-
1 κέκλετο
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κέκλετο
-
2 κέκλετο
κέλομαιurge: aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) -
3 κέκλεθ'
κέκλετο, κέλομαιurge: aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) -
4 κέκλετ'
κέκλετο, κέλομαιurge: aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) -
5 κέλομαι
κέλομαι, [dialect] Ep. [ per.] 2sg. κέλεαι, sts. disyll., Il.24.434, Od.4.812, 10.337: [tense] impf.Aκελόμην Il.1.386
,ἐκέλευ Theoc.3.11
,κέλετο Il.15.119
([dialect] Dor.κέντο Alcm.141
, acc. to Eust.756.30),ἐκέλετο IG42(1).122.35
(Epid., iv B.C.): [tense] fut.κελήσομαι Od.10.296
: [tense] aor. 1 ἐκελήσατο, κελήσατο, Epich.71, 99, Pi.O.13.80, I.6(5).37, IG42(1).121.108 (Epid., iv B.C.): [dialect] Ep.[tense] aor.2 ἐκέκλετο, κέκλετο, Il.11.285, 16.421, Hes.Sc. 341: hence was formed by later Poets [tense] pres. [full] κέκλομαι A.R.1.716, etc.; [dialect] Dor. opt. (lyr.); part. κεκλόμενος, v. infr. 11.1; imper. κέκλεο andκέκλου Hsch.
(this [tense] pres. used in pass. sense by Man.2.251, 3.319): poet. (also in [dialect] Dor.Prose, IGll. cc., al. (Epid., iv B.C.), cf.infr.11;ὅν κα κέλωνται τοὶ ἱαροποιοί Abh.Berl.Akad.1928(6).12
(Cos, iv B.C.)): [voice] Act. [tense] aor. 1ἐκέλησεν Hsch.
:— = κελεύω, urge, exhort, command.—Constr. like κελεύω:1 c.acc.pers.et inf., Il.5.810, 16.657, al., Alc.46, Pi. Il.cc., A.Ag. 1119 (lyr.); of the commands of a god, IG42(1).121.50 (Epid., iv B.C.), al.; μεταλλῆσαί τί ἑ θυμὸς.. κέλεται, καὶ κήδεά περ πεπαθυίῃ (instead of - υῖαν) Od.17.555.2 c.dat.pers.et inf.,φυλασσέμεναί τε κέλονται ἀλλήλοις Il.10.419
: more freq. without inf., ; ἀμφιπόλοισι κέκλετο ib. 287;ἵπποισιν ἐκέκλετο 8.184
;ἀλλήλοισι κέλεσθε 12.274
.3 abs., κέλομαι γὰρ ἔγωγε for [so] I advise, 23.894, Od.17.400;κέλεαι γάρ 5.98
;ἐγὼ κέλομαι καὶ ἄνωγα 3.317
; ἐπὶ δ' Ἕκτορι κέκλετο θυμὸς (sc. ἑ ἰέναι) Il. 16.382; less freq. of things, ἰαίνετο κηρός, ἐπεὶ κέλετο μεγάλη ἴς the wax melted, since mighty force constrained it, Od.12.175;ὡς.. παρ' ἡμετέρης κέλεται πιστώματα Μούσης Emp.5
.II call to,κέκλετο δ' Ἥφαιστον Il.18.391
; call upon for aid, h. Cer.21;πρῶτά σε κεκλόμενος, θύγατερ Διός S.OT 159
(lyr.), cf. A.Supp. 591 (lyr.);ἄν μὴ κελομένου πρίαται Milet.3.140C56
(iii B.C.), cf. Leg.Gort.6.48, Schwyzer 181v4,8 ([place name] Crete).2 call by name,νιν ὄρνιχος κέκλετ' ἐπώνυμον Pi. I.6(5).53
. (κέλομαι, κέλλω, κελεύω may be cogn. with Skt. kalayati 'push', Lat. celer.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κέλομαι
-
6 ΚΈΛομαι
