-
1 δήϊος
δήϊοςGrammatical information: adj.Meaning: `inimical, terrible', of πῦρ, also of πόλεμος, ἀνήρ (Il.), (cf. below); through false connection with δαῆναι `able, experienced' ( APl.).Dialectal forms: Dor. δάϊος, δᾳ̃οςDerivatives: δηϊοτής, - τῆτος f. (oxytonesis Schwyzer 528 n. 7) `battle, struggle, death' (Hom.); partly as if from δηϊόω (Trümpy Fachausdrücke 136ff.). Denomin. δηϊόω, δῃόω `slay, kill' (Il.), `destroy' (Ion.-Att.); isolated δηϊάασκον (A. R. 2, 142) after ep. - αασκ-. From it δηϊοῦσα surname of κώνειον "the killing" (Ps.-Dsc.; cf. Strömberg Pflanzennamen 64). - For δηϊόω Wackernagel Unt. 170f. prposes to read in the epic δηΐω (δήϊον for δῄουν Ε 452 etc.), as A. R. 3, 1374 and H. have δῄειν πολεμεῖν, φονεύειν which can be a denomin. of *δηΐς in Δηΐ-φοβος usw. (cf. Kretschmer Glotta 10, 49f.). - Among the PN in Δηϊ- note Δηϊ-άνειρα (S. etc.), formed after ἀντιάνειρα (s. v.), κυδι-άνειρα etc., with verbal reinterpretation of the first member: `killing the man'; cf. Sommer A. u. Sprw. 41.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: The frequent epic expression δήιον πῦρ (verse end) and πυρὸς δηίοιο (combined with θεσπιδαες πῦρ (Μ 177 etc.) suggests a meaning `burning' and connection with δαίω `burn'. The expressions (δ. πῦρ, πυρὸς δηίοιο) are metrically difficult. Ruijgh, Lingua 25, 1970, 318, observes that Myc. Daiqota (cf. Δηιθόντης) has no F, so it must have had an -h- (Dāhi-), which would show that the word is non-IE. There is no overall theory (see DELG). See Chantraine Gramm. hom. 1, 107, Leumann Hom. Wörter 129,.Page in Frisk: 1,377-378Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δήϊος
-
2 Δηϊάνειρα
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Δηϊάνειρα
-
3 δηϊ-ἀλωτος
δηϊ-ἀλωτος, kriegsgefangen, Eur. Andr. 105.
-
4 Δηικόων
Δηι-κόων: a Trojan, Il. 5.533 ff.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Δηικόων
-
5 Δηίοχος
Δηί-οχος: a Greek, Il. 15.341†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Δηίοχος
-
6 Δηίπυλος
Δηί-πυλος: companion at arms of Sthenelus, Il. 5.325†.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Δηίπυλος
-
7 Δηίπυρος
Δηί-πυρος: a Greek, Il. 13.576.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Δηίπυρος
-
8 Δηίφοβος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Δηίφοβος
-
9 δηϊἀλωτος
-
10 δήιος
δήιος, ep, u. ion. = δάιος, feindlich, mörderisch; Grundbdtg wohl = brennend; das Wort hatte das Digamma. Alcman bei Priscian. 1, 21. 22 καὶ χεῖμα πῠρ τε δάFιον (Bergk P. L. G. ed. 2 p. 650 frgm. 75), hieng also wohl unzweifelhaft mit δαίω »brennen« (Wurzel ΔΑF) zusammen; vgl. Curtius Grundz. der Griech. Etymol. 1, 197. Bei Homer kommt merkwürdiger Weise δήιος in der Ilias oft vor, in der Odyssee niemals; und doch kann dieser Unterschied kaum für ctwas Anderes als für einen Zufall gelten, da δηιοτής und δηιόω in der Odyssee wie in der Ilias erscheinen. Homerische Formen von δήιος: δηίου, δηίοιο, δηίῳ, δήιον, δήιοι, δηίων, δηίοισι(ν), δηίους. Homerische Verbindungen: δήιον πῠρ, Iliad. 16, 301; δήιον πόλεμον 4, 281, vgl. μάχη πόλεμός τε δέδηεν u. Aehnliches s. v. δαίω; δηίῳ Ἄρηι, 7, 241; δηίων ϑυμοραϊστέων, ungewiß, ob δηίων oder ϑυμοραϊστέων substantivisch, Iliad. 