-
1 δημοσίᾳ
δημοσίᾳ adv. (ant. ἱδία.) от имени государства, на общественный счет, публично -
2 δημοσια
I.дор. δᾱμοσία ἥ (sc. σκηνή)( у спартанцев) царская палатка
οἱ περὴ δαμοσίαν Xen. — царские советникиII.ион. δημοσίῃ adv.1) в общественном порядке, от лица государства(δ. μὲν οὐ, ἰδίᾳ δέ Thuc.; ἀσκεῖν δ. τὰ πρὸς τὸν πόλεμον Xen.)
2) на общественный или государственный счет(θάψαι τινά Her.; τιμᾶν τοὺς ἀποθανόντας Thuc.)
3) по решению или с разрешения государства4) по приговору суда(ἀποκτιννύναι τινά Plat.; τεθνάναι Xen., Dem.)
III.Iτά1) общественная казна, государственные доходы Arph., Arst., Polyb.2) государственные дела(τὰ δ. πράττειν Plut.)
IIadv. Arph. = δημοσίᾳ См. δημοσια 2 -
3 δημόσια
1. η публичная женщина, проститутка;2. τα дома терпимости, публичные дома -
4 δημοσία
επίρρ. публичноδημοσιά3η шоссе -
5 δημόσιος
α, ο [ία, ον]1) общественный; публичный, народный;δημόσια ασφάλεια — общественная безопасность;
δημόσια έργα — общественные работы;
δημόσια περιουσία — общественное имущество;
δημόσία αγόρευσις — публичное выступление;
δημόσια μομφή ( — или κατάκριση) — общественное порицание;
δημόσια εκπαίδευση — народное образование;
2) государственный;δημόσιος υπάλληλος — государственный служащий;
§ δημόσιος δρόμος — или δημόσία οδός — шоссе
-
6 δημοσιη
-
7 γραμμα
I.ἡ дор. Theocr. = γραμμή См. γραμμηII.- ατος τό1) черта, линия; рисунок(ὑφανταὴ γράμμασι ὑφαί Eur.; γράμμασιν τὰ ὀνόματα ἀπεικάζειν Plat.)
2) письменный знак, буква3) знак числа, цифра(ὧραι γράμμασι δεικνύμεναι Anth.)
4) музыкальный знак, нота5) математический чертеж Diog.L.6) изображение, картина(ζῳογράφοι γράμματ΄ ἔγραψαν Theocr.)
7) pl. алфавит, письменность8) pl. умение читать и писать, грамота(γράμματα διδάσκειν Dem. или παιδεύειν Arst.)
9) преимущ. pl. надпись, письмена10) pl. письменное послание, письмоὅ πρὸς τοῖς γράμμασι τεταγμένος Polyb. — письмоводитель, писец, секретарь11) pl. запись, перечень, список (sc. τῶν ἐν ἑκάστῃ τῇ ἁμάξη χρημάτων Xen.)12) pl. письменные документы(τὰ δημόσια γράμματα Dem.)
τούτων τὰ γράμματα ἀπέδειξεν Lys. — в доказательство этого он представил документы13) pl. государственные акты, указы, грамоты(γράμματα καὴ νόμοι Plat., Arst.; φυλάττειν τὰ γράμματα καὴ τὰ ψηφίσματα Arst.)
οἱ κατὰ τὰ γράμματα νόμοι Arst. — писаные законы14) pl. писаное правило(κατὰ γράμματα ἰατρεύεσθαι Arst.)
15) преимущ. pl. сочинение, книга(γράμματα ποιητῶν τε καὴ σοφιστῶν Xen.; τὸ γ. Ἀντιμάχου Anth.)
16) науки, просвещение(γραμμάτων ἄπειρος Plat.)
-
8 δημοσιον
τό1) государство(τὸ Κορινθίων δ. Her.)
