-
1 γέα
γέᾱ, Γαῖαland: fem nom /voc /acc dual (epic ionic)γέᾱ, γέηfrom the earth: fem nom /voc /acc dualγέᾱ, γέηfrom the earth: fem nom /voc sg (attic doric aeolic)γέᾱ, γῆearth: fem nom /voc /acc dual (epic ionic) -
2 γέα
-
3 γεα
-
4 Γέα
Γέᾱ, Γαῖαland: fem nom /voc /acc dual (epic ionic) -
5 γέα
γέα, -
6 γεά-οχος
γεά-οχος, dor. = γαιήοχος, Pind. Ol. 13, 81.
-
7 γέας
γέᾱς, Γαῖαland: fem acc pl (epic ionic)γέᾱς, γέηfrom the earth: fem acc plγέᾱς, γέηfrom the earth: fem gen sg (attic doric aeolic)γέᾱς, γῆearth: fem acc pl (epic ionic) -
8 Γέας
Γέᾱς, Γαῖαland: fem acc pl (epic ionic) -
9 γέαν
γέᾱν, γέηfrom the earth: fem acc sg (attic doric aeolic) -
10 αγέα
ἁ̱γέα, ἁγήςguilty: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)ἁ̱γέα, ἁγήςguilty: masc /fem acc sg (epic ionic) -
11 ἁγέα
ἁ̱γέα, ἁγήςguilty: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)ἁ̱γέα, ἁγήςguilty: masc /fem acc sg (epic ionic) -
12 γέαις
Γαῖαland: fem dat pl (epic ionic)γέᾱͅς, Γαῖαland: fem dat pl (attic)γέηfrom the earth: fem dat plγῆearth: fem dat pl (epic ionic)γέᾱͅς, γῆearth: fem dat pl (attic) -
13 ευαγέα
εὐαγής 1free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐαγής 1free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic)εὐαγής 2free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐαγής 2free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic)εὐᾱγέα, εὐαγής 3free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐᾱγέα, εὐαγής 3free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic) -
14 εὐαγέα
εὐαγής 1free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐαγής 1free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic)εὐαγής 2free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐαγής 2free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic)εὐᾱγέα, εὐαγής 3free from pollution: neut nom /voc /acc pl (epic ionic)εὐᾱγέα, εὐαγής 3free from pollution: masc /fem acc sg (epic ionic) -
15 ὑπόγειος
A underground, subterraneous,οἴκημα ὑπόγαιον Hdt.2.100
, 148 (vv.ll. -γεον, -γεα) mines,Id.
4.200 (v.l. -γεα) ; ὑπογαίου (v.l. -γείου)βροντῆς A. Fr.57.10
(anap.);ὑπόγειον ὕδωρ Gp.2.6.33
;ὑ. οἶνος
stored in a cellar,Gal.
19.95.II ὑπόγειον or -γαιον, τό, an underground chamber, Plu.2.770e, Hdn.1.15.6.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὑπόγειος
-
16 γειτόσυνος
γειτόσυνος, benachbart, καλύβη Ant. Sid. 103 (IX, 407); ἡ γειτοσύνη, Nachbarschaft, Strab. XIII, 591. γείτων, ονος, ὁ, ἡ, entstanden aus ΓΕ-ΙΤΩΝ, vgl. das ähnlich gebildete γηίτης; γείτων von γέα, eigentlich = Landsmann, dem (selben) Lande angehörig; gebräuchlich in der Bedeutung Nachbar, Nachbarin, und als adjectiv., benachbart; Hom. dreimal, nominat. plur., Odyss. 4, 16 γείτονες ἠδὲ ἔται Μενελάου, unächte Stelle; 5, 489 ᾧ μὴ πάρα γείτονες ἄλλοι; 9, 48 οἵ σφιν γείτονες ἦσαν. – Hes. O. 344 u. Folgde; Prosa, καὶ ὁ πλησίον Plat. Theaet. 174 a; ἢ σύνοικος Legg. III, 696 b; καὶ ὅμορος Luc. Tim. 43; oft adj., benachbart, angränzend, πόντος, πόλις, Pind. N. 9, 43 P. 1, 32, wie Plat. Legg. IX, 877 a; χώρα Aesch. Pers. 67; σπλάγχνον γ. αὐτῷ Plat. Tim. 72 c. Selten c. gen., Eur. Cycl. 281 I. T. 1451; – ἐκ γειτόνων, aus der Nachbarschaft, Plat. Rep. VII, 531 a, wie ἡ ἐκ τ. γ. Ar. Plut. 435 Lys. 701; ἐκ γειτόνων κατοικεῖν Antiphan. Ath. XIII, 572 a; ebenso ἐν γειτόνων, in der N., ᾤκει Luc. Philops. 25; Conv. 22; öfter bei Sp.; ἀπὸ γειτόνων D. Sic. 13, 84; Uebertr., verwandt, ähnlich, Luc. Icarom. 8. – Ein neutr. γεῖτον führt Hesych. an, vgl. App. B. C. 1, 93; Ach. Tat. 1, 2, 20.
