-
81 überfragen
überfragen * [y:bɐ'fra:gən]vt[mit etw] überfragt sein nie umieć odpowiedzieć [na coś]da bin ich überfragt nie wiem -
82 verstehen
verstehen < verstand verstanden>I. vtkaum zu \verstehen sein być prawie niezrozumiałymich weiß nicht, wie ich das \verstehen soll nie wiem, jak mam to rozumiećwas verstehst du darunter? co przez to rozumiesz?jdn richtig/falsch \verstehen rozumieć [ perf z-] kogoś dobrze/źlenicht \verstehen können, warum/wie... nie móc pojąć, dlaczego/jak...[ist das] verstanden? zrozumiano?jdm etw zu \verstehen geben dać komuś coś do zrozumieniakeinen Spaß \verstehen nie znać się na żartachetwas/viel von etw \verstehen znać się trochę/dobrze na czymśnichts von etw \verstehen nie znać się na czymśII. vr1) ( auskommen)sich mit jdm [gut] \verstehen [dobrze] się z kimś rozumieć2) ( beherrschen)sich auf etw ( akk) \verstehen znać się na czymś3) ( sich einschätzen)sich als Künstler \verstehen uważać się za artystę4) sich von selbst \verstehen rozumieć się samo przez sięverstanden? zrozumiano? -
83 wissen
wissen ['vɪsən] <weiß, wusste, gewusst>I. vtviel \wissen dużo wiedziećjdn in guten Händen \wissen ( geh) wiedzieć, że ktoś jest w dobrych rękacher weiß, was er will [on] wie, czego chcedavon weiß ich nichts nic mi o tym nie wiadomowenn sie das gewusst hätte! gdyby [była] to wiedziała!wenn er das wüsste! gdyby [on] to wiedział!woher soll ich das \wissen? skąd mam to wiedzieć?2) ( können)etw zu schätzen \wissen potrafić coś docenić3) ( erfahren)jdn etw \wissen lassen powiadamiać [ perf powiadomić] kogoś o czymśII. vi1) ( bewusst sein)von etw \wissen ( geh) wiedzieć o czymśsoviel ich weiß o ile mi wiadomo[ach], weißt du, ... [ach, ] wiesz,...[ach], \wissen Sie, ... [ach, ] wie Pan,...2) ( sich erinnern)weißt du noch? pamiętasz jeszcze?\wissen Sie noch? pamięta Pan jeszcze?nicht mehr aus noch ein \wissen być bezradnymnicht, dass ich wüsste ( fam) nic mi o tym nie wiadomo -
84 würdigen
vtetw zu \würdigen wissen umieć coś docenić2) (geh: für würdig befinden)jdn keines Blickes \würdigen nie raczyć spojrzeć na kogośjdn keiner Antwort \würdigen nie raczyć odpowiedzieć komuś
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
umieć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2. Nie umieć czegoś ani (ni) w ząb zob. ząb 7. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2.… … Słownik frazeologiczny
nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie (umieć, potrafić) zrobić kroku — {{/stl 13}}{{stl 8}}{bez kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być całkowicie uzależnionym od kogoś, nie mieć własnej woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie potrafił zrobić kroku bez matki. Kroku nie zrobił bez pomocy kolegów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie umieć zliczyć do trzech — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} być nierozgarniętym, tępym, mało bystrym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygląda, sprawia pozory jakby nie umiała zliczyć do trzech. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pacierz — Umieć, znać itp. coś jak pacierz; nauczyć się czegoś jak pacierza «umieć coś, nauczyć się czegoś bardzo dobrze, doskonale, bezbłędnie»: Bracie, ja wszystko miałem wykute jak pacierz. T. Różewicz, Opowiadania. Nawet jak sobie ułożę, nauczę się jak … Słownik frazeologiczny
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
władać — ndk I, władaćam, władaćasz, władaćają, władaćaj, władaćał 1. «sprawować władzę, panować, rządzić» Władać państwem, światem. ◊ Uczucie, zawiść, trwoga itp. władają kimś «ktoś jest przeniknięty jakimś uczuciem, zawiścią, trwogą itp., jest opanowany … Słownik języka polskiego