-
1 reconciliar
reconciliar -
2 reconciliar
v.to reconcile.* * *1 to reconcile1 (uso recíproco) to be reconciled* * *1.VT to reconcile2.See:* * *1.verbo transitivo to reconcile2.reconciliarse v pron1)a)b)reconciliarse CON algo — con idea/postura to reconcile oneself to something
2) (recípr) amigos/novios to be reconciled (frml), to make (it) up* * *1.verbo transitivo to reconcile2.reconciliarse v pron1)a)b)reconciliarse CON algo — con idea/postura to reconcile oneself to something
2) (recípr) amigos/novios to be reconciled (frml), to make (it) up* * *reconciliar (con)Ex: The Catch 22 aspect of this attempt by the authors of the AACR to reconcile the needs of research and nonresearch libraries is that our central cataloging agency does not provide dual cataloging copy.
* continuar sin reconciliarse son = remain + unreconciled to.* seguir sin reconciliarse con = remain + unreconciled to.* * *reconciliar [A1 ]vtto reconcileA1 reconciliarse CON algn:se ha reconciliado con su novio she has made (it) up with her boyfriend2 reconciliarse CON algo ‹con una idea/una postura› to reconcile oneself TO sth, become reconciled TO sthse han reconciliado they are reconciled, they have made (it) up* * *
reconciliar ( conjugate reconciliar) verbo transitivo
to reconcile
reconciliarse verbo pronominala) reconciliarse (CON algn) to make (it) up (with sb)b) reconciliarse CON algo ‹con idea/postura› to reconcile oneself to sth
reconciliar verbo transitivo to reconcile
' reconciliar' also found in these entries:
English:
reconcile
* * *♦ vtto reconcile* * *v/t reconcile* * *reconciliar vt: to reconcile -
3 reconciliar
rrɛkɔnθi'lǐarvverbo transitivo————————reconciliarse verbo pronominalreconciliarreconciliar [rrekoṇθi'ljar]versöhnen■ reconciliarse sich versöhnen -
4 reconciliar
-
5 reconciliar
гл.общ. (ñ êåì-ë.) примирить, мирить, приводить к согласию, уладить, улаживать, помирить, примирять, устанавливать связь -
6 reconciliar
vt A con B; a varias personasпримиря́ть, мири́ть кого (с кем) -
7 reconciliar
• conciliate• reconcile -
8 reconciliar
• smířit• usmířit* * *• círk. znovu vysvětit (kostel) -
9 reconciliar
1. tr 1) помирявам, сдобрявам; 2) установявам връзка; 3) освещавам място; 4) изслушвам изповед; 2. prnl 1) сдобрявам се; 2) изповядвам се за дребни прегрешения; 3) връщам се към вярата. -
10 reconciliar
-
11 reconciliar(se)
1) мирить(ся), примирять(ся);2) восстанавливать связь, дружеские отношения -
12 reconciliar(se)
1) мирить(ся), примирять(ся);2) восстанавливать связь, дружеские отношения -
13 reconciliar (con)
Ex. The Catch 22 aspect of this attempt by the authors of the AACR to reconcile the needs of research and nonresearch libraries is that our central cataloging agency does not provide dual cataloging copy.----* continuar sin reconciliarse son = remain + unreconciled to.* seguir sin reconciliarse con = remain + unreconciled to. -
14 reconciliar intereses mundanos y espirituales
• make the best of a bad bargain• make the best of thingsDiccionario Técnico Español-Inglés > reconciliar intereses mundanos y espirituales
-
15 reconciliar el sueño
• znovu usnout -
16 Reconciliar los desavenidos
Amikusäxaña, muxsthapisäxaña, phiskuthapisäxaña, kumpañasäxana, jamp'atisäxaña. Vide: amigos. -
17 мирить
несов., вин. п. -
18 помирить
сов., вин. п. -
19 примирить
-
20 примирять
- 1
- 2
См. также в других словарях:
reconciliar — Se conjuga como: cambiar Infinitivo: Gerundio: Participio: reconciliar reconciliando reconciliado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. reconcilio reconcilias… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
reconciliar — verbo transitivo,prnl. 1. Hacer (una persona o una cosa) que [dos personas] vuelvan a tener la relación que antes mantenían: Ella se reconcilió con sus padres antes de la boda. La hija ha conseguido reconciliar a sus padres … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
reconciliar — reconciliar(se) ‘Restituir(se) la amistad o el entendimiento entre dos personas’. Se acentúa como anunciar (→ apéndice 1, n.º 4) … Diccionario panhispánico de dudas
reconciliar — v. tr. 1. Restabelecer o acordo entre pessoas que se tinham malquistado. 2. Congraçar, fazer perder a má ideia que se tinha de alguém ou de alguma coisa. 3. Conciliar (coisas aparentemente opostas). 4. Restituir à graça de Deus. 5. Benzer e… … Dicionário da Língua Portuguesa
reconciliar — (Del lat. reconciliāre). 1. tr. Volver a las amistades, o atraer y acordar los ánimos desunidos. U. t. c. prnl.) 2. Restituir al gremio de la Iglesia a alguien que se había separado de sus doctrinas. U. t. c. prnl.) 3. Oír una breve o ligera… … Diccionario de la lengua española
reconciliar — {{#}}{{LM R33142}}{{〓}} {{ConjR33142}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR33956}} {{[}}reconciliar{{]}} ‹re·con·ci·liar› {{《}}▍ v.{{》}} Restablecer la amistad, la armonía o la relación perdidas: • Gracias a su mano izquierda, logró reconciliar a padres e… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
reconciliar — ► verbo transitivo/ pronominal 1 Hacer que dos o más personas vuelvan a ser amigas: ■ aquella pareja no se reconcilió jamás. ANTÓNIMO enemistar 2 RELIGIÓN Volver a admitir a una persona en el seno de la Iglesia: ■ el joven se reconcilió con su… … Enciclopedia Universal
reconciliar — (v) (Intermedio) recuperar las relaciones pacíficas entre dos partes enemistadas Ejemplos: Horacio se había reconciliado con Dios y se había preparado para morir. Los abogados de los actores dicen que la pareja se va a reconciliar. Sinónimos:… … Español Extremo Basic and Intermediate
reconciliar — re|con|ci|li|ar Mot Agut Verb transitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
reconciliar(se) — Sinónimos: ■ apaciguar, interceder, mediar, arreglar, olvidar, perdonar Antónimos: ■ enemistar, regañar, alejar … Diccionario de sinónimos y antónimos
reconciliar — transitivo y pronominal amigar, avenir*, conciliar*, amistar. ≠ enemistar, regañar … Diccionario de sinónimos y antónimos