οἱ ἐκ δημοσίου Xen. — представители государственной власти;ὅ ἐκ δημοσίου μισθός Thuc., Xen. — государственное жалование;πρὸς τὸ δ. προσιέναι Dem. — заняться государственными делами;3) государственная тюрьмаοἱ ἐν τῷ δημοσίῳ Thuc. — заключенные
4) государственный архив(γράμματα ἐν τῷ δημοσίῳ κείμενα Dem.). - см. тж. δημόσια I
-
9 διανεμω
(fut. διανεμῶ, aor. διένειμα)1) разделять, распределять, раздавать(τινί τι Arph., Plat., Plut. и τι ἐπί τι Plat.; τὰς ἀρχὰς κατ΄ ἀξίαν Arst.)
δ. μέρη и κατὰ μέρη Plat. — делить на части;med. — делить или распределять между собой (τέν ἀρχήν Plat.; τὰ δημόσια Arst.; τέν χώραν καὴ τὰς πόλεις πρὸς ἀλλήλους Plut.)2) управлять, править(ἄστυ Pind.)
-
10 ιδια
I.IIIἥκατ΄ ἰδίαν λαμβάνειν τινά Polyb. — отвести кого-л. в сторонуII.Iион. ἰδίῃ adv.1) для себя лично, в собственных интересах(ἑωυτῷ ἰ. μούνῳ Her.)
ἵπποι οἱ αὐτοῦ ἔσαν ἰ. ὀκτακόσιοι Her. — у него лично было восемьсот жеребцов2) в личной собственности, в частном владенииοὔτε ἰ. οὔτ΄ ἐν κοινῷ χρήματά ἐστιν αὐτοῖς Thuc. — у них (т.е. пелопоннесцев) нет имущества ни личного, ни общественного
3) в частной жизни, в личных делахκαὴ ἰ. καὴ δημοσίᾳ ἁμαρτάνειν Thuc. — ошибочно поступать и в личной жизни, и в общественной
4) частным образом, личноἰ. ἕκαστος Thuc. — каждый лично;
ἰ. τινὴ συγγίγνεσθαι Arph. — вести с кем-л. частные переговорыIIἰ. τῆς φρενός Arph. — без участия мыслей, т.е. притворно, неискренно
III.τά pl. к ἴδιον См. ιδιον -
11 καταβαλλω
(fut. καταβαλῶ, aor. 2 κατέβαλον - эп. 3 л. sing. κάββαλε)1) выпускать из рук, ронять(ἀπὸ ἕο υἱόν Hom.)
; выпускать из когтей, бросать вниз(νεβρόν Hom.)
2) опускать вниз:(Ἄργος) οὔατα κάμβαλεν (= κάββαλεν) ἄμφω Hom. ( увидев хозяина)
, Аргос опустил оба уха; κ. τὰς ὀφρῦς Eur. опустить брови, т.е. разгладить чело, повеселеть3) отращивать, отпускать(ἴουλον ἀπὸ κροτάφων Theocr.)
4) бросать, сеять(εἰς γῆν φυτὸν καὴ σπέρμα Plat.)
5) сбрасывать, сталкивать, опрокидывать(τινὰ ἀπὸ τοῦ ἵππου Xen.; ἐπὴ χθονί, ἐνὴ πόντῳ Hes.; ἐν πάλῃ, sc. τὸν ἀντίπαλον Plat.; καταβαλλόμενοι, ἀλλ΄ οὐκ ἀπολλύμενοι NT.)
κ. ἀπ΄ ἐλπίδος Plat. — лишать надежды, приводить в уныние6) низвергать, разрушать, сносить(τὰ οἰκήματα, τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα Her.)
7) свергать, низводить(τινὰ εἰς τὸ μηδέν Her.)
8) валить, срубать(τὰ δενδρα Arst.)
9) умерщвлять, убивать(πολλοὺς Λακεδαιμονίων Her.; ἐάν τις ξύλῳ ἢ μαχαίρᾳ πατάξας καταβάλῃ Lys.)
10) сваливать, складывать(φιτροὺς ἐπ΄ ἀκτῆς Hom.)
