Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ăpis

  • 1 apis

        apis is ( gen plur. apium, later apum), f    a bee: apis aculeus: examen apum, L.: melliferae, O.: Calabrae, H.: parcae, frugal, V.: sedula, busy, O.: insidunt floribus, V.
    * * *
    bee; swarm regarded as a portent; Apis = sacred bull worshiped in Egypt

    Latin-English dictionary > apis

  • 2 Apis

    1.
    ăpis or - es, is, f. ( nom. sing. apis, Ov. M. 13, 928; Petr. Fragm. 32, 7; Col. 9, 3, 2; 9, 12, 1.—The form apes is given in Prisc. p. 613 and 703 P., and Prob. 1470 ib. as the prevailing one, to which the dim. apicula is no objection, since fides also has fidicula.—The gen. plur. varies between -ium and -um. The form apium is found, Varr. R. R. 3, 16, 14; Liv. 4, 33, 4; 27, 23, 3; 38, 46, 5; Col. 9, 3, 3; 9, 9, 1 al.; Plin. 8, 42, 64, § 158; 11, 7, 7, § 7; 11, 11, 11, § 27; 11, 16, 16, § 46; 17, 27, 44, § 255 al.; Just. 13, 7, 10; Ov. M. 15, 383; Juv. 13, 68:

    the form apum,

    Liv. 21, 46, 2; 24, 10, 11; Col. 8, 1, 4; 9, 2, 2; Pall. Apr. 8, 2; id. Jun. 7, 1; Aug. 7. Of the seven examples in Cicero, Ac. 2, 17, 54; 2, 38, 120; Div. 1, 33, 73; Sen. 15, 54; Off. 1, 44, 157; Har. Resp. 12, 25 bis, the form apium is quite certain or has preponderating MS. authority) [kindred with old Germ. Bia, Imbi; Germ. Biene, Imme; Engl. bee], a bee:

    apis aculeus,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    sicut apes solent persequi,

    Vulg. Deut. 1, 44:

    examen apium,

    a swarm of, Cic. Har. Resp. 12, 25:

    examen apum,

    Liv. 24, 10, 11, and Vulg. Jud. 14, 8:

    apes leves,

    Tib. 2, 1, 49; so Verg. G. 4, 54:

    florilegae,

    Ov. M. 15, 366:

    melliferae,

    id. ib. 15, 387:

    parcae,

    frugal, Verg. G. 1, 4:

    apis sedula,

    the busy bee, Ov. M. 13, 298 (cf. Hor. Ep. 1, 3, 21):

    apum reges (their sovereign being regarded by the ancients as a male),

    Col. 9, 10, 1; so Verg. G. 4, 68 et saep.:

    Attica apis,

    Ov. Tr. 5, 4, 30:

    fingunt favos,

    Cic. Off. 1, 44, 157:

    confingunt favos,

    Plin. 11, 5, 4, § 11:

    condunt examina,

    Verg. G. 2, 452:

    exeunt ad opera,

    Plin. 11, 6, 5, § 14:

    insidunt floribus,

    Verg. A. 6, 708:

    tulit collectos femine flores,

    Ov. M. 13, 928:

    mellificant,

    Plin. 11, 18, 19, § 59:

    mella faciunt,

    id. ib.:

    stridunt,

    Verg. G. 4, 556.— Their habits are described in Varr. R. R. 3, 16 sqq.; Verg. G. 4, 1 sqq.; Col. 9, 2 sqq.; Plin. 11, 5 sqq.; Pall. 1, 37 sqq. al.
    2.
    Āpis, is (abl. Apide, Paul. Nol. 85), m., = Apis, the ox worshipped as a god by the Egyptians, Apis, Plin. 8, 46, 71, § 184 sqq.; Ov. Am. 2, 13, 14.
    3.
    Apis vicus, a harbor in Lake Mœotis, Plin. 5, 6, 6, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > Apis

