-
1 δημακιδιον
-
2 δημᾱκίδιον
δημᾱκίδιον, τό, kom. dim. zu δῆμος, Ar. Equ. 820.
-
3 δημακίδιον
δημᾱκίδιον [pron. full] [κῐ], τό, Com. Dim. of Δήμαξ, 'magnificative' of δῆμος, Ar.Eq. 823; cf. δημίδιον.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δημακίδιον
-
4 δημακίδιον
δημᾱκίδιον, δημακίδιονneut nom /voc /acc sg -
5 δημιδιον
τό Arph. = δημακίδιον См. δημακιδιον -
6 δημίδιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δημίδιον
-
7 δῆμος
Grammatical information: m.Meaning: `land, territory' (as opposed to the town), `people' (Il.); in Athens also a part of the phylai, a deme.Dialectal forms: Dor. δᾶμοςCompounds: Of the compounds only δημοκρατία `government of the people' (Ion.-Att.), after ὀλιγαρχία, μοναρχία ( δημαρχία = `the office of δήμαρχος'); further Debrunner Festschrift Edouard Tièche (Bern 1947) 11ff.Derivatives: (Dor. forms are not mentioned separately.) Substantives: dimin. δημίδιον, δημακίδιον (Ar.) - δημότης, Dor. also δαμέτας (Karpathos) `man from the people' (Ion.-Att. Dor.) with two normal adj.: δημόσιος `belonging to the people, state, public' (Ion.-Att.) with δημοσιεύω intr. `serve the state', also tr. `make public' and δημοσιόω `confiscate, make public' with δημοσίωσις. δημοτικός `belonging to the people, useful for the people, democratic'; on the difference between δημόσιος and δημοτικός Chantr. Form. 392; - fem. δημότις; denomin. δημοτεύομαι `be δημότης, belong to a demos' (Att.). - Adject.: δήμιος `belonging to the people, public' (Od.), ὁ δήμιος euphemist. `executioner' (Att., Benveniste Sprache 1, 121), δημώδης `according to the people' (Pl.), δημόσυνος surname of Artemis (Athens IV-IIIa), δημότερος `belonging to the people' (Call.; after ἀγρότερος). - Denomin. δημεύω `make public, confiscate' (Att.) with δήμευσις and δημεῖαι αἱ τῶν δήμων συστάσεις H.; δημόομαι `sing, explain publicly' (Pi.) with δαμώματα τὰ δημοσίᾳ ᾳ᾽δόμενα (Ar. Pax 797); δημίζω `act as friend of the people' (Ar. V. 699). - Adv. δημόθεν `from the people, on communal costs' (Od.). -Etymology: On δημιουργός s. v. Celtic agrees with OIr. dām `followers, crowd', OWelsh dauu `cliens', NWelsh daw(f) `son-in-law', OCorn. dof `gener'; only this is an ā-stem; so IE * dāmos orig. fem.? (Pedersen Hittitisch 52). Orig. `part', if an m-deriv. from a verb `divide', s. δαίομαι. So * deh₂-mo-. - (Not here Hitt. damaiš `other, second'; Pedersen l.c.; see Tischler on damaiš HEG. 8. 67ff.)Page in Frisk: 1,380-381Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δῆμος
См. также в других словарях:
δημακίδιον — δημακίδιον, το (Α) (κωμικ. υποκοριστικό τού δήμος) λαουτζίκος. [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη που μαρτυρείται άπαξ πιθ. από αμάρτ. *δήμαξ < δήμος] … Dictionary of Greek
δημακίδιον — δημᾱκίδιον , δημακίδιον neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δήμος — (5ος αι. π.Χ.). Αθηναίος, γιος του Πυριλάμπη που φημιζόταν για το κάλλος του. Για την ομορφιά του γίνεται λόγος στον Γοργία του Πλάτωνα και στον Αριστοφάνη. Το σπίτι του Πυριλάμπη και του Δ. ήταν γνωστό σε όλη την Ελλάδα για τα πτηνοτροφεία του,… … Dictionary of Greek
