Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

βρῶμα

  • 1 βρώμα

    βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > βρώμα

  • 2 βρῶμα

    βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc sg

    Morphologia Graeca > βρῶμα

  • 3 βρῶμα

    βρῶμα, ατος, τό (s. βιβρώσκω; Thu., X. et al.; pap, LXX; En; TestSol 1:1 C; Test12Patr; Jos., Ant. 3, 29 and 30; 17, 62; Ar.; Just., D. 20, 1; 12:6; cp. TestReub 2:7 βρῶσις βρωμάτων)
    ① that which is eaten, food lit. Ro 14:15ab, 20; 1 Cor 8:8, 13; GEb 13, 79. Pl. (Hippocr. et al.; oft. LXX; En 98:2; Hippol., Ref. 1, 24, 1) Lk 3:11; 9:13; 1 Cor 6:l3ab; 1 Ti 4:3; Hb 13:9; B 10:9; PtK 2 p. 14, 20.—Esp. solid food (opp. γάλα) 1 Cor 3:2 (in imagery, but w. lit. components dominant). Pl. (w. ποτά, as 2 Esdr 3:7) ITr 2:3; (w. πόματα, as Plato, Leg. 11 p. 932a; Epict., Ench. 33, 2; TestReub 2:7) Hb 9:10.—The mng. ‘filth’, ‘stench’, as in Mod. Gk. (Rdm. 12) is most unlikely for Mt 14:15, Mk 7:19 (B-D-F §126, 3).—Of manna: τὸ πνευματικὸν β. 1 Cor 10:3.—In the endtime Papias (9:10); s. ἀπόλαυσις.
    ② nourishment of a transcendent nature, means of sustenance, food (πνεῦμα ἅγιον, ὅ ἐστι βρῶμα ζωῆς Iren. Haer. 4, 2 [Harv. II 294, 11]; ὁ περὶ β. ἀληθῶν καὶ πνευματικῶν λόγος Orig., C. Cels. 2, 2, 49) doing the will of God is Jesus’ food J 4:34; ἔσται μου ἡ εὐχὴ βρώματα καὶ πώματα prayer will be my food and drink GJs 1:4 (cp. Aeschyl., Cho. 26; Soph., El. 363f). Cp. 1 Cor 3:2 above.—B. 329. DELG s.v. βιβρώσκω. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > βρῶμα

  • 4 βρῶμα

    A that which is eaten, food, meat, Hp. VM6, Th.4.26, al.: metaph., Ar.Fr. 333: freq. in pl., Hp.VM3, Antiph.246, Pl.Criti. 115b, etc.; opp. ὄψα, Sosip.1.30.
    II cavity in a tooth, Hp.Epid.4.25, Dse.1.105, Archig. ap. Gal.12.859.
    2 moth-eating, in pl., LXX Ep.Je.12.
    III pl., filth, ordure, prob. in Ev.Marc.7.19; cf. βρῶμος (B).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρῶμα

  • 5 βρῶμα

    -ατος + τό N 3 23-9-9-10-24=75 Gn 6,21; 14,11; 41,35(bis).36
    that which is eaten, food, meat Gn 6,21; βρώματα provisions, victuals, food Gn 14,11
    *Is 3,6 βρῶμα food-מאכלת or להשׁמב for MT להשׁמכ ruin; *LtJ 10 βρωμάτων food-מאכל for hypothetical original אכל/מ from the devourer, cpr. Mal 3,11
    Cf. MOORE 1977, 338; WALTERS 1973, 73; →TWNT

    Lust (λαγνεία) > βρῶμα

  • 6 βρώμα

    stench

    Ελληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > βρώμα

  • 7 βρώμαν

    βρώμᾱν, βρώμη
    fem acc sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > βρώμαν

  • 8 βρώμαθ'

    βρώ̱ματα, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc pl
    βρώ̱ματι, βρῶμα
    that which is eaten: neut dat sg
    βρώ̱ματε, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc dual

    Morphologia Graeca > βρώμαθ'

  • 9 βρώματ'

