 [Βίος] p. 397, 9 Jac.; Aelian, VH 1, 21; PSI 171, 25 [II B.C.]; Sir 48:25; Tob 2:4; 3:8; 8:20; TestReub 1:1) Mt 1:18; Mk 14:30; Ac 7:2.
    β. foll. by aor. subj. and ἄν Lk 2:26 (without ἄν Jos., Ant. 4, 10).
    γ. foll. by pres. opt. Ac 25:16.
    ⓔ used w. other particles
    α. ἀλλʼ ἤ s. ἀλλά 1a.
    β. ἤπερ than (Hom., Il. 1, 260; 9, 26, 7; Hdt.; Polyb. 2, 51; 61; 2 Macc 14:42; 4 Macc 15:16; Jos., Bell. 5, 10, Ant. 18, 62; Just., A I, 29, 1) after μᾶλλον J 12:43 (cp. Tob 14:4 S ἐν τ. Μηδίᾳ ἔσται σωτηρία μᾶλλον ἤπερ ἐν Ἀσσυρίοις; Tat. 13, 3; 14, 1; without μᾶλλον 40, 1; Diod S 13, 60, 3 πλείονα ἤπερ); after πλέον IEph 6:2 (Lat.).—ἢ γάρ Lk 18:14 v.l. may derive from ἤ + παρʼ.—DELG. M-M. EDNT.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἤ

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • κεραία — κεραίᾱ , κεραία horn fem nom/voc/acc dual κεραίᾱ , κεραία horn fem nom/voc sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραίᾳ — κεραίᾱͅ , κεραία horn fem dat sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραία — I (Ζωολ.). Αρθρωτό εξάρτημα, με το οποίο είναι εφοδιασμένο το κεφάλι των εντόμων, των μυριαπόδων και των καρκινοειδών. Τα τελευταία φέρουν δύο ζεύγη κ., οι οποίες είναι δισχιδείς, ενώ οι δύο πρώτες ομάδες έχουν μόνο ένα ζεύγος μονοσχιδών κ. Είναι …   Dictionary of Greek

  • κεραία — η 1. συγκρότημα αγωγών, με τους οποίους γίνεται η εκπομπή και η λήψη των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων: Είναι κεραία ασύρματου τηλέγραφου. 2. καθεμιά από τις ευκίνητες εκφύσεις των αρθροπόδων, που επέχουν θέση κεράτων: Τα μπομπόλια έχουν δύο κεραίες …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Κεραία ή Κεραίαι — Αρχαία πόλη της Κρήτης, για τη θέση της οποίας δεν υπάρχει ομοφωνία. Σύμφωνα με μία άποψη βρισκόταν στο βορειοδυτικό άκρο του νομού Χανίων, στο εσωτερικό του κόλπου του Κισσάμου …   Dictionary of Greek

  • δίπολη κεραία — Είδος κεραίας που χρησιμοποιείται συνήθως σε μικρές συχνότητες για να ξεχωρίζει κύματα με διαφορετικά επίπεδα πόλωσης. Η συνηθισμένη δ.κ. αποτελείται από δύο ίσους οριζόντιους αγωγούς, που τοποθετούνται ο ένας στην προέκταση του άλλου. Έχει… …   Dictionary of Greek

  • κεραίας — κεραίᾱς , κεραία horn fem acc pl κεραίᾱς , κεραία horn fem gen sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραίαν — κεραίᾱν , κεραία horn fem acc sg (attic doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραιῶν — κεραία horn fem gen pl κεραιῶν , κεραίζω ravage fut part act masc nom sg (attic epic doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραῖαι — κεραία horn fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • κεραίαιν — κεραία horn fem gen/dat dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»