-
1 zabarwienie
-a; nt( barwa) tint; ( brzmienie głosu) tone; (przen: charakter) overtone* * *n.1. (= barwa) tinge, tint.2. (= charakter) overtone.3. (= brzmienie głosu) tone.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabarwienie
-
2 zabarwienie
• color• colouring -
3 zabarwienie kontrastowe
• contrast colourSłownik polsko-angielski dla inżynierów > zabarwienie kontrastowe
-
4 akcent
kłaść (położyć perf) na coś akcent — to lay lub put emphasis on sth
* * *mi1. stress, accent; akcent główny/poboczny primary/secondary stress; akcent ruchomy mobile stress; akcent stały/swobodny fixed/free stress; akcent na sylabie początkowej/przedostatniej initial/penultimate stress; akcent zdaniowy sentence stress; akcent metryczny ictus; kłaść akcent na coś put l. place accent on sth; akcent spoczywa na czymś accent falls on sth.2. ( znak graficzny nad literą) accent (mark).3. ( zabarwienie emocjonalne wypowiedzi) tone, note; akcent szczerości tone of honesty; akcent prawdy tone l. note of honesty l. truthfulness.4. ( szczegół decydujący o charakterze czegoś) accent, feature; szara suknia z czerwonymi akcentami a gray dress with red accents.5. pot. ( sposób artykulacji) accent; mówić z akcentem pot. speak with an accent; mieć cudzoziemski akcent have a foreign accent.6. muz. emphasis.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcent
-
5 domieszka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl; -ek; fadmixture; (przen) tinge* * *f.Gen.pl. -ek1. (= dodatek) admixture ( czegoś of sth).2. przen. (= odcień, zabarwienie, posmak) tinge, undertone ( czegoś of sth); z domieszką złości with an undertone of anger.3. el., fiz. ( w półprzewodniku) dopant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > domieszka
-
6 nuta
- nuty* * *f.2. (= ton) key.3. pot. (= melodia) tune.4. (= zabarwienie) tone, note; nuta triumfu note of triumph.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nuta
-
7 nutka
- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl -ek; f( odcień) note* * *f.Gen.pl. -ek1. note; (= ton) key.2. (= zabarwienie) tone, note.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nutka
-
8 odcień
* * *miGen. -a1. (= zabarwienie) hue, shade, shading, cast; bielszy odcień bluesa muz. przen. whiter shade of blues.2. (= subtelna różnica) shade, tinge; odcienie miłości shades of love.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcień
-
9 posmak
m sgt (G posmaku) 1. (smak) aftertaste- mieć dziwny posmak [woda, wino, potrawa] to have a strange aftertaste- po wypiciu lekarstwa miałem w ustach przykry posmak the medicine left an unpleasant aftertaste in my mouth2. przen. (skandalu) whiff- cała sprawa miała posmak skandalu there was a whiff of scandal around this case* * ** * *mi1. ( odczucie smakowe) aftertaste.2. (= wrażenie, zabarwienie) aftertaste, undertone; sprawa ma posmak skandalu this sounds like scandal; po jego wyjeździe pozostał gorzki posmak niepowodzenia misji his departure left a bitter aftertaste of a futile mission.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posmak
-
10 rumieniec
* * *mi- ńc- Gen. -a (= zabarwienie policzków) blush; nabrać rumieńców (= dobrze wyglądać) start looking good l. healthy; (= nabierać życia) become lively; oblać się rumieńcem blush, glow.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rumieniec
-
11 też
advtoo, also* * *particle1. (= również) too, also, as well; ja też nie me neither; ja też me too; ja wiem i on też I know and he knows as well.2. emf. ( nadaje zabarwienie ujemne) what?!; też mi nowina! that's nothing new for me!; też pytanie! what a question!conj.1. too; also, as well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > też
-
12 ton
