(wybuchów)

См. также в других словарях:

• posada — Chwiać się, drżeć, dygotać, trząść się, zachwiać się, zadrżeć, zadygotać, zatrząść się w posadach a) «o budynkach, ziemi itp.: być gwałtownie, silnie wstrząsanym»: Od dołu budynku rozlega się kilka potężnych wybuchów. Mury drżą w posadach. CKM… …   Słownik frazeologiczny

• sprzeciw — Głos, ton nieznoszący sprzeciwu «głos, ton, sposób mówienia stanowczy, bezwzględny, ostry, apodyktyczny»: Życie Leonor Fini nie było sennym teatrem cieni, lecz operowym spektaklem wielkich pasji. Pełnym erotycznych gier i wybuchów furii,… …   Słownik frazeologiczny

• wrażenie — 1. Ktoś zrobił, coś zrobiło na kimś wrażenie «ktoś wywołał, coś wywołało u kogoś jakieś przeżycie, ktoś się bardzo komuś spodobał, coś bardzo kogoś zainteresowało»: Po raz pierwszy zatytułowano mnie magistrem. Muszę przyznać, że zrobiło to na… …   Słownik frazeologiczny

• chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• dym — m IV, D. u, Ms. dymmie; lm M. y 1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu» Dym czarny, gryzący. Dym z papierosa, z fajki. Kłęby, chmury dymu. Słup dymu. Dym bucha, unosi się. ∆ wojsk. Dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków… …   Słownik języka polskiego

• echo — n II; lm D. ech «powtórzenie dźwięku spowodowane odbiciem fali dźwiękowej; odgłos» Dalekie, przeciągłe, wielokrotne echo. Echo wybuchów. Przebrzmiały echa bitwy. Imię wracało echem. Echo odpowiada, zamiera, ginie, odbija się o góry, rozchodzi,… …   Słownik języka polskiego

• gazodynamika — ż III, CMs. gazodynamikaice, blm fiz. «dział aerodynamiki zajmujący się zjawiskami występującymi przy ruchu z dużą prędkością samolotów, rakiet, pocisków itp. w ośrodku gazowym, zjawiskami związanymi z przepływem gazu w turbinach, sprężarkach,… …   Słownik języka polskiego

• histeryczka — ż III, CMs. histeryczkaczce; lm D. histeryczkaczek «kobieta cierpiąca na histerię, ulegająca atakom histerii; potocznie: kobieta przesadnie wrażliwa, skłonna do gwałtownych wybuchów» …   Słownik języka polskiego

• histeryk — m III, DB. a, N. histerykkiem; lm M. histerykycy, DB. ów «człowiek cierpiący na histerię, ulegający atakom histerii; potocznie: człowiek przesadnie wrażliwy, skłonny do gwałtownych wybuchów» …   Słownik języka polskiego

• lawa — ż IV, CMs. lawawie, blm «gorąca magma wydobywająca się na powierzchnię ziemi zwykle podczas wybuchów wulkanicznych; produktami jej krzepnięcia są magmowe skały wylewne, używane często do wyrobu biżuterii i drobnych przedmiotów użytkowych» Gęsta,… …   Słownik języka polskiego

• nożycowy — przym. od nożyce a) w zn. 1: ∆ Lorneta nożycowa «lorneta wojskowa składająca się z dwóch lunet kolankowych połączonych przegubowo, co umożliwia rozwarcie ramion lornety; służy do obserwacji terenu, wybuchów, do mierzenia kątów i określania… …   Słownik języka polskiego