-
1 aridus
arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare. - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère. - arida guttur, Ov.: gosier sec. - aridus cliens, Mart.: misérable client. - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.* * *arĭdus, a, um [st2]1 [-] aride, sec, desséché. [st2]2 [-] qui dessèche. [st2]3 [-] décharné, maigre, sec, chétif, pauvre, misérable; chiche, avare. - arida febris, Virg. G. 3, 458: fièvre qui donne soif, fièvre qui altère. - arida guttur, Ov.: gosier sec. - aridus cliens, Mart.: misérable client. - aridus color, Plin. 12, 26, 59, § 129: couleur de feuille morte.* * *Aridus, pen. corr. Adiectiuum. Qui est ari, et a perdu son humeur naturel, Aride, Sec. Communement on dit Tari.\Aridus aspectu. plin. Sec à veoir.\Aristae aridae. Catull. Fort seiches.\Arua arida. Ouid. Maigres, secz, et infertiles.\Color aridus. Plin. Comme celle d'une chose seiche.\Crura arida. Ouid. Jambes seiches, maigres, et gresles.\Febris arida. Virg. Fiebvre chaulde, qui donne grande alteration.\Aridae ficus. Plaut. Seiches. \ Fragor aridus. Virg. Esclatant.\Homo aridus, per metaphoram. Terent. Sec d'avarice, Chiche.\Nutrimenta ignis arida. Virgil. Petites buchettes seiches pour allumer le feu.\Prata arida. Virg. Quand l'herbe est meure, et preste à faucher.\Sonus aridus. Esclatant.\Viator aridus. Virgil. Fort alteré.\Victus aridus. Cic. Traictement seiche et austere, point delicat.\Vita arida. Cic. Vie austere. -
2 aridus
ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.I.Lit.:II.ligna,
Lucr. 2, 881:lignum,
Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:cibus,
Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:folia,
Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:ficus,
Vulg. Marc. 11, 20:Libye,
Ov. M. 2, 238:quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,
Hor. C. 1, 22, 16:terra arida et sicca,
Plin. 2, 65, 66, § 166; so,terra arida,
Vulg. Sap. 19, 7:arida terra,
ib. Heb. 11, 29; so absol.:arida (eccl. Lat.),
ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:ex arido tela conicere,
Caes. B. G. 4, 25:naves in aridum subducere,
id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:sitis,
Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,os,
Verg. G. 3, 458:ora,
id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:febris,
i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,morbus,
Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:arbor folio convoluto, arido colore,
like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:sonus,
Lucr. 6, 119:aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,
a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—Trop.A.Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:B.crura,
Ov. A. A. 3, 272:nates,
Hor. Epod. 8, 5:uvis aridior puella passis,
Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:manus,
Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:aridi,
ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:in victu arido in hac horridā incultāque vitā,
poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:vita horrida atque arida,
id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:cliens,
Mart. 10, 87, 5.—Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:C.genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,
Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:narratio,
Quint. 2, 4, 3:aridissimi libri,
Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:orator,
Quint. 12, 10, 13:rhetores,
Sen. Contr. 34:magister,
Quint. 2, 4, 8.—Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,
sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):* D.pumex non aeque est aridus atque hic est senex,
Plaut. Aul. 2, 4, 18:pater avidus, miser atque aridus,
Ter. Heaut. 3, 2, 15.—In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used. -
3 aridus
aridus aridus, a, um сухой, иссохший -
4 aridus
aridus aridus, a, um сухой -
5 aridus
