-
1 εἰςβολή
εἰς-βολή, ἡ, der Einfall, Angriff. Vom Fieber, Anfall. Der Eingang, Zugang, Paß; von den Thermopylen. Einfluß oder Mündung eines Flusses. Eingang einer Rede oder Schrift -
2 δύς-εργος
δύς-εργος, 1) schwer zu bearbeiten, ὕλη Theophr.; schwer auszuführen, schwierig, εἰςβολή Pol. 28, 8; Plut. Symp. 4, 1, 3 neben παγχάλεπος. – 2) träg, unthätig; καὶ νωϑρός Plut. Alex. 33; χεῖμα Bion. 6, 5; δυςέργως κινεῖσϑαι Plut. Demetr. 43.
-
3 ἀγχοῦ
ἀγχοῦ, nahe, Hom. oft ohne cas. in der Verbdg ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος (-μένη); Odyss. 17, 526 στεῠται δ' Ὀδυσῆος ἀκοῠσαι ἀγχοῠ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ, 19, 271 ἤδη Ὀδυσῆος ἐγὼ περὶ νόστου ἄκουσα ἀγχοῠ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ, ζωοῦ; 6, 5 ἔναιον ἀγχοῠ Κυκλώπων, Iliad. 24, 709 ἀγχοῠ δὲ ξύμβληντο πυλάων νεκρὸν ἄγοντι. Pind. mit dem dat., χεύμασιν ἀγχοῦ N. 9, 40; Soph. Tr. 958 ohne cas.; Her. τίνος 1, 9. 6, 77. 3, 111; τινί nur πολλὰ περιήγαγε ἀγχοῦ τῇ ἵππῳ 3, 85. Sonstin Prosa nur Luc. u. Sp. – Der compar. ἀγχοτέρη εἰςβολή Her. 7, 175, und ἀγχοτάτω, sehr nahe, Her. von Verwandtschaft, προςήκοντες 4, 23, τινός 2, 169. 4, 35. 7, 176, von der Aehnlichkeit 7, 73. Auch ἀγχότατα τῶν Μηδικῶν ἔχοντες Her. 7, 64. S. auch ἄγχιστος.