-
1 καπήλισσαν
καπήλισσαfem acc sg -
2 καπηλίς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καπηλίς
-
3 κάπηλος
Grammatical information: m.Derivatives: Sec. adj. = καπηλικός (A., Com. Adesp., D. H.). Fem. καπηλίς `fem. merchant, tavern-keepster' (Com., pap.), καπήλισσα (sch.); καπηλεῖον `shop, tavern' (Att.); καπηλικός `belonging to a κάπηλος' (Pl., Arist.; Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 120); καπηλεύω `drive a pretty trade' (IA.) with καπηλεία `pretty trade' (Pl., Arist.) and καπηλευτικός = καπηλικός (Ph Lg. 842d)Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: One considers derivation from κάπη `crib, manger', assuming that the word could mean `chest' ("who sells from a chest"; diff. Prellwitz and H.). It could also be a loan; for which one compares Lat. caupō `innkeeper' etc. S. W.-Hofmann s. v. Fur. 257 considers Hitt. happar `purchase, price'. As there is no etym., the word will be Pre-Greek; the suffix occurs in Pre-Greek (Fur. 115).Page in Frisk: 1,781Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάπηλος
См. также в других словарях:
καπήλισσαν — καπήλισσα fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καπηλίς — και κάπηλις, ἡ (A, AM και καπήλισσα) [κάπηλος] (θηλ. τού κάπηλος) η γυναίκα που διηύθυνε καπηλειό ή εργαζόταν σε καπηλειό αρχ. (στον πληθ. ως κύριο όν.) αἱ Καπηλίδες τίτλος έργου τού Θεοπόμπου … Dictionary of Greek
