-
1 ευσεβής
εὐσεβέωlive: pres ind act 2nd sg (doric)εὐσεβήςpious: masc /fem acc pl (attic epic doric)εὐσεβήςpious: masc /fem nom /voc pl (doric aeolic) -
2 εὐσεβῆς
εὐσεβέωlive: pres ind act 2nd sg (doric)εὐσεβήςpious: masc /fem acc pl (attic epic doric)εὐσεβήςpious: masc /fem nom /voc pl (doric aeolic) -
3 ευσεβής
-
4 εὐσεβής
-
5 ευσεβης
21) благочестивый, набожный Pind., Trag., Her., Plat.εὐ. χεῖρα Aesch. — праведный в (своих) деяниях;
εὐσερεῖς ἐξ εὐσεβῶν Soph. — праведные (дети) праведных (родителей), т.е. законные дети;ὅ τῶν εὐσεβῶν χῶρος Plat. — место праведных (в царстве теней)2) почтительный(πρός τινα Aesch. и εἴς τινα Eur.)
3) священный(χρηστήριον Eur.)
-
6 ευσεβής
ευσεβής, -ής, -έςблагочестивый, набожный -
7 εὐσεβής
1 dutiful, piousεὐσεβεῖ γνώμᾳ φυλάσσοντας μακάρων τελετάς O. 3.41
“ Πηλέι ὅν τ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ τράφειν πεδίον” I. 8.40 adv.,-έως. έως, ἐδώρησαν θεῶν κάρυκα λιταῖς θυσίαις πολλὰ δὴ πολλαῖσιν Ἑρμᾶν εὐσεβέως O. 6.79
-
8 εὐσεβής
εὐσεβής, ές (s. prec. entry; Theognis, Pind. et al.; ins, pap, LXX) pert. to being profoundly reverent or respectful, devout, godly, pious, reverent in our lit. only of one’s relation to God (Pla., Euthyphr. 5c, Phlb. 39e; X., Apol. 19, Mem. 4, 6, 4; 4, 8, 11; Epict. 2, 17, 31; Lucian, De Calumn. 14; SIG 821c, 3; 1052, 5 μύσται καὶ ἐπόπται εὐ.; LXX; En; EpArist 233; Philo, Leg. All. 3, 209 al.; Jos., Ant. 9, 236; Ar. [Milne 76, 36]; Just.; Mel., HE 4, 26, 10) στρατιώτης εὐ. Ac 10:7. W. φοβούμενος τ. θεόν vs. 2. πεποίθησις devout confidence 1 Cl 2:3.—Subst. ὁ. εὐ. godly or devout pers. (X., Mem. 4, 6, 2, Cyr. 8, 1, 25; Diod S 1, 92, 5 οἱ εὐσεβεῖς; SEG VIII, 550, 4 [I B.C.] pl.= devotees of Isis; Sir 12:4; 39:27; Pr 13:19; Eccl 3:16 v.l.; En 102:4; 103:3; PsSol 13:5; TestLevi 16:2; Just., A I, 2, 1 τοὺς κατὰ ἀλήθειαν εὐ.) 2 Pt 2:9; 2 Cl 19:4. χῶρος εὐσεβῶν a place among the godly (s. χῶρος I) 1 Cl 50:3; τὸ εὐ. (contrast τὸ κερδαλέον) piety (Soph., Oed. Col. 1127 al.; Epict. 1, 29, 52; Philo, Agr. 128; Jos., Ant. 12, 43; Just., D. 98, 1) 2 Cl 20:4. The moral dimension is indicated by the subsequent ref. to an ‘unjust spirit’.—BEaston, Pastoral Epistles, ’47, 218. S. also ὅσιος, end.—M-M. TW. -
9 ευσεβής
ης, ες1) благочестивый, набожный; 2) почтительный; благоговейный;§ ευσεβής πόθος — заветное, но неосуществимое желание
-
10 εὐσεβής
{прил., 4}благочестивый, набожный, благоговеющий.Синонимы: 1174 ( δεισιδαιμονέστερος), 2126 ( εὐλαβής), 2318 ( θεοσεβής), 2357 ( θρῆσκος).Ссылки: Деян. 10:2, 7; 22:12; 2Пет. 2:9.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > εὐσεβής
-
11 ευσεβής
{прил., 4}благочестивый, набожный, благоговеющий.Синонимы: 1174 ( δεισιδαιμονέστερος), 2126 ( εὐλαβής), 2318 ( θεοσεβής), 2357 ( θρῆσκος).Ссылки: Деян. 10:2, 7; 22:12; 2Пет. 2:9.*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ευσεβής
-
12 εὐσεβής
благочестивый, набожный, благоговеющий; син. δεισιδαιμονέστερος, εὐλαβής, θεοσεβής, θρῆσκος.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > εὐσεβής
-
13 εὐσεβής
-ής,-ές + A 0-0-4-2-28=34 Is 24,16; 26,7(bis); 32,8; Prv 12,12; 13,19pious, religious Jdt 8,31; pious (among pers., towards the dead) 2 Mc 12,45; holy, sacred 4 Mc 6,31 Cf. BOLKESTEIN 1936 184.210; SPICQ 1981, 219-221; →NIDNTT; TWNT -
14 ευσεβής
[эфсэвис] επ набожный, почтительный. -
15 εὐσεβής
εὐσεβ-ής, ές (dat. pl. -Aσεβέοις IG5(1).1390.5
([place name] Andania)), ([etym.] σέβω) pious, religious, opp. δυσσεβής (q.v.), Thgn.1141, Hdt.2.141, Pi.O.3.41; (lyr.): not common in early Prose, Gorg.Fr.6D., Pl.Phlb. 39e; dutiful, esp. discharging sacred duties, πρός or ἔς τινα, A.Supp. 340, E. El. 253; ἀνὴρ εὐ. (v.l. εὐλαβής)κατὰ τὸν νόμον Act.Ap.22.12
