-
1 umieć
глаг.• ведать• знать• изведать• мочь• уметь* * *umi|eć\umiećany несов. уметь; знать;\umieć na pamięć знать наизусть; nie \umiećem pani (panu) powiedzieć я не знаю (не могу вам сказать)
+ znać* * *umiany несов.уме́ть; знатьumieć na pamięć — знать наизу́сть
nie umiem pani (panu) powiedzieć — я не зна́ю (не могу́ вам сказа́ть)
Syn: -
2 umieć jak pacierz
= znać jak pacierz знать назубо́к -
3 umieć się znaleźć się w towarzystwie
уме́ть вести́ себя́ в о́бществеSłownik polsko-rosyjski > umieć się znaleźć się w towarzystwie
-
4 sztuka umieć
искусство уметьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sztuka umieć
-
5 znać jak pacierz
= umieć jak pacierz -
6 pacierz
сущ.• молитва• просьба* * *♂, мн. Р. \pacierzу молитва ž;mówić (odmawiać) \pacierz читать молитву; ● umieć (znać) jak \pacierz знать назубок
+ modlitwa* * *м, мн P pacierzyмоли́тва ż- znać jak pacierzmówić (odmawiać) pacierz — чита́ть моли́тву
Syn: -
7 zgadnąć
глаг.• отгадать• угадать* * *zgadn|ąć\zgadnąćięty сов. угадать, отгадать;nie umieć \zgadnąć не смочь отгадать (разгадать)
+ odgadnąć* * *zgadnięty сов.угада́ть, отгада́тьnie umieć zgadnąć — не смочь отгада́ть (разгада́ть)
Syn: -
8 obronić się
-
9 znaleźć się
сов.1) найти́сь2) оказа́ться, очути́ться; попа́стьznaleźć się się na liście — оказа́ться в спи́ске
znaleźć się się na końcu — очути́ться в конце́
znaleźć się się w ciężkiej sytuacji — оказа́ться в тяжёлом положе́нии; попа́сть в тяжёлое положе́ние
• -
10 obronić\ się
сов. защититься;umieć się \obronić\ się уметь постоять за себя
-
11 znaleźć\ się
сов. 1. найтись;2. оказаться, очутиться; попасть;\znaleźć\ się się na liście оказаться в списке; \znaleźć\ się się na końcu очутиться в конце; \znaleźć\ się się w ciężkiej sytuacji оказаться в тяжёлом положении; попасть в тяжёлое положение; ● umieć się \znaleźć\ się w towarzystwie уметь вести себя в обществе
См. также в других словарях:
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
umieć — Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć zob. trzy 2. Nie umieć czegoś ani (ni) w ząb zob. ząb 7. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów zob. trzy 3. Nie umieć zdania, dwóch zdań sklecić zob. zdanie 2.… … Słownik frazeologiczny
nie umieć powiedzieć [sklecić] trzech słów — {{/stl 13}}{{stl 33}} być tępym, nie umieć się wysłowić {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie (umieć, potrafić) zrobić kroku — {{/stl 13}}{{stl 8}}{bez kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być całkowicie uzależnionym od kogoś, nie mieć własnej woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie potrafił zrobić kroku bez matki. Kroku nie zrobił bez pomocy kolegów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie umieć zliczyć do trzech — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} być nierozgarniętym, tępym, mało bystrym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygląda, sprawia pozory jakby nie umiała zliczyć do trzech. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pacierz — Umieć, znać itp. coś jak pacierz; nauczyć się czegoś jak pacierza «umieć coś, nauczyć się czegoś bardzo dobrze, doskonale, bezbłędnie»: Bracie, ja wszystko miałem wykute jak pacierz. T. Różewicz, Opowiadania. Nawet jak sobie ułożę, nauczę się jak … Słownik frazeologiczny
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
władać — ndk I, władaćam, władaćasz, władaćają, władaćaj, władaćał 1. «sprawować władzę, panować, rządzić» Władać państwem, światem. ◊ Uczucie, zawiść, trwoga itp. władają kimś «ktoś jest przeniknięty jakimś uczuciem, zawiścią, trwogą itp., jest opanowany … Słownik języka polskiego