-
17 γέφῡρα
γέφῡρα, ἡ, wahrscheinl. von γῆ, γέα, und φύρω, = ein künstlicher Erdwall, ein Damm, vgl. Etym. m. 229, 9; Hom. hat das Wort siebenmal; zweimal in eigentlichster Bedeutung, Erdwall, Damm, Iliad. 5, 88 und 89 ποταμῷ πλήϑοντι ἐοικὼς χειμάρρῳ, ὅς τ' ὦκα ῥέων ἐκέδασσε γεφύρας· τὸν δ' οὔτ' ἄρ τε γέφυραι ἐεργμέναι ἰσχανόωσιν, οὔτ' ἄρα ἕρκεα ἴσχει ἀλωάων ἐριϑηλέων. Mehrmals πολέμοιο γέφυραι, plur. Homerisch anstatt des sing., der Raum, durch welchen zwei feindliche Heere vor dem Beginne des Handgemenges wie durch einen Damm getrennt werden, und auf welchem sie nachher kämpfen, schlechtweg = der Wahlplatz, das Schlachtfeld; immer πολέμοιο (πτολέμοιο) γεφύρας accus. Versende: Iliad. 4, 371 τί πτώσσεις, τί δ' ὀπιπεύεις πολέμοιο γεφύρας; 11, 160 ἵπποι κείν' ὄχεα κροτάλιζον ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας; 20, 427 οὐδ' ἂν ἔτι δὴν ἀλλήλους πτώσσοιμεν ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας; 8, 378 ἢ νῶι Ἕκτωρ γηϑήσει προφανείσα ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας; 8, 553 οἱ δὲ μέγα φρονέοντες ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας εἵατο παννύχιοι, πυρὰ δέ σφισι καίετο πολλά, v. l. ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρας, ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρῃ, ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρῃ, Scholl. Didym. γράφεται γεφύρῃ, Scholl. Nicanor. προηγουμένως μὲν τοῖς ἑξῆς συναπτέον· τὸν γὰρ τόπον ἐν ᾧ ἡ τοῦ πολέμου συμβολὴ γίνεται, γέφυραν εἶπε πολέμου [ἢ τὰς διαβάσεις αὐτὰς αἷς ἐν τοῖς πολέμοις ἐχρῶντο]. λόγον δὲ ἔχει καὶ τοῖς ἄνω συνάπτειν ἵν' ᾖ περίφρασις, πολέμοιο γεφύρῃ ἀντὶ τοῦ τῷ πολέμῳ· ὁ δὲ λόγος, μέγα φρονοῦντες ἐπὶ τῷ πολέμῳ, τουτέστι τῷ κεκρατηκέναι κατὰ τὸν πόλεμον. Die eingeklammerken Worte sind unächt, s. Friedländer, welcher auch mit Recht annimmt, daß Nicanor im Homer ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρῃ schrieb. – In der Bedeutung Erdwall gebraucht Pind. das Wort, N. 6, 40, wo der korinthische Isthmus πόντου γέφυρα heißt, u. I. 4, 20 (3, 38), γέφυραν ποντιάδα πρὸ Κορίνϑου τειχέων. Die gewöhnliche Bed. aber nach Hom. ist = B rü che; Her. 4, 85. 97; Att.; γέφυραν ζευγνύναι, γεφύρᾳ ζευγνύναι ποταμόν, eine Brücke über den Fluß schlagen; Ggstz λύειν, sie abbrechen. [ ñ ñ ñ erst Sp., wie Ep. ad. 632 ( App. 223).]
