-
1 spowodować
(-uję, -ujesz); vb; od (powodować)* * *pf.1. (wypadek, powódź, wybuch) cause; ( konsekwencje) bring about, produce; (śmiech, określoną reakcję) provoke; ( szkody) inflict; (nieporozumienie, konflikty) give rise to, trigger; spowodować, że ktoś coś zrobi make sb do sth; spowodować, że coś się stanie make sth happen; spowodować śmierć cause l. lead to death; spowodować kłopoty cause trouble; jego lekkomyślność spowodowała śmierć wielu ludzi his carelessness resulted in the death of many people.2. (= pociągnąć za sobą) result ( coś in sth); entail, involve.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowodować
-
2 spowodować
глаг.• вызвать• вызывать• выкликать• наносить• натворить• причинить• причинять• производить• травмировать* * *spowodowa|ć\spowodowaćny сов. со вызвать что, стать причиной чего;\spowodować pożar вызвать пожар; \spowodować katastrofę стать причиной аварии (катастрофы)
+ wywołać* * *spowodowany сов. coвы́звать что, стать причи́ной чегоspowodować pożar — вы́звать пожа́р
spowodować katastrofę — стать причи́ной ава́рии (катастро́фы)
Syn: -
3 spowodować
spowodować pf →LINK="powodować" powodowaćpowodować < spowodować> (-uję) wypadek verursachen; chorobę hervorrufen; zmianę bewirken; (mieć skutek) zur Folge haben;powodować się (I) handeln (aus D), sich leiten lassen (von D) -
4 spowodować
spowodować [spɔvɔdɔvaʨ̑] -
5 spowodować
• bring about -
6 spowodować
1. causer2. déclencher3. détermine4. occasionner5. provoquer -
7 spowodować
údar -
8 spowodować
спричинити, викликати, завдати -
9 spowodować
iňirdi; sebäp; sypalga -
10 spowodować atak
вызвать атакуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować atak
-
11 spowodować konflikt
вызвать конфликтOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować konflikt
-
12 spowodować koniec
вызвать конецOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować koniec
-
13 spowodować kryzys
вызвать кризисOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować kryzys
-
14 spowodować pęknięcie
вызвать образованиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować pęknięcie
-
15 spowodować powrót
вызвать возвращениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować powrót
-
16 spowodować problem
вызвать проблемуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować problem
-
17 spowodować przeciąg
вызвать сквознякOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować przeciąg
-
18 spowodować śmierć
вызвать смертьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować śmierć
-
19 spowodować upadek
вызвать падениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować upadek
-
20 spowodować wybuch
вызвать взрывOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > spowodować wybuch
См. также в других словарях:
spowodować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}powodować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spowodować — dk IV, spowodowaćduję, spowodowaćdujesz, spowodowaćduj, spowodowaćował, spowodowaćowany «stać się przyczyną czegoś, wywołać coś; pociągnąć coś za sobą» Spowodować wypadek. Topnienie lodu spowodowało powódź. Susza spowodowała nieurodzaj. Kalectwo… … Słownik języka polskiego
odpalić — dk VIa, odpalićlę, odpalićlisz, odpalićpal, odpalićlił, odpalićlony odpalać ndk I, odpalićam, odpalićasz, odpalićają, odpalićaj, odpalićał, odpalićany 1. «zapalić coś (zwykle papierosa) przez przytknięcie, przyłożenie do ognia; przypalić» Odpalić … Słownik języka polskiego
zapalić — dk VIa, zapalićlę, zapalićlisz, zapalićpal, zapalićlił, zapalićlony zapalać ndk I, zapalićam, zapalićasz, zapalićają, zapalićaj, zapalićał, zapalićany 1. «wzniecić ogień, sprawić, że coś się zajmie płomieniem, zacznie się palić, tlić» Zapalić gaz … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
odmrozić — dk VIa, odmrozićmrożę, odmrozićzisz, odmrozićmróź (odmrozićmroź), odmrozićził, odmrozićmrożony odmrażać ndk I, odmrozićam, odmrozićasz, odmrozićają, odmrozićaj, odmrozićał, odmrozićany 1. «spowodować uszkodzenie tkanek skórnych ciała wskutek… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
porazić — dk VIa, porazićrażę, porazićzisz, porazićraź, porazićził, porazićrażony porażać ndk I, porazićam, porazićasz, porazićają, porazićaj, porazićał, porazićany 1. «zahamować nagle działanie pewnych narządów, ośrodków, członków ciała, spowodować ich… … Słownik języka polskiego
potargać — dk I, potargaćam, potargaćasz, potargaćają, potargaćaj, potargaćał, potargaćany 1. «spowodować splątanie się, zwichrzenie czegoś (zwykle włosów); zburzyć komuś włosy na głowie» Wiatr potargał mi fryzurę. Mieć potargane włosy. Rozplątać potarganą… … Słownik języka polskiego