    βρώ̱ματα, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc pl
    βρώ̱ματι, βρῶμα
    that which is eaten: neut dat sg
    βρώ̱ματε, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc dual

    Morphologia Graeca > βρώματ'

  • 10 πνευματικός

    πνευματικός, ή, όν (πνεῦμα; Pre-Socr. et al., mostly in the sense ‘pert. to wind or breath’; Strabo 1, 3, 5; Cleom. [II A.D.] 1, 8 p. 84, 22; Vett. Val. p. 1, 11; 231, 20; PLond I, 46, 25 p. 66 [IV A.D.?]; PGM 5, 25; GrBar 13:4 [π. πατέρας]; Philo; Just.; Tat. 15, 3) predom. in Paul in our lit. (elsewh. only 1 Pt, 2 Cl, B, Ign., D)
    ① pert. to spirit as inner life of a human being, spiritual (s. πνεῦμα 3.—Plut., Mor. 129c πν. stands in contrast to σωματικόν; Hierocles 27, 483 τὸ πνευματικὸν τῆς ψυχῆς ὄχημα= the spiritual vehicle of the soul; cp. also Philo, Rer. Div. Her. 242); so perh. ἐπιμελείᾳ σαρκικῇ καὶ πνευματικῆ IPol 1:2 (s. ἐπιμέλεια); cp. 2:2; IMg 13:2; ISm 12:2; 13:2. But mng. 2a is not improb.
    ② In the great majority of cases in ref. to the divine πνεῦμα (s. πνεῦμα 5) having to do with the (divine) spirit, caused by or filled with the (divine) spirit, pert./corresponding to the (divine) spirit (Philo, Abr. 113; PGM 4, 1778; Zosimus [2aγ below, end]).
    ⓐ adj.
    α. of Jesus; in his preexistence 2 Cl 14:2. σαρκικός τε καὶ πνευματικός of flesh and (at the same time) of spirit IEph 7:2. Of the δεύτερος ἄνθρωπος 1 Cor 15:47 P46 (s. also the addition ὁ κύριος).
    β. as a rule it is used of impersonal things (πλήρωμα Iren. 1, 1, 3 [Harv. I 11, 11]; νόμος Orig., C. Cels. 4, 1, 28; βρῶμα 2, 2, 50; ἀρετή Did., Gen. 236, 6): the law given by God Ro 7:14. χάρισμα πν. 1:11. τῆς δωρεᾶς πνευματικῆς χάριν B 1:2 (s. δωρεά). εὐλογία πν. Eph 1:3 (s. εὐλογία 3bα). ᾠδαὶ πν. spiritual songs 5:19; Col 3:16 (cp. Just., D. 118, 2 πν. αἴνους). σύνεσις πν. understanding given by the Spirit 1:9. Christians are to let themselves be built up into an οἶκος πν. 1 Pt 2:5a and they are to bring πν. θυσίαι vs. 5b (ESelwyn, 1 Pt ’46, 281–85). Using the same figure, B 16:10 characterizes the believer as πν. ναός. Ign. calls his bonds πν. μαργαρῖται IEph 11:2; the fellowship that binds him to the Ephesian bishop is συνήθεια οὐκ ἀνθρωπίνη ἀλλὰ πνευματική 5:1; the presbytery he calls ἀξιόπλοκος πνευματικὸς στέφανος a worthily woven spiritual wreath IMg 13:1.