ΚΈΛομαι, fut. κελήσομαι, aor. κεκλόμην und ἐκεκλόμην, κέκλετο, κεκλόμενος, auch ἐκελησάμην, Pind. Ol. 13, 77 I. 5, 35, wie Epicharm. bei Ath. VII, 282 d, poet. = κελεύω, zu dem es die Grundform ist; in Bewegung setzen, ermuntern, antreiben, heißen, befehlen; am gewöhnlichsten c. acc. der Person u. inf., καί σε προφρονέως κέλομαι Τρώεσσι μάχεσϑαι, Il. 5, 810 u. sonst; auch absolut, κέλομαι γὰρ ἔγωγε 23, 894, ἐγὼ κέλομαι καὶ ἄνωγα Od. 3, 317; κέλεται δέ με ϑυμός, mich treibt mein Herz an, Il. 12, 300, wo der inf. aus dem Zusammenhang zu ergänzen, vgl. κέλεται δέ ἑ γαστήρ Od. 6, 133, vom Löwen. – Aber auch c. dat., κέλονται ἀλλήλοις, sie treiben einander an, Il. 10, 419. 12, 274, Ἀργείοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας 6, 66, u. so gew. bei diesem aor., ἵπποισιν ἐκέκλετο 8, 184; seltener wie das praes., κέκλετο δ' ἄλλους Τρῶας φευγέμεναι 16, 657, κέκλετο δ' Ἥφαιστον 18, 391, s. unten. Ungewöhnlich ἰαίνετο κηρός, ἐπεὶ κέλετο μεγάλη ἴς, das Wachs schmolz, da große Gewalt es nöthigte, Od. 12, 175. – Einzeln bei folgdu Dichtern; ποίαν Ἐρινὺν τήνδε δώμασιν κέλῃ ἔπορϑιάζειν Aesch. Ag. 1000; – anrufen, τινά, nur im aor., πρῶτα σὲ κεκλόμενος, ϑύγατερ Διός Soph. O. R. 159, wie Ap. Rh. 2, 493 κεκλόμενοι μαντήϊον Ἀπόλλωνα. Auch = den Namen rufen, nennen, Pind. I. 5, 35. – [ Κέλεαι per synizesin zweisylbig, Il. 24, 434 Od. 10, 337, bei Wolf κέλῃ.]
-
7 κεκλέαται
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κεκλέαται
-
8 ἔπω
ἔπω, ipf. ἕπον, mid. ἕπομαι, imp. ἕπεο, ἕπευ, ipf. εἱπόμην, ἑπόμην, fut. ἕψομαι, aor. ἑσπόμην, imp. σπεῖο, ἑσπέσθω, part. ἑσπόμενος: move about, be busy. — I. act., ἀμφ' Ὀδυσῆα Τρῶες ἕπον, ‘moved around Odysseus,’ Il. 11.43 ; ἄλλοι δ' ἐπὶ ἔργον ἕποιεν, ‘be busy with their work,’ Od. 14.195; trans., περικαλλέα τεύχἐ ἕποντα, ‘occupied with,’ Il. 6.321 ; οὐ μὲν δὴ τόδε μεῖζον ἕπει κακόν, a greater evil that ‘approaches,’ Od. 12.209 (v. l. ἔπι).—II. mid., once like act., ἀμφὶ δ' ἄῤ αὐτὸν Τρῶες ἕπονθ, ‘moved around him,’ Il. 11.474 (cf. 483); usually go along with, accompany, follow, κέκλετο θεράποντας ἅμα σπέσθαι ἑοῖ αὐτῷ, Od. 4.38; σοὶ δ' ἄλοχον σπέσθαι, Od. 22.324; τούτου γ ἑσπομένοιο, ‘if he should go too,’ Il. 10.246 ; ἕπεο προτέρω, ‘come along in,’ Il. 18.387 ; ὣς εἰπὼν ἡγεῖθ, ἣ δ' ἕσπετο, followed, Od. 1.125; also w. adverbs, μετά, σύν, ἐπί, Il. 23.133, κ , Il. 4.63 (met.); often of things, ὅσσα ἔοικε φίλης ἐπὶ παιδὸς ἕπεσθαι, ‘go along with,’ i. e. be given as dowry, Od. 1.278 ; οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται, ‘answer to’ my strength, Od. 20.237 ; γούνατα, Il. 4.314; in hostile sense only in Il., Il. 11.154, 165, etc.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ἔπω
-
9 κέλομαι
κέλομαι (root κελ), κέλεαι, fut. κελήσεται, aor. 2 redupl. (ἐ) κέκλετο, part. κεκλόμενος: command, urge on, exhort, call to ( τινί or τινά, Ζ , Il. 18.391); fig., the wax was softened, ἐπεὶ κέλετο μεγάλη ϝὶς | ἠελίου, Od. 12.175.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κέλομαι
-
10 κέλλω
