-
1 équipage
équipage [ekipaʒ]masculine noun[d'avion, bateau] crew* * *ekipaʒ* * *ekipaʒ nm* * *équipage nm2 Chasse hunt;4 ( habillement)† liter accoutrementsGB.[ekipaʒ] nom masculinmembres de l'équipage members of the crew, crew members -
2 équipage
-
3 équipage
-
4 équipage
équipage [eekiepaazĵ]〈m.〉2 uitrusting ⇒ gereedschap, benodigdheden, apparatuur♦voorbeelden:→ rôlem1) bemanning2) uitrusting -
5 équipage
équipagemužstvo mosádka mpovoz mzařízení mvybavení mposádka mskvostný povoz mekvipáž m -
6 équipage
m2) экипаж3) снаряжение; оборудование и материалы; комплект инструментов••être en bon [en mauvais] équipage — 1) быть хорошо [плохо] одетым 2) быть хорошо [плохо] оборудованным; хорошо [плохо] оснащённымarriver en piteux équipage — явиться в плачевном виде5) мор., ав. команда6) воен.équipage de pont — понтонный парк7) охот. команда, участвующая в псовой охоте (охотники, лошади, собаки) -
7 équipage
m1) оборудование; набор инструментов, комплект инструментов3) текст. ремиз•- équipage électromagnétique
- équipage finisseur
- équipage de laminoir
- équipage de sonde -
8 équipage
m -
9 équipage
mоборудование; набор инструментов, комплект инструментов- équipage de pompe
- équipage de sonde
- équipage suspendu -
10 équipage
m1. кома́нда, экипа́ж, ли́чный соста́в;l'équipage d'un avion — экипа́ж самолёта; un homme d'équipage — матро́с; un membre de l'équipage — член экипа́жаl'équipage d'un navire — судо́вая кома́нда, экипа́ж <кома́нда> корабля́;
2. (voiture) пово́зка ◄о►; каре́та; экипа́ж;le train des équipages — обо́з; военнослу́жащие обо́за, обо́зники
-
11 équipage
-
12 équipage
m. (de équiper) 1. ист. свита, екипаж; 2. луксозна кола, каляска; 3. екипаж (на кораб, самолет); 4. воен. обоз, парк; équipage de guerre военен обоз. Ќ être en mauvais équipage, être en piteux équipage имам жалък вид, много лошо съм облечен. -
13 équipage
-
14 équipage
mоборудование; комплект инструментов или приборовéquipage mobile — подвижная система; подвижная часть -
15 équipage
сущ.1) общ. комплект инструментов, оборудование к материалы, снаряжение, экипаж, снаряд (буровой или землесосный), выезд (упряжка)2) мор. команда3) воен. парк, обоз4) тех. подвижная часть (измерительного прибора), экипаж (напр., судна)5) ист. туалет, одежда6) стр. снаряд (напр. землесосный)7) метал. комплект приборов, набор инструментов, набор приборов, оборудование8) охот. команда, участвующая в псовой охоте (охотники, лошади, собаки) -
16 équipage
بحارطاقمملاحونمهمات -
17 équipage
nm. ékipazho (Aix, Albanais, Annecy), kobla (Arvillard). -
18 équipage
1 Tripulación substantif féminin (d'un bateau, d'un avion)2 MILITAIRE Impedimenta substantif féminin, bagaje: train des équipages, tren de campaña -
19 équipage
załoga -
20 équipage
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > équipage
См. также в других словарях:
ÉQUIPAGE — Si l’équipage est, dans la marine, l’ensemble des officiers et marins embarqués sur un navire et inscrits au rôle, dans l’armée de terre l’expression «équipage» désigne un ensemble de matériels et de véhicules de transport réunis dans un but bien … Encyclopédie Universelle
equipage — Equipage. s. m. v. Se dit du train, de la suite, mulets, chevaux, valets, hardes &c. Grand, superbe equipage. equipage de guerre. equipage de chasse. son equipage est parti, est arrivé. il a perdu son equipage. faire son equipage. les equipages… … Dictionnaire de l'Académie française
Equipage — Équipage L’équipage, d une manière générale, désigne l ensemble du personnel affecté à la bonne marche d un véhicule. On parle ainsi d équipage sur un avion, sur un bateau, sur un char d assaut... Sur un avion ou navire, l équipage est sous les… … Wikipédia en Français
Equipage — Sf Kutsche per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. équipage (auch: Besatzung, Ausrüstung ), einer Ableitung von frz. équiper (ein Schiff) ausrüsten, mit dem Nötigen versehen , aus anord. skipa einrichten, einordnen ;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Equipage — Eq ui*page (?; 48), n. [F. [ e]quipage, fr. [ e]quiper. See {Equip}.] 1. Furniture or outfit, whether useful or ornamental; especially, the furniture and supplies of a vessel, fitting her for a voyage or for warlike purposes, or the furniture and … The Collaborative International Dictionary of English
Equipage — is a small press publisher of poetry, based in Cambridge, run by the poet and academic Rod Mengham. Equipage s authors include J. H. Prynne, Tom Raworth, Barry MacSweeney, Peter Gizzi, Brian Henry, and John Kinsella. External links *… … Wikipedia
equipage — 1570s, from Fr. équipage (15c.), from équiper (see EQUIP (Cf. equip)). Now largely replaced by EQUIPMENT (Cf. equipment) … Etymology dictionary
Equipage — (fr., spr. Ekipahsch), 1) Gepäck, Reisegeräth; 2) was der einzelne Soldat, bes. der Offizier, od. auch eine Armee im Felde, aber nicht in der Schlacht gebraucht; so: Belagerungs E. u. Brücken E., das gesammte Material, welches zu einer Belagerung … Pierer's Universal-Lexikon
Equipage — (spr. Ekipahsch), die Pfannen zum Klären u. Einkochen des Zuckersaftes, s. Zuckerfabrikation I. A) b) … Pierer's Universal-Lexikon
Equipage — (franz., spr. ekipāsch ), Kutsche und Pferde mit der dazu gehörigen Bedienung; beim Militär früher soviel wie Equipierung (s. d.); in der Kriegsmarine die gesamte zur Bedienung des Schiffes nötige Besatzung, soviel wie Flottenmannschaft, entweder … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Equipage — (frz., spr. ekipahsch ), Reisegerät; Pferd und Wagen; Ausrüstung eines Offiziers, einschließlich der Sattelung und Packung der Pferde; die gesamte Besatzung eines Schiffs; equipieren, ausrüsten … Kleines Konversations-Lexikon