ściszyć

См. также в других словарях:

• ściszać się – ściszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} cichnąć, stawać się cichszym, mniej donośnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muzyka stopniowo ściszała się, by znów przybrać na sile. Ściszycie się wreszcie?! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… …   Słownik języka polskiego

• ściszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ściszaćam, ściszaća, ściszaćają, ściszaćany {{/stl 8}}– ściszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ściszaćszę, ściszaćszy, ściszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwykle w odniesieniu do głosu i nośników dźwięku: sprawiać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyciszyć — dk VIb, przyciszyćszę, przyciszyćszysz, przyciszyćcisz, przyciszyćszył, przyciszyćszony przyciszać ndk I, przyciszyćam, przyciszyćasz, przyciszyćają, przyciszyćaj, przyciszyćał, przyciszyćany «ściszyć nieco; przytłumić» Przyciszyć radio,… …   Słownik języka polskiego

• ś- — «postać fonetyczna przedrostka s (z ) przed zmiękczonym c, np.: ściąć, ściemnieć, ścierać, ścierpnąć, ściskać, ściszyć» …   Słownik języka polskiego