  • 3 apis

    1.
    ăpis or - es, is, f. ( nom. sing. apis, Ov. M. 13, 928; Petr. Fragm. 32, 7; Col. 9, 3, 2; 9, 12, 1.—The form apes is given in Prisc. p. 613 and 703 P., and Prob. 1470 ib. as the prevailing one, to which the dim. apicula is no objection, since fides also has fidicula.—The gen. plur. varies between -ium and -um. The form apium is found, Varr. R. R. 3, 16, 14; Liv. 4, 33, 4; 27, 23, 3; 38, 46, 5; Col. 9, 3, 3; 9, 9, 1 al.; Plin. 8, 42, 64, § 158; 11, 7, 7, § 7; 11, 11, 11, § 27; 11, 16, 16, § 46; 17, 27, 44, § 255 al.; Just. 13, 7, 10; Ov. M. 15, 383; Juv. 13, 68:

    the form apum,

    Liv. 21, 46, 2; 24, 10, 11; Col. 8, 1, 4; 9, 2, 2; Pall. Apr. 8, 2; id. Jun. 7, 1; Aug. 7. Of the seven examples in Cicero, Ac. 2, 17, 54; 2, 38, 120; Div. 1, 33, 73; Sen. 15, 54; Off. 1, 44, 157; Har. Resp. 12, 25 bis, the form apium is quite certain or has preponderating MS. authority) [kindred with old Germ. Bia, Imbi; Germ. Biene, Imme; Engl. bee], a bee:

    apis aculeus,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    sicut apes solent persequi,

    Vulg. Deut. 1, 44:

    examen apium,

    a swarm of, Cic. Har. Resp. 12, 25:

    examen apum,

    Liv. 24, 10, 11, and Vulg. Jud. 14, 8:

    apes leves,

    Tib. 2, 1, 49; so Verg. G. 4, 54:

    florilegae,

    Ov. M. 15, 366:

    melliferae,

    id. ib. 15, 387:

    parcae,

    frugal, Verg. G. 1, 4:

    apis sedula,

    the busy bee, Ov. M. 13, 298 (cf. Hor. Ep. 1, 3, 21):

    apum reges (their sovereign being regarded by the ancients as a male),

    Col. 9, 10, 1; so Verg. G. 4, 68 et saep.:

    Attica apis,

    Ov. Tr. 5, 4, 30:

    fingunt favos,

    Cic. Off. 1, 44, 157:

    confingunt favos,

    Plin. 11, 5, 4, § 11:

    condunt examina,

    Verg. G. 2, 452:

    exeunt ad opera,

    Plin. 11, 6, 5, § 14:

    insidunt floribus,

    Verg. A. 6, 708:

    tulit collectos femine flores,

    Ov. M. 13, 928:

    mellificant,

    Plin. 11, 18, 19, § 59:

    mella faciunt,

    id. ib.:

    stridunt,

    Verg. G. 4, 556.— Their habits are described in Varr. R. R. 3, 16 sqq.; Verg. G. 4, 1 sqq.; Col. 9, 2 sqq.; Plin. 11, 5 sqq.; Pall. 1, 37 sqq. al.
    2.
    Āpis, is (abl. Apide, Paul. Nol. 85), m., = Apis, the ox worshipped as a god by the Egyptians, Apis, Plin. 8, 46, 71, § 184 sqq.; Ov. Am. 2, 13, 14.
    3.
    Apis vicus, a harbor in Lake Mœotis, Plin. 5, 6, 6, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > apis

  • 4 Apis cerana

    ENG Indian honey bee
    NLD Indische honingbij
    GER Indische Biene
    FRA abeille de l'Inde

    Animal Names Latin to English > Apis cerana

  • 5 Apis dorsata

    ENG giant honey bee
    NLD reuzenhoningbij
    GER Riesenhonigbiene
    FRA abeille geante