Ⅰ m (G tonu) 1. (dźwięk) Fiz. tone; Muz. (musical) tone, (musical) note- czyste/wysokie/niskie tony clear/high/low tones2. Muz. (miara) (whole) tone, (whole) step US- dźwięki odległe o cały ton/pół tonu sounds separated by a whole tone/a semitone a. half-tone US- śpiewać/grać o pół tonu wyżej/niżej to go up/down a half tone3. Muz. (tonacja) (concert) pitch 4. (sposób brzmienia) tone- głęboki ton altówki the mellow tone of a viola- miała głos o ciepłym/lirycznym tonie her voice had a warm/lyrical tone5. (zabarwienie stylistyczne, emocjonalne) tone, tenor- napastliwy/mentorski ton artykułu the aggressive/opinionated tone a. tenor of an article- uwagi w obraźliwym/pojednawczym tonie remarks abusive/conciliatory in tone- uderzyć w a. przybrać płaczliwy ton to adopt a. assume a whining tone- uderzyć w inny ton a. zaśpiewać z innego tonu to change tone- odpowiedział stanowczym tonem he replied in a firm tone of voice- nie mów do mnie takim tonem don’t speak to me in that tone of voice6. (odcień) tone- różne tony zieleni various tones a. shades of green- o ton jaśniejszy/ciemniejszy a slightly brighter/darker tone a. shade7. Jęz. (intonacja) tone- rosnący/opadający ton a rising/falling toneⅡ tony plt książk. (melodia) tunes; (odgłos dzwonu, zegara) chimes; (odgłos muzyki, instrumentu) strains- □ czysty ton serca Med. clear heart sound- nadawać ton (określać charakter) to give a tone; (wywierać wpływ) [osoba] to set the tone; [przedmiot, zdarzenie] to be the keynote- apodyktyczny ojciec nadawał ton rozmowie/życiu rodzinnemu the authoritarian father set the tone of the conversation/family life- podnieść głos o jeden ton to raise one’s voice- spuścić z tonu pot. to come down a peg (or two)- w dobrym tonie the done thing- być/nie być w dobrym tonie to be/to not be the done thing- w dobrym tonie jest a. do dobrego tonu należy… it’s the done thing to…- palenie (nie) należało wtedy do dobrego tonu smoking was (not) the done thing then pot.* * *w dobrym/złym tonie — in good/poor taste
* * *I.ton1mi1. fiz., muz. (= dźwięk) tone, sound; cały ton one tone; mów o pół tonu ciszej! speak quieter, please; nadawać czemuś ton przen. take the lead, lead the fashion; spuścić z tonu come down a peg or two, sing another tune.2. (= sposób wypowiadania się) tone (of voice); nie mów do mnie takim tonem! don't talk to me like that!; uderzyć w podniosły ton take on a solemn tone (of voice).3. (= odcień) tone, tint; o ton jaśniejszy one tone lighter.4. (= etykieta, konwenans) form; w dobrym, złym tonie it is good/bad form, it is the proper/improper thing to do; to nie należy do dobrego tonu it's not good form.5. jęz. tone.II.ton2michem. (= glinka kredowa), potter's earth l. clay.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ton
-
13 toń
Ⅰ m (G tonu) 1. (dźwięk) Fiz. tone; Muz. (musical) tone, (musical) note- czyste/wysokie/niskie tony clear/high/low tones2. Muz. (miara) (whole) tone, (whole) step US- dźwięki odległe o cały ton/pół tonu sounds separated by a whole tone/a semitone a. half-tone US- śpiewać/grać o pół tonu wyżej/niżej to go up/down a half tone3. Muz. (tonacja) (concert) pitch 4. (sposób brzmienia) tone- głęboki ton altówki the mellow tone of a viola- miała głos o ciepłym/lirycznym tonie her voice had a warm/lyrical tone5. (zabarwienie stylistyczne, emocjonalne) tone, tenor- napastliwy/mentorski ton artykułu the aggressive/opinionated tone a. tenor of an article- uwagi w obraźliwym/pojednawczym tonie remarks abusive/conciliatory in tone- uderzyć w a. przybrać płaczliwy ton to adopt a. assume a whining tone- uderzyć w inny ton a. zaśpiewać z innego tonu to change tone- odpowiedział stanowczym tonem he replied in a firm tone of voice- nie mów do mnie takim tonem don’t speak to me in that tone of voice6. (odcień) tone- różne tony zieleni various tones a. shades of green- o ton jaśniejszy/ciemniejszy a slightly brighter/darker tone a. shade7. Jęz. (intonacja) tone- rosnący/opadający ton a rising/falling toneⅡ tony plt książk. (melodia) tunes; (odgłos dzwonu, zegara) chimes; (odgłos muzyki, instrumentu) strains- □ czysty ton serca Med. clear heart sound- nadawać ton (określać charakter) to give a tone; (wywierać wpływ) [osoba] to set the tone; [przedmiot, zdarzenie] to be the keynote- apodyktyczny ojciec nadawał ton rozmowie/życiu rodzinnemu the authoritarian father set the tone of the conversation/family life- podnieść głos o jeden ton to raise one’s voice- spuścić z tonu pot. to come down a peg (or two)- w dobrym tonie the done thing- być/nie być w dobrym tonie to be/to not be the done thing- w dobrym tonie jest a. do dobrego tonu należy… it’s the done thing to…- palenie (nie) należało wtedy do dobrego tonu smoking was (not) the done thing then pot.* * *w dobrym/złym tonie — in good/poor taste
