-
1 καλλυντής
καλλυντήςsweeper: masc nom sg -
2 καλλυντής
II = κουρεύς, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλλυντής
-
3 καλός
Grammatical information: adj.Meaning: `beautiful, noble, good' (Il.); on the meaning Smothers Traditio 5 (1947) 1-57, also Kretschmer Glotta 22, 261.Other forms: Primary comp. καλλίων (Alc. ntr. κάλιον [s. below], El. καλιτερος [graphic?], rarely καλώτερος, καλλιώτερος), κάλλιστος; Dor. adv. (Alcm. 98) καλλά; cf. Wackernagel Unt. 87f.Dialectal forms: ep. Ion. κᾱλός, Boeot. καλϜοςCompounds: As 1. member rare (for καλλι-, εὑ-), e. g. καλό-φυλλος `with beautiful leaves' (Thphr.; after μακρό-, λειό-φυλλος etc.); as 2. member e. g. ἀπειρό-καλος `not knowing what is beautiful' (Pl.; from τὸ καλόν). Note esp. καλοκἀγαθία (orators, X.), univerbating abstract of καλὸς κ(αὶ) ἀγαθός (IA.; see Berlage Mnemos. 60, 20ff.)Derivatives: καλότης `beauty' (Chrysipp. Stoic. 3, 60). - With geminate: 1. κάλλος n. `beauty' (Il.), as 2. member e. g. in περι-καλλής `very beautiful' (Il., bahuvrihi); from there κάλλιμος `beautiful' (Od., h. Hom.; after κύδιμος, s. Arbenz Die Adj. auf - ιμος 10ff.), καλλύνω `give beauty, make beautiful, sweep' (S., Pl., Arist.) with καλλυντής `sweeper' (pap. IIa), κάλλυντρον `broom', also name of a shrub (Arist.), κάλλυνθρον `duster' (LXX, pap.), καλλυντήρια n. pl. name of a purification feast (Phot., EM), καλλύσματα pl. `dust' (Keos). Fom κάλλος further καλλονή `id.' (cf. ἡδονή), καλλοσύνη `id.' (E.). - 2. compar. καλλίων, κάλλιστος (Il.); from there καλλιόομαι `be made more beautiful' (LXX), καλλιστεύω, - ομαι `be the most beautiful' (Ion.) with καλλιστεῖον, καλλίστευμα `sacrifice of the most beautiful, price of beauty, price of honour' (S., E., inscr.). - 3. καλλι- as 1. member (Il.); e. g. καλλι-γύναικ-α, - ος, -ι `with beutiful women' (cf. Sommer Nominalkomp. 62), also in PN, from where short names like Καλλίας etc.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From Att. κᾰλός and Ion. κᾱλός, both from καλϜός (see Sommer Nominalkomp. 59 n. 3), deviate the noun κάλλος, the compar. forms καλλίων, κάλλιστος and the 1. member καλλι- through the gemination. An explanation is still wanting. The for κάλλος (and καλλίων, κάλλιστος, cf. Benveniste Origines 84; analogical καλλι- ?) proposed basis *κάλ-νος or *κάλ-ι̯ος (hardly to Skt. kalya-, s. below) do not inspire confidence, as κάλλος seems a Greek innovation; cf. Chantraine Formation 416f. The assumpion of an expressive gemination (Chantraine) is possible, but is only an emergency solution. For καλλι- too there is no good explanation. Beside καλ-Ϝός with old u̯o-suffix one would expect as 1. member καλι- (retained in κάλιον [Alc.]?), which Wackernagel KZ 61, 191ff. (= Kl. Schr. 1, 352ff.) finds back in Skt. kaly-ā́ṇa- `beautiful' (prop. `with beautiful arms, λευκώλενος'?; cf. on ὠλένη); rejected by Mayrhofer Wb. s. kalyaḥ1). After Schwyzer 447 n. 6 καλλ- would come from antevocalic *καλι̯-, from where καλλι- and as backformation κάλλος etc. Diff. Risch par. 62a: - λλ- from a comparative *κάλλων \< *καλι̯ων, from where κάλλιστος etc.? Similarly Seiler Steigerungsformen 68ff.: a comp. ntr. *κάλλον \< *κάλι̯ον was considered as positive and resulted in κάλλιον, καλλίων (from where κάλλιστος etc.). - The only non-Greek comparison is Skt. kalyā́ṇa-, with ep. class. kalya- `robust, prepared'. The Germanic words, ONo. hǫldr and OHG helid `warrior, Held' must be kept separated.Page in Frisk: 1,766-767Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καλός
См. также в других словарях:
καλλυντής — sweeper masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλλυντής — ὁ (Α καλλυντής) [καλλύνω] αυτός που καλλύνει, που καλλωπίζει αρχ. 1. ο νεωκόρος 2. ο κουρέας … Dictionary of Greek
καλλυντικός — ή, ό 1. αυτός που έχει την ιδιότητα να ομορφαίνει, να εξωραΐζει το πρόσωπο ή το σώμα 2. το ουδ. ως ουσ. το καλλυντικό είδος σκευάσματος που χρησιμοποιείται για τη διατήρηση τής ομορφιάς τού προσώπου ή τού σώματος. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλλυντής. Η λ.… … Dictionary of Greek
καλλύνω — (AM καλλύνω) καθιστώ ωραίο κάτι, καλλωπίζω, εξωραΐζω, ομορφαίνω («πρόσωπα καλλύνουσα καὶ πληρουμένη», Σοφ.) αρχ. 1. ευπρεπίζω, καθαρίζω, σαρώνω («ὡς ῥαίνηται καὶ καλλύνηται σφίσιν ἐπιμελῶς», Πολ.) 2. παρουσιάζω κάτι ως καλό («εὐδιάβολον κακὸν… … Dictionary of Greek
