pociągu

См. также в других словарях:

• Ludzie z pociagu —    Voir Panique dans un train …   Dictionnaire mondial des Films

• pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… …   Słownik języka polskiego

• bagażowy — «dotyczący bagażu; służący do przewożenia bagażu» Wagon bagażowy. Wózek bagażowy. Kwit bagażowy. bagażowy bagażowyowi w użyciu rzecz. 1. «pracownik kolei, który za opłatą przenosi lub przewozi rzeczy podróżnych do pociągu lub z pociągu; numerowy» …   Słownik języka polskiego

• pociągowy — 1. «o zwierzętach: używany do pracy, zaprzęgany do pojazdów i narzędzi rolniczych» Zwierzę pociągowe. Pociągowy typ konia. ∆ Siła pociągowa «siła wytwarzana przez pojazd ciągnący (np. ciągnik, lokomotywę) lub zwierzę pociągowe, wykorzystywana do… …   Słownik języka polskiego

• brankard — m IV, D. u, Ms. brankardrdzie; lm M. y «kryty wagon znajdujący się w zestawie pociągu towarowego, przeznaczony dla kierownika i obsługi pociągu» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• odjazd — m IV, D. u, Ms. odjazdjeździe; lm M. y «wyjazd, ruszenie w drogę, w podróż, odejście pociągu, statku lub innego środka lokomocji» Odjazd autobusu o godzinie 1400. Czekać na odjazd pociągu. Dać sygnał, znak do odjazdu. ∆ Odjazd! «nakaz ruszenia z… …   Słownik języka polskiego

• postój — m I, D. postójstoju; lm M. postójstoje, D. postójstojów a. postójstoi 1. «zatrzymanie się na pewien czas, np. dla odpoczynku w drodze, w marszu; przerwa w podróży, zatrzymanie się, stanie pociągu, samochodu, statku lub innego pojazdu» Zatrzymać… …   Słownik języka polskiego

• stukot — m IV, D. u, Ms. stukotocie; lm M. y «miarowy, powtarzający się odgłos powstający przy uderzaniu twardymi przedmiotami; stukotanie» Stukot obcasów. Stukot maszyny do pisania. Stukot pociągu, kół pociągu …   Słownik języka polskiego

• wykoleić — dk VIa, wykoleićeję, wykoleićisz, wykoleićej, wykoleićił, wykoleićejony rzad. wykolejać ndk I, wykoleićam, wykoleićasz, wykoleićają, wykoleićaj, wykoleićał, wykoleićany «spowodować, sprawić zjechanie pociągu, tramwaju, wagonu z toru, wyskoczenie… …   Słownik języka polskiego

• harmonijka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. harmonijkajce; lm D. harmonijkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kształt podobny do miecha harmonii, powstały np. na skutek wielokrotnego zgięcia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oczekiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oczekiwaćkuję, oczekiwaćkuje, oczekiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać na kogoś, na coś intensywnie, z nadzieją : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oczekiwać przyjazdu pociągu lub na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień