-
1 τραπελός
τραπελός, leicht zu drehen, zu wenden (?).
-
2 τραπελός
τραπελός, leicht zu drehen, zu wenden -
3 παλιν-τράπελος
παλιν-τράπελος, = παλίντροπος; Μοῖρα ϑεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ' ἄγει παλιντράπελον ἄλλῳ χρόνῳ, Pind. Ol. 2, 37, Schol. ἀντεστραμμένον; Poll. 6, 164 nennt das W. βίαιον.
-
4 φιλ-ευ-τράπελος
φιλ-ευ-τράπελος, Scherz, Witz liebend, Arist. de virt. bei Stob. Floril. 1, 9.
-
5 εὐ-τράπελος
εὐ-τράπελος, der sich leicht wendet, gewandt, neben εὔτρεπτος Poll. 6, 121; nach B. A. 92 ἐπὶ τοῦ εὖ τρεπομένου πρὸς πάντα καὶ ἐπὶ τοῦ εὐστρόφου; wie vom Tänzer, Poll. 4, 96; vom Affen, ἡ φύσις ποικίλον τε καὶ εὐτράπελόν ἐστιν Ael. H. A. 5, 26; übh. veränderlich, von den Athenern, εὐτρ. καὶ ἐπιτήδειοι πρὸς τὰς μεταβολάς V. H. 5, 13. – Bes. aber von einem Menschen, der sich in die Umstände zu fügen, mit Andern sein umzugehen versteht, bes. auch artige u. seine Scherze macht, nach Arist. Eth. 2, 7, 13 περὶ τὸ ἡδὺ ἐν παιδιᾷ, in der Mitte stehend zwischen dem βωμολόχος u. dem ἀγροῖκος, vgl. ib. 4, 8 οἱ δὲ ἐμμελῶς παίζοντες εὐτράπελοι προςαγορεύονται οἷον εὔτροποι, wo er aber auch hinzusetzt, daß man es aus Liebe zum Scherz nicht immer so genau nehme u. die βωμολόχοι, Possenreißer, auch so nenne; Pind. sagt εὐτράπελα κέρδη, von den auf eigenen Gewinn bedachten Schmeichelreden der Hofleute, P. 1, 92, u. ähnl. ἔπος εὐτράπελον, 4, 105, schmeichlerisch u. täuschend; mehr tadelnd ist es auch bei Isocr., der verbindet τοὺς εὐτραπέλους καὶ σκώπτειν δυναμένους οὓς νῠν εὐφυεῖς προςαγορεύουσιν, ἐκεῖνοι δυςτυχεῖς ἐνόμιζον, 7, 49, wie λόγος εὐτρ. Ar. Vesp. 469; παρὰ τὰς συνουσίας εὐτρ. Pol. 24, 5, 7, vgl. 9, 23, 3; εὐτράπελόν ἐστι, c. inf., es ist albern, Plut. adv. stoic. 9. – Adv., geschickt, gewandt, τὸν αὐτὸν ἄνδρα ἐπὶ πλεῖστ' ἂν εἴδη καὶ μετὰ χαρίτων μάλιστ' ἂν εὐτραπέλως τὸ σῶμα αὐταρκὲς παρέχεσϑαι Thuc. 2, 41, Schol. εὐκινήτως, ἐνδεξίως.
-
6 δυς-τράπελος
δυς-τράπελος ( τρέπω), schwer zu wenden, zu bewegen, Hippocr.; bes. vom Charakter, eigensinnig, starrköpfig, Αἴας Soph. Ai. 897; übh. = schwierig, πρᾶγμα Henioch. Ath. IX, 408 a; Plut.; vgl. εὐτράπελος. – Adv., δυςτραπέλως, hinderlich, am unrechten Orte, Xen. Oec. 8, 15. 16.
-
7 ἀ-τράπελος
ἀ-τράπελος, = δυςτράπελος, Schol. Soph. Ai. 913.
-
8 ἐκ-τράπελος
ἐκ-τράπελος, vom Gewöhnlichen abweichend, ungewöhnlich; τῆς ὄψεως τὸ ἐκτρ. Ael. H. A. 14, 9; a. Sp. Bes. Kinder von ungewöhnlich schnellem Wachsthum, Plin. H. N. 7, 16. – Adv., Luc. ep. 7 (XI, 402).
