-
1 δόνακες
δόναξshaken with the wind')masc nom /voc pl -
2 δοναξ
ион. δοῦναξ, дор. Theocr. δῶναξ - ᾰκος ὅ1) тростник, камыш Hom., Aesch., Eur., Arph., Arst.2) тж. pl. тростниковая свирель(κηρόπακτος ὀτοβεῖ δ. Aesch.; νόμος δονάκων Pind.)
3) удочка(ἄγρη δούνακος Anth.)
4) тростниковая стрела, древко стрелы(ἐκλάσθη δ. Hom.)
5) тростниковое перо ( для письма)(δόνακες ἀκροβελεῖς Anth.)
6) подставка, кобылка(δ. ὑπολύριος Arph.)
-
3 πατέω
πατέω, mit Füßen treten, niedertreten; auch aus Verachtung oder Geringschätzung mit Füßen treten, ὅρκια, Il. 4, 157; ὑφ' εἵματος κρυφεὶς πατεῖν παρεῖχε τῷ ϑέλοντι ναυτίλων, Soph. Ai. 1146; καὶ πάντα ταῠτα λὰξ ὁρῶ πατούμενα, Aesch. Eum. 110; τιμάς γε τὰς ϑεῶν πατῶν, Soph. Ant. 745; τὴν δίκην, Ai. 1335; τὰ ταῖν ϑεαῖν ψηφίσματα, Ar. Vesp. 377; τῷ λόγῳ παρέξομεν πατεῖν, Plat. Theaet. 191 a; auch mißhandeln u. berauben, plündern, Plut. Timol. 14; Luc. oft; ὑπ' ἀλλήλων ὠϑο ύμενοι καὶ πατούμενοι, Hdn. 7, 8, 13. – Einen Weg betreten, ἔχεις γὰρ χῶρον οὐχ ἁγνὸν πατεῖν, Soph. O. C. 37; χαῖρε τὴν Λῆμνον πατῶν, Eur. Phoen. 1060; εἶμ' ἐς δόμων μέλαϑρα, πορφύρας πατῶν, Aesch. Ag. 931; sp. D., wie Theocr. 18, 20; auch διηερίην δόνακες πατέοντες ἀταρπόν, Opp. Cyn. 3, 488; übh. gehen, ἄλλ' ἄλλοτε πατέων ὁδοῖς σκολιαῖς, Pind. P. 2, 85; Aesch. Ag. 1298; Posidon. bei Ath. XII, 550 a. Uebertr. von der Zeit, εἴη σέ τε τοῦτ ον ὑψοῦ χρόνον πατεῖν, Pind. Ol. 1, 115, die Zeit verleben; u. wie wir etwa sagen »an den Schuhen ablaufen«, Etwas wiederholentlich thun, sich viel womit beschäftigen, ἀμαϑὴς γὰρ ἔφυς, οὐδ' Αἴσωπον πεπάτηκας, Ar. Av. 471; τόν γε Τισίαν πεπάτηκας ἀκριβῶς, Plat. Phaedr. 273 a; Sp.
-
4 περι-τριβής
περι-τριβής, ές, ringsum abgerieben; – a) von Arbeit abgemattet, ermüdet, Ap. Rh. 1, 1175. – b) von vielem Gebrauch abgenutzt, δόνακες, Damochar. 2 (VI, 63). – c) verschlagen, gerieben (?).
-
5 πολύ-τρητος
-
6 σωλήν
σωλήν, ῆνος, ὁ, Rinne, Röhre, Kanal; Archil. bei E. M.; Her. 3, 60; Sp., wie D. Cass.; wegen der Aehnlichkeit eine Spritze, Medic.; eine hohle Falte im Kleide; ein Hohlziegel, Hesych.; vgl. Plut. de cupid. div. 7; – ein Schaalthier aus dem Meere, die sogen. Messerscheide, Arist. H. A. 4, 4 u. Ath. III, 90 d, auch αὐλοί, δόνακες u. ὄνυχες genannt.