āridus, a, um [ areo ]1) сухой, иссохший (folia C; solum V)arida nubila V — облака, не дающие дождя2) худой, худощавый, сухопарый (homo C; crura O)3) скудный, бедный (victus C; vita Q)4) жёсткий, скупой, скаредный ( senex Pl)5) сухой, бледный, бесцветный (genus sermonis C; liber T; orator Q)6) невежественный, неучившийся ( puer Su)7) томимый жаждой ( viator V)8) томительный, изнурительный, иссушающий (sitis Lcr; febris V)9) сухой, трескучий, скрипучий, хрустящий (sonus Lcr; fragor V)10) наличный (argentum Pl, Rudens 726) -
6 aridus
āridus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (areo), trocken, dürr, I) eig.: a) übh. (Ggstz. umidus, uvidus, liquidus), folia, Cic.: solum, Verg.: terra (Ggstz. terra satiata), Sen.: terra arida et sicca, Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: lignum, Hor.: stramentum, Liv.: recrementa aridiora (Ggstz. umidiora), Gell. 17, 11, 2. – poet. (meton.), sonus, fragor, knatternder, knackender Schall (wie wenn trockenes Holz zerbrochen wird), Lucr. u. Verg. – subst., α) āridum, ī, n., das Trockene, Ggstz. 3, 12, 3: inducere colores in arido (auf die trockene Gipswand; Ggstz. inducere colores udo tectorio), Vitr. 7, 3, 8. – bes. der trockene Boden, naves in aridum subducere, Caes.: ex arido pugnam facere, Caes.: ex arido tela conicere, Caes.: m. Genet., quae humi arido atque arenoso gignuntur, Sall. Iug. 48, 3 (dazu Dietsch). – β) ārida, ae, f., das trockene Land (Ggstz. mare), Tert. adv. Marc. 2, 12. Vulg. genes. 1, 9; exod. 4, 9 u.a. – b) durch Hitze, Staub, Fieber trocken, lechzend, anhelitus, Ov.: viator, vor Durst schmachtend, Verg.: sitis, Lucr.: febris, Verg. – c) dürr an Wasser, regenlos, nubila, Verg. georg. 3, 197. – d) dürr = sast- u. fleischlos, mager, nates, Hor.: crura, Ov. – Plur. subst., exsiccati atque aridi, ausgetrocknete u. dürre Menschen (Ggstz. pituitosi et quasi redundantes), Cic. de fat. 7. – II) übtr.: a) v. der Lebensweise, mager, dürftig, victus, Cic.: vita, Cic. – u. v. Menschen, dürftig, arm, cliens, Mart. 10, 87, 5. – b) zäh-knauserig, senex, Plaut.: pater, Ter. – c) geistig trocken, α) v. der Darstellung, trocken, saftlos, ohne Frische des Vortrags (Ggstz. copiosus), genus orationis, Cic.: libri aridissimi, Tac. dial. 19. – übtr. v. Redner selbst, rhetor, Sen.: magister, Quint.: oratores aridi et exsuci et exsangues, Quint. – β) noch dürr = noch nicht durch Wissen befruchtet, ne scilicet sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur, aller Kenntnisse bar u. ledig, Suet. gr. 4. – / Synkop. ārdum = aridum, Lucil. sat. 27, 40.
-
7 aridus
āridus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (areo), trocken, dürr, I) eig.: a) übh. (Ggstz. umidus, uvidus, liquidus), folia, Cic.: solum, Verg.: terra (Ggstz. terra satiata), Sen.: terra arida et sicca, Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: lignum, Hor.: stramentum, Liv.: recrementa aridiora (Ggstz. umidiora), Gell. 17, 11, 2. – poet. (meton.), sonus, fragor, knatternder, knackender Schall (wie wenn trockenes Holz zerbrochen wird), Lucr. u. Verg. – subst., α) āridum, ī, n., das Trockene, Ggstz. 3, 12, 3: inducere colores in arido (auf die trockene Gipswand; Ggstz. inducere colores udo tectorio), Vitr. 7, 3, 8. – bes. der trockene Boden, naves in aridum subducere, Caes.: ex arido pugnam facere, Caes.: ex arido tela conicere, Caes.: m. Genet., quae humi arido atque arenoso gignuntur, Sall. Iug. 48, 3 (dazu Dietsch). – β) ārida, ae, f., das trockene Land (Ggstz. mare), Tert. adv. Marc. 2, 12. Vulg. genes. 1, 9; exod. 4, 9 u.a. – b) durch Hitze, Staub, Fieber trocken, lechzend, anhelitus, Ov.: viator, vor Durst schmachtend, Verg.: sitis, Lucr.: febris, Verg. – c) dürr an Wasser, regenlos, nubila, Verg. georg. 3, 197. – d) dürr = sast- u. fleischlos, mager, nates, Hor.: crura, Ov. – Plur. subst., exsiccati atque aridi, ausgetrocknete u. dürre Menschen (Ggstz. pituitosi et quasi redundantes), Cic. de fat. 7. – II) übtr.: a) v. der Lebensweise, mager, dürftig,————victus, Cic.: vita, Cic. – u. v. Menschen, dürftig, arm, cliens, Mart. 10, 87, 5. – b) zäh-knauserig, senex, Plaut.: pater, Ter. – c) geistig trocken, α) v. der Darstellung, trocken, saftlos, ohne Frische des Vortrags (Ggstz. copiosus), genus orationis, Cic.: libri aridissimi, Tac. dial. 19. – übtr. v. Redner selbst, rhetor, Sen.: magister, Quint.: oratores aridi et exsuci et exsangues, Quint. – β) noch dürr = noch nicht durch Wissen befruchtet, ne scilicet sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur, aller Kenntnisse bar u. ledig, Suet. gr. 4. – ⇒ Synkop. ārdum = aridum, Lucil. sat. 27, 40. -
8 āridus
āridus adj. with sup. [3 AR-], dry, arid, parched: materies, Cs.: folia: tellus leonum nutrix, H.: nubila, rainless, V. — As subst n., a dry place, dry land: naves in aridum subducere, Cs.: (arbores) humi arido gignuntur, S. — Of feeling, making dry, burning: sitis, O.: febris, V. — Of sound: fragor, a dry, crackling noise, V.— Withered, shrivelled: crura, O.: nates, H. — Meagre, scanty, poor: victus: vita. — Fig., of style, dry, jejune, poor, unadorned: genus sermonis: libri aridissimi, Ta.—Of a man, dry, stingy: pater, T.* * *arida -um, aridior -or -us, aridissimus -a -um ADJdry, arid, parched; water/rain-less; used dry, dried; thirsty; poor; shriveled -
9 aridus
aridus, a, um, dry, withered, ||Mt. 12:10; waterless, Mt. 12:43. -
10 aridus
-a/um adj Aaride, sec -
11 aridus
сухой, fructus ar., плоды, напр. хлеб, стручковые плоды (1. 50 D. 49, 14. Nov. 34. с. 1); сушительный, sitis (1. 5. C. 11, 65. - сушь).Латинско-русский словарь к источникам римского права > aridus
-
12 aridus
{Deutsch:} dürr; trocken{Русский:} засушливый, аридный; сухой -
13 aridus
, arida, aridum (m,f,n)сухой, иссохший, изнурительный -
14 Batrachoseps aridus
1. LAT Batrachoseps aridus Brame2. RUS пустынная саламандра f3. ENG desert slender salamander4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Северная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Batrachoseps aridus
-
15 Засушливый
- aridus; -
16 aridum
ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.I.Lit.:II.ligna,
Lucr. 2, 881:lignum,
Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:cibus,
Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:ficis victitamus aridis,
Plaut. Rud. 3, 4, 59:folia,
Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:ficus,
Vulg. Marc. 11, 20:Libye,
Ov. M. 2, 238:quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,
Hor. C. 1, 22, 16:terra arida et sicca,
Plin. 2, 65, 66, § 166; so,terra arida,
Vulg. Sap. 19, 7:arida terra,
ib. Heb. 11, 29; so absol.:arida (eccl. Lat.),
ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:ex arido tela conicere,
Caes. B. G. 4, 25:naves in aridum subducere,
id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:sitis,
Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,os,
Verg. G. 3, 458:ora,
id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:febris,
i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,morbus,
Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:arbor folio convoluto, arido colore,
like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:sonus,
Lucr. 6, 119:aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,
a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—Trop.A.Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:B.crura,
Ov. A. A. 3, 272:nates,
Hor. Epod. 8, 5:uvis aridior puella passis,
Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:manus,
Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:aridi,
ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:in victu arido in hac horridā incultāque vitā,
poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:vita horrida atque arida,
id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:cliens,
Mart. 10, 87, 5.—Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:C.genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,
Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:narratio,
Quint. 2, 4, 3:aridissimi libri,
Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:orator,
Quint. 12, 10, 13:rhetores,
Sen. Contr. 34:magister,
Quint. 2, 4, 8.—Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,
sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):* D.pumex non aeque est aridus atque hic est senex,
Plaut. Aul. 2, 4, 18:pater avidus, miser atque aridus,