-
9 δυστραπελος
21) трудный, тяжелый (sc. πρᾶγμα Plut.)2) неприветливый, суровый(Αἴας Soph.; εὐτράπελος μέσος τοῦ ἀγροίκου καὴ δυστραπέλου Arst.)
-
10 εκτραπελος
-
11 ευτραπελος
21) ловкий, изворотливый(λόγος Arph.)
2) остроумный, тонкий(ἐν ταῖς διαγωγαῖς Arst.; εὐ. καὴ φιλάνθρωπος Polyb.)
3) насмешливый(εὐ. καὴ σκώπτειν δυνάμενος Isocr.)
4) нелепый, вздорный Plut.5) хитрый, плутоватый(κέρδη Pind.)
-
12 παλιντραπελος
-
13 δυστράπελος
2 of persons, intractable, stubborn, S.Aj. 914 (lyr.), Arist.EE 1234a5. Adv. - λως awkwardly, clumsily, X.Oec.8.16; with difficulty, Gal.14.114.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δυστράπελος
-
14 παλιντράπελος
A = παλίντροπος 11.2, Pi.O. 2.37.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παλιντράπελος
-
15 φιλευτράπελος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φιλευτράπελος
-
16 δυςτράπελος
δυς-τράπελος ( τρέπω), schwer zu wenden, zu bewegen; bes. vom Charakter: eigensinnig, starrköpfig; übh. = schwierig. Adv., δυςτραπέλως, hinderlich, am unrechten Orte -
17 ἐκτράπελος
ἐκ-τράπελος, vom Gewöhnlichen abweichend, ungewöhnlich. Bes. Kinder von ungewöhnlich schnellem Wachstum -
18 εὐτράπελος
εὐ-τράπελος, der sich leicht wendet, gewandt; wie vom Tänzer, vom Affen; übh. veränderlich, von den Athenern. Bes. aber von einem Menschen, der sich in die Umstände zu fügen, mit anderen sein umzugehen versteht, bes. auch artige u. seine Scherze macht; περὶ τὸ ἡδὺ ἐν παιδιᾷ, in der Mitte stehend zwischen dem βωμολόχος u. dem ἀγροῖκος; οἱ δὲ ἐμμελῶς παίζοντες εὐτράπελοι προςαγορεύονται οἷον εὔτροποι, wo er aber auch hinzusetzt, daß man es aus Liebe zum Scherz nicht immer so genau nehme u. die βωμολόχοι, Possenreißer, auch so nenne; εὐτράπελα κέρδη, von den auf eigenen Gewinn bedachten Schmeichelreden der Hofleute; schmeichlerisch u. täuschend; εὐτράπελόν ἐστι, c. inf. albern. Adv., geschickt, gewandt -
19 φιλευτράπελος
φιλ-ευ-τράπελος, Scherz, Witz liebend
См. также в других словарях:
τραπελός — ή, όν, Α αυτός που εύκολα στρέφεται. [ΕΤΥΜΟΛ. Τ. που απαντά μόνο ως β συνθετικό (πρβλ. δυσ τράπελος, εὐ τράπελος) και έχει σχηματιστεί από τη συνεσταλμένη βαθμίδα τραπ τής ρίζας του τρέπω*] … Dictionary of Greek
παλιντράπελος — παλιντράπελος, ον (Α) αντίθετος, ενάντιος. επίρρ... παλιντραπέλως (Α) με παλινωδία. [ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + αοριστικό θ. τραπ τού ρ. τρέπω + επίθημα λο (βλ. λ. ευ τράπελος)] … Dictionary of Greek
τρέπω — ΝΜΑ, και δωρ. τ. τράπω Α 1. κάνω κάποιον ή κάτι να στραφεί, να αλλάξει κατεύθυνση ή στάση (α. «οι κακές παρέες τόν έτρεψαν στο κακό» β. «πρὸς εὐφροσύναν τρέψαι... ἦτορ», Πίνδ. γ. «τήνδε... τὴν ὁδὸν ἀναγκαιοτάτην ἡμῑν εἶναι τρέπεσθαι», Πλάτ.) 2.… … Dictionary of Greek
