Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

świecący

См. также в других словарях:

  • migotliwy — «świecący, połyskujący nierównym lub przerywanym blaskiem; mieniący się, skrzący się, migocący; przesuwający się i znikający szybko» Migotliwe płomyki świec. Migotliwy blask pochodni. Migotliwe światło latarń. Migotliwa toń jeziora. Migotliwe… …   Słownik języka polskiego

  • błyskotliwy — błyskotliwywi, błyskotliwywszy 1. «efektowny, olśniewający, dowcipny» Błyskotliwy dowcip. Błyskotliwy człowiek, umysł. 2. rzad. «połyskujący, mieniący się, świecący» Błyskotliwe światła …   Słownik języka polskiego

  • fosforyczny — «wywołany zjawiskiem fosforescencji, świecący bladozielonkawo» Fosforyczny blask. Fosforyczne światło …   Słownik języka polskiego

  • gazowy — I przym. od gaz (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Paliwo gazowe. ∆ Butla gazowa «stalowa butla do przechowywania i przewożenia gazów skroplonych lub sprężonych» ∆ Komora gazowa a) «urządzenie służące do dezynfekcji za pomocą gazu» b) «w… …   Słownik języka polskiego

  • gwiaździsty — 1. «pełen gwiazd, złożony z gwiazd» Gwiaździste niebo. 2. «mający kształt gwiazdy, podobny do gwiazdy» Gwiaździste kwiaty. Gwiaździsty rozjazd. ∆ archit. Sklepienie gwiaździste «sklepienie o żebrach rozchodzących się promieniście,… …   Słownik języka polskiego

  • jaskrawy — 1. «mający barwę intensywną, o dużym nasyceniu; rażący oczy kolorem lub blaskiem, mocno świecący; nie przyciemniony, nie stonowany; barwny» Jaskrawy kolor. Jaskrawe ubiory. Jaskrawe słońce, światło. ◊ Przedstawiać, kreślić itp. coś w jaskrawych… …   Słownik języka polskiego

  • jasny — jaśni, jaśniejszy 1. «świecący, palący się, błyszczący; jaskrawy, oślepiający» Jasny ogień, płomień. Jasna lampa. Jasne słońce. Jasne światło. ◊ Zobaczyć coś w jasnym świetle «przekonać się o czymś w sposób oczywisty, zrozumieć coś wyraźnie» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • mdławy — 1. «nieco mdły, mdlący, wywołujący nudności» Mdławy odór stęchlizny. Mdławy napój. 2. «zwykle o świetle, źródle światła: słabo świecący, nieco mglisty, nikły» Mdławy płomień świecy. Mdławe blaski. 3. «mało wyrazisty, mało intensywny» Mdławe barwy …   Słownik języka polskiego

  • mdły — mdli 1. «pobudzający do wymiotów, nudności; mdlący, ckliwy; pozbawiony smaku» Mdłe jedzenie. Mdły zapach. 2. «zwykle o świetle, źródle światła: słabo świecący, mglisty, zamglony, blady, nikły» Mdły blask latarki. 3. «pozbawiony wyrazu, ekspresji …   Słownik języka polskiego

  • neonek — m III, DB. neoneknka, N. neoneknkiem; lm M. neoneknki zool. «ryba akwariowa z podrzędu kąsaczy, mająca wzdłuż ciała świecący, niebieski pas; żyje w rzekach Peru, Kolumbii i Brazylii, hodowana w akwariach» …   Słownik języka polskiego

  • ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»