* * *f.pl. -e lit. l. ekol. open waters; (otwarta) toń wodna the pelagic zone.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > toń
-
14 akcen|t
m (G akcentu) 1. Jęz. (przycisk) stress, accent; (znak graficzny) accent- akcent spoczywa na ostatniej sylabie the accent falls on the last syllable- główny akcent spoczywa na dramatycznym finale przen. the main emphasis is on the dramatic finale2. pot. (wymowa) accent- mówić z obcym/francuskim akcentem to speak with a foreign/French accent- niewyraźny akcent an indistinct accent- mieć dobry/fatalny akcent to have a good/terrible accent3. (zabarwienie uczuciowe) note, tone- akcent gniewu w czyimś głosie a note of anger in sb’s voice- mówić z akcentem szczerości to speak in a tone of sincerity- artykuły o ostrych, krytycznych akcentach sharply critical articles- tym miłym akcentem kończymy dzisiejszą audycję on that pleasant note we end today’s programme4. (szczegół wyróżniający) element, feature- portyk jako główny akcent elewacji a portico as the main feature of the elevation (of the building)- kolorowy akcent w szarym stroju an element a. accent of colour in a grey outfit- główny akcent obchodów the main focus of the celebrations- pewne przesunięcie akcentów a certain shift of focus a. emphasis5. Muz. accent, stress- akcent barytoniczny Jęz. barytone- akcent dynamiczny a. ekspiracyjny a. ekspiratoryczny a. przyciskowy Jęz. dynamic a. expiratory a. stress accent- akcent główny Jęz. primary accent a. stress, main stress- akcent logiczny logiczny- akcent meliczny Jęz. wrenched accent- akcent metryczny Jęz. metrical stress a. accent, ictus- akcent monotoniczny Jęz. monotone accent- akcent obojętny Jęz. optional stress- akcent paroksytoniczny Jęz. paroxytone accent a. stress- akcent pierwiastkowy Jęz. root stress- akcent poboczny Jęz. secondary stress- akcent politoniczny Jęz. polytonic stress- akcent swobodny Jęz. free stress- akcent ruchomy Jęz. mobile stress- akcent wyrazowy Jęz. word stress- akcent zdaniowy Jęz. sentence stress■ kłaść akcent na coś to put the accent on sth, to put a. lay (great) stress on sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcen|t
-
15 akcent|ować
impf vt 1. Jęz. to stress, to accent [wyraz]- akcentować sylaby prawidłowo/błędnie to stress syllables correctly/incorrectly- w języku polskim akcentuje się zwykle przedostatnią sylabę in Polish the stress usually falls on the penultimate syllable- mówił wyraźnie, dobitnie akcentując każde słowo he spoke distinctly, clearly enunciating every word- sylaba akcentowana/nieakcentowana a stressed/an unstressed syllable ⇒ zaakcentować2. książk. (podkreślać) to stress, to emphasize [potrzebę, znaczenie]; to highlight, to accentuate [problemy]- szczególnie akcentować coś to place a. lay particular stress a. emphasis on sth- akcentował słowa gestami he emphasized his words with gestures ⇒ zaakcentować3. (nadawać zabarwienie emocjonalne) to emphasize [słowa, wypowiedź]- akcentował ironicznie swoje słowa he spoke with ironical emphasis, he emphasized the words ironically ⇒ zaakcentować4. (uwidaczniać) [sukienka, ubiór] to accentuate [talię, biodra]; to emphasize, to highlight [kształty, figurę] ⇒ zaakcentować 5. Muz. to accent, to stress [dźwięk, początek taktu]- dźwięk akcentowany an accented note ⇒ zaakcentowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > akcent|ować
-
16 nu|ta
Ⅰ f 1. Muz. (znak, dźwięk) note- wysokie/niskie nuty high/low notes- śpiewał na jednej nucie he was singing in a monotonous tone- cała nuta semibreve GB, whole note US2. (brzmienie) tone, note- w pieśni zabrzmiały tęskne nuty there were some sad tones in the song3. książk. (zabarwienie głosu, słów) note, touch- w jej głosie słychać było nutę smutku there was a note a. touch of sadness in her voice- pisząc o Chaplinie trudno uniknąć nuty sentymentalizmu it’s difficult to write about Chaplin without striking a sentimental note4. (odcień zapachu, smaku) flavour GB, flavor US- zapach o nucie kwiatowej/owocowej a scent with a floral/fruity note a. overtoneⅡ nuty plt 1. (partytura) score, music- śpiewać/grać z nut to sing/play from music2. (notacja) music- czytać nuty to read music■ grać jak z nut to play (very) skilfullyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nu|ta