11) приносить или закалывать в жертву(σφάγια, τὸ θῦμα δαίμοσιν Eur.)
12) распускать, распространять(φάτιν Her.; αἱ καταβεβλημέναι νῦν μαθήσεις Arst.)
13) ввергать, помещать, заключать(τινὰ ἐς ἑρκτήν Her.)
14) повергать, ввергать, приводить(εἰς συμφοράς Eur.; τινὰ εἰς φόβον, εἰς δόξαν, εἰς ἀπιστίαν Plat.)
καταβάλλεσθαι εἰς φθόνον Plat. — поддаться чувству зависти15) отвергать, отбрасывать прочьκατέβαλεν ὃ ἔλαβεν, ὡς ἕτερον ληψόμενος Xen. — он отбросил (кусок), который взял, чтобы выбрать другой;
οἱ καταβεβλημένοι Isocr. — пропащие люди, отверженные16) откладывать в сторону(τοὺς σκίπωνας Arph.)
17) устанавливать, ставить(κρεῖον ἐν πυρὸς αὐγῇ Hom.)
18) доставлять, накапливать(κ. σιτία τῇ στρατιῇ Her.)
19) доставлять (в виде дохода), давать, приносить(ἐπ΄ ἡμέρην ἑκάστην τάλαντον Her.)
20) вносить, платить, уплачивать(τἀργύριον Thuc.; τιμήν τινι ὑπέρ τινος Plat.; ζημίας Dem.)
21) давать, предоставлять(μαρτυρίαν Dem.; γεγραμμένα Plat.)
καταβάλλεσθαι εἰς τὰ δημόσια γράμματα Dem. — сдать свои документы в государственный архив;πολλοὴ λόγοι πρὸς αὐτὰ καταβέβληνται Arst. — в пользу этого приведены многие доводы22) преимущ. med. (тж. κ. θεμέλιον NT.) закладывать основы, основывать, класть начало (чему-л.), подготовлять(μέγαν οἶτον Eur.)
τέν τῆς ναυπηγίας ἀρχέν καταβάλλεσθαι Plat. — набрасывать основную схему постройки корабля;ὅ Στωϊκῶν αἵρεσιν καταβαλόμενος Plut. — (Зенон), положивший начало школе стоиков;ὅταν κρηπὴς καταβληθῇ ὀρθῶς Eur. — когда основа хорошо заложена -
12 μεταχειριζω
(атт. 3 л. pl. fut. μεταχειριοῦνται) преимущ. med.1) держать в своих руках, владеть, пользоваться(σκῆπτρον Eur.; χρήματα Her.; χρυσοῦ Plat.; τόξον Plut.)
2) управлять, руководить(τὰ δημόσια Thuc.)
τὸν πόλεμον μ. Thuc. — вести войну, руководить военными действиями;μεταχειρίζεσθαι μεγίστας ἀρχάς Plat. — занимать крупнейшие посты;χρηστῶς μεταχειρίζεσθαι πρᾶγμά τι Arph. — отлично справиться с каким-л. делом3) (с кем-л.) обращаться, поступать(χαλεπῶς τινα Thuc.; τινα ὡς ἀδικοῦντα Plat.)
4) заниматься, изучать, развивать(φιλοσοφίαν, ἀστρονομίαν, μουσικήν Plat.)
μεταχειρίσαι τὰ περὴ τὰς ναῦς Thuc. — организовать судостроение;παιδείαν μετακεχειρισμένοι Plat. — получившие образование5) med. досл. облегчать, перен. лечить(τοὺς νοσώδεις Plat.)
ὡς ἀλυπότατα μ. τὸ πάθος Lys. — как можно больше облегчить страдание -
13 μηνιμα
- ατος τό1) причина гнева(μέ τοί τι θεῶν μ. γένωμαι Hom.)
2) pl. (тж. μ. δαιμόνιον Plut.; преимущ. pl.)( божий) гнев, негодование богов (παλαιῶν Ἄρεος ἐκ μηνιμάτων Eur.)
τὰ δημόσια τῶν πόλεων μηνίματα Plut. — обрушившийся на города божий гнев -
14 μισθοφορεω
1) получать заработную плату, служить за плату, работать по наймуμ. τινος Arph. и παρά τινος Luc. — находиться на жалованье у кого-л.
2) получать в качестве жалованья(τρεῖς δραχμάς, ἄλφιτα, τὰ δημόσια χρήματα Arph.)
3) воен. служить наемником(τινι и παρά τινι Xen.)
μ. ἐν τῷ ξενικῷ Aeschin. — служить наемником в иноземных войсках4) приносить доход(ἀνδράποδον μισθοφοροῦν Xen.; οἰκία μισθοφοροῦσα Isae.)
-
15 παρανομεω
(impf. παρενόμουν и παρηνόμουν, aor. παρενόμησα и παρηνόμησα и т.д.)1) преступать закон, поступать противозаконно(π. τε καὴ ἀδικεῖν Plat.)
π. τὰ δημόσια Thuc. — совершать преступление против общественной безопасности;κάθοδος παρανομηθεῖσα Thuc. — противозаконное возвращение (из изгнания)2) совершать насилие, нарушать(ἥ φύσις παρανομεῖται Plut.)
εἰς τὸ σῶμα παρανομεῖσθαι Plut. — подвергаться физическому насилию -
16 πενθεω
эп. тж. πενθείω (эп. inf. πενθήμεναι)1) оплакивать(νέκυν Hom.; τινα δημοσίᾳ Lys.; τοὺς ἀπολωλότας Xen.; ἐπί τινι Aeschin.)
2) быть в печали, сокрушаться, горевать Hom., Aesch., Plat. etc. -
17 περιφανης
21) явный, ясный, очевидный(νόσος Soph.; τεκμήριον Lys.)
τὰ δημόσια καὴ περιφανῆ Plat. — общеизвестные и очевидные вещи;τὸ μέγιστον καὴ περιφανέστατον πάντων Lys. — самое важное и самое очевидное (в данном деле)2) кругом заметный, хорошо видимыйπ. ἐς θάλασσάν τε καὴ τέν ἤπειρον Thuc. — видимый и с моря и с материка
-
18 προχειρος
21) приготовленный, готовый(ψάλια Aesch.)
τὰ πρόχειρα τῶν ἀπόρων Arst. — непосредственные затруднения;πρόχειρον ἄχθος δέρκομαι Soph. — я вижу - надвинулось несчастье;ὡς ἕκαστός τι πρόχειρον εἶχεν Thuc. — что у кого было под рукой, (тем и швыряли)2) исполненный решимости, приготовившийся(κτανεῖν Soph.; τῇ φυγῇ Eur.)
3) доступный, легкийπρόχειρόν (sc. ἐστι) Plat., ἐν προχείρῳ (sc. ἐστί) Arst. и ἐκ προχείρου Sext. — легко, нетрудно
4) общераспространенный, обыкновенный(αἱ πρόχειροι τῶν ἡδονῶν Plat.)
τὰ πρόχειρα καὴ δημόσια Plat. — обыкновенные и общеизвестные вещи (вопросы) -
19 σφραγις
1) печать(Eur., Arph.; σφραγῖδα ἐπιβάλλειν τινί Arph.)
ἥ δημοσία σ. — государственная печать2) перстень с печатью, печатка(δακτύλιος καὴ ἄλλη σ. Plat.)
ἥ σ. χρυσόδετος Her. — отделанный золотом перстень с печатью;οἱ σφραγῖδας ἔχοντες Arph. — украшенные перстнями, т.е. хлыщи3) оттиск печати, печать Soph., Eur., Diog.L.παραποιησάμενος σφραγῖδα Thuc. — подделав печать;
γλώσσῃ σ. ἐπικείσθω Anth. — пусть будет приложена к устам печать (молчания);βιβλίον κατεσφραγισμένον σφραγῖσιν ἑπτά NT. — книга за семью печатями4) камень для гравирования печатей Her., Arst.5) драгоценный или самоцветный камень6) перен. печать, знак(τῆς δικαιοσύνης NT.)
