-
1 étonnement
étonnement [eetonmã]〈m.〉♦voorbeelden:mverbazing, verwondering -
2 avec une nuance d'étonnement
avec une nuance d'étonnementDictionnaire français-néerlandais > avec une nuance d'étonnement
-
3 baver d' étonnement
baver d' étonnement -
4 d' où mon étonnement
d' où mon étonnement -
5 feindre l'étonnement
feindre l'étonnement -
6 à l'étonnement général
à l'étonnement général -
7 à mon étonnement
à mon étonnement -
8 baver
baver [baavee]〈 werkwoord〉4 vlekken ⇒ uitvloeien, uitlopen♦voorbeelden:baver d' étonnement • vol verwondering zijnv1) kwijlen2) versteld staan, paf staan (van)3) kwaadspreken4) uitvloeien, een vlek maken -
9 feindre
-
10 général
général1 [zĵeeneeraal],généraux [zĵeeneeroo]〈m.〉1 generaal ⇒ veldheer, krijgsoverste♦voorbeelden:général de corps d'armée • luitenant-generaalgénéral de division • generaal-majoor————————général2 [zĵeeneeraal],généraux [zĵeeneeroo]4 〈 alleen bijwoord〉in, over het algemeen ⇒ gewoonlijk, meestal♦voorbeelden:culture générale • algemene vorming, ontwikkelingà l'étonnement général • tot ieders verbazingl'idée générale d'un chapitre • de grote lijn van een hoofdstukd'une manière générale • globaalmédecine générale • huisartsengeneeskunde, algemene geneeskundemobilisation générale • algehele mobilisatietraiter un sujet généralement • een onderwerp in grote lijnen behandelenen général • in het algemeen, over het algemeen, gewoonlijkl'Anglais en général • de doorsnee Engelsmanconclure du particulier au général • algemene conclusies trekken uit specifieke gevallenprésident-directeur général • algemeen directeurquartier général • hoofdkwartier1. m 2. adj1) algemeen, globaal2) hoofd-, algemeen3) vaag -
11 nuance
nuance [nuu.ãs]〈v.〉1 (kleur)schakering ⇒ tint, nuance2 nuance ⇒ fijn, minimaal onderscheid♦voorbeelden:je ne saisis pas la nuance • ik begrijp het verschil niet preciesavec une nuance d'étonnement • lichtelijk verbaasdf1) tint2) nuance, minimaal onderscheid
См. также в других словарях:
étonnement — [ etɔnmɑ̃ ] n. m. • 1676; estonement XIIIe; de étonner I ♦ Vx Commotion violente; ébranlement. ♢ Techn. Lézarde dans un édifice. II ♦ (XVIe) 1 ♦ Vx Choc, ébranlement moral. Spécialt Épouvant … Encyclopédie Universelle
étonnement — (é to ne man) s. m. 1° Ébranlement, commotion. Depuis sa chute, il lui est resté un étonnement du cerveau. Terme de vétérinaire. Étonnement du sabot, ébranlement occasionné, dans le pied du cheval, par un choc violent contre un corps dur.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ÉTONNEMENT — s. m. Surprise causée par quelque chose d extraordinaire, d inattendu. Causer, donner de l étonnement. Jeter dans l étonnement. Remplir d étonnement. Donner des marques d étonnement. Cela m a frappé d étonnement. J ai été saisi d étonnement. Je… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ÉTONNEMENT — n. m. Vive surprise. Causer, donner de l’étonnement. Jeter dans l’étonnement. Remplir d’étonnement. Donner des marques d’étonnement. Cela m’a frappé d’étonnement. J’ai été saisi d’étonnement. Je ne reviens pas de mon étonnement. L’étonnement… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Étonnement — Dimanche au musée par Honoré Daumier. L étonnement est une émotion causée par un événement ou une réalité qui conduit à se poser des questions du fait de son caractère inhabituel, inattendu, étrange, difficile à expliquer. Dans ses formes les… … Wikipédia en Français
Étonnement — см. Удивление … Философский словарь Спонвиля
L'Étonnement du voyageur — Auteur Claude Roy Genre Roman Pays d origine France Éditeur Éditions Gallimard … Wikipédia en Français
MERVEILLEUX — Étymologiquement, le merveilleux est un effet littéraire provoquant chez le lecteur (ou le spectateur) une impression mêlée de surprise et d’admiration. Dans la pratique, on ne peut pas en rester là. La rhétorique classique limitait le… … Encyclopédie Universelle
admiration — [ admirasjɔ̃ ] n. f. • XIIe; lat. admiratio 1 ♦ Vx Étonnement devant qqch. d extraordinaire ou d imprévu. 2 ♦ Sentiment de joie et d épanouissement devant ce qu on juge supérieurement beau ou grand. ⇒ émerveillement, enthousiasme, ravissement. «… … Encyclopédie Universelle
admirer — [ admire ] v. tr. <conjug. : 1> • amirer 1360; lat. admirari « s étonner » 1 ♦ Vx Considérer avec étonnement. 2 ♦ (1566) Contempler avec admiration, avoir de l admiration pour (ce qui est beau, grand). ⇒ s enthousiasmer, s extasier, 1.… … Encyclopédie Universelle
Comment étudier la philosophie et pourquoi ? — Philosopher Philosopher est un verbe dont le sens est ambigu : en un sens large, il peut désigner la contemplation, dans une conception générale du monde, comme résultat de l amour de la connaissance; mais, en un autre sens, il désigne un… … Wikipédia en Français