16, 591; δήιον ἄνδρα, 6, 481; plural. δηίοισιν ἀνδράσι, 17, 148; entschieden substantivisch δήιοι »die Feinde«, 18, 208 ἐκ νήσου, τὴν δήιοι ἀμφιμάχωνται, 4, 373 ἀλλὰ πολὺ πρὸ φίλων ἑτάρων δηίοισι μάχεσϑαι, vgl. Apoll. lex. Homer. 58, 5 δήιοι· οἱ πολέμιοι. Das ὴ in δήιος scheint in einer Anzahl homerischer Stellen lang zu sein, in anderen homerischen Stellen aber kurz; vgl. z. B. Iliad. 9, 347 ἀλεξέμεναι δήιον πῠρ und 12, 276 νεῖκος ἀπωσαμένους δηίους u. 2, 415 πρῆσαι δὲ πυρὸς δηίοιο ϑύρετρα u. 2, 544. ϑώρηκας ῥήξειν δηίων ἀμφὶ στήϑεσσιν mit 6, 481 κτείνας δήιον ἄνδρα u. 7, 119 δηίου ἐκ πολέμοιο u. 5, 117 δηίῳ ἐν πολέμῳ. Doch ist die ganze Sache unsicher, da überall δηι mit Synizese als eine Sylbe gelesen werden kann. Wenn dabei Trochäische Versfüße herauskommen, so ist zu bedenken, daß der Trochäus anstatt des Dactylus bei Homer nichts Seltenes ist. Vgl. δηιόω δῃόω und Eustath. Iliad. 2, 544 p. 282, 29 τὸ δὲ δηίων ἐνταῠϑα οἱ παλαιοὶ ἀξιοῠσι δῄων ἀναγινώσκειν δισυλλάβως δίχα ἐκφωνήσεως τοῠ Ι, καὶ γίνεται οὕτω τὸ ἔπος ὁλοσπόνδειον. So wird geschrieben Aeschyl. Choeph. 628 ἐπ' ἀνδρὶ δῄοισιν ἐπικότῳ σέβας; dagegen Agam. 559 εὐναὶ γὰρ ἦσαν δηίων πρὸς τείχεσιν. Anyte 1 (VI, 123) χάλκεον ἀμφ' ὄνυχα στάζε φόνον δηίων. – Das neutr. plural. δήια bei Apoll. Rhod., 1, 635 δήια τεύχεα, u. bei Oppian., Cyn. 3, 295 δήια φῠλα. – Vgl. μενεδήιος, δηιοτής, δηιόω, δάιος.
-
11 δηιαλωτος
-
12 Τυδήι
-
13 Τυδῆι
-
14 ψεύδη
ψεύ̱δη, ψεῦδιςmasc /fem nom /voc /acc dual (doric aeolic)ψεύ̱δη, ψεῦδοςfalsehood: neut nom /voc /acc pl (attic epic doric)ψεύ̱δη, ψεῦδοςfalsehood: neut nom /voc /acc dual (doric aeolic)——————ψεύδωcheat by lies: pres subj mp 2nd sgψεύδωcheat by lies: pres ind mp 2nd sgψεύδωcheat by lies: pres subj act 3rd sgψεύ̱δηι, ψεῦδιςmasc /fem dat sg (epic) -
15 ψεύδηι
ψεύδῃ, ψεύδωcheat by lies: pres subj mp 2nd sgψεύδῃ, ψεύδωcheat by lies: pres ind mp 2nd sgψεύδῃ, ψεύδωcheat by lies: pres subj act 3rd sgψεύ̱δηι, ψεῦδιςmasc /fem dat sg (epic) -
16 δανοτής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δανοτής
-
17 δᾰΐ
Grammatical information: f.Meaning: `in battle' (Il.)Dialectal forms: Myc. daiqota \/daikʷʰontās\/Compounds: đαικταμένων Φ 146, 301. PN Δάιππος (Milete), Δαικράτης (Olbia), Δαἴλέων, Δαιμένης (Athens).Origin: IE [Indo-European] [175?] *deh₂-u- `divide, split'?Etymology: Isolated ep. dat. (also Hes. Th. 650, A. Th. 925) of a root noun *δαῦς. New acc. δάϊν (Call. Fr. 243). S. δήϊος und δαίω.Page in Frisk: 1,339Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δᾰΐ
-
18 δάϊος
Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δάϊος
-
19 δαίω
Grammatical information: v.Meaning: `kindle',Other forms: intr. perf. δέδηα `burn', ptc. δεδαυμένος (Semon. 