—Of the Lord’s Supper and its OT counterpart: πνευματικὸν βρῶμα 1 Cor 10:3 and πν. πόμα vs. 4a, the former in the manna granted fr. heaven (s. βρῶμα 1), the latter in the water ἐκ πν. πέτρας vs. 4b (s. πέτρα 1a). πνευματικὴ τροφὴ καὶ (sc. πνευματικὸν) ποτόν D 10:3.—That which belongs to the transcendent order of being is described as πν.: accordingly, the resurrection body is a σῶμα πν. (the expr.: Cleopatra p. 24 ln. 24) 1 Cor 15:44a; cp. vs. 44b. Of the preexistent church 2 Cl 14:1, 2, 3.
    γ. ὁ πνευματικὸς (w. ἄνθρωπος to be supplied) 1 Cor 2:15 stands in contrast to ψυχικὸς ἄνθρωπος of vs. 14. The latter is a person who has nothing more than an ordinary human soul; the former possesses the divine πνεῦμα, not beside his natural human soul, but in place of it; this enables the person to penetrate the divine mysteries. This treatment of ψυχή and πνεῦμα in contrast to each other is also found in Hellenistic mysticism (s. Rtzst., Mysterienrel.3 70f; 325ff; 333ff; JWeiss, exc. on 1 Cor 15:44a. See also Zosimus in CALG pt. 2, 230 οὐ δεῖ τὸν πνευματικὸν ἄνθρωπον τὸν ἐπιγνόντα ἑαυτὸν κτλ.=Hermetica IV p. 105, 25 Sc.; s. also p. 107, 7. Iren. 1, 8, 3 [Harv. I 72, 6].—HMüller, Plotinos u. der Ap. Pls: Her 54, 1919, 109f).
    ⓑ subst.
    α. neut. τὰ πνευματικά spiritual things or matters (in contrast to τὰ σαρκικά earthly things) Ro 15:27; 1 Cor 9:11; it is characteristic of adherents to sound tradition, as τὰ σαρκ. is of dissidents IEph 8:2 (s. β below).—τὰ πν. spiritual gifts 1 Cor 12:1 (the gen. here may also be masc. those who possess spiritual gifts); 14:1. In πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες 1 Cor 2:13 the dat. is either to be taken as a neut. (Lghtf., BWeiss, Bachmann, Ltzm., Rtzst. op. cit. 336, H-DWendland) or as a masc. (Schmiedel, Heinrici, JWeiss, Sickenberger); s. συγκρίνω and πνευματικῶς 2.—τὸ πνευματικόν (in contrast to τὸ ψυχικόν [s. 2aγ above]) 1 Cor 15:46.
    β. masc. (ὁ) πνευματικός possessing the Spirit, the one who possesses the Spirit (w. προφήτης) 1 Cor 14:37. (οἱ) πνευματικοί (οὐδεὶς ἢ οἱ πν. μόνοι Hippol., Ref. 5, 9, 6) (the) spirit-filled people 3:1 (opp. σάρκινοι and νήπιοι ἐν Χριστῷ); Gal 6:1; B 4:11; IEph 8:2 (of adherents to sound tradition in contrast to σαρκικοί, dissidents; s. 2bα above). Perh. also 1 Cor 2:13 and 12:1 (2bα).
    ③ pert. to (evil) spirits (s. πνεῦμα 4c) subst. τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας the spirit-forces of evil Eph 6:12.—DELG s.v. πνέω. M-M. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πνευματικός

