Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

(rękawiczek)

См. также в других словарях:

  • para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

  • rękawicznictwo — n III, Ms. rękawicznictwowie, blm «dział przemysłu skórzanego lub rzemiosło zajmujące się wyrabianiem rękawiczek; wyrób rękawiczek» …   Słownik języka polskiego

  • Miastko — Miastko …   Deutsch Wikipedia

  • Miastkò — Miastko …   Deutsch Wikipedia

  • Rummelsburg (Pommern) — Miastko …   Deutsch Wikipedia

  • wiek — 1. Ktoś w pewnym wieku «ktoś w wieku dojrzałym, bliżej nieokreślonym»: Kobieta w pewnym wieku nie powinna pokazywać się na ulicy bez pończoch, rękawiczek i kapelusza, i to bez względu na pogodę, twierdziła stanowczo, gdy ktoś dziwił się, że w… …   Słownik frazeologiczny

  • ircha — ż III, CMs. irsze, blm «rodzaj zamszu, miękko wyprawiona skóra używana do wyrobu rękawiczek, do polerowania wyrobów metalowych, czyszczenia wyrobów metalowych, szklanych itp.» Ściereczka z irchy do okularów. ‹niem. z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nappa — ż IV, CMs. nappappie, blm a. ndm techn. «skóra cielęca, kozia, rzadziej końska, cienka, papierkowata, często o powierzchni marszczonej, używana do wyrobu rękawiczek, torebek, lekkich kurtek, obuwia damskiego itp.» Rękawiczki z nappy. Kozaczki z… …   Słownik języka polskiego

  • nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… …   Słownik języka polskiego

  • numer — m IV, D. u, Ms. numererze; lm M. y 1. «liczba umieszczana na czymś (rzadziej na kimś) oznaczająca kolejne miejsce rzeczy lub osoby, pozwalająca na odróżnienie rzeczy lub osób tego samego typu, o tym samym przeznaczeniu, funkcji itp., określająca… …   Słownik języka polskiego

  • rękawicznik — m III, DB. a, N. rękawicznikkiem; lm M. rękawicznikicy, DB. ów «rzemieślnik, pracownik zajmujący się wyrobem rękawiczek, zwłaszcza ze skór; właściciel sklepu z rękawiczkami» Cech rękawiczników …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»