-
1 übel
'übel <übler, übelste> zlý, špatný;eine üble Geschichte fam ošklivá věc f;ein übler Bursche fam lump m;übel riechen zapáchat, páchnout;übel riechend zapáchající;nicht übel! fam není to špatné;übel zurichten fam strašně zřídit pf;et übel nehmen mít za zlé, zazlívat -
2 Übel
-
3 aufnehmen
'aufnehmen < neprav> vom Boden zdvihat <- hnout>; Gäste, Nahrung, Nachricht, in eine Organisation přijímat <- jmout>; ( beginnen) zahajovat <- hájit>; ( geistig aufnehmen) vnímat; Ladung pojímat <- jmout>; Protokoll s(e)pisovat < sepsat>; Geld vypůjčovat <- čit>; Kontakte navazovat <- vázat>; FOTO <vy>fotografovat; auf Tonband nahrávat <- hrát>; auf Filmstreifen natáčet <- točit>;et übel aufnehmen brát <- vzít> co ve zlém;es mit jemandem aufnehmen fig <z>měřit se s kým -
4 flau
mir ist (ganz) flau je mi špatně -
5 mitspielen
jemandem übel mitspielen provádět <- vést> k-u pěkný kousek -
6 Übelnehmen
-
7 wohl
ich fühle mich nicht wohl není mi dobře, nejsem ve své kůži;wohl bekomm‘s! ať slouží!;wohl bekannt dobře známý;wohl gemeint dobře míněný;ich weiß wohl, dass … dobře vím, že …;das kann man wohl sagen to se přece říká;wohl oder übel chtě(j) nechtě(j), volky nevolky;wohl (an die) tausend Zuschauer asi tisíc diváků;das ist wohl möglich fam to je asi možné;wohl kaum! asi ne! -
8 zurichten
См. также в других словарях:
Übel — Übel … Deutsch Wörterbuch
Übel — Übel, er, ste, adj. et adv. überhaupt dem Willen eines vernünftigen Geistes zuwider und darin gegründet, da es denn bald dem wohl, bald auch dem gut entgegen stehet. In engerer Bedeutung. 1) Man sagt, es ist mir übel, wenn man eine unangenehme… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
übel — • übel – üble Nachrede; übler Ruf – die Verhältnisse sind hier am übelsten – ich habe nicht übel Lust, das zu tun (ich möchte es tun) – wir wurden übelst beschimpft – beinahe hätte ich mich übelst blamiert Großschreibung {{link}}K 72{{/link}}: –… … Die deutsche Rechtschreibung
übel — »schlecht, böse, schlimm; arg, furchtbar; unangenehm; unwohl«: Die Herkunft des altgerm. Adjektivs mhd. übel, ubel, ahd. ubil, got. ubils, niederl. euvel, engl. evil ist nicht sicher geklärt. Vermutlich gehört es mit den unter ↑ über, 1↑ ob und ↑ … Das Herkunftswörterbuch
Übel — »schlecht, böse, schlimm; arg, furchtbar; unangenehm; unwohl«: Die Herkunft des altgerm. Adjektivs mhd. übel, ubel, ahd. ubil, got. ubils, niederl. euvel, engl. evil ist nicht sicher geklärt. Vermutlich gehört es mit den unter ↑ über, 1↑ ob und ↑ … Das Herkunftswörterbuch
übel — Adj std. (8. Jh.), mhd. übel, ahd. ubil, as. u␢il Stammwort. Aus g. * ubila Adj. übel , auch in gt. ubils, ae. yfel, afr. evel. Außergermanisch vergleicht sich air. fel schlecht (was auf g. * ubela , ig. * upelo weist). Weitere Herkunft unklar;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Übel — ist der Familienname folgender Personen: Rolf Übel (* 1956), deutscher Schriftsteller für historische Themen Siehe auch: Das Übel, Mangel am ontologisch Guten Uebel Übelkeit … Deutsch Wikipedia
Übel — Übel, das; s, ; das ist von, gehoben vom Übel … Die deutsche Rechtschreibung
übel — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • krank Bsp.: • Ein Kranker sollte im Bett bleiben. • Ich kann nichts essen. Mir ist so übel. • Ich fühle mich krank … Deutsch Wörterbuch
übel — Adj. (Grundstufe) unangenehme Wirkung auf Sinnesorgane habend, schlecht Synonym: scheußlich Beispiele: Das Wasser hatte einen üblen Geruch. Das Fleisch schmeckt übel … Extremes Deutsch
Übel — (Malum), Alles das, was entweder unmittelbar der Empfindung unangenehm u. schmerzlich ist, od. mittelbar den Begehrungen, Zwecken u. Thätigkeiten des Menschen hemmend u. verderblich entgegentritt, als ein Hinderniß seines Glückes u. Wohlbefindens … Pierer's Universal-Lexikon