-
18 γῆ
γῆ, ἡ, zsgz. aus γέα, gew. att. Form; auch schon bei Hom., doch weit seltner als γαῖα, auch seltner als αἶα; nom. γῆ Iliad. 19, 259. 21, 63 Odyss. 13, 233. 23, 233, γῆς Odyss. 11, 167. 302. 482. 12, 27, γῇ Iliad. 3, 104, γῆν Odyss. 17, 237. In Bezug auf die Bedeutung macht Hom. keinen Unterschied zwischen γῆ, γαῖα und αἶα. Folgende: 1) die Erde, wie bei uns, a) der Erdkörper; καὶ ἥλιος καὶ ἄστρα Plat. Legg. X, 886 a; πότερον πλατεῖά ἐστιν ἢ στρογγύλη Phaed. 97 d, u. sonst; sprichw. οὔτε γῆς οὔτε οὐρανοῠ ἅπτεσϑαι, von Orakeln, von denen gar nichts eintrifft, Luc. Alex. 54; γῇ τε κοὐρανῷ λέγειν Eur. Med. 56. – b) Erde im Ggstz des Meeres, κατὰ γῆν καὶ κατὰ ϑάλατταν, zu Wasser u. zu Lande, κατὰ γῆς στέλλεσϑαι, zu Lande reisen, u. ähnl. überall; γῆν καὶ ὕδωρ αἰτεῖν, διδόναι, als Zeichen der Unterwürfigkeit, Her. 5, 17 u. öfter; Ggstz der Unterwelt, Tragg.; εἰ ὁ ϑανὼν γᾶ τε καὶ οὐδὲν ὢν κείσεται Soph. El. 237. – 2) Theil der Erde, Land, überall, γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσϑαι, διώ-κειν, Land für Land, aus einem Lande ins andere fliehen, Aesch. Prom. 685; Ar. Ach. 223; vgl. Luc. Alex. 46; Cic. Att. 14, 10. Bei den Tragg. öfter vom Gebiete einer Stadt, u. scheinbar von der Stadt selbst. – 3) Erdboden, Land, u. dah. Feld, Acker, Plat. u. sonst überall, γῆν ἐργάζεσϑαι, das Land bestellen, Rep. IV, 420 e. – Den dual. hat Aesch. Pers. 722; den plur. erst Strab., 2, 5, 26 τὰς γᾶς, u. Sp., s. Schäfer Melet. p. 15.
-
19 δαίω
δαίω, brennen, anzünden; entstanden entweder aus ΔΑ'FΩ (das Digamma in ι übergegangen), oder aus ΔΑFΊΩ (das Digamma ausgeworfen); Wurzel auf jeden Fall ΔΑF-; durchaus verschieden also von δαίομαι »theilen«, Wurzel ΔΑ –. Das Digamma in δαίω »brennen« bezeugt z. B. die Form δεδαυμένος, μηρίων δεδαυμένων Simonid. (Amorgin.?) in Etym. m. p. 250, 18 und Cram. An. Ox. 1 p. 106, 4 (Bergk L. G. ed. 2 fr 30 p. 587); durch conj. hergestellt δεδαυμένον Callimach. epigr. 53; vgl. Hesych. δεδαυμένον· περιπεφλεγμένον; δάβελος· δαλός, Λάκωνες; Sanskrit. davas, dâvas = calor, ignis, s. Curtius Grundzüge d. Gr. Etym. 1 S. 197; wahrscheinlich sind δαίω »brennen«, αὔω oder αὕω nebst αὐαίνω oder αὑαίνω, εὕω, καίω (καύσω, ΚΑF-), dem Ursprunge nach identisch; vgl. λείβω εἴβω, δείλη εἵλη, δαήμων δαίμων αἵμων, δνόφος νέφος γνόφος κνέφας, μέλας μέλαινα μελαινός κελαινός, δᾶ γᾶ γέα γῆ γαῖα αἶα, Verwandt mit δαίω »brennen« auf jeden Fall δαΐς »die Fackel« und δαλός. – Transitiv. werden von δαίω gebraucht praes. und imperfect. activ.: Hom. πῠρ Il. 9, 211 Od. 7, 7; φλόγα Il. 18, 206, wie Aesch. Ag. 496; π ῠρ καὶ φῶς Ch. 864; übertr., δαῖε δ' ἐν όφϑαλμοῖς γλυκερὸν πόϑον, Verlangen aus den Augen leuchten lassen, Ap. Rh. 4, 1147. – In Prosa Dem. χώραν δαίοντος καὶ δενδροκοπέοντος in dem Psephisma der Byzantier 18, 90. – Intransitiv wird das medium gebraucht nebst perf. und plusquamperf. act. δέδηα ἐδεδήειν, = brennen, in Brand sein, in Flammen stehen, in Flammen gerathen, sich entzünden: Hom. Iliad. 18, 227 ἀκάματον πῠρ δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς Πηλείωνος δαιόμενον· τὸ δὲ δαῖε ϑεὰ γλαυκῶπις Ἀϑήνη; vom Blitz Iliad. 8, 75 αὐτὸς δ' ἐξ Ἴδης μεγάλ' ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ ἧκε σέλας; neben καίω Odyss. 