-
1 uszczuplić
глаг.• уменьшить* * *uszczupl|ić\uszczuplićij, \uszczuplićony сов. 1. уменьшить; сократить;\uszczuplić budżet сократить бюджет; \uszczuplić zapasy уменьшить запасы;
2. перен. ущемить, ограничить;\uszczuplić prawa ущемить права;
\uszczuplić możliwości ограничить возможности+1. umniejszyć 2. ograniczyć
* * *uszczuplij, uszczuplony сов.1) уме́ньшить; сократи́тьuszczuplić budżet — сократи́ть бюдже́т
uszczuplić zapasy — уме́ньшить запа́сы
2) перен. ущеми́ть, ограни́читьuszczuplić prawa — ущеми́ть права́
uszczuplić możliwości — ограни́чить возмо́жности
Syn:umniejszyć 1), ograniczyć 2) -
2 uszczuplić
uszczuplać (-am) < uszczuplić> (-lę, -lij!) skład verringern, reduzieren; wydatki, finanse kürzen -
3 uszczuplić
(-ę, -isz); imp -ij; vb; od uszczuplaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszczuplić
-
4 uszczuplić
1. amenuiser2. vent -
5 uszczuplić
1. ущемити, обмежити;2. зменшити -
6 uszczuplać
impf ⇒ uszczuplić* * *(-am, -asz); perf; -ić; vtto reduce, to deplete* * *ipf.uszczuplić pf. -ij diminish, reduce; (zapasy, środki, zasoby) deplete, eat into.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uszczuplać
-
7 urwać
глаг.• оборвать• урвать* * *urw|ać\urwaćę, \urwaćie, \urwaćij, \urwaćany сов. 1. оторвать, сорвать;2. (uszczuplić) разг. срезать, убавить; 3. (zamilknąć) остановиться; замолчать;● \urwać rozmowę оборвать разговор
* * *urwę, urwie, urwij, urwany сов.1) оторва́ть, сорва́ть2) ( uszczuplić) разг. сре́зать, уба́вить3) ( zamilknąć) останови́ться; замолча́ть• -
8 uszczuplać
глаг.• вправлять• ослабить• понижать• приуменьшить• редуцировать• снижать• сократить• сокращать• убавлять• укорачивать• умалять• уменьшать• уменьшить* * *uszczupla|ć\uszczuplaćny несов. 1. уменьшать, сокращать;2. перен. ущемлять, ограничивать; ср. uszczuplić+1. umniejszać 2. ograniczać
* * *uszczuplany несов.1) уменьша́ть, сокраща́тьSyn:umniejszać 1), ograniczać 2) -
9 zredukować
глаг.• восстанавливать• вправлять• приуменьшить• раскислять• редуцировать• сократить• сокращать• укорачивать• уменьшать• уменьшить* * *zredukowa|ć\zredukowaćny сов. 1. уменьшить, сократить;\zredukować wydatki сократить расходы;
3. хим. редуцировать+1. ograniczyć, uszczuplić 3. odtlenić
* * *zredukowany сов.1) уме́ньшить, сократи́тьzredukować wydatki — сократи́ть расхо́ды
2) ( zwolnić z pracy) уво́лить по сокраще́нию шта́тов3) хим. редуци́роватьSyn: -
10 nadszarpnąć
(-nę, -niesz); imp - nij; vb; od nadszarpywać* * *pf.nadszarpywać ipf.1. (= uszkodzić, nadwerężyć, pogorszyć) damage, impair; ( zdrowie) undermine; ( nerwy) stretch; ( reputację) tarnish.2. (= uszczuplić) reduce, make a dent in ( sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadszarpnąć
-
11 okrawać
(jabłko, chleb) to trim; (przen: referat, artykuł) to abridge* * *ipf.1. (np. chleb ze skórki) cut, edge.2. przen. (= uszczuplić, zmniejszyć) clip, pare; ( tekst) abridge, expurgate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okrawać
-
12 nadszarp|nąć
a. nadszarp|ać pf — nadszarp|ywać impf (nadszarpnęła, nadszarpnęli — nadszarpuję) Ⅰ vt książk. 1. (uszczuplić) to eat (into), to make inroads into, to whittle away (at)- koszty naprawy poważnie nadszarpnęły jego oszczędności the cost of the repairs seriously ate into his savings2. (osłabić) to undermine; (uszkodzić) to damage, to ravage- ciężka praca poważnie nadszarpnęła jego zdrowie hard work seriously undermined his health- czas nadszarpnął mury zabytkowego pałacu time has ravaged the walls of the historic palace3. (zepsuć złym postępowaniem) to diminish, to undermine- ten wybryk nadszarpnął jego reputację that incident damaged his reputationⅡ nadszarpnąć się — nadszarpywać się to overexert oneself, to overtax oneself- nadszarpnął się, dźwigając meble he overtaxed himself carrying furnitureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadszarp|nąć