Grammatical information: v.Meaning: `drive (on) (tr. a. intr.), move, put (a ship) to shore, land',Other forms: (gramm.), aor. κέλσαι (Od.; on the phonetics Schwyzer 285), fut. κέλσω (A., E.), κελῶ (H.)Compounds: also with prefix, esp. ὀ-κέλλω, aor. ὀκεῖλαι (IA.), rarely ἐπι-, ἐγ-, εἰσ-, συγ-κέλσαι (ep., also Hp., Ar.), ἐπ-έκειλα Act. Ap. 27, 41.Derivatives: Beside it κέλομαι (Il., Dor.), aor. ( ἐ)κέκλετο (Il.) with new present κέκλομαι (A. R.), ( ἐ)κελήσατο (Pi., Epich., Epid.), fut. κελήσομαι (κ 296), rarely with ἐπι-, παρα-, `drive on, exhort, call'. Further athematic κέντο (Alcm. 141) \< *κέλτο (on the phonetics Schwyzer 213, on the formation ibd. 678f.). - Derivv. κέλης, κελεύω, κλόνος, s. vv.Etymology: κέλλω (yot-present) and κέλομαι, which are semantically close, exist unmixed side by side. That they are cognate is mostly not doubted, though for κέλομαι the meaning `call to' reminds of καλεῖν (thus Fraenkel Mélanges Boisacq 1, 367f., Specht KZ 59, 86ff.); but this meaning could have developed from `drive on, invite, summon. request' secondarily. - The other languages have no forms that agree closely with the Greek ones. Semantically closest is the secondary present Skt. kalayati ( kāl-) `drives'. Note also the root aorist Toch. A śäl, B śala `he brought', pl. kalar, śälāre (Pedersen Tocharisch 183ff.), with a nā- present källāṣ, källāṣṣäṃ; neither meaning nor form however is clear. The same holds for Alb. qil `bring, carry' and for Germ., e. g. Goth haldan `βόσκειν, ποιμαίνειν', NHG halten. A nominal formation one might compare is Lat. celer `quick'; (quite uncertain however is Lat. celeber `populous, abounding in'. - Inspite of the differences in meaning one usually assumes that they have the same root (DELG). Connections with other languages are few and rather doubtful. Further there is the problem of ὀ-, which is assumed in ὄζος etc. The meaning of ( ὀ)κέλλω `run a ship aground', the usual way of landing (except in a harbour) is so concrete that I would assume a separate verb, but I see no further indications that the verb is Pre-Greek; perh. the ὀ- is Pre-Greek.Page in Frisk: 1,817-818Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κέλλω
См. также в других словарях:
κέκλετο — κέλομαι urge aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κέκλεθ' — κέκλετο , κέλομαι urge aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κέκλετ' — κέκλετο , κέλομαι urge aor ind mid 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
kel-6, k(e)lē-, k(e)lā- or kl̥̄-? — kel 6, k(e)lē , k(e)lā or kl̥̄ ? English meaning: to call, cry Deutsche Übersetzung: “rufen, schreien, lärmen, klingen” Material: O.Ind. uṣü kala m. “rooster, cock” (“ἠι κανός”), kalüdhika , kalüvika ds., kalavíŋka ‘sparrow”,… … Proto-Indo-European etymological dictionary
