-
1 δηριάασθαι
δηριάομαιcontend: pres inf mp (epic)δηριά̱ασθαι, δηριάομαιcontend: pres inf mp (epic)δηριάωcontend: pres inf mp (epic)δηριά̱ασθαι, δηριάωcontend: pres inf mp (epic) -
2 νεκρός
νεκρός, ὁ (vgl. νέκυς), der Leichnam, die Leiche; bei Hom. nur von menschlichen Leichnamen; ἐν δὲ πυρῇ νεκρὸν ϑέσαν, Il. 24, 787; ὄφρα τάχιστα πυρὶ φλεγεϑοίατο νεκροί, 23, 197; περὶ νεκροῦ δηριάασϑαι, 17, 734, öfter; auch νεκροὺς τεϑνηῶτας, 6, 71, wie κατατεϑνηῶτας, 18, 540; die Todten in der Unterwelt, Od. 10, 526. 11, 475 ff.; ἐκ νεκροῦ ἅρπασε, Pind. P. 3, 43; oft bei Tragg., auch der Todte, ἐπισπένδειν νεκρῷ, Aesch. Ag. 1368 u. sonst, wie Soph., οἱ ἔνερϑεν νεκροί, Ant. 25, der es auch adj. braucht, καλεῖ Λάϊον πάλαι νεκρόν, O. R. 1245, vgl. El. 1453; τρεῖς τῶν ἐμῶν ἐχϑρῶν νεκροὺς ϑήσω, Eur. Med. 374; auch bei Sp. so, z. B. νεκρὰ ἐξάγειν, Luc. V. H. 1, 22. – In Prosa der Leichnam, ἀνϑρώπου νεκρός, Her. 2, 90, νεκρὸς πρόσφατος γυναικός, 2, 89, Plat. oft, ἀναιρεϑέντων δεκαταίων τῶν νεκρῶν Rep. X, 614 b, u. so auch Andere von den in der Schlacht Gefallenen, τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀποδοῦναι, ἀπολαβεῖν, Xen. Hell. 2, 4, 12. 7, 5, 26 u. sonst oft; πολλοὺς νεκροὺς ἐποίησαν, sie machten viele Todte, richteten eine große Niederlage an, Pol. 2, 34, 12; τὴν φρουρὰν ἀπώσασϑαι δυσὶ νεκροῖς ἢ τρισὶ οὐ ῥᾴδιον, mit dem Verluste von zwei oder drei Mann, Plut. Socr. gen. 17. – Einen compar. bildet Lucill. 78 (XI, 135), τὸν πολὺ τοῦ παρὰ σοὶ νεκρότερον τεκνίου. – Nach B. A. 108, 16 sagte Diphil. τήν νεκρόν.
-
3 δηριάω
δηριάω, wetteifern, Pind. N. 11, 26; δηριώντων ἀντιπάλων Theocr. 25, 82; δηριόωντες Ap. Rh. 1, 752; Opp. C. 1, 230. – Bei Homer depon. δηριάομαι, in der Bdtg des activ., = » streiten«, mit Worten und mit Thaten, absolut und περί τινος und ἀμφί τινι, in folgenden Formen: δηριάασϑον 3 pers. praes. Iliad. 12, 421, δηριαάσϑων Iliad. 21, 467 vgl. Scholl. Herodian., δηριάασϑαι Iliad. 16, 96. 17, 734, δηριόωντο Odyss. 8, 78. Homerisch ist das Wort auch bei sp. D. gebraucht. – Vgl. δηρίομαι und δῆρις.
-
4 δηρίω
δηρίω, streiten; Theocrit. 25, 82 ἐδήρισεν, τινὶ περίτινος; Lycophr. 1306 δηρίσοντας, τινί; Orph. Arg. 410 ὄφρ' ἂν ἔγωγε δηρίσω Κείρωνι; vs. 420 δήρισαν. – Depon. δηρίομαι in der Bdtg des activ.: Homer Odyss. 8, 76 ὥς ποτε δηρίσαντο ϑεῶν ἐν δαιτὶ ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν; Iliad. 17, 734 οὐδέ τις ἔτλη πρόσσω ἀίξας περὶ νεκροῦ δηρίσασϑαι, var. lect. δηριάασϑαι; in derselben Bdtg wie in diesen Stellen der aorist. med. steht der aorist. passiv. Iliad. 16, 756 τὼ περὶ Κεβριόναο λέονϑ' ἃς δηρινϑήτην, vgl. ἱδρύνϑην ἱδρύω. Euphorio bei Tzetz. Lyc. 440 δηρινϑέντες (Meineke Anal. Alex. p. 90); Orph. Lith. 670 δῆρινϑῆναι; Apoll. Rh. 2, 16 δηρινϑῆναι; 1, 1343 δηρίσασϑαι; 4, 1767 δηρίσαντο; das Praes. bei Pind., Ol. 13, 44 δηρίομαι; das futur. bei Theocr., 22, 70 δηρισόμεϑα. – Vgl. δηριάομαι, δῆρις, ἀδήριτος.