30 B), δάηται (Υ 316, Φ 375), aor. δαῆναι, ἐκδαβῃ̃ (= -Ϝῃ̃) ἐκκαυθῃ̃. Λάκωνες H. (Il.).Compounds: Compp. ἀνα- (A.) κατα- (H.). θεσπι-δᾰές ( πῦρ, Μ 177 etc.) `flaming godlike' (rather to aor. δαῆναι then to δάος?). δᾳδοῦχος `holding a torch'.Derivatives: δάος n. (\< *δάϜος) `torch' (Hom.) with δᾱνός \< *δαϜεσ-νός `good for a torch, dry' (ο 322, Ar. Pax 1134 [lyr.]). δᾱλός m. `fire-brand' (Il.) \< *δᾰϜελός (= δαβελός δαλός. Λάκωνες H.), δαελός (Sophr.); *δάϜος:* δαϜελ-ός like νέφος: νεφέλ-η; further δαῦλον ἡμίφλεκτον ξύλον H. Demin. δᾱλίον (Ar.); δᾱλός also = μελάνουρος ἰχθύς H. (from the light-organs, Strömberg Fischnamen 55f., or because of the black tail?), metaph. `burnt out = old man' (AP), with hypocoristic gemination δαλλώ ἡ ἀπόπληκτος. οἱ δε την ἔξωρον παρθένον η γυναῖκα καὶ πρεσβυτέραν H. δαΐς (\< *δαϜίς), - ίδος, Att. δᾳς, δᾳδός (s. below) f. `torch' (Il.), from where the demin. δᾳδίον (Ar.), δᾳδίς `torch-feast' (Luc.), δᾳδινος `to the torch, of pine-wood' (Gal.), δᾳδώδης `resinous' (Thphr., Plut.) to δᾳς `fire-brand', `disease in pines, resin-glut' (Thphr.); δᾳδόομαι `become afflicted with resin-glut' with δᾳδωσις (Thphr.), s. Strömberg Theophrastea 167. δαύακες θυμάλωπες H., cf. Bechtel Dial. 1, 118, Grošelj Živa Ant. 2, 206. δαερόν μέλαν. καὶ τὸ καιόμενον H., perh. also Emp. 90 for δαλερός. δαηρόν θερμόν, καυματηρόν, λαμπρόν, προφανές H. δαηθμόν ἐμπρησμόν H., on the formation s. Chantr. Form. 137f.; Latte with Voß for it δαιθμόν. δαῦκος ὁ θρασύς. καὶ βοτάνη τις Κρητική H., s. s. v. Here also δαΐ `in battle' \< *δαϜ-ί, loc. of a root noun *δαῦς (Schwyzer 578)?.Etymology: As shown by δεδαυμένος, δαίω is from *δαϜ-ι̯ω. From metathesized (cf Kor. ΔιδαίϜων) *δαίϜω originates Att. δᾳς (δᾱις \< *δαιϜ-ις). The perfect δέδηα \< *δέ-δᾱϜ-α resembles Skt. du-dāv-a (gramm.), to which present du-nó-ti `burn'. Further Skt. forms in Pok. 179f. So IE *d(e)h₂u̯-? Further perhaps OIr. dōim `burn', OHG zuscen `id.'. See δύη; and δήϊος.Page in Frisk: 1,342-343Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δαίω
-
20 δύη
Grammatical information: f.Meaning: `misery, anguish' (Od.).Other forms: Dor. δύαCompounds: As first member in δυη-παθής (A. R.)Derivatives: δύϊος `unhappy, painfull' (A. Supp. 829 [lyr.]), δυερός `id.' (metr. inscr., Attica); causative present 3. Sg. δυόωσι `bring in misery' (υ 195), perf. ptc. δεδυημένη κεκακωμένη H. with derivations.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: If originally `burning pain', δύη could belong to a root `burn', as in Skt. dunóti `burn (trans.), pain', OHG zuscen `burn'. (In Greek only in δαίω\<*dh₂u̯-, δήϊος, s. vv.; from zero grade * dh₂u-? but this cannot be considered certain, of course. - Pok. 179ff.Page in Frisk: 1,423Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δύη
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ДЕИФОБ — • Deiphobus, Δηι̃φοβος, сын Приама и Гекубы, друг Энея и Париса, один из первых троянских героев после Гектора (Il. 12, 94. 13. 156). Он вместе с Парисом, по преданию, убил Ахиллеса. Уже у Гомера он является в связи с Еленой; так,… … Реальный словарь классических древностей
Τυδῆι — Τῡδῆι , Τυδεύς Tydeus masc dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ψεύδηι — ψεύδῃ , ψεύδω cheat by lies pres subj mp 2nd sg ψεύδῃ , ψεύδω cheat by lies pres ind mp 2nd sg ψεύδῃ , ψεύδω cheat by lies pres subj act 3rd sg ψεύ̱δηι , ψεῦδις masc/fem dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ψεύδῃ — ψεύδω cheat by lies pres subj mp 2nd sg ψεύδω cheat by lies pres ind mp 2nd sg ψεύδω cheat by lies pres subj act 3rd sg ψεύ̱δηι , ψεῦδις masc/fem dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
