-
1 δάσκιον
δάσκιοςthick-shaded: masc /fem acc sgδάσκιοςthick-shaded: neut nom /voc /acc sg -
2 τέγγω
τέγγω, fut. τέγξω (vgl. tingo, tünchen), benetzen, anfeuchten; ὕδωρ τέγγει γυῖα, Pind. N. 4, 4; auch δάκρυα τέγγειν, Thränen vergießen, 10, 75, wie Soph. ἤ που ἀδινῶν χλωρὰν τέγγει δακρύων ἄχναν, Trach. 845; παρειὰν νοτίοις ἔτεγξα παγαῖς, Aesch. Prom. 400, vgl. Pers. 532, von Thränen; Soph. sagt auch davon νεφέλη τέγγουσ' εὐῶπα παρειἀν, Ant. 526; pass., πολλάκις δὴ τοὐμὸν ἔτέγχϑη κρᾶτα, Phil. 1456; τί χλωροῖς δακρύοις τέγγεις κόρας, Eur. Med. 922 u. öfter; τέγξαι μύρῳ εὐώδεϊ, Anacr. 48, 18; im med. weinen, Aesch. Pers. 1022; ὄμβρος χαλάζης ἐτέγγετο, er floß herab, Soph. O. R. 1279. Daher auch erweichen, bes. übertr., Einen rühren, zum Mitleid bewegen, Eur. Hipp. 303, Valck.; pass. sich erweichen lassen, weich werden, nachgeben, dem μαλϑάσσομαι entsprechend, Aesch. Prom. 1010; χωρεῖτ' ὀργῇ καὶ μὴ τέγγεσϑε, Ar. Lys. 550; ὥστε μὴ τέγγεσϑαι ὑπὸ κακοδοξίας, Plat. Rep. II, 361 c; μηδὲν τεγχϑέντων, Legg. IX, 880 e; οὐ τεγχϑεὶς οὐδ' εἴξας, Plut. Alc. et Cor. 2. – Auch = färben, und übh. womit vermischen, οὐ ψεύδεϊ τέγξω λόγον, Pind. Ol. 4, 17; π υῤῥὰν ζαπληϑῆ δάσκιον γενειάδα ἔτεγγε, Aesch. Pers. 309.
-
3 δά-σκιος
δά-σκιος, sehr schattig, schattenreich, von σκιά und δα – = ζα – = διά, vgl. δαφοινός. Bei Homer zweimal: δάσκι ος ὕλη Versende Iliad 15, 273, δάσκιον ὕλην Versende Odyss. 5, 470. – Folgende: ὄρη Eur. Bacch. 218; Ar. Th. 998; übertr., dicht, γενειάς Aesch. Pers. 316; Soph. Tr. 13.
-
4 ἕλος
ἕλος, τό, der Sumpf, stehendes Gewässer; καὶ λί. μναι Plat. Legg. VII, 824 b; nach den alten Gramm. bes. σύμφυτοι, σύνδενδροι τόποι; δάσκιον ἕλος Ap. Rh. 2, 1283; bei Hom. Niederung, Aue, wo Erlen u. dgl. wachsen u. Heerden weiden, Il. 4, 483. 20, 221 Od. 14, 474; sp. D., wie Ap. Rh. 4, 976; Nonn. D. 1, 112. Auch Her. u. Thuc., τὰ ἕλη, von den Niederungen Aegyptens.
-
5 δάσκιος
1 shadyδασκίοις Φλειοῦντος ὑπ' ὠγυγίοις ὄρεσιν N. 6.43
ἐν δασκίοισιν πατήρ fr. 177e. ] δασκιον[ P. Oxy. 2445. fr. 12. -
6 γενειάς
A beard, κυάνεαι.. γενειάδες ἀμφὶ γένειον (pl. for sg.) Od.16.176;δάσκιον γενειάδα A.Pers. 316
, cf. S.Tr.13, Theoc.2.78;πρός <σε> γενειάδος.. ἄντομαι E.Supp. 277
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γενειάς
-
7 ἕλος
A marsh-meadow,ἵπποι ἕλος κάτα βουκολέοντο Il.20.221
, cf. 4.483: generally, marshy ground,ἂν δόνακας καὶ ἕλος Od.14.474
, cf. Hdt.1.191, Th.1.110, Inscr.Cypr.135.9 H. ([place name] Idalium), X.HG1.2.7, etc. -
8 δασύς
Grammatical information: adj.Meaning: `hairy'; `aspirated' as grammatical term (Od., Ion.-Att.).Derivatives: δασύτης `hairiness, aspiration' (Arist.), δάσος n. `thicket, shaginess' (Men.), δάσυμα eye-disease = τράχωμα (Sever. Med.; cf. Chantr. Form. 186f.); δασυλλίς f. hypocor. of bears (EM 248, 55); Δασύλλιος surname of Dionysos (Paus.; acc. to EM l. c. παρὰ τὸ δασύνειν τὰς ἀμπέλους). Denomin. δασύνομαι, -ω `become, make hairy' (Ar.) with δασυντής, - τικός `aspirating' (gramm.), δασυσμός (Dsc.). - Note δασκόν δασύ H.; cf. Specht Ursprung 64, 188, unless with Latte from δάσκιον. On δάσκιλλος s. v.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: The old connection with Lat. dēnsus depends on - σ- after sonantic n̥ on which s. Schwyzer 307, Hoenigswald Lang. 29, 290f. Heth. daššuš `heavy, strong' is of uncertain interpretation (Tischler HEW)..Page in Frisk: 1,351Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δασύς
См. также в других словарях:
δάσκιον — δάσκιος thick shaded masc/fem acc sg δάσκιος thick shaded neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δάσκιος — δάσκιος, ον (Α) 1. με πυκνή σκιά («δάσκιος ὕλη» σκιερό, πυκνό δάσος) 2. δασώδης («δάσκια ὄρη») 3. (για τα γένια) «δάσκιον γενειάδα» τα μακριά, πυκνά του γένια. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Πιθ. πρόκειται για σύνθετη λ. με α συνθετικό το επιτατικό… … Dictionary of Greek
