-
1 αμαρτημα
-
2 αμάρτημα
αμαρτία η κ. αμάρτημα τοгрех, прегрешение, грехопадение:τα εκούσια και ακούσια αμαρτήματα — вольные и невольные прегрешения;
ΦΡ.πληρώνω αμαρτίες — платить за грехи, страдатьσιχαίνομαι (κάπιον / κάτι) σαν τις αμαρτίες μου — гнушаться (кого-то / чего-то) как своих греховαμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία συχωρεμένη ή αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία — грех исповеданный – прощенный грехασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει — на больном и путешествующем нет греха (больные и путешествующие могут ослаблять пост)Этим.дргр. «ошибка, прегрешение, грех, проступок» < αμαρτάνω «погрешать против истины, грешить, совершать грех»* -
3 αμάρτημα
το грех, прегрешение; грехопадение;θανάσιμο — смертный грех;§ то προπατορικό αμάρτημα — первородный грех
-
4 ἀμάρτημα
ἡ ἀμαρτία / τὸ ἀμάρτημα, ατος погрешность, ошибка; проступок -
5 ἁμάρτημα
{сущ., 4}грех, прегрешение, преступление, провинность, проступок.Синонимы: 51 ( ἀγνόημα), 266 ( ἁμαρτία), 458 ( ἀνομία), 2275 ( ἥττημα), 3847 ( παράβασις), 3876 ( παρακοή), 3892 ( παρανομία).Ссылки: Мк. 3:28; 4:12; Рим. 3:25; 1Кор. 6:18. LXX: 2403 (הָאָטּחַ), 5771 (ןוָֹע).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἁμάρτημα
-
6 αμάρτημα
{сущ., 4}грех, прегрешение, преступление, провинность, проступок.Синонимы: 51 ( ἀγνόημα), 266 ( ἁμαρτία), 458 ( ἀνομία), 2275 ( ἥττημα), 3847 ( παράβασις), 3876 ( παρακοή), 3892 ( παρανομία).Ссылки: Мк. 3:28; 4:12; Рим. 3:25; 1Кор. 6:18. LXX: 2403 (הָאָטּחַ), 5771 (ןוָֹע).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > αμάρτημα
-
7 ἁμάρτημα
грех, прегрешение, преступление, провинность, проступок; син. ἀγνόημα, ἁμαρτία, ἀνομία, ἥττημα, παράβασις, παρακοή, παρανομία; LXX: (חַטָּאָה), (עָוֹן).Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἁμάρτημα
-
8 ἁμάρτημα
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἁμάρτημα
-
9 ἁμάρτημα
-
10 αμάρτημα
[амартима] ουσ ο грех. -
11 αμαρτας
-
12 αμαρτια
-
13 αμαρτιον
-
14 αμαρτία
αμαρτία η κ. αμάρτημα τοгрех, прегрешение, грехопадение:τα εκούσια και ακούσια αμαρτήματα — вольные и невольные прегрешения;
ΦΡ.πληρώνω αμαρτίες — платить за грехи, страдатьσιχαίνομαι (κάπιον / κάτι) σαν τις αμαρτίες μου — гнушаться (кого-то / чего-то) как своих греховαμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία συχωρεμένη ή αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστι αμαρτία — грех исповеданный – прощенный грехασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει — на больном и путешествующем нет греха (больные и путешествующие могут ослаблять пост)Этим.дргр. «ошибка, прегрешение, грех, проступок» < αμαρτάνω «погрешать против истины, грешить, совершать грех»* -
15 αμαρτανω
(fut. ἁμαρτήσομαι - поздн. ἁμαρτήσω, aor. 1 ἡμάρτησα, aor. 2 ἡμαρτον - эп. тж. ἅμαρτον и ἤμβροτον)1) не попадать, промахиваться(τινός Hom., Plat.)
ἤμβροτες οὐδ΄ ἔτυχες Hom. — ты промахнулся, не попал;ἔγχεσι ἤμβροτον ἀλλήλων Hom. — оба они не попали друг в друга своими копьями;καιρίας πληγῆς ἁ. Xen. — не нанести смертельной раны2) отклоняться, сбиваться(τῆς ὁδοῦ Arph.)
ἁ. τἀληθέος Her. — погрешать против истины;οὔ τι νοήματος ἁ. ἐσθλοῦ Hom. — поступать во всем весьма разумно3) совершать промах, ошибаться(τι Hom., Aesch., Soph., Arph., περί τι и περί τινος Xen., Plat., ἔν τινι Thuc., Plat., τινί Eur., Plat. и ἐπί τι Arst.)
γνώμης ἁ. Her. — ошибаться в (своем) предположении;αὐτὸς ἐγὼ τόδε γ΄ ἤμβροτον Hom. — в этом я сам виноват;ἐλπίδων ἡμάρτομεν (pl. = sing.) Eur. — я обманулась в своих надеждах;ἁ. τοῦ χρησμοῦ Her. — ошибиться в оракуле, т.е. не понять его;τοῦ παντὸς ἁ. Plat., Plut. — совершить грубейшую ошибку;τὰ περὴ τέν πόλιν ἁμαρτανόμενα Xen. — политические ошибки;ἥ ἡμαρτημένη πολιτεία Plat., Arst. — неправильный (порочный) государственный строй;τὰ ἁμαρτηθέντα или τὰ ἡμαρτημένα Xen. — ошибки, промахи;ἥμαρτε χρηστὰ μωμένη Soph. — она совершила ошибку из хороших побуждений;τὰ τοῦδε μὲν πεπραγμέν΄ ἔσται, τἀμὰ δ΄ ἡμαρτημένα Soph. — его замыслы осуществятся, а мои потерпят крушение4) грешить, совершать проступок, провиниться(τι εἴς τινα Soph., Her., Thuc.)
