-
1 σύνθεσις
A putting together, composition, combination, Pl.Phd. 93a, R. 611b; , cf. IG42(1).103.56 (Epid., iv B.C.), 7.3073.92 (Lebad., ii B.C.);τῶν σπονδύλων Sor.1.102
; storage, τῶν μήλων (quinces in a ῥίσκος) Phylarch.10 J.; but ἐλαιῶν ς. a preserve of olives, Gp.9.28.2.b in concrete sense, junction, ; συνθέσεις ([etym.] λέγω τὰς γωνίας) Id.Pr. 910b14.2 in various technical senses:a in Grammar, composition, γραμμάτων τε συνθέσεις, i.e. syllables and words, A.Pr. 460, cf. Arist.Metaph. 1092a26; σ. ἔκ τε ῥημάτων γιγνομένη καὶ ὀνομάτων, i.e. sentences, Pl.Sph. 263d, cf. Cra. 431c, Arist. Po. 1458a28, Gal.15.487; περὶ συνθέσεως ὀνομάτων, title of work by D.H.; also, the juxtaposition of letters in a word, Arist.Rh.Al. 1434b34; of an author's composition, Isoc.10.11; so ἡ τῶν μέτρων ς. metrical composition, Arist.Po. 1449b35; ἡ τῶν ἐπῶν ς. D.S.5.74; ἡ τοῦ παίωνος ξ. the way the paeon is made up, Plu.2.1143d; the constitution of things, Hp.Virg.1.b Math., synthesis of a problem (opp. ἀνάλυσις), Archim.Sph.Cyl.2.7, explained in Papp.634; ἡ κατὰ σ. ἀγωγή synthetic procedure, Id.412.2.c Math., σ. λόγου transformation of a ratio known as componendo, Euc.5 Def.14; κατὰ -σιν, = componendo, Archim.Aequil.2.9.d Math., addition, Ph.1.11, Plu.2.1018c, Dioph.1 Intr.; καθ' ἁντινοῦν -σιν however many times added, i.e. whatever number of times taken (multiplied), Archim.Spir.1:—also as Pythag. name for 2, Anatol. ap. Theol.Ar.8.e in Logic, union of noun and verb or of two objects of thought in a statement, Arist. Int. 16a12, de An. 430a27; also ὁ παρὰ τὴν σ. [λόγος] the fallacy of composition, opp. διαίρεσις, Id.SE 177a33.f in Physics, composition of substances, parts of organisms, from their elementary constituents, Id.PA 646a12, Top. 151a23; opp μίξις (combination), Id.GC 328a6.g in Medicine, compounding of essences and drugs,τῶν μύρων Thphr. Od.14
, al., cf. D.S.4.45, Aglaïas 8.II combination of parts so as to form a whole, γενέσεις καὶ ς. Pl.R. 533b; ἡ τῶν στρωμάτων ς. Id.Plt. 280b, cf. Arist.PA 645a35, Metaph. 1014b37; in plants, Thphr.HP 5.5.2.b in concrete sense, a social or political combination, Arist. Pol. 1276b7; a military formation, Ael.Tact.18.5.III agreement, treaty, Pi.P.4.168, Fr. 205; πὸς τὰς συνθέσις in accordance with the agreements, IG5(2).343.41,60 (Orchom. Arc., iv B.C.); ἐκ συνθέσεως by arrangement, D.S.13.112, etc.;συνθέσεις περὶ γάμων Plu. Sull.35
.2 σ. λόγων making up accounts, Stud.Pal.4.70.391 (i A.D.); so ς. alone,εἰς σύνθεσιν τῷ βασιλεῖ PTeb.714.6
(ii B.C.).IV set, service (most freq. in Lat. synthesis):1 collection of clothes, wardrobe, Dig.34.2.38.1; also, dress, gown, costume, suit, σ. τελείας λευκὰς δεκατρεῖς, γυναικείας ς. PHamb.10.13,21 (ii A.D.), cf. POxy. 1153.23 (i A.D.), 496.4 (ii A.D.), PSI10.1117.11,13 (ii A.D.), Mart.2.46.4, 5.79.2; synthesinam indutus, Suet.Ner.51.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύνθεσις
-
2 παράκλησις
A calling to one's aid, summons, οἱ ἐκ παρακλήσεως συγκαθήμενοι a packed party in the assembly, D.18.143.2 imploring, appealing, τινος of or on the part of one, Th.4.61 ; deprecation, συγγνώμης δεῖ καὶ π. Str.13.1.1.4 demand, request, PGrenf.1.32.7 (pl., ii B.C.), etc.; κατὰ-σιν on demand, PLond.3.1164d10 (iii A. D.).II exhortation, address,πρὸς τὸν ὄχλον Th.8.92