Ter. Heaut. 3, 2, 15.—In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used. -
17 trocken
trocken, siccus (z.B. Augen, Wind, Witterung, Jahr; bildl. = schmucklos, v. der Rede). – aridus (dürr, z.B. ligna, ōrum: u. arbor: u. folia; daher bildl. = gehaltlos, geistlos, z.B. Lehrer, Redner, Rede, Schrift); verb. exsiccatus atque aridus (ausgetrocknet u. dürr). – sitiens (eig., nach Feuchtigkeit verlangend). – torridus siccitate u. bl. torridus (eig., ganz ausgetrocknet, ausgedörrt, ganz trocken, z.B. campi torridi siccitate: u. fons torridus). – exsucus (eig., ohne Saft, saftlos). – ieiunus (bildl., nüchtern, geistlos, nicht unterhaltend, z.B. res: u. oratio: u. orator, scriptor); verb. ieiunus et aridus (z.B. narratio). – exilis (bildl., mager, ohne Gehalt, z.B. oratio, sermo). – frigidus (bildl., frostig, matt, z.B. orator, verba, iocus: u. negotia). – austē rus (bildl., ernsthaft, v. Pers. u. Dingen). – sehr trocken, peraridus; siccatus in ariditatem. – t. Kost, victus aridus (nicht nahrhafte); victus tenuis (dürftige). – ein t. Jahr, annus siccus: ein sehr t. Jahr, siccitate insignis annus: t. Witterung, caelum siccum: vgl. »Trockenheit«: das Trockene (trockene Land), siccum (das vorher naß war, wie nach der Flut, z.B. cum fluctuantem alveum tenuis in sicco aqua destituisset); aridum (das trockene, feste Land, wo kein Wasser ist, z.B. naves in aridum subducere: u. ex arido tela conicere). – mit trockenen (dürren) Worten sagen, libere od. aperte dicere. – t. sein, arēre (eig.); nullam habere sermonis comitatem (bildl., in der Unterhaltung nicht leutselig sein, von Menschen): t. werden, machen, s. trocknen no. I u. II. – t. legen, siccare (z.B. Pomptinas paludes: u. urbem lacunis ac fossā). – Adv. sicce (eig.). – ieiune. exiliter. frigide (bildl.).
-
18 ariditas
āriditās, ātis f. [ aridus ]1) сухостьsiccatus usque ad ariditatem PM и ariditate plenus Vlg — совершенно засохшийa. fimi (= fimus aridus) Pall — сухой навоз2) засохшие ветви (a. universa recidatur Pall)3) (тж. a. aquae Vlg) pl. безводье, засуха Eccl4) pl. сухоядение, скудная пища Eccl -
19 siccus
siccus, a, um (aus *siticos zu sitis), trocken, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: a) im allg. (Ggstz. umidus, umens, aridus): urna, Hor.: folia, Plin.: aquae, Schnee, Mart.: signa, die Bären am Himmel, weil sie nie untergehen, Ov.: pocula, leere, Tibull.: cepa (Ggstz. viridis, condita), Plin.: lignum, stark, fest, Verg.: panis, trockenes (ohne Zukost), Plin.: cibus siccus atque aridus, saft- u. kraftlose (Ggstz. dulcis atque pinguis), Plin.: siccā voce, der man anhört, daß der Mund trocken ist, Ov.: m. Genet., sicci sanguinis enses, Sil. 7, 213. – horreum siccissimum, Colum.: loca siccissima, Sen.: pars siccissima, Sen. – subst., siccum, ī, n., das Trockene, Ggstz. umidum, Apul. de Plat. 1, 17: in sicco, auf dem Trockenen, auf dem trockenen Lande, hibernare, Liv.: Plur. sicca, das Trockene, trockene Orte, auch die Erde, Quint. u.a. – b) insbes.: α) trocken, ohne Tränen, tränenlos, oculi, Hor. u. Quint.: homo, Sen. – β) trocken, noch nüchtern, durstig, siti sicca sum, Plaut.: siccus, inanis, Hor.: poet. dies, gleichs. durstige = heiße, sengende, Hor. – dah. meton., nüchtern, enthaltsam, mäßig (Ggstz. vinolentus), Plaut., Cic. u.a.: oft verb. siccus ac sobrius (Ggstz. ebrius et vomitans), Lucil. fr., Sen. u. Petron. – γ) nur von Trockenem lebend, ein armer Schlucker, Hungerleider, accedes siccus ad unctum, Hor. ep. 1, 17, 12. – δ) heiter, ohne Wolken, canis (Gestirn), Prop.: luna, Prop. u. Plin. – ε) trocken = regenlos, caelum (Klima), Plin.: fervores, Ov. – 2) bildl.: a) trocken, kalt, gefühllos, liebeleer, medullae, Prop.: puella, Ov. u. Mart. – b) leer, ungebildet, ohne Kenntnisse, sicci omnino atque aridi pueri, Suet. gr. 4. – II) übtr.: A) vom Körper, frei vom Schleime, vom Schnupfen usw., straff, stramm, gedrungen, kerngesund, 1) eig.: mulier, Plaut.: corpus (Ggstz. umidum, saftreicher), Cels.: corpora sicciora, Plin. – 2) bildl., v. Redner u. dessen Ausdruck = körnig, schlicht, knapp, orator, Cic.: dicendi genus, Quint. – B) aktiv = trocknend, trocken machend, Scrib. 71.