-
5 δηριάομαι
A contend, περὶ νεκροῦ δηριάασθαι (v.l. δηρίσασθαι) Il.17.734; ὥστ' ἀμφ' οὕροισι δὔ ἀνέρε δηριάασθον wrangle about boundaries, 12.421: abs.,ὅ τ' ἄριστοι.. δηριόωντο Od.8.78
;οἱ δ' αὐτοὶ δηριαάσθων Il.21.467
; δ. τινί contend with one, A.R.4.1729.— Later [voice] Act. [full] δηρῐάω, contest a prize, Pi.N.11.26;δίφροι δηριόωντες A.R.1.752
, cf. Opp.C.1.230.—From [full] δηρίομαι (used by Pi.O.13.44) Hom. has [tense] aor. 1 [voice] Med.δηρίσαντο Od.8.76
: [ per.] 3 dual [tense] aor. 1 [voice] Pass. δηρινθήτην (as if from δηρίνομαι) Il.16.756 (laterδηρινθῆναι A.R.2.16
,- θέντες Euph.98.3
): [tense] fut.δηρίσομαι Theoc.22.70
: also in [tense] aor. [voice] Act.,δηρισάντοιν Thgn.995
;οὐκ ἅν τοί τις ἐδήρισεν περὶ τιμῆς Theoc. 25.82
, cf. Lyc.1306. [[pron. full] ῐ in [tense] pres.; [pron. full] ῑ in [tense] fut. and [tense] aor.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δηριάομαι
-
6 δηριάομαι
δηριάομαι, δηρίομαι ( δῆρις), inf. δηριάασθαι, imp. δηριαάσθων, ipf. δηριόωντο, aor. δηρίσαντο, aor. pass. dep. δηρινθήτην: contend; mostly with arms, τὼ περὶ Κεβριόνᾶο λέονθ' ὣς δηρινθήτην, Il. 16.756; less often with words, ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν, Od. 8.76,, Il. 12.421.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δηριάομαι
-
7 δηρίομαι
δηριάομαι, δηρίομαι ( δῆρις), inf. δηριάασθαι, imp. δηριαάσθων, ipf. δηριόωντο, aor. δηρίσαντο, aor. pass. dep. δηρινθήτην: contend; mostly with arms, τὼ περὶ Κεβριόνᾶο λέονθ' ὣς δηρινθήτην, Il. 16.756; less often with words, ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν, Od. 8.76,, Il. 12.421.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δηρίομαι
-
8 δῆρις
δῆρις, - ιοςGrammatical information: f.Derivatives: Denomin. δηρῐ́ομαι (Pi.), aor. δηρί̄σαντο (θ 76), act. δηρῖσαι (Thgn.), pass. δηρινθήτην (Π 756) as if from *δηρίνω; perhaps for δηρῑθήτην (Schwyzer 761 n. 5; s. Chantr. Gramm. hom. 1, 404), δηρινθῆναι (A. R.), pres. metrically reshaped in δηριόωντο, δηριάασθαι etc. (Hom.; Schwyzer 727, Chantraine 1, 359); ptc. act. δηριώντων (Pi. N. 11, 26; for - όντων acc. to Schulze Q. 384 A. 3), δηριόωντες (A. R. 1, 752; s. Schwyzer-Debrunner 234, partly metrically determined). - δηρίττειν ἐρίζειν H. - Privative adj. ἀ-δήρῑ-τος `without battle' (Ρ 42; ἄ-δηρις AP); as verbal adj. to δηρίομαι `undomitable (A. Pr. 105), `undisputed' (Plb.).Etymology: Formally δῆρις agrees with Skt. - dāri- `splitting' (as second member in the Epos); verbal abstract in -i- (Osthoff ZdgP 118 and 607, Brugmann Grundr.2 2: 1, 518). So originally `splitting, discord'. Further s. δέρω.Page in Frisk: 1,382Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δῆρις
См. также в других словарях:
δηριάασθαι — δηριάομαι contend pres inf mp (epic) δηριά̱ασθαι , δηριάομαι contend pres inf mp (epic) δηριάω contend pres inf mp (epic) δηριά̱ασθαι , δηριάω contend pres inf mp (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