; οὐ π. εὑρόντες, ἀλλὰ παραίνεσιν γράψαντες not a mere address to their feelings, but counsel to act rightly, Isoc.1.5 ;π. τῶν πολιτῶν πρὸς ἀρετήν Aeschin.1.117
;τὴν τῆς σωφροσύνης παράκλησιν.. αὐτοὺς παρακέκληκα Id.2.180
;ἀξιώσεισκαὶ-κλήσεις Plb.1.67.10
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παράκλησις
-
3 κατάφασιν
κατά̱φᾱσιν, καθάπτωfasten: perf ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic parad-form prose)κατάφασιςaffirmation: fem acc sgκατάφᾱσιν, κατάφημιassent: pres ind act 3rd plκατάφᾱσιν, κατάφημιassent: pres ind act 3rd sg (doric) -
4 κατάγνυσιν
κατά̱γνῡσιν, κατάγνυμιCat.Cod. Astr.pres ind act 3rd sg -
5 καταπεφρίκασιν
καταπεφρίκᾱσιν, κατά, ἀπό-φρίζωperf ind act 3rd plκαταπεφρί̱κᾱσιν, κατά-φρίσσωto be rough: perf ind act 3rd plκαταπεφρίκᾱσιν, κατά-φρίζωperf ind act 3rd pl -
6 κατέμφασιν
κατέμφᾱσιν, κατά, ἐν-φημίSpir. Prooem.pres ind act 3rd plκατέμφᾱσιν, κατά, ἐν-φημίSpir. Prooem.pres ind act 3rd sg (doric) -
7 καταθλήσασιν
καταθλήσᾱσιν, καταθλάωcrush in pieces: aor part act masc /neut dat pl (attic epic ionic)καταθλήσᾱσιν, καταθλέωwrestle down: aor part act masc /neut dat pl (attic epic ionic)κατᾱθλήσᾱσιν, καταθλέωwrestle down: aor part act masc /neut dat pl (attic epic ionic) -
8 σίνομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to rob, to pillage, to destroy, to damage' (ep. Od., Sapph., Ion., X., hell. a. late, also Argos, Crete, Herakleia; Hdt., Hp. also - έομαι; not in Att..Compounds: As 1. member in σιν-όδων, - όδους, - οντος m. name of a fish (Arist., Dorio a. o.), folketymol. for συν- σίνομαι (s. Strömberg 45). Unclear however σινάμωρος approx. `harmful, baneful, wicked, mischievous, sweet-toothed, lustful' with - ία, - έω, - ευμα (Ion., com., Arist. a. o.); because of the short ι not to the verb, but to the noun σίνος; the final fits badly with μωρός, perh. better to ἐγχεσί-μωρος, if taken as `spear-happy' (cf. Leumann Hom. Wörter 272 n. 18).Derivatives: 1. σίνος n. `damage, harm, disaster' (Ion., A., Arist. a. o.) with ἀ-σινής `unharmed, harmless' (λ 110, Sapph., Ion., A., Pl., X., hell. a. late), opposite ἐπι-σινής (Thphr. a. o.). 2. σίντης m. `destroyer, robber', mostly of beasts of prey, `thief' (Il., hell. a. late epic); σίντωρ m. `id.' (Crete IVa, AP; Fraenkel Nom. ag. 1, 123 a. 131); uncertain Σίντιες m. pl. name of the old population of Lemnos (Hom. a.o.), after Kretschmer Glotta 30, 117 prop. "the robbers" and to be distinguished from the Thracian Σιντοι. 3. Σίνις, - ιδος m. name of a mythical robber (B., E., X. a. o.), also appellat. `robber, destroyer' (A. Ag. 217 [gener. changed to ἶνις], Call., Lyc.). 4. σιναρός `damaged' (Hp., as ῥυπαρός a. o.). 5. σινότης f. `damage, flaw' (gloss.). 6. ἐπισίνιος ἐπίβουλος H. 7. σινόω ( προ- σίνομαι) = σίνομαι (Man., Vett. Val. a. o.) with σινωτικός `harmful' (late). 8. σίνδρων = πονηρός (Phot.), also `slave born of a slave' (Seleukos ap. Ath.), also as PN; cf. Masson on Hipponax 121 w. n. 3; gen. pl. σινδρῶν πονηρῶν, βλαπτικῶν H.