Перевод: с польского на английский

с английского на польский

(rumieniec)

См. также в других словарях:

  • rumieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. rumienieceńca; lm D. rumienieceńców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejscowe zaczerwienienie twarzy, zwłaszcza policzków, właściwe komuś lub powstałe na skutek jakichś emocji …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rumieniec — m II, D. rumienieceńca; lm M. rumienieceńce 1. «różowe zabarwienie policzków, stałe lub występujące chwilowo pod wpływem gorąca, gorączki, wstydu itp.» Zdrowe, mocne rumieńce. Chorobliwe, niezdrowe rumieńce. Rumieniec gniewu, wstydu. Oblać się… …   Słownik języka polskiego

  • rumieniec — Nabrać rumieńców zob. nabrać 1. Oblać się rumieńcem zob. oblać się …   Słownik frazeologiczny

  • румяный — румян, а, о, укр. рум᾽яний, блр. румены, др. русск. румянъ, ст. слав. роумѣнъ πυρρός (Супр.), болг. румен красный , сербохорв. ру̀мен, румѐна – то же, словен. rumèn, rumenа желтый, красный , чеш. ruměny румяный , слвц. rnmeň м. румянец ,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • ciemny — ciemnyni, ciemnyniejszy 1. «pozbawiony jasności, światła, pogrążony w mroku; nie oświetlony» Ciemna noc. Ciemne zaułki, ulice, okna. Ciemne mieszkanie. ◊ Ciemna karta czegoś (np. czyjegoś życia, historii, dziejów) «okres załamań, niepowodzeń,… …   Słownik języka polskiego

  • dziewiczy — 1. «właściwy dziewicy; panieński» Dziewiczy wstyd, rumieniec. ∆ Dziewiczy wieczór «zebranie towarzyskie urządzane przez narzeczoną dla znajomych dziewcząt w wigilię ślubu» ∆ biol. zool. Błona dziewicza «fałd błony śluzowej osłaniający ujście… …   Słownik języka polskiego

  • gruźliczy — przym. od gruźlica Ogniska, zmiany gruźlicze. Kaszel, rumieniec gruźliczy …   Słownik języka polskiego

  • karminowy — «mający barwę karminu, jaskrawoczerwony» Karminowy rumieniec. Karminowe usta …   Słownik języka polskiego

  • leciusi — forma zdr. o odcieniu intensywnym od lekki (zwykle w zn. 1 3) a) w zn. 1: Leciusia walizeczka. b) w zn. 2: Leciusie chmurki. c) w zn. 3: Leciusi rumieniec …   Słownik języka polskiego

  • nikły — nikłykli, nikłyklejszy 1. «słabo postrzegalny, słabo widoczny, słyszalny, odczuwalny; niewyraźny, niepokaźny, niewielki, wątły» Nikły dźwięk, odgłos. Nikły deseń, wzór, zarys czegoś. Nikłe światło latarki. Nikły rumieniec, uśmiech. Nikły zapach.… …   Słownik języka polskiego

  • oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»