-
1 unir
unir [uunier]1 verenigen ⇒ (samen)voegen, (samen)bundelen, één maken4 gelijk, glad, vlak maken ⇒ effenen, egaliseren♦voorbeelden:unir une province à un pays • een provincie bij een land inlijven2 samengaan ⇒ samensmelten, één worden♦voorbeelden:1 s'unir avec qn. contre qc., qn. • samen met iemand tegen iets, iemand in verzet komen, ten strijde trekken, de strijd aanbinden2 s'unir à, avec qn., qc. • met iemand, iets samengaans'unir en qn. • bij iemand hand in hand gaan1. v1) verenigen, samenvoegen2) verbinden4) effenen, glad maken2. s'unirv2) samengaan, één worden -
2 unir deux jeunes gens
unir deux jeunes gens -
3 unir la beauté à l'intelligence
unir la beauté à l'intelligenceDictionnaire français-néerlandais > unir la beauté à l'intelligence
-
4 unir une chose à une autre
unir une chose à une autreDictionnaire français-néerlandais > unir une chose à une autre
-
5 unir une province à un pays
unir une province à un paysDictionnaire français-néerlandais > unir une province à un pays
-
6 s'unir à, avec qn., qc.
s'unir à, avec qn., qc.met iemand, iets samengaan -
7 s'unir avec qn. contre qc., qn.
s'unir avec qn. contre qc., qn.samen met iemand tegen iets, iemand in verzet komen, ten strijde trekken, de strijd aanbindenDictionnaire français-néerlandais > s'unir avec qn. contre qc., qn.
-
8 s'unir en qn.
s'unir en qn.
См. также в других словарях:
unir — unir … Dictionnaire des rimes
unir — [ ynir ] v. tr. <conjug. : 2> • v. 1190; lat. unire, de unus « un » I ♦ A ♦ Mettre avec ou mettre ensemble de manière à former un tout. 1 ♦ Mettre ensemble (les éléments d un tout) (rare en emploi concret).⇒ agréger, assembler, confondre,… … Encyclopédie Universelle
unir — Unir, Allaeuare, Laeuigare, Ad aequalitatem redigere. Unir et applanir du bois, Dolare. Unir à soy quelqu un, Conciliare sibi animum alicuius. Qui par sa parole unit et conjoint les uns aux autres, Conciliator. Unir et faire de deux un, Adunare.… … Thresor de la langue françoyse
unir — Unir. v. a. Joindre en un. Unir deux terres ensemble. unir à un fief. ils ont uni leurs forces. leurs armées. on a uni ces deux charges, ces deux fiefs, ces deux benefices. cela a esté uni au Domaine. Il se dit fig. Des personnes qui ont liaison… … Dictionnaire de l'Académie française
unir — Se conjuga como: partir Infinitivo: Gerundio: Participio: unir uniendo unido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. uno unes une unimos unís unen unía unías unía… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
uñir — (Del lat. iungĕre). 1. tr. León, Sal.), Vall.), Zam.), Arg. y Ur. uncir. 2. ant. Unir, juntar. ¶ MORF. conjug. actual c. mullir … Diccionario de la lengua española
unir — (en química) combinar moléculas utilizando grupos reactivos de las moléculas o un compuesto químico de enlace. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 … Diccionario médico
unir — v. tr. 1. Tornar um, confundir num só (dois ou mais objetos). ≠ DESUNIR 2. [Figurado] Associar; ligar; juntar; aproximar; tornar unidos (falando das pessoas). ≠ AFASTAR, SEPARAR 3. Estabelecer comunicação entre. 4. Aliar; reunir. ≠ AFASTAR,… … Dicionário da Língua Portuguesa
unir — (Del lat. unīre). 1. tr. Juntar dos o más cosas entre sí, haciendo de ellas un todo. 2. Mezclar o trabar algunas cosas entre sí, incorporándolas. 3. Atar o juntar una cosa con otra, física o moralmente. 4. Acercar una cosa a otra, para que formen … Diccionario de la lengua española
unir — (u nir) v. a. 1° Rendre un. • Il faut les [emplois civils et militaires] unir dans la république, et les séparer dans la monarchie, MONTESQ. Esp. v, 19. • Le Dauphiné fut uni à la France en 1349, DUCLOS Oeuv. t. v, p. 65. 2° Joindre… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
UNIR — v. a. Joindre deux ou plusieurs choses ensemble. Unir deux tuyaux par leurs extrémités. Unir deux pièces de métal par une soudure. Unir un mot à un autre, avec un autre. Unir deux mots par un tiret, pour n en former qu un seul. Unir l Océan à la… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)