  • 11 βρωμ'

    βρῶμι, βιβρώσκω
    eat: aor subj act 1st sg (epic)
    βρῶμαι, βρώμη
    fem nom /voc pl
    βρῶμα, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc sg
    βρῶμε, βρῶμος
    masc voc sg

    Morphologia Graeca > βρωμ'

  • 12 βρῶμ'

    βρῶμι, βιβρώσκω
    eat: aor subj act 1st sg (epic)
    βρῶμαι, βρώμη
    fem nom /voc pl
    βρῶμα, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc sg
    βρῶμε, βρῶμος
    masc voc sg

    Morphologia Graeca > βρῶμ'

  • 13 πόμα

    πόμα, ατος, τό (πίνω; so Pind., Hdt. and later writers, also Kaibel 244, 10; LXX; TestReub 2:7; Philo; Just., A I, 66, 2 for Att. πῶμα. Kühner-Bl. II 286) someth. that satisfies thirst, a drink
    ⓐ pl., of usual things to drink (w. βρώματα; s. βρῶμα 1) Hb 9:10; GJs 1:4.
    ⓑ in imagery (Ael. Aristid. 28, 114 K.=49 p. 528 D.: π. ἐξ Ἀπόλλωνος πηγῶν; Philo, Somn. 2, 248 θεῖον π.; SibOr 5, 240) ἓν πόμα ἐποτίσθημεν 1 Cor 12:13 v.l., prob. in ref. to the Eucharist. The typological predecessor of the Eucharist in the OT is seen (beside manna as the πνευματικὸν βρῶμα) as τὸ πνευματικὸν πόμα the spiritual drink (fr. the spiritual rock that followed them) 1 Cor 10:4. Ign. describes the joys of communion w. Christ that accompany martyrdom by means of expressions taken fr. the liturgy of the Eucharist, among them πόμα IRo 7:3 (Hdb. ad loc.).—DELG s.v. πίνω B. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πόμα

  • 14 βρωμάτων

    βρω̱μάτων, βρῶμα
    that which is eaten: neut gen pl

    Morphologia Graeca > βρωμάτων

  • 15 βρώμασι

    βρώ̱μασι, βρῶμα
    that which is eaten: neut dat pl

    Morphologia Graeca > βρώμασι

  • 16 βρώμασιν

    βρώ̱μασιν, βρῶμα
    that which is eaten: neut dat pl

    Morphologia Graeca > βρώμασιν

  • 17 βρώματα

    βρώ̱ματα, βρῶμα
    that which is eaten: neut nom /voc /acc pl

    Morphologia Graeca > βρώματα

  • 18 βρώματι

    βρώ̱ματι, βρῶμα
    that which is eaten: neut dat sg

    Morphologia Graeca > βρώματι

  • 19 βρώματος

    βρώ̱ματος, βρῶμα
    that which is eaten: neut gen sg

    Morphologia Graeca > βρώματος

  • 20 βρωμάτιον

    βρωμάτιον, τό, Dim. of βρῶμα, Ath.3.111a.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > βρωμάτιον

Страницы

См. также в других словарях:

  • βρῶμα — that which is eaten neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βρώμα — το (AM βρῶμα, Μ και βρῶμαν) [βιβρώσκω] 1. τροφή 2. λεία, θήραμα νεοελλ. 1. δόλωμα 2. διάβρωση, αποσύνθεση αρχ. 1. πληγή, καρκίνωμα 2. οπή, κουφάλα του δοντιού …   Dictionary of Greek

  • βρώμα — η βλ. βρόμα …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • βρώμαν — βρώμᾱν , βρώμη fem acc sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Liste griechischer Phrasen/Beta — Beta Inhaltsverzeichnis 1 Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα …   Deutsch Wikipedia

  • брашьно — БРАШЬН|О (427), А с. 1.Пища, еда: Простѣишааго въ всемь ишти. и въ брашьнѣ и въ одежди. Изб 1076, 30 об.; варламъ... пребысть же на мѣ||стѣ томь сѣд˫а... ни брашьна же въкоуша˫а ни въ одежю облечесѩ. ЖФП XII, 34в г; рече ст҃ыи николаѥ имаши ли… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • βρόμος — (I) ο (Α βρόμος) βρόμη, ονομασία αγρωστώδους που χρησιμεύει ως τροφή των ζώων. [ΕΤΥΜΟΛ. < βρέμω*, ίσως επειδή θεωρούνταν ότι το φυτό αυτό προστάτευε από τους κεραυνούς]. (II) ο (AM βρόμος, Α και βρῶμος) άσχημη μυρωδιά νεοελλ. 1. ακαθαρσία 2.… …   Dictionary of Greek

  • βρώμαθ' — βρώ̱ματα , βρῶμα that which is eaten neut nom/voc/acc pl βρώ̱ματι , βρῶμα that which is eaten neut dat sg βρώ̱ματε , βρῶμα that which is eaten neut nom/voc/acc dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βρώματ' — βρώ̱ματα , βρῶμα that which is eaten neut nom/voc/acc pl βρώ̱ματι , βρῶμα that which is eaten neut dat sg βρώ̱ματε , βρῶμα that which is eaten neut nom/voc/acc dual …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Forastero — Cacaoyer Cacaoyer …   Wikipédia en Français

  • Theobroma cacao — Cacaoyer Cacaoyer …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»