-
1 zakłócić
глаг.• нарушить• сорвать* * *zakłóc|ić\zakłócićę, \zakłócićопусов, нарушить;\zakłócić ciszę нарушить тишину; \zakłócić porządek publiczny нарушить общественный порядок
* * *zakłócę, zakłócony сов.нару́шитьzakłócić ciszę — нару́шить тишину́
zakłócić porządek publiczny — нару́шить обще́ственный поря́док
-
2 zakłócić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakłócić
-
3 zakłócić
-
4 zakłócić
-
5 zakłócić
vt pf→ zakłócać -
6 zakłócić
порушити -
7 zakłócić bieg
нарушить забегOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić bieg
-
8 zakłócić dobrobyt
нарушить благосостояниеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić dobrobyt
-
9 zakłócić odpoczynek
нарушить отдыхOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić odpoczynek
-
10 zakłócić przebieg
нарушить ходOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić przebieg
-
11 zakłócić rytm
нарушить ритмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić rytm
-
12 zakłócić szczęście
нарушить счастьеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zakłócić szczęście
-
13 zakłócać
-
14 zmącić
глаг.• замутить• помутить* * *zmąc|ić\zmącićę, \zmącićony сов. 1. замутить;2. смутить, потревожить+1. zbełtać 2. zakłócić
* * *zmącę, zmącony сов.1) замути́ть2) смути́ть, потрево́житьSyn:zbełtać 1), zakłócić 2) -
15 zachwiać
(-eję, -ejesz); vt perf( równowagę) to upset; (wiarę, przekonanie) to shake* * *pf.- wieję -wiejesz -wiali l. - wieli1. (= zakołysać) shake; wybuch zachwiał budynkami the explosion shook the buildings.2. (= zakłócić) shake, upset; zachwiać czyjąś pewność siebie/wiarę shake sb's confidence/faith; zachwiać czyjąś wiarą w coś shake sb's belief in sth; zachwiać l. zatrząść czymś w posadach shake l. rock sth to its foundations; zachwiać równowagę shake the balance.pf.2. (= zawahać się) falter, stagger; jego odwaga zaczęła się chwiać w przeddzień bitwy his courage started to stagger the day before the battle.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zachwiać
-
16 zakłócać
impf ⇒ zakłócić* * *(ciszę, nastrój) to disturb; (działalność, proces) to disrupt; (sygnał, łączność) to cause interference to* * *ipf.1. (= naruszać) disturb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakłócać
-
17 zmącić
* * *pf.1. (= uczynić mętnym) muddy; stir.2. (= zakłócić) disturb; break; interrupt; zmącić czyjś spokój disturb sb's peace; dzwonek zmącił ciszę bell l. ring(ing) broke the silence.pf.1. (= stracić przezroczystość) become muddy.2. przen. (= pomieszać się) get confused; myśli mi się zmąciły w głowie I got confused.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmącić
-
18 narusz|yć
pf — narusz|ać impf vt 1. (napocząć) to break into [fundusze, oszczędności]; to broach, to cut into [prowiant, zapasy] 2. (uszkodzić) to disturb, to injure- roślinę należy przesadzać ostrożnie, żeby nie naruszyć korzeni a plant should be repotted carefully, so as not to disturb the roots- kula lekko naruszyła kość the bullet slightly injured the bone3. (zakłócić) to disturb- naruszyć równowagę w przyrodzie to disturb the balance of nature4. (pogwałcić, złamać) to contravene [artykuł, regulamin, zakaz]; to infringe [copyright, patent, prawa, przepisy]; to violate [prawo, prywatność, umowę]- naruszyć artykuł 5. to contravene article 5The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narusz|yć
-
19 popsu|ć
pf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) to break [maszynę, zabawki]; to wreck, to spoil ⇒ psuć 2. (zakłócić) to spoil, to wreck, to mar- popsuć komuś zabawę to spoil sb’s fun- zła pogoda popsuła nam wakacje our holiday was ruined a. marred by foul weather- sprzeczka popsuła stosunki między nami the dispute soured our relationship ⇒ psuć3. przest. to demoralize przest.- był dobrym dzieckiem, ale popsuli go koledzy he was a good kid, but his friends had a bad influence on him- popsuł wnuki, kupując im wszystko, co chciały he spoiled his grandchildren by buying them whatever they wanted ⇒ psućⅡ popsuć się 1. (ulec zniszczeniu) to break down- samochód wczoraj się popsuł the car broke (down) yesterday2. (stać się niejadalnym) to spoil, to go bad a. off- owoce popsuły się w lodówce the fruit went off in the refrigerator ⇒ psuć się3. (pogorszyć się) to deteriorate- pogoda nagle się popsuła the weather suddenly deteriorated- popsuła się atmosfera w domu the atmosphere at home turned sour a. deteriorated ⇒ psuć się■ popsuć komuś szyki to queer sb’s pitch, to thwart sb- popsuć (sobie) oczy/zęby/żołądek to ruin one’s eyes/teeth/stomach- popsuła sobie oczy czytaniem przy świecy reading by candlelight ruined her eyesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popsu|ć
-
20 porząd|ek