    Animal Names Latin to English > Apis dorsata

  • 6 Apis florea

    NLD dwerghoningbij
    GER Zwerghonigbiene
    FRA abeille naine

    Animal Names Latin to English > Apis florea

  • 7 Apis mellifica

    ENG honey bee
    NLD honingbij
    GER Honigbiene
    FRA abeille domestique

    Animal Names Latin to English > Apis mellifica

  • 8 Si sapis, sis apis

    If you are wise, be a bee

    Latin Quotes (Latin to English) > Si sapis, sis apis

  • 9 apes

    bee; swarm regarded as a portent

    Latin-English dictionary > apes

  • 10 apes

    1.
    ăpis or - es, is, f. ( nom. sing. apis, Ov. M. 13, 928; Petr. Fragm. 32, 7; Col. 9, 3, 2; 9, 12, 1.—The form apes is given in Prisc. p. 613 and 703 P., and Prob. 1470 ib. as the prevailing one, to which the dim. apicula is no objection, since fides also has fidicula.—The gen. plur. varies between -ium and -um. The form apium is found, Varr. R. R. 3, 16, 14; Liv. 4, 33, 4; 27, 23, 3; 38, 46, 5; Col. 9, 3, 3; 9, 9, 1 al.; Plin. 8, 42, 64, § 158; 11, 7, 7, § 7; 11, 11, 11, § 27; 11, 16, 16, § 46; 17, 27, 44, § 255 al.; Just. 13, 7, 10; Ov. M. 15, 383; Juv. 13, 68:

    the form apum,

    Liv. 21, 46, 2; 24, 10, 11; Col. 8, 1, 4; 9, 2, 2; Pall. Apr. 8, 2; id. Jun. 7, 1; Aug. 7. Of the seven examples in Cicero, Ac. 2, 17, 54; 2, 38, 120; Div. 1, 33, 73; Sen. 15, 54; Off. 1, 44, 157; Har. Resp. 12, 25 bis, the form apium is quite certain or has preponderating MS. authority) [kindred with old Germ. Bia, Imbi; Germ. Biene, Imme; Engl. bee], a bee:

    apis aculeus,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    sicut apes solent persequi,

    Vulg. Deut. 1, 44:

    examen apium,

    a swarm of, Cic. Har. Resp. 12, 25:

    examen apum,

    Liv. 24, 10, 11, and Vulg. Jud. 14, 8:

    apes leves,

    Tib. 2, 1, 49; so Verg. G. 4, 54:

    florilegae,

    Ov. M. 15, 366:

    melliferae,

    id. ib. 15, 387:

    parcae,

    frugal, Verg. G. 1, 4:

    apis sedula,

    the busy bee, Ov. M. 13, 298 (cf. Hor. Ep. 1, 3, 21):

    apum reges (their sovereign being regarded by the ancients as a male),

    Col. 9, 10, 1; so Verg. G. 4, 68 et saep.:

    Attica apis,

    Ov. Tr. 5, 4, 30:

    fingunt favos,

    Cic. Off. 1, 44, 157:

    confingunt favos,

    Plin. 11, 5, 4, § 11:

    condunt examina,

    Verg. G. 2, 452:

    exeunt ad opera,

    Plin. 11, 6, 5, § 14:

    insidunt floribus,

    Verg. A. 6, 708:

    tulit collectos femine flores,

    Ov. M. 13, 928:

    mellificant,

    Plin. 11, 18, 19, § 59:

    mella faciunt,

    id. ib.:

    stridunt,

    Verg. G. 4, 556.— Their habits are described in Varr. R. R. 3, 16 sqq.; Verg. G. 4, 1 sqq.; Col. 9, 2 sqq.; Plin. 11, 5 sqq.; Pall. 1, 37 sqq. al.
    2.
    Āpis, is (abl. Apide, Paul. Nol. 85), m., = Apis, the ox worshipped as a god by the Egyptians, Apis, Plin. 8, 46, 71, § 184 sqq.; Ov. Am. 2, 13, 14.
    3.
    Apis vicus, a harbor in Lake Mœotis, Plin. 5, 6, 6, § 39.

    Lewis & Short latin dictionary > apes

  • 11 aculeus

        aculeus ī, m    [acus], a sting: apis.—Meton., a point, L.—Fig., a sting, spur, goad: severitatis vestrae: orationis meae: ad animos stimulandos, L.
    * * *
    sting, spine, thorn, prickle, point, spike; barb; pang, prick; sarcasm

    Latin-English dictionary > aculeus

  • 12 apium

        apium ī, n    [apis], parsley, with the fragrant leaves, V.: vivax, that long remains green, H.—A parsley wreath was the prize in the Isthmian and Nemean games, Iu.
    * * *
    I
    wild celery; parsley; (garlands); (GEN apii OLD); like plants; (liked by bees)
    II

    Latin-English dictionary > apium

  • 13 carpō

        carpō psī, ptus, ere    [CARP-], to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather: flores, H.: rosam, V.: manibus frondes, V.: frumenta manu, V. — To take ( as nourishment), crop, pluck off, browse, graze on: gramen, V.: pabula, O.: (apis) thyma, H.: Invidia summa cacumina carpit, O.: (prandium) quod erit bellissumum, pick dainties, T.—To tear off, tear away, pluck off, pull out (poet.): inter cornua saetas, V.: vellera, to spin, V.: pensum, H.: ex collo coronas, to pull off, H. — Fig., to pluck, snatch: flosculos (orationis): luctantia oscula, to snatch, O.—To enjoy, seize, use, make use of: breve ver, O.: diem, redeem, H.: auras vitalīs, V.: quietem, V.—To gnaw at, tear, blame, censure, carp at, slander, calumniate, revile: maledico dente: militum vocibus nonnihil carpi, Cs.: alquem sermonibus, L.: opus, O.—To weaken, enfeeble, wear away, consume, destroy: regina caeco carpitur igni, V.: invidia carpit et carpitur unā, O.: Tot tuos labores, i. e. to obscure the fame of, H.—In war, to inflict injury upon, weaken, harass: agmen adversariorum, Cs.: vires Romanas, L.: extrema agminis, L. — To cut to pieces, divide: carpenda membris minutioribus oratio: in multas partīs exercitum, L.—To take apart, single out: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis: carpi paucos ad ignominiam. — To go, tread upon, pass over, navigate, sail through, take one's way. viam, V.: supremum iter (i. e. mori), H.: gyrum, to go in a circle, V.: mare, O.: Carpitur acclivis trames, O.
    * * *
    carpere, carpsi, carptus V TRANS
    seize/pick/pluck/gather/browse/tear off; graze/crop; tease/pull out/card (wool); separate/divide, tear down; carve; despoil/fleece; pursue/harry; consume/erode

    Latin-English dictionary > carpō

  • 14 habeō

        habeō uī (old perf subj. habessit for habuerit, C.), itus, ēre    [HAB-], to have, hold, support, carry, wear: arma: anulum: arma hic paries habebit, H.: coronam in capite: soccos et pallium: catenas: Faenum in cornu, H.: aquilam in exercitu, S.— To have, hold, contain: quod (fanum) habebat auri: non me Tartara habent, V.: quem quae sint habitura deorum Concilia, etc., V.: Quae regio Anchisen habet? V.: quod habet lex in se: suam (nutricem) cinis ater habebat, V.— To have, hold, occupy, inhabit: urbem, S.: arcem: quā Poeni haberent (sc. castra), L.: Hostis habet muros, V. —Of relation or association, to have: in matrimonio Caesenniam: eos in loco patrui: uxores: patrem: (legionem) secum, Cs.: apīs in iubā: mecum scribas: quibus vendant, habere, Cs.: conlegam in praeturā Sophoclem: civitates stipendiarias, Cs.: cognitum Scaevolam: inimicos civīs: duos amicissimos: eum nuptiis adligatum: quem pro quaestore habuit.— To have, be furnished with: voltum bonum, S.: pedes quinque: Angustos aditūs, V.: manicas, V.— To have, hold, keep, retain, detain: haec cum illis sunt habenda (opp. mittenda), T.: si quod accepit habet: Bibulum in obsidione, Cs.: in liberis custodiis haberi, S.: in vinculis habendi, S.: mare in potestate, Cs.: in custodiam habitus, lodged, L.: ordines, preserve, S.: alios in eā fortunā, ut, etc., L.: exercitus sine inperio habitus, S.: Marium post principia, station, S.: Loricam Donat habere viro, gives to keep, V.: inclusum senatum.—Of ownership or enjoyment, to have, own, possess, be master of: agros: Epicratis bona omnia: in Italiā fundum: quod non desit, H.: (divitias) honeste, enjoy, S.: (leges) in monumentis habemus, i. e. are extant: sibi hereditatem: illam suas res sibi habere iussit (the formula of divorcing a wife): in vestrā amicitiā divitias, S.: nos Amaryllis habet, has my love, V.: habeo, non habeor a Laide: habet in nummis, in praediis, is rich: ad habendum nihil satis esse: amor habendi, V.: Unde habeas, quaerit nemo, sed oportet habere, Iu.— To have, get, receive, obtain: a me vitam, fortunas: imperium a populo R.: habeat hoc praemi tua indignitas: granum ex provinciā: plus dapis, H.: Partem opere in tanto, a place, V.: graviter ferit atque ita fatur, Hoc habet, it reaches him, V.: certe captus est, habet! (i. e. volneratus est) T.— To find oneself, be, feel, be situated, be off, come off: se non graviter: bene habemus nos: praeclare se res habebat: quo pacto se habeat provincia: bene habent tibi principia, T.: bene habet, it is well: atqui Sic habet, H.: credin te inpune habiturum? escape punishment, T.: virtus aeterna habetur, abides, S.— To make, render: uti eos manifestos habeant, S.: pascua publica infesta, L.—With P. perf. pass., periphrast. for perf act.: vectigalia redempta, has brought in and holds, Cs.: domitas libidines: quae conlecta habent Stoici: de Caesare satis dictum: pericula consueta, S.: neque ea res falsum me habuit, S.: edita facinora, L.— To treat, use, handle: duriter se, T.: equitatu agmen adversariorum male, Cs.: exercitum luxuriose, S.: eos non pro vanis hostibus, sed liberaliter, S.: saucii maiore curā habiti, L.— To hold, direct, turn, keep: iter hac, T.: iter ad legiones, Cs.— To hold, pronounce, deliver, utter, make: orationem de ratione censoriā: contionem ad urbem: post habitam contionem: gratulationibus habendis celebramur: quae (querelae) apud me de illo habebantur: verba.— To hold, convene, conduct, cause to take place: comitia haberi siturus: senatum, Cs.: censum: Consilium summis de rebus, V.— To hold, govern, administer, manage, wield: rem p., S.: qui cultus habendo Sit pecori, V.: animus habet cuncta, neque ipse habetur, S.: aptat habendo Ensem, V.—Of rank or position, to hold, take, occupy: priores partīs Apud me, T.: Statum de tribus secundarium.—Fig., to have, have in mind, entertain, cherish, experience, exhibit, be actuated by: si quid consili Habet, T.: alienum animum a causā: tantum animi ad audaciam: plus animi quam consili: amorem in rem p.: in consilio fidem: gratiam, gratias habere; see gratia.— To have, have in mind, mean, wish, be able: haec habebam fere, quae te scire vellem, this was in substance what, etc.: haec habui de amicitiā quae dicerem: quod huic responderet, non habebat: haec fere dicere habui de, etc.: illud adfirmare pro certo habeo, L.—Prov.: quā digitum proferat non habet.—With P. fut. pass., to have, be bound: utrumne de furto dicendum habeas, Ta.: si nunc primum statuendum haberemus, Ta. — To have, have in mind, know, be acquainted with, be informed of: regis matrem habemus, ignoramus patrem: habes consilia nostra, such are: In memoriā habeo, I remember, T.: age, si quid habes, V.—With in animo, to have in mind, purpose, intend, be inclined: rogavi, ut diceret quid haberet in animo: istum exheredare in animo habebat: hoc (flumen) transire, Cs.: bello eum adiuvare, L. — To have in mind, hold, think, believe, esteem, regard, look upon: neque vos neque deos in animo, S.: haec habitast soror, T.: alquos magno in honore, Cs.: Iunium (mensem) in metu, be afraid of: omnīs uno ordine Achivos, all alike, V.: hi numero inpiorum habentur, Cs.: quem nefas habent nominare: deos aeternos: habitus non futtilis auctor, V.: cum esset habendus rex: non nauci augurem: cuius auctoritas magni haberetur, Cs.: id pro non dicto habendum, L.: sic habeto, non esse, etc.: non necesse habeo dicere: eam rem habuit religioni, a matter of conscience: ludibrio haberi, T.: duritiam voluptati, regard as pleasure, S.— To have, have received, have acquired, have made, have incurred: a me beneficia, Cs.: tantos progressūs in Stoicis.—With satis, to have enough, be content, be satisfied: sat habeo, T.: a me satis habent, tamen plus habebunt: non satis habitum est, quaeri, etc.— To have, be characterized by, exercise, practise: salem, T.: habet hoc virtus, ut, etc., this is characteristic of merit: locus nihil habet religionis: celerem motum, Cs.: neque modum neque modestiam, S.: silentium haberi iussit, observed, S.: habebat hoc Caesar, quem cognorat, etc., this was Caesar's way: ornamenta dicendi.— To have, involve, bring, render, occasion, produce, excite: primus adventus equitatūs habuit interitum: habet amoenitas ipsa inlecebras: latrocinia nullam habent infamiam, Cs.— To hold, keep, occupy, engage, busy, exercise, inspire: hoc male habet virum, vexes, T.: animalia somnus habebat, V.: sollicitum te habebat cogitatio periculi: Qui (metus) maior absentīs habet, H.— To take, accept, bear, endure: eas (iniurias) gravius aequo, S.: aegre filium id ausum, L.— To keep, reserve, conceal: Non clam me haberet quod, etc., T.: secreto hoc audi, tecum habeto.— To keep, spend, pass: adulescentiam, S.: aetatem procul a re p., S.—With rem, to have to do, be intimate: quocum uno rem habebam, T.
    * * *
    habere, habui, habitus V
    have, hold, consider, think, reason; manage, keep; spend/pass (time)

    Latin-English dictionary > habeō

  • 15 modus

        modus ī, m    [3 MA-], a measure, extent, quantity: agri: numerum modumque carinis Praecipiant, V.: trunci, girth, O.: longo nullus lateri modus (sit), i. e. be the flank excessively long, V.— A proper measure, due measure: suus cuique (rei) modus est: modum haberi nullum placet, moderation: servare modum, V.: vox quasi extra modum absona, immoderately: cum lacus praeter modum crevisset, excessively: in dicendo: sine modo modestiāque, S.— A measure, rhythm, melody, harmony, time: vocum: fidibus Latinis Thebanos aptare modos, H.: saltare ad tibicinis modos, the music of the flute, L.: modum Voce dabat remis, time, O.: verae numerosque modosque ediscere vitae, moral harmonies, H.— A measure, bound, limit, end, restriction: sumptūs Cotidianos fieri nec fieri modum, T.: lubidini modum facere, S.: modum aliquem et finem orationi facere, bounds: cum modum irae nullum faceret, L.: modum transire: modum Exit, O.: modum lugendi aliquando facere, make an end.—A way, manner, mode, method, fashion, style: Sine meo me vivere modo, T.: oratoris modo mandata deferre, as an ambassador, Cs.: vitae, way of life: id quibus modis adsequeretur, i. e. by what means, S.: Haud ignara modi, i. e. well knowing how, V.: si quis modus (est), i. e. if it is possible, V.: servorum modo, like slaves, L.: mirum in modum, wonderfully, Cs.: ad hunc modum distributis legionibus, thus, Cs.: si humano modo peccasset, after the manner of men: multa Carneadeo more et modo disputata: apis Matinae More modoque, H.: tali modo, in such wise, N.: nullo modo, by no means: omni modo egi cum rege, in every way, i. e. urgently: omnibus modis miser sum, every way, T.: laudare miris modis, extravagantly, L.: modis inolescere miris, wondrously, V.: eum tibi commendo in maiorem modum, very greatly: Nec modus inserere atque oculos imponere simplex, V.—In genit. with eius or cuius: eius modi, of that sort, of such a kind, such (often written eiusmodi): in eius modi casu, Cs.: eius modi litteras misit: cuiusque modi genus hominum, S.: cuius modi, of what sort: cuicuimodi, of what sort soever: huius modi casūs, such, Cs.: illius modi, of that kind.
    * * *
    manner, mode, way, method; rule, rhythm, beat, measure, size; bound, limit

    Latin-English dictionary > modus

  • 16 mōs

        mōs mōris, m    [1 MA-], a will, way, habit, manner, fashion, caprice, humor: suos quoique mos, T.: mores mulierum, T.: alieno more vivendumst mihi, after another's humor, T.: suo more, Cs.: morem alcui gerere, to accommodate oneself.—A custom, usage, manner, practice, wont, habit, fashion: ut nunc sunt mores, T.: legi morique parendum est: uti mos gentis illius est, S.: sicut meus est mos, wont, H.: militari more, Cs.: mos partium popularium et factionum, bad custom, S.: mos obsidiandi vias, L.: more sinistro, by a perverted custom, Iu.: Pellibus in morem cincti, after their manner, V.: crinem de more solutae, V.: ut mos fuit Bithyniae regibus: quae moris Graecorum non sint, L.: apis Matinae More modoque, like, H.: ut Domitiano moris erat, Ta.: praeter civium morem, contrary to usage, T.: raptae sine more Sabinae, in defiance of usage, V.: quod in morem vetustas perduxit, made a custom: quibus omnia vendere mos est, S.: sciant, quibus moris est inlicita mirari, Ta.: Moris erat quondam servare, etc., Iu.: nondum consulem iudicem appellari mos fuerat, L.: mos est Syracusis, ut dicat sententiam qui velit: quod iam in morem venerat, ut, etc., had become customary, L.: barbariam ex Gaditanorum moribus delere.— Morality, conduct: qui istic mos est? T.: mos est hominum, ut nolint, etc., nature.—Plur., conduct, behavior, manners, morals, character: quantum mei mores poscebant, respondi, S.: eius suavissimi mores: iusti: naturam moresque hominis cognoscere, character: perditi: exemplar vitae morumque, H.: morum quoque filius, i. e. like his father in character, Iu.: ignarus meorum morum, i. e. my trade, T.—Of things, quality, nature, manner, mode, fashion: caeli, V.: elabitur anguis in morem fluminis, like, V.: in hunc operis morem, H.— Manner, measure, moderation: Tempestas sine more furit, with singular fierceness, V.: (terra) supra morem densa, uncommonly, V.— A precept, law, rule: Quīs neque mos neque cultus erat, V.: moresque viris et moenia ponet, laws, V.
    * * *
    custom, habit; mood, manner, fashion; character (pl.), behavior, morals

    Latin-English dictionary > mōs

  • 17 suffiō

        suffiō —, ītus, īre    [sub+ * fio; FAV-], to fumigate, perfume, scent: (apīs) thymo, V.: urnā suffitā, O.
    * * *
    suffire, suffivi, suffitus V
    fumigate; perfume, scent

    Latin-English dictionary > suffiō

  • 18 aculeus

    ăcūlĕus, i, m. [acc. to Prisc. 618 P. dim. from 1. acus, with the gender changed, like diecula fr. dies, cf. Val. Prob. 1463 P.], a sting.
    I.
    Lit.
    A.
    Of animals:

    apis aculeum sine clamore ferre non possumus,

    Cic. Tusc. 2, 22; so Plin. 11, 17, 17:

    neparum,

    Cic. Fin. 5, 15 al. —Also, the spur of fowls, Col. 8, 2, 8:

    locustarum,

    Vulg. Apoc. 9, 10.—
    B.
    Of plants, a spine or prickle:

    spinarum,

    Plin. 13, 9, 19:

    carduorum,

    id. 20, 23, 99.—
    C.
    Of an arrow or dart, the point, Liv. 38, 21, 11.—
    II.
    Fig., a sting.
    A.
    Of a sharp, cutting remark:

    pungunt quasi aculeis interrogatiunculis,

    Cic. Fin. 4, 3; so id. Ac. 2, 31; id. Planc. 24 al.; Liv. 23, 42, 5.—
    B.
    Of harsh treatment:

    aculeos severitatis judicum evellere,

    Cic. Clu. 55 fin.; so id. Cael. 12, 29.—
    C.
    Of painful thought or care:

    meum ille pectus pungit aculeus, quid illi negoti fuerit ante aedīs meas, Plant. Trin. 4, 2, 158: domesticarum sollicitudinum,

    Cic. Att. 1, 18.

    Lewis & Short latin dictionary > aculeus

  • 19 admugio

    ad-mūgĭo, ii, 4, v. n., of oxen, to low or bellow to: admugit femina tauro. Ov. A. A. 1, 279:

    submissis admugit cornibus Apis,

    Claud. Cons. Honor. 4, 576; id. Rap. Pr. 3, 443.

    Lewis & Short latin dictionary > admugio

  • 20 apiana

    ăpĭānus, a, um, adj. [apis], belonging to bees, of bees.
    I.
    Adj., uva, loved by bees, the muscatel, Plin. 14, 2, 4, § 3; cf. Col. 12, 39, 3; so,

    vitis,

    id. 3, 2, 17:

    vinum,

    id. 12, 47, 6.—
    II.
    Subst.: ăpĭāna, ae, f. (sc. herba), chamomile, App. Herb. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > apiana

См. также в других словарях:

  • Apis — ? Apis Apis mellifera Научная классификация Царство …   Википедия

  • Apis — APIS, is, oder ĭdos, Gr. Ἄπις, ιδος. 1 §. Namen. Er war ein lebendiger natürlicher Ochs, und soll von dem ebräischen Abh, Vater, seyn benannt worden. Voss. Theol. gent. L. I. c. 29. Da aber der stärkste Grund solcher Ableitung darauf beruhet, daß …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • APIS — Le culte du dieu égyptien Apis est attesté à une date très ancienne dans la ville de Memphis. Il était représenté sous la forme d’un taureau qui devait être blanc avec des taches noires répondant à des dessins très déterminés. Hérodote a laissé… …   Encyclopédie Universelle

  • APIS — hat in der Mythologie mehrere Bedeutungen. Apis (Ägyptische Mythologie), der heilige Stier von Memphis (Ägypten) aus der Ägyptischen Mythologie Apis (griechische Mythologie), Sohn des Phoroneus, König von Argos Apis (Sikyon), Sohn des Telchin,… …   Deutsch Wikipedia

  • Apis — hat in der Mythologie mehrere Bedeutungen. Apis (Ägyptische Mythologie), der heilige Stier von Memphis (Ägypten) aus der Ägyptischen Mythologie Apis (griechische Mythologie), Sohn des Phoroneus, König von Argos Apis (Sikyon), Sohn des Telchin,… …   Deutsch Wikipedia

  • Apis — Saltar a navegación, búsqueda Apis puede referirse a: el toro Apis en el Antiguo Egipto, heraldo del dios Ptah; Apis, segundo rey de Foronea; Apis, rey de Sición, hijo de Telquis y padre de Telxión; Apis, rey de Apia, hijo de Jasón; Apis, hijo de …   Wikipedia Español

  • Apis — may refer to:*Apis (Egyptian mythology), an Egyptian god *Apis (city), an Egyptian city **Yamu, another Egyptian city, formerly called Apis * Apis (genus), the genus of honeybees *Apis (Greek mythology), a prophet in Greek mythology *Apis… …   Wikipedia

  • Apis — en el Antiguo Egipto era un toro heraldo del dios Ptah. Apis es el nombre de varios personajes de la mitología griega: 1. Segundo rey de Foronea (ciudad que después se llamaría Argos), hijo de Foroneo y Laodice. Fue uno de los primeros… …   Enciclopedia Universal

  • Apis [1] — APIS, is, od. ĭdos, (⇒ Tab. XVIII.) des Phoroneus und der Laodice, einer Nymphe, Sohn, folgete seinem Vater in dem Königreiche zu Argos. Weil er aber mehr tyrannisch, als nach der Art der vorigen Könige, regieren wollte, so wurde er endlich durch …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • apis — 1. (a pis ) s. m. Terme d astronomie. Petite constellation de l hémisphère austral. On la nomme aussi Abeille. ÉTYMOLOGIE    Apis, abeille (voy. abeille). apis 2. (a pis ) s. m. Terme de la religion de l ancienne Égypte. Le boeuf Apis, boeuf… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Apis — A pis, n. [L., bee.] (Zo[ o]l.) A genus of insects of the order Hymenoptera, including the common honeybee ({Apis mellifica}) and other related species. See {Honeybee}. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»