-
1 καλαμευτης
-
2 καλαμευτής
-
3 καλαμευτής
καλαμευτήςreaper: masc nom sg -
4 καλαμευτής
καλαμευτής, ὁ, (1) der Schnitter, Mäher. (2) der Angler -
5 καλαμευτής
A reaper, mower, Theoc.5.111.II = καλαμεύς, AP6.167 (Agath.), 10.8 (Arch.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλαμευτής
-
6 καλαμευτά
καλαμευτά̱, καλαμευτήςreaper: masc nom /voc /acc dualκαλαμευτήςreaper: masc voc sgκαλαμευτήςreaper: masc nom sg (epic) -
7 καλαμευτάς
καλαμευτά̱ς, καλαμευτήςreaper: masc acc plκαλαμευτά̱ς, καλαμευτήςreaper: masc nom sg (epic doric aeolic) -
8 ἀκτίτης
ἀκτίτης, ὁ, am Meeresgestade, λίϑος Soph. frg. 72; καλαμευτής Phani. 7 (VI, 304).
-
9 ακτιτης
-
10 κάλαμος
Grammatical information: m.Meaning: `reed', often metaph. of objects made of reed, `flute of reed, fishing rod, writing teed' etc. (h. Merc. 47 [cf. Zumbach Neuerungen 5], Pi., IA.); on the botanical meaning Strömberg Theophrastea 100f.Compounds: Several compp., esp. in the botan. terminology (Strömberg Theophrastea 112), z. B. μονο-κάλαμος `with single stalk' (Thphr.), καλαμη-φόρος `with reed' (X. HG 2, 1, 2; v. l. -o-; cf. Schwyzer 526), καλαμη-τόμος `cutting off stalks' (A. R.).Derivatives: καλάμη f. `stalk or straw' (Hom., Hdt., X., Arist.).- Diminut. καλαμίσκος (Ar., medic.), καλάμιον (pap.); καλαμίς f. name of several objects made of reed (hell.; cf. Chantraine Formation 342f.); καλαμία (- εία) `reed' (pap.; collective); καλαμών `id.' (lit. pap.); καλαμάριον `reed-case' (pap.). - καλαμεύς `fisher' (Pankrat. ap. Ath.; cf. Boßhardt Die Nom. auf - ευς 75); also καλαμευτής `id.' (AP; as if from *καλαμεύω, cf. Chantraine 318); καλαμίτης `with κάλαμος etc.' (D.; s. Redard Les noms grecs en - της 81f.). - καλάμινος `made of reed' (IA.), καλαμόεις `of reed' (E. in lyr.), καλαμώδης `full of reed, reed-like' (Arist., Thphr.), καλαμικός `id.' (pap.). - καλαμόω `provide with reed, bind (a bone) with reed' (Gal.) with καλαμωτή `fence of r.' (Eust.,H.); καλαμίζω `blow a reed-flute' (Ath.). - From καλάμη: καλαμαία f. kind of grasshopper (Theoc. 10, 18), καλαμαῖον n. kind of cicade (Paus. Gr., H.) cf. Gil Emerita 25, 315f.; cf. Georgacas Glotta 31, 216), καλαμάομαι `collect grain-stalks, gather ears (of corn) ' (Kratin., LXX, Plu.) with καλάμημα (Thd.).Etymology: Old word for `reed, straw' wit forms in Latin ( culmus), in Germanic, e. g. OHG halm, in Baltic and Slavic, e. g. OPr. salme `straw', Latv. salms, Russ. solóma, Serb. slȁma. All forms except κάλαμος, - μη can go back to IE. *ḱolh₂mo-, ḱolh₂mā-; therefore κάλαμος has been explained from *κόλαμος (cf. ποταμός, πλόκ-αμος), through assimilation; but note on - μος, - μη Porzig Satzinhalte 283f. But the form may have been * klh₂-em-. - From κάλαμος Lat. calamus (s. Ernout-Meillet) like Skt. kaláma- `writing reed', and Arab. qalam \> Osman. kalém \> NGr. καλέμι (Maidhof Glotta 10, 11). - More forms in W.-Hofmann s. culmus, calamus, Vasmer Russ. et. Wb. s. solóma, Pok. 612.Page in Frisk: 1,760-761Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάλαμος
См. также в других словарях:
καλαμευτής — καλαμευτής, ὁ (Α) 1. θεριστής 2. ψαράς που ψαρεύει με καλαμίδι*. [ΕΤΥΜΟΛ. Με τη σημ. «θεριστής» η λ. προέρχεται από τον τ. καλάμη, ενώ με τη σημ. «ψαράς» από τη λ. κάλαμος] … Dictionary of Greek
καλαμευτής — reaper masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλαμευτά — καλαμευτά̱ , καλαμευτής reaper masc nom/voc/acc dual καλαμευτής reaper masc voc sg καλαμευτής reaper masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλαμευτάς — καλαμευτά̱ς , καλαμευτής reaper masc acc pl καλαμευτά̱ς , καλαμευτής reaper masc nom sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κάλαμος — I Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν γιος του ποταμού Μαιάνδρου και φίλος μίας των Ωρών και του Καρπού, γιου του Ζέφυρου. Όταν κάποια μέρα, ενώ κολυμπούσαν και οι τρεις στα νερά του Μαιάνδρου, ο Καρπός πνίγηκε, ο Κ. ζήτησε από τον πατέρα του vα ακολουθήσει … Dictionary of Greek
καλάμη — καλάμη, ἡ (Α) 1. το στέλεχος τού σταχιού τών σιτηρών, κυρίως τού σταριού 2. ό,τι απομένει από τα στάχια στο έδαφος μετά τον θερισμό, η καλαμιά, το άχυρο 3. μτφ. λείψανο, νεκρός, πτώμα 4. κάλαμος, καλάμι 5. (μτφ., για γέροντα) ό,τι απόμεινε από τη … Dictionary of Greek
