-
1 γερόντιον
γερόντιονlittle old man: neut nom /voc /acc sg -
2 γερόντιον
II the Carthaginian Senate, Plb.6.51.2 (v.l. γεροντικόν).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γερόντιον
-
3 γεροντίοις
γερόντιονlittle old man: neut dat pl -
4 γεροντίου
γερόντιονlittle old man: neut gen sgγεροντίαςfather's father: masc gen sg -
5 γεροντίων
γερόντιονlittle old man: neut gen plγεροντιάωgrow old: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)γεροντιάωgrow old: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
6 γερόντια
γερόντιονlittle old man: neut nom /voc /acc pl -
7 γεροντίω
-
8 γεροντίῳ
-
9 γεροντίωι
γεροντίῳ, γερόντιονlittle old man: neut dat sg -
10 γεροντάριον
γεροντ-άριον, τό,A = γερόντιον, Gloss.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γεροντάριον
-
11 νύσταλος
νύστ-ᾰλος, ον,A drowsy,γερόντιον Com.Adesp.875
(- λέον Kock), cf. D.L.6.77 :— written [full] νυσταλογερόντιον in EM609.38.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νύσταλος
-
12 σκαιός
A left, on the left hand, poet. for ἀριστερός (used by Prose writers in metaph. sense, and once by Pl. in literal sense, Phdr. 266a; also in [dialect] Dor. Prose, ἐν σκαιάν,= ἐς ἀριστεράν, SIG636.22 (Delph., ii B.C.; σκαγαν lapis));τὸ σ. ὄμμα παραβαλών A.Fr. 308
(cf. Ath.7.303c); in Hom. always in dat. σκαιῇ (sc. χειρί), with the left hand, Il.1.501, al.; χειρὶ ς. Hes.Th. 179:—hence,II western, westward (for the Greek diviner always turned his face northward, and so had the West on his left): hence Σκαιαὶ πύλαι the West-gate of Troy, Il.3.145, al., cf. Hsch. (otherwise expld. by Sch. ad loc.); σ. ῥίον either, on the left, or west headland, Od.3.295; σ. λιμήν Orac. ap.D.S.8.21;πόρος D.P.161
, 481, 541.2 unlucky, ill-omened, mischievous (cf.δεξιός 11
), ἡ φιλοτιμίη κτῆμα ς. Hdt.3.53; σεσιγαμένον οὐ σκαιότερον χρῆμ' ἕκαστον a thing is none the worse for remaining unsaid, Pi.O.9.104; σ. ἐκλύσων στόμα about to speak mischief, S.Aj. 1225.III metaph. of persons, lefthanded, awkward, clumsy, stupid,- ότατος καὶ ἀδικώτατος Hdt.1.129
;σ. ἰητροί Hp.Art.42
; , cf. 771; ὅπου δ' Ἀπόλλων σ. ᾖ, τίνες σοφοί; E.El. 972, cf. Heracl. 258, HF 283;ὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε Ar.V. 1183
, cf. 1266; ;οὕτω σ. ὥστε μαθεῖν οὐ δύνασθαι Lys.10.15
, cf. Pl.Euthd. 295d;σ. καὶ βάρβαρος τὸν τρόπον D.26.17
;σ. καὶ ἀναίσθητος Id.18.120
;σ. ἢ ἀνήκοος Id.19.312
. Adv.,σκαιῶς λέγειν Ar.Ec. 644
, cf. Pl.60: [comp] Comp., Phld.Acad.Ind.p.7 M. -
13 γέρων
γέρων, - οντοςGrammatical information: m.Derivatives: γερούσιος `concerning the elders' (Il.), γερουσία `council of the elders' (in Sparta, Carthago etc., D.), γερουσίας `member of the γ.' (Sparta), γερουσιαστής `id.' (Plb.; Chantraine 316ff.), γερουσιακός. - Demin. γερόντιον (Ar.), γερόντειος (Ar.) etc. Denom. γεροντεύω `be senator' (Sparta), with γεροντεία (Ephesos). γεροντιάω `get older' (D. L.). - Beside γέρων, γέροντ- there are a few