οὐχ ἡμαρτηκώς Lys. — ни в чем не виновный5) терять, утрачивать, лишаться(ἁμαρτήσεσθαι ὀπωπῆς Hom.; ἁ. ἀλόχου Eur.)
6) упускать, не получатьἁ. τῆς Βοιωτίης Her. — не занять своевременно Беотию;
οὐκ εἰκὸς οὔτ΄ ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ΄ οὔθ΄ ὑμᾶς ἐμοῦ Soph. — несправедливо, чтобы в этом отказали вы мне или я вам7) оставлять без внимания, пренебрегатьἁ. δώρων Hom. — пренебрегать дарами, т.е. забывать приносить жертвы;
ξυμμαχίας ἁ. Aesch. — изменить долгу союзника -
16 ανωδυνος
-
17 γραφικος
31) писчий, письменныйγραφικὸν ῥέεθρον Anth. = μέλασμα;
γραφικὸν ἁμάρτημα Polyb. — ошибка переписчика, описка2) письменный, литературный(λέξις Arst.; ὑπόθεσις Plut.; δύναμις Luc.)
3) нарисованный, изображенный(Ἔρωτες Plut.)
4) обладающий литературным талантом, умеющий писать(ἀνήρ Plut.)
5) умеющий рисовать, знакомый с живописью Plat.6) живописный(πρόσοψις Diod.)
-
18 διαμαρτημα
-
19 ελασσων
ἔλασσον, атт. ἐλάττων, ἔλαττον, gen. ονος [compar. к ἐλαχύς, μικρός и ὀλίγος] (superl. ἐλάχιστος)1) (тж. ἐ. τὸ μέγεθος Arst.) меньший(ἐξ ἐλάττονος ὄντος μεῖζον γίγνεται Plat.; γῆς ὄγκος ἐ. ἄστρων ἐνίων Arst.)
οὐκ ἐλάττους τετρακοσίων Her. — числом не менее четырехсот;δι΄ ἐλάσσονος Thuc. — на меньшем расстоянии;ἐλάχιστοι τὸν ἀριθμόν Arst. — наименее многочисленные;οὐδενὸς ἔλαττον ἁμάρτημα Isocr. — величайшее преступление2) низший, более слабый, тж. худший, уступающий(τινί Dem.)
περὴ ἐλάσσονος ποιεῖσθαι Her. и παρ΄ ἔλαττον ἡγεῖσθαι Plat. — невысоко ставить ( или ценить), относиться с пренебрежением;οὐδενὸς ἐ. Arph. — никому не уступающий;ἐν ἐλάττονι τίθεσθαι Polyb. — быть в пренебрежении;ἐ. τοῦ φθονεῖσθαι Plut. — не стоящий зависти;ἐλάττους τῶν σιτίων γίγνεσθαι Xen. — становиться чревоугодниками - см. тж. ἔλασσον -
20 επανορθοω
тж. med.1) досл. выпрямлять, перен. восстанавливать2) исправлять, улучшать(νόμον Plat.; πολιτείαν Arst.)
εἰ δ΄ ὅπως τὰ παρόντ΄ ἐπανορθωθήσεται δεῖ σκοπεῖν Dem. — если нужно изыскать средства для улучшения нынешнего положения3) исправлять, устранять(τὰ ὑφ΄ ἑτέρων δυστυχηθέντα Lys.; τὸ ἁμάρτημα Plat.; med. τὸ γεγενημένον Plut.)
ἐπανορθοῦσθαι τὰς ἀπορίας τοῦ δήμου Plut. — помочь народным нуждам4) учить, наставлять(τινα Xen., Isocr., Arph.)
См. также в других словарях:
ἁμάρτημα — failure neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αμάρτημα — το (Α ἁμάρτημα) [ἁμαρτάνω] παράβαση τού θείου νόμου, τών εντολών τής θρησκείας και τών διατάξεων τής Εκκλησίας μσν. 1. παρανομία, αδίκημα 2. φρ. «εἶναι ἔργον τῶν ἐμῶν ἁμαρτημάτων να...», είναι άδικο, είναι κρίμα να... αρχ. 1. σφάλμα, αποτυχία 2.… … Dictionary of Greek
αμάρτημα — το, ατος σφάλμα, παράπτωμα: Το αμάρτημά του είναι ότι του είχε απεριόριστη εμπιστοσύνη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
προπατορικό αμάρτημα — Έτσι χαρακτηρίζεται από την εβραϊκή και από τη χριστιανική θρησκεία η παράβαση του θελήματος του Θεού από τους πρωτοπλάστους. Η παράβαση εκείνη είχε ως αποτέλεσμα να απομακρυνθούν, κατά την Παλαιά Διαθήκη, οι πρωτόπλαστοι από τον παράδεισο και να … Dictionary of Greek
ἁμάρτημ' — ἁμάρτημα , ἁμάρτημα failure neut nom/voc/acc sg ἁ̱μάρτημαι , ἁμαρτέω attend perf ind mp 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτημάτων — ἁμάρτημα failure neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτήμασι — ἁμάρτημα failure neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτήμασιν — ἁμάρτημα failure neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτήματα — ἁμάρτημα failure neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτήματι — ἁμάρτημα failure neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἁμαρτήματος — ἁμάρτημα failure neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)