Ⅰ m (G porządku) 1. (ład) order U, tidiness U- dbać o porządek w domu/kuchni to keep the house/kitchen neat a. tidy a. orderly- robić porządek w papierach to organize one’s documents a. papers, to put one’s documents a. papers in order- utrzymywać wzorowy porządek w biurze/pracowni to keep one’s office/studio a. atelier in perfect order- w pokoju panował idealny porządek the room was (as) neat as a pin a. in perfect order- kiedy wreszcie doprowadzisz garaż/ogródek do porządku? when are you going to tidy up the garage/garden?- doprowadź się do porządku, zanim przyjdą goście tidy yourself up before the guests arrive2. sgt (kolejność) order- w porządku alfabetycznym/chronologicznym in alphabetical/chronological order- porządek prac parlamentu the parliamentary order of the day a. schedule- porządek prac rolnych the agricultural cycle- porządek obrad the agenda, the order of the day- postawić coś na porządku dziennym to put sth on the agenda3. sgt (system) order- porządek publiczny public order- ład i porządek law and order- zakłócić/przywrócić porządek to disturb the peace/to restore order- porządek prawny (w państwie) the law (of a country)- zrobić porządek z parkowaniem na chodnikach to take measures against parking on the pavements- zrobić porządek z wagarowiczami to take measures to stop truancy- porządek społeczny/ekonomiczny the social/economic order- ustalony porządek społeczny the status quo- boski porządek wszechświata the divine order of the universe- uległ odwróceniu naturalny porządek rzeczy the natural order of things has been reversed4. Archit. order- porządek dorycki/joński/koryncki/toskański/kompozytowy the Doric/Ionic/Corinthian/Tuscan/composite order5. Wyś. Kon. (joint a. co-)favourites pl GB, (joint a. co-)favorites pl US Ⅱ porządki plt 1. (sprzątanie) cleaning sg- gruntowne porządki a thorough cleaning- świąteczne porządki a holiday cleaning- wiosenne porządki a spring cleaning2. (reguły) order sg- zaprowadzić nowe porządki to impose a new order- nowy szef, nowe porządki a new broom a. brush sweeps clean przysł.■ w dużych miastach kradzieże samochodów/włamania do mieszkań są na porządku dziennym in big cities car thefts/burglaries occur on a daily basis- on/ona jest w porządku pot. he’s/she’s OK pot.- on/ona jest zawsze wobec mnie w porządku pot. he’s/she’s always been nice a. decent to me- coś tu nie jest w porządku pot. something’s not (quite) right here- wszystko było w porządku pot. everything was fine a. all right- coś jest z nim nie w porządku pot. there’s something wrong with him, there’s something the matter with him- „mogę wpaść wieczorem?” – „w porządku” pot. ‘can I stop by tonight?’ – ‘sure’ a. ‘okay’ pot.- dla porządku for form’s sake, as a formality- przejść nad czymś do porządku dziennego to wave sth asideThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porząd|ek
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zakłócić — dk VIa, zakłócićcę, zakłócićcisz, zakłócićkłóć, zakłócićcił, zakłócićcony zakłócać ndk I, zakłócićam, zakłócićasz, zakłócićają, zakłócićaj, zakłócićał, zakłócićany «wywołać gdzieś niepokój, zamieszanie; naruszyć, zamącić ustalony porządek,… … Słownik języka polskiego
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać — → zakłócić … Słownik języka polskiego
zamącić — dk VIa, zamącićcę, zamącićcisz, zamącićmąć, zamącićcił, zamącićcony rzad. zamącać ndk I, zamącićam, zamącićasz, zamącićają, zamącićaj, zamącićał, zamącićany 1. «bełtając, mieszając uczynić mętnym, nieprzezroczystym; wzburzyć, zmącić» Zamącić wodę … Słownik języka polskiego
zakłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakłócaćam, zakłócaća, zakłócaćają, zakłócaćany {{/stl 8}}– zakłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakłócaćcę, zakłócaćci, zakłócaćkłóć, zakłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
namącić — dk VIa, namącićcę, namącićcisz, namącićmąć, namącićcił pot. «spowodować wiele zamieszania, zmącić, zakłócić spokój» ◊ Namącić komuś w głowie «wprowadzić zamęt do czyichś myśli» … Słownik języka polskiego
namieszać — dk I, namieszaćam, namieszaćasz, namieszaćają, namieszaćaj, namieszaćał, namieszaćany 1. «mieszając pewien czas dodać czegoś do mieszaniny; wiele pomieszać, zmieszać» Namieszać wody do wina. Namieszać farb, barwników. 2. pot. «zasiać niepokój,… … Słownik języka polskiego
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
omroczyć — dk VIb, omroczyćczę, omroczyćczysz, omrocz, omroczyćczył, omroczyćczony omraczać ndk I, omroczyćam, omroczyćasz, omroczyćają, omroczyćaj, omroczyćał, omroczyćany 1. «okryć mrokiem, ciemnością; zaciemnić, ocienić» Omroczone zasłonami okna. Cień… … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
pomącić — dk VIa, pomącićmącę, pomącićmącisz, pomącićmąć, pomącićcił, pomącićcony 1. «sprawić, że jakaś ciecz staje się mętna, nieprzezroczysta; zmącić» Pomącić wodę w jeziorze. 2. «wprowadzić nieład, zamieszanie, niepokój; zakłócić» Pomącić czyjeś myśli.… … Słownik języka polskiego