formation with γερυ-: γέρυς and γερύτας γέρων H., (cf. πρέσβυς und πρεσβύτας). PN Γερύλος, Γέρυλλος, Γερυς, - υδος hypocoristic? (Bechtel Namenstudien 15). - Of the forms with - οι- γεροίταν πάππον. Κρῆτες H. is inverted writing for γερύταν; γεροῖα n. pl. `old stories' (Corinn.), if correct, perhaps after the adj. in - οῖος (s. Bechtel Dial. 1, 304). - Unclear is (cf. Scheller Oxytonierung 33 n. 2) γερωνία (H.), s. Latte. - γερωχία (Ar. Lys. 980) is perhaps graphic for Lak. γερω`ία (v. Fritz AmJPh 66, 196f.; but s. Wackernagel Unt. 208 n. 2; also Schwyzer 218 n. 1). - γεράτης of a horse, `old' (P.Oxy 6, 922; DELG refers to γερατία not in LSJ).Origin: IE [Indo-European] [390] *ǵerh₂- `be, become old'Etymology: Identical with Skt. járant-, Osset. zärond `old (man)'. In the RV. still ptc. to járati `make, become old' (beside jū́ryati, jī́ryati `become old'). - Cf. further Arm. cer, -oy `old man' (o-stem), NPers. zar `id.' - On the word for `corn', Lat. grānum etc., s. γίγαρτον. - Cf. γέρας, γῆρας, γραῦς.Page in Frisk: 1,301-302Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γέρων
-
14 γρῡπός
γρῡπόςGrammatical information: adj.Meaning: `hook-nosed, curved' (Pl.).Derivatives: γρυπότης (X.). Denom. γρυπόομαι `get curbed, of nails' (Hp.), γρύπωσις (medi.); γρύπτω, γρυπαίνω and, γρυμπαίνειν γρυποῦσθαι, συγκάμπτειν H. Thematic aorist ἔγρυπον (like ἔκτυπον) `become wrinkled', of the earth in an earthquake' (Melanth. Hist. 1); thus γᾶν ἐγρυμμέναν (Gortyn); idem γρυπανίζω (Antiph. Soph.) and γρυπάνιος (ib.); γρυπάλιον γερόντιον. η γρυπάνιον H. γρυπνόν στυγνόν (s. DELG) - Root noun γρῡ́ψ, - πός m. the mythological `griffin' (Aristeas ap. Hdt., A.), later the real `Lämmergeier' (LXX); cf. γύψ, σκώψ, γλαῦξ; also γρῦπαι αἱ νεοσσιαὶ τῶν γυπῶν. οἱ δε γῦπαι H. - γρυβός γρυψ H. after the nouns in - βος? (Chantr. Form. 261). Metaph. γρῦπες μέρος τῶν τῆς νεὼς σκευῶν καὶ ἄγκυραι H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: A connection with OE crumb, OHG krump ` krumm' is not very probable (the nasal difficult). The nasal in γρυμπαίνω could be Pre-Greek prenasalization but may be of Greek origin. The long u is difficult for IE (requires *- uH-). - Güntert Reimwortbildungen 132f. thought that γρύψ was γύψ influenced by γρυπός; which is not convincing. Grimme Glotta 14, 17 assumed a loan from Akkadian ( karūbu `griffin, cherub'; cf. Hebr. kerūb and Lewy Fremdw. 11f.) through Hittite. From the archaeological perspective origin in Asia Mindor (and the Near East: Elam) is very probable; DNP s.v. Greif; Hemmerdinger Glotta 48 (1970) 51f. (but not toAkk. karūbu); Wild, SBWien 241\/4 (1963) 3-28. It is not certain that γρύψ is related to γρυπός. The adjective makes the impression of a Pre-Greek word ( γρυμπ-) and this will be true of the mythical bird as well (whatever it ultimate origin); note γρυβός, which may well show Pre-Greek alternation. Fur. 175 assumes more variations on the basis of the Latin forms. Note also γρῦνος γρύψ H., which fits in Furnée's system as showing π\/F (236).- Through Lat. gryphus the word came in the WEur. languages (griffin. Greif).Page in Frisk: 1,329-330Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γρῡπός