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The present σίνομαι (second. - έομαι; cf. Schwyzer 721) wit generalized length of the ι (on the unclear σίνονται Sapph. 26, 4 s. Hamm Gramm. $217a) can be best understood as yotformation *σίν-ι̯ομαι (Schwyzer 694). If inherited, σίνομαι must like κλίνω, κρίνω contain a present-forming ν, which spread not only to the sporadic aoristforms but also to the nouns σίνος, σίντης a. o. -- Not certainly explained. PGr. *τϜι-ν- can on itself be connected with σής (if from *τϜη[ι̯]-ς) and with Germ. Þwi- in OE Þwīnan `become weak, disappear' a. o. (Wood Mod. Phil. 5, 268); apart from the semant. polyinterpretability of the relevant words, there are both for σής and for Þwīnan other explanations, s. on σής and WP. 1, 702 f. (Pok. 1054) w. lit. To be rejected explanations of σίνομαι in W.-Hofmann s. sine and sonium; older lit. in Bq and Lidén IF 19, 351 w. n. 2. -- Cf. σιφλός.Page in Frisk: 2,708-709Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σίνομαι
-
9 κάρᾱ
κάρᾱGrammatical information: n.Meaning: `head' (trag., Cratin., Eup.),Other forms: κάρη (ep.)Dialectal forms: Myc. ka-ra-a-pi instr. pl. \/karāatphi\/Derivatives: As 1. member in καρᾱ-τομέω `behead' (E., J.) with καράτομος `beheaded' (S., E.), seeming basis καρατόμος `beheading' (Lyc.), cf. on δειροτομέω s. δέρη; καρηβαρέω (- άω) `feel heavy in the head, be sleepy, have headache' with καρηβαρία, - ίη etc. (Hp., Arist.); from there Lat. caribaria \> Fr. charivari, W.-Hofmann 1, 854; on καραδοκέω s. v. Cf. κράσπεδον, κρησφύγετον, κρήδεμνον. - Other forms: A. recent analogical formations to κάρᾱ, κάρη: dat. τῳ̃ κάρᾳ (A., S.), κάρῃ (Thgn.); κάρης, - ην (Call., Nic.), κάρᾱν (Anacreont.). B. Older disyll. forms: ep. καρή-ατος, - ατι, pl. - ατα; also κάρη-τος, - τι; to καρήατα new nom. sg. κάρηαρ (Antim.). C. monosyll. forms: κρά̄-ατος, - ατι, pl. - ατα; usual. (also trag.) κρᾱτός, - τί, pl. κρᾶ-τα (Pi. Fr. 8); further isolated forms: κράτεσφι (Κ 156; prob. sg.), κρά̄των (χ 309), κρᾱσίν (Κ 152), κρᾶτας (E.); κρᾶτα as acc. sg. (θ 92, trag.), as nom. sg. (S. Ph. 1457); new nom. sg. κράς (Simm. 4). D. κάρᾰ (antevoc.) as nom. pl. (h. Cer. 12), κάρᾱ pl.? (Sannyr. 3). On κάρηνα s. v.; and s. below.Origin: IE [Indo-European] [574] *ḱrh₂-(e)s-n- `head'Etymology: From the oblique forms of the Skt. word for `head', e. g. gen. sg. śīrṣṇ-ás with the adverbial ablativ śīrṣa-tás (a \< n̥), which represent a with n enlarged monosyll. zero grade (śīrṣ-n- \< *ḱr̥h₂-s-n-) from the disyll. nom.-acc. śíras- (Av. sarah-, \< *ḱr̥h₂-os), it appears that κρά̄ατος represents an original *κρά̄σα-τος \< (ḱr̥h₂s-n̥tos); through contraction this gave κρᾱτός (acc. to Zenodot. κρητός). The antevocalic form κρᾱσν- lives on in κρᾱν-ίον (s. v.). The explanation of the Greek disyll. forms has to start from plur. κάρηνα \< *καρασν-α (\< *ḱrh₂-es-n-), to which the singular forms καρήατος, - ατι were made from *καρασα-τος, - τι (with metr. lengthening and η for ᾱ after κάρηνα), if not innovated to κάρη. This form may go back to an analogical *κάρασ-α (like ὄνομα); to κάρη were made κάρη-τος, - τι. - Beside