-
20 umidus
ūmidus (hūmidus), a, um (umeo), feucht, naß (Ggstz. aridus u. siccus), I) im allg.: materia, Caes.: ligna, Cic.: regna, vom Flusse Peneus, Verg.: nox, tauige, Ov.: lectus, tränenfeuchtes, Cic.: lumina, tränenfeuchte, Ov.: loca (Ggstz. loca sitientia), Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: umidius solum, Colum.: umidissimus ager, Varro LL.: umidissimi venti, Vitr. – poet., vina, vorher flüssig (jetzt gefroren), Verg.: mella, flüssige, Verg.: maria, voll Naß, Verg.: Ide, quellenreich, Ov. – subst., a) ūmidum, ī, n., α) übh. das Feuchte, Nasse (Ggstz. aridum, siccum), Colum. 3, 12, 3. Apul. de Plat. 1, 17. – β) das Feuchte, Nasse = eine feuchte, nasse Stelle, feuchter Boden, castra in umido locare, Curt. 8, 4 (15), 13. – mit Genet., aggeres umido paludum (auf Morästen) imponere, Tac. ann. 1, 61. – b) ūmida, ōrum, n., α) feuchte, wässerige Teile, Cic. Tusc. 1, 40: so auch Kompar. umidiora, Apul. de Plat. 1, 14. – β) feuchte, nasse Stellen, herba nascens in umidis, Plin. 24, 104. – γ) dünne (wässerige) Nahrungsmittel, Cels. 4, 4 (7). – δ) (poet.) das Naß = der Ozean, Avien. Arat. 792. – II) insbes.: a) v. Körper u.v. darauf Bezüglichem, saftreich (Ggstz. siccus), corpus, Cels.: alii (homines) umidi, alii sicci, Cels. – subst., ūmida, ōrum, n., Säfte im Körper, Cels. 1. praef. p. 3, 21 D. – b) als mediz. t.t., malleus morbus u., der wässerige Rotz (Ggstz. aridus od. siccus), Veget. mul. 1, 2 sq.; 1, 10, 1; 4, 3, 2.
См. также в других словарях:
Aridus — (Висмар,Германия) Категория отеля: Адрес: Rüggower Weg 17, 23970 Висмар, Германия Оп … Каталог отелей
aridus — (лат.) сухой … Словарь ботанических терминов
Diplacus aridus — Diplacus aridus … Wikipédia en Français
Croton aridus — Croton aridus … Wikipédia en Français
Mimulus aridus — Scientific classification Kingdom: Plantae (unranked): Angiosperms (unranked): Eudicots … Wikipedia
Croton aridus — Croton aridus … Wikipédia en Français
Chrysoritis aridus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta Order … Wikipedia
Stenoptilia aridus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta … Wikipedia
Smeringurus aridus — Smeringurus aridus … Wikipédia en Français
Lupinus aridus ssp. aridus — ID 49622 Symbol Key LUARA6 Common Name desert lupine Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, CA, ID, MT, NV, OR, UT, WA Growth Habit Forb/herb … USDA Plant Characteristics
Astragalus aridus — ID 7625 Symbol Key ASAR5 Common Name annual desert milkvetch Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, CA Growth Habit Forb/herb Duratio … USDA Plant Characteristics