; εὐ. καὶ φοβούμενος τὸν θεόν ib.10.2: c.acc. modi, - εστέρα χεῖρα more righteous in act, A.Ch. 141; ; ὁ τῶν εὐσεβῶν χῶρος, of a place in the nether world, Pl.Ax. 371c; ἐν εὐσεβέων (sc. χώρῳ) Call.Epigr.12, cf. Sammelb. 2048 (ii b.c.).b Astrol.,αἱ τῶν εὐσεβῶν μοῖραι Cat.Cod.Astr.8(4).227
.2 as epith. of Emperors, = Pius, IGRom.3.91 (iii A.D.), al., PGrenf.1.49.28 (iii A.D.), PHamb.1.13.2 (iii A.D.), etc.; esp. of Antoninus Pius, IGRom.3.1293, al.b of taxes, etc., due to the Emperor, BGU917.15 (iv A.D.), etc.3 metaph., of a piece of land, dutiful, i.e. productive,ἀγρὸν -έστερον γεωργεῖν οὐδ' ἕνα οἶμαι Men.Georg.35
.II ofacts, things, etc., holy, sacred, ;εὐ. χρηστηριον E.El. 1272
; ἐν εὐσεβεῖ [ἐστι] c.inf., Id.Hel. 1277; τὸ εὐ., = εὐσέβεια, S.OC 1125, E.Tr.43; τὸ ὑμέτερον εὐ. Antipho 5.96; τοὐμὸν εὐ. E.Hipp. 656; τιτῶν ἐν ἀνθρώποις εὐσεβῶν παραβαίνειν Philipp. ap. D.18.157.III Adv. εὐσεβέως, [dialect] Att. - βῶς, Pi.O.6.79, etc.; εὐσεβῶς ἔχει, for εὐσεβές ἐστι, S.OT 1431, D.19.212: [comp] Comp. - έστερον X.Mem. 4.3.16: [comp] Sup. - έστατα Isoc.4.33.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐσεβής
-
16 εὐσεβής
εὐ-σεβής, ές, wer seine Pflichten gegen Gott, die Eltern, Vorgesetzten u. übh. ehrwürdige Personen erfüllt, der pflichtmäßig handelt, fromm, gottesfürchtig; τό γ' εὐσεβὲς μόνοις παρ' ὑμῖν εἷρον, Frömmigkeit. Adv. εὐσεβέως; τοῖς ἐν γένει γὰρ τἀγγενῆ ὁρᾶν εὐσ. ἔχει, es ist fromme Pflicht für sie; ὥστε μηδενὶ ὑμῶν εὐσεβῶς ἔχει ἀποψηφίσασϑαι αὐτοῦ, so daß keiner von euch fromm seine Pflicht tut, wenn er ihn losspricht -
17 ευσεβής
pieux -
18 ευσεβής
1) bogobojny przym.2) nabożny przym.3) pobożny przym. -
19 ευσεβής
pobožný -
20 ευσεβής
1) devout2) piousΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > ευσεβής
См. также в других словарях:
εὐσεβής — pious masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευσεβής — ές (ΑΜ εὐσεβής, ές, Μ και εὐσεβός, όν) 1. αυτός που σέβεται τον θεό και τηρεί τις εντολές του, θρήσκος 2. εκείνος που τόν διακρίνει ευσέβεια (α. «ευσεβείς σκέψεις» β. «εὐσεβεῑ γνώμᾳ») 3. αυτός που νιώθει βαθύ σεβασμό προς τους γονείς, δασκάλους κ … Dictionary of Greek
εὐσεβῆς — εὐσεβέω live pres ind act 2nd sg (doric) εὐσεβής pious masc/fem acc pl (attic epic doric) εὐσεβής pious masc/fem nom/voc pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευσεβής — ής, ές γεν. ούς, αιτ. ή, πληθ. ουδ. ή, αυτός που τρέφει πολύ σεβασμό προς κάτι το ιερό: Ευσεβής χριστιανός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Αντωνίνος o Ευσεβής — (Τίτος Αυρήλιος Φούλβος Βοϊόνιος Άριος Αντωνίνος, 86 – 161 μ.Χ.). Ρωμαίος αυτοκράτορας (138 161). Αναφέρεται στην ιστορία ως πιο πράος και ο πιο δίκαιος αυτοκράτορας της Ρώμης. Η σύγκλητος του απέδωσε για τις αρετές του τον τιμητικό τίτλο του… … Dictionary of Greek
εὐσεβῆ — εὐσεβής pious neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) εὐσεβής pious masc/fem/neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) εὐσεβής pious masc/fem acc sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐσεβέστερον — εὐσεβής pious adverbial comp εὐσεβής pious masc acc comp sg εὐσεβής pious neut nom/voc/acc comp sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐσεβεστάτων — εὐσεβής pious fem gen superl pl εὐσεβής pious masc/neut gen superl pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐσεβεστέρων — εὐσεβής pious fem gen comp pl εὐσεβής pious masc/neut gen comp pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐσεβέα — εὐσεβής pious neut nom/voc/acc pl (epic ionic) εὐσεβής pious masc/fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐσεβές — εὐσεβής pious masc/fem voc sg εὐσεβής pious neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