these old σ-stem there are isolated σ-less forms: ἐπὶ κάρ `on its head', ἔγ-καρ-ος, ἴγκρος ἐγκέφαλος and κατὰ ( ἀπὸ) κρῆ-θεν `from the head down' (Hom., Hes.), κρή-δεμνον `head-band'. The explanation is discussed: κατὰ κρῆθεν (from where ἀπὸ κρῆθεν) may stand for κατ' ἄκρηθεν (s. esp. Leumann Hom. Wörter 56ff., but this seems unncessary); ἔγκαρος has been taken as learned innovation to κάρη after κεφαλή: ἐγκέφαλος; on κρήδεμνον s. s. v. An σ-less κάρ is supported by Arm. sar `hight, top' (idg. *ḱr̥h₂r-o-). Very extensive treatment by A.J. Nussbaum, Head and Horn 1986 (rev. Beekes, Kratylos 34 (989)55-59). - S. Schwyzer 583 (diff. on κάρη; Pok. 574f., Chantraine Gramm. hom. 1, 230f., 242, Leumann Hom. Wörter 159, Egli Heteroklisie 31f., 87ff. - Cf. further 1. καρόω, καρώ, καρωτόν; κέρας, κράνος, κριός.Page in Frisk: 1,784-785Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάρᾱ
-
10 καθυποδείκνυσιν
καθυποδείκνῡσιν, κατά-ὑποδείκνυμιshow: pres ind act 3rd sg -
11 κατακεράννυσιν
κατακεράννῡσιν, κατά-κεράννυμιmix: pres ind act 3rd sg -
12 καταμφιέννυσιν
καταμφϊέννῡσιν, κατά-ἀμφιέννυμιput round: pres ind act 3rd sg (ionic) -
13 καταστρώννυσιν
καταστρώννῡσιν, κατά-στόρεννυμιpres ind act 3rd sg -
14 κατατετολμήκασιν
κατατετολμήκᾱσιν, κατά-τολμάωBodl. Quarterly Record: perf ind act 3rd pl (attic ionic) -
15 κατηντήκασιν
κατηντήκᾱσιν, κατά-ἀντάωcome opposite to: perf ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic) -
16 κατωνομάκασιν
κατωνομάκᾱσιν, κατά-ὀνομάζωspeak of by name: perf ind act 3rd pl -
17 κατάρασιν
κατάρασιςcursing: fem acc sgκατά̱ρᾱσιν, καταίρωtake down: aor part act masc /neut dat pl (attic epic doric ionic aeolic) -
18 αἵρεσις
A taking, esp. of a town, Hdt.4.1, etc.; ἡ βασιλέος αἵ. the taking by the king, Id.9.3;ἐλπίζων ταχίστην -σιν ἔσεσθαι Th. 2.75
; αἵ. δυνάμεως acquisition of power, Pl.Grg. 513a:—generally, taking, receiving,ἐπιγενημάτων PTeb.27.66
(ii B. C.).B ([etym.] αἱρέομαι) choice,αἵρεσίν τ' ἐμοὶ δίδου A.Pr. 779
;τῶνδε.. αἵρεσιν παρδίδωμι Pi.N.10.82
; foll. by relat., αἵ. διδόναι ὁκοτέρην.., εἰ .., etc., Hdt.1.11, cf. D.22.19; αἵ. προτιθέναι, προβάλλειν, Pl. Tht. 196c, Sph. 245b;εἰ νέμοι τις αἵρεσιν S.Aj. 265
;αἵρεσιν λαβεῖν D.36.11
;ποιεῖσθαι Isoc.7.19
;αἵ. γίγνεταί τινι Th.2.61
; οὐκ ἔχει αἵρεσιν it admits no choice, Plu.2.708b.2 choice, election of magistrates, Th.8.89, cf. Arist.Pol. 1266a26, al.; αἱρέσει, opp. κλήρῳ, 1300a19, etc.3 inclination, choice, πρός τινα Philipp. ap. D.18.166, Plb.2.61.9, etc., cf. IG2.591b; opp. φυγή, Epicur.Ep.3p.62U.; περὶ αἱρέσεων καὶ φυγῶν, title of treatise by Epicurus.II purpose, course of action or thought, like προαίρεσις, Pl.Phdr. 256c;ἡ αἵ. τῆς πρεσβείας Aeschin. 2.11
; αἵ. Ἐλληνική the study of Greek literature, Plb.39.1.3:—conduct, PTeb.28.10 (ii B. C.).2 system of philosophic principles, or those who profess such principles, sect, school, Plb.5.93.8, D.S.2.29, Polystr.p.20 W., D.H.Amm.1.7, Comp.2,al., cf. Cic.Fam.15.16.3; κατὰ τῶν αἱ., title of treatise by Antipater of Tarsus; περὶ αἱρέσεων, title of Menippean satire by Varro, cf. Fr. 164; αἵρεσις πρὸς Γοργιππίδην, title of work by Chrysippus, D.L.7.191; esp. religious party or sect, of the Essenes, J.BJ2.8.1; the Sadducees and Pharisees, Act.Ap.5.17, 15.5, 26.5; the Christians, ib.24.5,14, 28.22, generally, faction, party, App.BC5.2.4 Astrol., 'condition', Ptol.Tetr.21; ἡ ἡμερινὴ αἵ. Vett. Val.1.13.4 bid at auction,τὴν ἀμείνονα αἵ. διδόντι παραδοθῆναι POxy.716.22