-
15 λοιμός
1I. λοιμός, οῦ, ὁ pestilence (Hom.+; SIG 620, 15; 921, 58 λ. ἢ πόλεμος; POxy 1666, 20; 4 Macc 15:32 v.l.; TestJud 23:3; Philo; Jos., Ant. 9, 289f al.) λοιμοί plagues, diseases (pl. as Pla., Leg. 4, 709a; Hymn to Isis [I B.C.] 24 P.) among the signs of the last time (w. λιμός, q.v. 2) Mt 24:7 v.l.; Lk 21:11.—DELG. M-M.2II. λοιμός, ή, όν (LXX) comp. λοιμότερος① pert. to being diseased, pestilential, diseased, of birds of prey ὄρνεα … ὄντα λοιμὰ τῇ πονηρίᾳ αὐτῶν B 10:4. For the names of the birds in this pass. s. Lev. 11:13–16. B views them as typical of certain persons.② subst., of humans public menace/enemy (1 Macc 15:21 of wanted criminals) B 10:10 (Ps 1:1 ‘pestilent pers.’). οἱ λοιμότεροι the more troublesome ones IPol 2:1. εὑρόντες τὸν ἄνδρα τοῦτον λοιμόν we have found this man to be a public enemy Ac 24:5 (the noun λοιμός as designation of a person dangerous to the public weal [cp. Lat. pestis] in Demosth. 25, 80; Aelian, VH 14, 11. The adj. in Libanius, Or. 1, 186 F. τὸν λοιμὸν Γερόντιον. S. Ἐλύμας and OHoltzmann, ZKG 14, 1894, 495–502).—DELG. M-M.
См. также в других словарях:
γερόντιον — little old man neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεροντίοις — γερόντιον little old man neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεροντίου — γερόντιον little old man neut gen sg γεροντίας father s father masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεροντίων — γερόντιον little old man neut gen pl γεροντιάω grow old imperf ind act 3rd pl (homeric ionic) γεροντιάω grow old imperf ind act 1st sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γεροντίῳ — γερόντιον little old man neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γερόντια — γερόντιον little old man neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γερόντιο — το (AM γερόντιον) γεροντάκι*, γεράκος αρχ. η γερουσία τών Καρχηδονίων. [ΕΤΥΜΟΛ. Υποκοριστικό τού γέρων ( οντος)] … Dictionary of Greek
υπόκωφος — η, ο / ὑπόκωφος, ον, ΝΜΑ [κωφός] (για ήχο) αυτός που ακούγεται σαν να προέρχεται από βάθος, βαθύς μσν. αρχ. ο αμβλύς στην ακοή ή, γενικότερα, στις αισθήσεις («δύσκολον γερόντιον ὑπόκωφον», Αριστοφ.) αρχ. παράλογος, ασυνάρτητος. επίρρ... ὑπόκωφα Ν … Dictionary of Greek
Έλιοτ, ΤΣ (Τόμας Στερνς) — (Thomas Stearns Eliot, Σεν Λούις, Μιζούρι 1888 – Λονδίνο 1965). Αμερικανός ποιητής, που αργότερα πήρε την αγγλική υπηκοότητα. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη συνέχεια στο Παρίσι και στην Οξφόρδη, όπου ανακάλυψε και μελέτησε την ποίηση των Γάλλων… … Dictionary of Greek
γεροντίωι — γεροντίῳ , γερόντιον little old man neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