-
20 ακρόαμα
το то, что предназначено для слушания; концерт;δημόσια θεάματα και ακρόάματα — представления и концерты
См. также в других словарях:
δημοσία — δημοσίᾱ , δημόσιος belonging to the people fem nom/voc/acc dual δημοσίᾱ , δημόσιος belonging to the people fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δημοσίᾳ — δημοσίᾱͅ , δημόσιος belonging to the people fem dat sg (attic doric aeolic) δημοσίᾳ indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δημοσιά — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 400 μ., 44 κάτ.) στην πρώην επαρχία Ναυπλίας του νομού Αργολίδος. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ασκληπιείου. * * * η ο δημόσιος αυτοκινητόδρομος σε αγροτική περιοχή. [ΕΤΥΜΟΛ. < μσν. δημοσία < (αρχ. επίθ.) δημοσία… … Dictionary of Greek
δημοσιά — η δημόσιος, φαρδύς δρόμος που διασχίζει την ύπαιθρο: Κάθε απόγευμα, η δημοσιά γεμίζει από τα κοπάδια που επιστρέφουν στο χωριό μετά τη βοσκή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δημόσια αρχή — Κάθε δημόσια λειτουργία του κράτους, προορισμένη, σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους, να εκπληρώνει τους σκοπούς της πολιτείας άμεσα ή έμμεσα και να εκτελεί το έργο της διοίκησης. Μπορεί να αποτελείται από ένα ή περισσότερα πρόσωπα. Η δ.α.… … Dictionary of Greek
δημόσια υπηρεσία — Η οργανωμένη επιχείρηση που λειτουργεί υπό τη διεύθυνση εκείνων που κυβερνούν, για την εξυπηρέτηση του κοινού. Κατά μία εκδοχή το κράτος αποτελεί ομάδα δ.υ. που συνεργάζονται μεταξύ τους και οι οποίες έχουν οργανωθεί και ελέγχονται κατά τη… … Dictionary of Greek
δημόσια επιχείρηση — Με την ευρεία έννοια ο όρος αναφέρεται σε κάθε επιχείρηση, ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή, της οποίας φορέας από οικονομική άποψη είναι το κράτος ή άλλος οργανισμός δημοσίου δικαίου. Με την έννοια αυτή, δ.ε. θεωρούνται όχι μόνο οι δημόσιες… … Dictionary of Greek
Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού — (ΔΕΗ). Βλ. λ. ηλεκτρισμός. Tο 1950 δημιουργήθηκε μία από τις σημαντικότερες δημόσιες επιχειρήσεις της χώρας μας, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ)· στη φωτογραφία, ο υδροηλεκτρικός σταθμός του Λούρου την εποχή έναρξης της λειτουργίας του, το … Dictionary of Greek
δημόσια πίστη — Η εμπιστοσύνη των πολιτών στη δημόσια εξουσία και στα πολιτειακά όργανα. Η διατάραξη ή ο κλονισμός αυτής της πίστης αποτελεί σοβαρό ποινικό αδίκημα, όταν γίνεται με τη διασπορά ψευδών ειδήσεων ή με φήμες που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες… … Dictionary of Greek
δημόσια συνάθροιση — Η συγκέντρωση ενός αριθμού προσώπων για την υποστήριξη μιας άποψης και την επιτυχία ενός σκοπού, συνήθως πολιτικού ή συνδικαλιστικού χαρακτήρα, χωρίς να αποκλείεται και ο πολιτιστικός ή και εθνικός. Για την επιτυχία της δ.σ. πρέπει να υπάρχει… … Dictionary of Greek
δημοσία — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 400 μ., 44 κάτ.) στην πρώην επαρχία Ναυπλίας του νομού Αργολίδος. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Ασκληπιείου. * * * βλ. δημόσιος … Dictionary of Greek