(ii A. D.), cf. 1630.8 (iii A. D.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αἵρεσις
См. также в других словарях:
Σιν — ο, ΝΑ μυθ. σεληνιακός θεός τών Σουμερίων, τών Ακκαδίων και τών αρχαίων Αράβων, που κατά τη μυθολογία ήταν πατέρας τού Σαμάς, θεού τού Ηλίου, και τής Αστάρτης … Dictionary of Greek
κατάφασιν — κατά̱φᾱσιν , καθάπτω fasten perf ind act 3rd pl (attic epic doric ionic aeolic parad form prose) κατάφασις affirmation fem acc sg κατάφᾱσιν , κατάφημι assent pres ind act 3rd pl κατάφᾱσιν , κατάφημι assent pres ind act 3rd sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σίνις — Κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία, ληστής της Κορινθίας που επονομαζόταν πιτυοκάμπτης. Παραφύλαγε μέσα από έναν κατάφυτο από πιτύς (πεύκα) χώρο του Ισθμού της Κορίνθου και έπιανε κάθε οδοιπόρο που περνούσε από εκεί. Έδενε κατόπιν το θύμα του από … Dictionary of Greek
κατάγνυσιν — κατά̱γνῡσιν , κατάγνυμι Cat.Cod. Astr. pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ιράκ — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία του Ιράκ Έκταση: 437.072 τ. χλμ. Πληθυσμός: 24.001.816 (2002) Πρωτεύουσα: Βαγδάτη (4.478.000 κάτ. το 1995)Κράτος της νοτιοδυτικής Ασίας στη Μέση Ανατολή. Συνορεύει στα Β με την Τουρκία, στα Δ με τη Συρία και την… … Dictionary of Greek
Ηνωμένο Βασίλειο — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βορείου Ιρλανδίας Συντομευμένη ονομασία: Μεγάλη Βρετανία Έκταση: 244.820 τ. χλμ. Πληθυσμός: 59.647.790 (2001) Πρωτεύουσα: Λονδίνο (6.962.319 κάτ. το 2001)Κράτος της βορειοδυτικής… … Dictionary of Greek
Κορέα, Νότια — Επίσημη ονομασία: Δημοκρατία της Κορέας Έκταση: 98.480 τ. χλμ. Πληθυσμός: 48.324.000 (2002) Πρωτεύουσα: Σεούλ (9.853.972 κάτ. το 2000)Κράτος της ανατολικής Ασίας, το οποίο καταλαμβάνει το νότιο τμήμα της Κορεατικής χερσονήσου. Συνορεύει με τη… … Dictionary of Greek
Κορέα, Βόρεια — Επίσημη ονομασία: Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας Έκταση: 120.540 τ. χλμ. Πληθυσμός: 22.224.195 (2002) Πρωτεύουσα: Πιονγκγιάνγκ (2.741.260 κάτ. το 1993)Κράτος της ανατολικής Ασίας, το οποίο καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της κορεατικής χερσονήσου.… … Dictionary of Greek
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… … Dictionary of Greek
Μυανμάρ — Κράτος της νοτιανατολικής Ασίας. Συνορεύει Β και ΒΑ με την Κίνα, Α με το Λάος και την Ταϊλάνδη και Δ με το Μπανγκλαντές και την Ινδία. Βρέχεται Ν από τη Θάλασσα Ανταμάν και ΝΔ από τον Kόλπο της Βεγγάλης.Aπό εδαφική άποψη, η Μ. ή Bιρμανία… … Dictionary of Greek
Σινά — Χερσόνησος της Αιγύπτου, που βρίσκεται μεταξύ των κόλπων του Σουέζ και της Άκαμπα. Έχει έκταση 65 000 τ. χλμ. και στο μεγαλύτερο μέρος της είναι άνυδρη και άγονη. Ολόκληρο το νότιο τμήμα της αποτελείται από ένα κρυσταλλοπαγή ορεινό όγκο, που… … Dictionary of Greek