-
7 εὔ-τρητος
-
8 δόναξ
δόναξ, ακος, ὁ, das Rohr; Dorisch δῶναξ, Ionisch δοῠναξ; von δονέω, weil es im Winde schwankt; das Wort ist poet., = pros. κάλαμος. Apoll. Lex. Hom. p. 59, 29 Δόνακας· καλάμους. Bei Homer δόναξ dreimal: Odyss. 14, 474 ἂν δόνακας καὶ ἕλος; Iliad. 10, 467 συμμάρψας δόνακας; Iliad. 11, 584 ἐκλάσϑη δὲ δόναξ, der (von Rohr gemachte) Schaft des Pfeiles, vgl. Scholl. Aristonic. – Folgende: 1) Rohr; δόνακες καλάμοιο, Rohrhalme, H. h. Merc. 47; στέφει ἑαυτὸν δόναξι Aeschin. ep. 10, 4. Alles aus Rohr Gemachte; – a) der Pfeil; p. D. L. 1, 103; Leon. Tar. 12 (VI, 296). – b) Leimruthe, Apollnds. 23 (VII, 702). – c) Rohrpfeife, Hirtenpfeife; Aesch. Prom. 574; Pind. P. 12, 25 im plur.; Theocr. 20, 29 u. a. D. – d) ὑπολύριος, der Steg auf der Lyra, Ar. Ran. 233. – e) Schreibrohr, oft in Anth. – 2) das Männchen der Scheidenmuschel, die σωλήν heißt, Ath. III, 90 d.
-
9 λεπταλέος
λεπταλέος, poet. = λεπτός; φωνή, Il. 18, 571, seine Stimme, wonach Callim. Dian. 243 sagt ὑπήεισαν δὲ λεπταλέοι σύριγγες; so ἰωή, Ap. Rh. 3, 709; auch sonst bei sp. D., χιτών, Ap. Rh. 3, 815, vgl. 4, 169; στήμονες, Antp. Sid. 22 (VI, 174); δόνακες, Paul. Sil. 52 (VI, 66); λόγοι, Agath. 85 (VII, 204); auch von Menschen, Man. 5, 165.
-
10 ἀντυκτῆρες
ἀντυκτῆρες, δόνακες, l. d. Leonid. T. 12 (VI, 296). Bei Suid. v. ἀστεμφής schwanken die Lesarten zw. dieser Form u. ἀντεκτῆρας, Bernhardy's Conj. ἀμπυκτῆρες, festhaltend; in Anal. Br. verb. αἰϑυκτῆρας, w. m. s.
-
11 ἀκρό-δετοι
ἀκρό-δετοι, δόνακες Phil. 22 (VI, 5), oben angebunden.
-
12 ἀκρο-βελεῖς
ἀκρο-βελεῖς δόνακες, zugespitzt, Phil. 17 (IV, 62).
-
13 ἀγκιστρό-δετοι
ἀγκιστρό-δετοι, δόνακες, Theaet. Schol. 1 (IV, 27), an die Angel gebunden.
-
14 ὑψί-κομος
-
15 ὑμνο-πόλος
-
16 ἰξο-φόρος
ἰξο-φόρος, Leimruthen tragend, δόνακες Opp. H. 1, 32, öfter; auch δρύες, Soph. fr. 354; als v. l. Iliad. 14, 398 δρυσὶν ἰξοφόροισιν für ὑψικόμοισιν.
-
17 αγκιστροδετος
-
18 ακροβελης
-
19 περιτριβης
-
20 πολυτρητος
21) губчатый, ноздреватый, скважистый(σπόγγοι Hom.)
2) просверленный во многих местах, со многими отверстиями(δόνακες, αὐλοί Anth.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
δόνακες — δόναξ shaken with the wind ) masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CALAMAULES — Graece Καλαμαύλης, μόνανλος, qui unicam tibiam inflabat. Tibiarum enim materia antiquitus, harundines, an prima fuerit, incertum: ex offibus enim hinnuleorum primam omnium a Minerva factam esle, sunt qui tradant. Coeterum apud Veteres tibia… … Hofmann J. Lexicon universale
επιρροιζώ — ἐπιρροιζῶ, έω (Α) [ροιζώ] 1. έπιρροιβδώ 2. (με σύστ. αιτ.) αναγκάζω κάποιον με σφυρίγματα και φωνές να φύγει («καὶ τοιαύτας τῷδ’ ἐπιρροιζεῑς φυγάς», Αισχύλ.) 3. (για βέλος) κάνω θόρυβο, σφυρίζω («καὶ δόνακες γεγαῶτες ἐπερροίζησαν ὀϊστοί», Νόνν.)… … Dictionary of Greek
λοχμώδης — ες (Α λογμώδης, ῶδες) [λόχμη] 1. (για τόπο) αυτός που έχει πολλές λόχμες 2. αυτός που έχει πυκνή βλάστηση, δασύς σαν λόχμη, σύνδενδρος, θαμνώδης, πυκνοφυτεμένος αρχ. 1. (για υδροχαρή φυτά) αυτός που εξαπλώνεται και σχηματίζει λόχμη («φύονται δ ἐξ … Dictionary of Greek