5, 61 πῠρ μὲν ἐπ' ἐσχαρόφιν μέγα καίετο, τηλόϑι δ' ὀδμ ὴ κέδρου τ' εὐκεάτοιο ϑύου τ' ἀνὰ νῆσον ὀδώδει δαιομένων; Iliad. 21, 343 Ἥφαιστος δὲ τιτύσκετο ϑεσπιδαὲς πῦρ. πρῶτα μὲν ἐν πεδίῳ πῦρ δαίετο, καῖε δὲ νεκροὺς πολλούς: hier kann δαίετο Homerisch medium statt des activ. sein, Hephästos Subject zu δαίετο. – Soph. Tr. 762 ἐδαίετο φλόξ; λύχνοις ἅμα δαιομένοισιν Theocr. 24, 51. – Uebertr., δαίεται ὄσσε, die Augen funkeln, Od. 6, 132. – Δάηται. conjunct. aor. 2. med., in auffallender Verbindung, δάηται δαιομένη, zwei Mal dieselbe Stelle: μή ποτ' ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ, μηδ ὁπότ' ἄν Τροίη μαλερῷ πυρὶ πᾶσα δάηται δαιομένη, δαίωσι δ' ἀρήιοι υἷες Ἀχαιῶν, Iliad. 20, 316. 21, 375. – Perf. u. plusqpft. act., intransitiv, übertr.: πυρὶ δ' ὄσσε δεδήει Iliad. 12, 466; μάχη πόλεμός τε δέδηεν Iliad. 20, 18, die Schlacht ist entbrannt; 35, wohl Tmesis; πάντῃ γάρ σε περὶ στέ φανος πολέμοιο δέδηεν Iliad. 13, 736, wohl Tmesis; τόσση γὰρ ἔρις πολέμοιο δἔδηεν Iliad. 17, 253; μετὰ δέ σφισιν ὄσσα δεδήει ότρύνουσ' ἰέναι, Διὸς ἄγγελος Iliad 2, 93, vergl. das Deutsche »ein Gerücht verbreitet sich wie ein Lauffeuer«; οἰμωγὴ δὲ δέδηε, hat sich erhoben, flammt auf, Odyss. 20, 853.
-
20 Γέαις
Γαῖαland: fem dat pl (epic ionic)Γέᾱͅς, Γαῖαland: fem dat pl (attic)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
γέα — γέᾱ , Γαῖα land fem nom/voc/acc dual (epic ionic) γέᾱ , γέη from the earth fem nom/voc/acc dual γέᾱ , γέη from the earth fem nom/voc sg (attic doric aeolic) γέᾱ , γῆ earth fem nom/voc/acc dual (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Γέα — Γέᾱ , Γαῖα land fem nom/voc/acc dual (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γέα — (Α) βλ. γη … Dictionary of Greek
γέας — γέᾱς , Γαῖα land fem acc pl (epic ionic) γέᾱς , γέη from the earth fem acc pl γέᾱς , γέη from the earth fem gen sg (attic doric aeolic) γέᾱς , γῆ earth fem acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γέαν — γέᾱν , γέη from the earth fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Γέας — Γέᾱς , Γαῖα land fem acc pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γέαις — Γαῖα land fem dat pl (epic ionic) γέᾱͅς , Γαῖα land fem dat pl (attic) γέη from the earth fem dat pl γῆ earth fem dat pl (epic ionic) γέᾱͅς , γῆ earth fem dat pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐαγέα — εὐαγής 1 free from pollution neut nom/voc/acc pl (epic ionic) εὐαγής 1 free from pollution masc/fem acc sg (epic ionic) εὐαγής 2 free from pollution neut nom/voc/acc pl (epic ionic) εὐαγής 2 free from pollution masc/fem acc sg (epic ionic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁγέα — ἁ̱γέα , ἁγής guilty neut nom/voc/acc pl (epic ionic) ἁ̱γέα , ἁγής guilty masc/fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
География — Составленное из двух греческих слов: γέα земля и γράφω пишу, изображаю, название география значит описание или изображение Земли . В последнем смысле оно чаще употреблялось в древности: Птолемей определяет Г. как искусство изображать Землю, т. е … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Griechische Armee — Griechische Streitkräfte ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Führung Oberbefehlshaber: Verteidigungsminister Staatspräsident (Kriegsfall) Verteidigungsminister: Evangelos Meimarakis … Deutsch Wikipedia