-
17 nut|ka
f dim. 1. Muz. note 2. (odcień, zabarwienie) note- w jej głosie pobrzmiewały ironiczne nutki there was a note of irony in her voice- wyczuwam tu nutkę cytrusową it has a delicate citrus flavourThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nut|ka
-
18 odcie|ń
m 1. (odmiana koloru) shade, hue; (zabarwienie) tint, tinge; (intensywność) tone- różne odcienie zieleni various shades of green- jaśniejszy/ciemniejszy odcień barwy a lighter/darker tone of a colour- farba o brzoskwiniowym/szarawym odcieniu a paint with a peach/greyish tint a. tinge- jej włosy mają rdzawy odcień her hair has a copper tinge2. (subtelna różnica) (w głosie, brzmieniu) tone; (w uczuciu, nastroju) shade- różne odcienie znaczeniowe wyrazu different shades of meaning of a word- jej ton miał lekki odcień goryczy/ironii her tone had a tinge of bitterness/ironyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odcie|ń
См. также в других словарях:
zabarwienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zabarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} barwa, kolor, odcień jakiegoś koloru : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabarwienie — n I 1. rzecz. od zabarwić. 2. «barwa, kolor» Dyskretne, jaskrawe, subtelne zabarwienie czegoś. Zabarwienie gleby, skały, liści. Zabarwienie twarzy. Mieć, przybrać jakieś zabarwienie. przen. a) «charakter, odcień, piętno» Zabarwienie polityczne,… … Słownik języka polskiego
akcent — m IV, D. u, Ms. akcentncie; lm M. y 1. «zjawisko fonetyczne polegające na wyróżnieniu sylaby w wyrazie za pomocą zwiększenia siły artykulacyjnej (akcent dynamiczny, ekspiracyjny, przycisk), zmiany wysokości tonu (akcent toniczny) lub wydłużenia… … Słownik języka polskiego
akcentować — ndk IV, akcentowaćtuję, akcentowaćtujesz, akcentowaćtuj, akcentowaćował, akcentowaćowany 1. «wyróżniać głoskę, sylabę w wyrazie, wyraz w zdaniu za pomocą siły artykulacyjnej, wysokości tonu lub iloczasu» Prawidłowo, błędnie, wyraźnie akcentować.… … Słownik języka polskiego
alochromatyczny — ∆ miner. Minerał alochromatyczny «minerał mający rozmaite zabarwienie, zależnie od zawartości obcych domieszek» … Słownik języka polskiego
antymetabola — ż I, DCMs. antymetabolali; lm D. antymetabolaol lit. «figura stylistyczna o konstrukcji symetrycznej polegająca na użyciu tych samych wyrazów w zmienionym porządku; może się łączyć ze zmianą sensu na przeciwny, często ma zabarwienie ironiczne lub … Słownik języka polskiego
chromatyzm — m IV, D. u, Ms. chromatyzmzmie, blm fiz. «zabarwienie obrazu powstające na skutek rozszczepienia promieni świetlnych w soczewce (aberracji chromatycznej)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
chromogeniczny — «związany z chromogenami; wywołujący zabarwienie» ∆ biol. Bakterie chromogeniczne «bakterie wytwarzające w różnych pożywkach barwne produkty przemiany materii» … Słownik języka polskiego
chromoplast — m IV, D. u, Ms. chromoplastaście; lm M. y bot. chromoplasty «różnokształtne ciałka (plastydy) w cytoplazmie komórek roślinnych, zawierające barwnik (żółty i pomarańczowy) i nadające zabarwienie np. kwiatom, owocom roślin» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
cyjanoza — ż IV, CMs. cyjanozazie, blm med. «sine zabarwienie skóry będące wynikiem niedostatecznego utlenienia krwi, spotykane przy zaburzeniach układu oddechowego i krwionośnego oraz zatruciach; sinica» ‹n. łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
czarność — ż V, DCMs. czarnośćści, blm 1. rzad. «kolor czarny; czerń» Czarność węgla, smoły. 2. rzad. «brak światła; ciemność, mroczność» Czarność nocy. 3. rzad. «ciemne zabarwienie skóry, włosów» Przy jasnej sukience raziła czarność opalenizny … Słownik języka polskiego