-
13 ob|ciąć
pf — ob|cinać impf (obetnę, obcięła, obcięli — obcinam) Ⅰ vt 1. (uciąć) to cut- obciąć dziecku paznokcie to cut a. trim a child’s fingernails- obciąć nogawki spodni to shorten the legs of trousers- obciąć psu ogon to cut a. dock a dog’s tail- obcinać gałęzie to cut a. prune branches- tramwaj obciął mu nogę a tram cut off a. severed his leg- obcięty ogon a bobtail2. (skrócić włosy) to cut, to trim [włosy]- obciąć kogoś pot. to cut a. trim sb’s hair, to give sb a haircut- muszę obciąć włosy (u fryzjera) I need to have my hair cut a. trimmed- obciąć kogoś krótko to cut sb’s hair short- obciąć kogoś na jeża to give sb a crew cut3. (uszczuplić) to cut, to reduce- obciąć koszty/pensje pracowników to cut a. reduce the workers’ pay- obciąć wydatki o połowę to cut a. reduce expenses by half- obcięli mu płacę o jedną czwartą they docked a quarter of his pay4. pot. (ocenić niedostatecznie) to fail (kogoś sb)- obciąć połowę studentów na egzaminie to fail half of the students in the examⅡ obciąć się — obcinać się 1. pot. (ostrzyc się) to have one’s hair cut a. trimmed, to get a haircut 2. pot. (nie zdać egzaminu) to fail- obciąć się z fizyki to fail physicsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ob|ciąć
-
14 uszczuplać
uszczuplać (-am) < uszczuplić> (-lę, -lij!) skład verringern, reduzieren; wydatki, finanse kürzen -
15 uszczuplać
-
16 schmälern
См. также в других словарях:
przerzedzić — dk VIa, przerzedzićdzę, przerzedzićdzisz, przerzedzićrzedź, przerzedzićdził, przerzedzićdzony przerzedzać ndk I, przerzedzićam, przerzedzićasz, przerzedzićają, przerzedzićaj, przerzedzićał, przerzedzićany 1. «zrobić rzadszym przez częściowe… … Słownik języka polskiego
naderwać — dk IX, naderwaćwę, naderwaćwiesz, naderwaćwij, naderwaćał, naderwaćany nadrywać ndk I, naderwaćam, naderwaćasz, naderwaćają, naderwaćaj, naderwaćał, naderwaćany «trochę, częściowo coś rozerwać; przerwać coś nie do końca, niezupełnie» Naderwać… … Słownik języka polskiego
nadszarpnąć — dk Va, nadszarpnąćnę, nadszarpnąćniesz, nadszarpnąćnij, nadszarpnąćnął, nadszarpnąćnęła, nadszarpnąćnęli, nadszarpnąćnięty, nadszarpnąćnąwszy rzad. nadszarpać dk IX, nadszarpnąćpię, nadszarpnąćpiesz, nadszarpnąćszarp, nadszarpnąćał,… … Słownik języka polskiego
nadwątleć — dk III, nadwątlećeje, nadwątlećlał, nadwątlećlały «ulec częściowemu zwątleniu, osłabieniu; uszczuplić się częściowo» Czyjeś siły nadwątlały. Zapasy nadwątlały. Nadwątlały dach nad budowlą. przen. Pokrzepić nadwątlałe serca … Słownik języka polskiego
nadwątlić — dk VIa, nadwątlićlę, nadwątlićlisz, nadwątlićwątl, nadwątlićlił, nadwątlićlony nadwątlać ndk I, nadwątlićam, nadwątlićasz, nadwątlićają, nadwątlićaj, nadwątlićał, nadwątlićany «uczynić wątłym, słabym; uszczuplić (w sensie fizycznym lub moralnym)» … Słownik języka polskiego
obciąć — dk Xc, obetnę, obetniesz, obetnij, obciąćciął, obciąćcięła, obciąćcięli, obciąćcięty obcinać ndk I, obciąćam, obciąćasz, obciąćają, obciąćaj, obciąćał, obciąćany 1. «tnąc oddzielić coś od czegoś, skrócić coś; uciąć» Obciąć materiał. Obciąć włosy … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego
ograniczyć — dk VIb, ograniczyćczę, ograniczyćczysz, ograniczyćnicz, ograniczyćczył, ograniczyćczony ograniczać ndk I, ograniczyćam, ograniczyćasz, ograniczyćają, ograniczyćaj, ograniczyćał, ograniczyćany 1. «ująć w pewne granice, zawrzeć w pewnych granicach; … Słownik języka polskiego
okroić — dk VIa, okroję, okroićisz, okrój, okroićił, okrojony rzad. okrajać dk IX, okroićję, okroićjesz, okraj, okroićał, okroićany okrawać ndk I, okroićam, okroićasz, okroićają, okroićaj, okroićał, okroićany «krając naokoło zmniejszyć, pozbawić… … Słownik języka polskiego
ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego