-
1 récalcitrant
récalcitrant, e [ʀekalsitʀɑ̃, ɑ̃t]adjective* * *récalcitrante ʀekalsitʀɑ̃, ɑ̃t adjectif recalcitrant* * *ʀekalsitʀɑ̃, ɑ̃t adj récalcitrant, -e* * *récalcitrant, récalcitrante adj recalcitrant.( féminin récalcitrante) [rekalsitrɑ̃, ɑ̃t] adjectif[animal] stubborn————————, récalcitrante [rekalsitrɑ̃, ɑ̃t] nom masculin, nom féminin -
2 récalcitrant
récalcitrant [reekaalsietrã]〈bijvoeglijk naamwoord; ook m., v.〉1 weerbarstig ⇒ weerspannig, koppig♦voorbeelden:1 récalcitrant à, contre • afwijzend, vijandig tegenles récalcitrants à l'impôt • de onwillige belastingbetalersun récalcitrant • weerspannig iemand -
3 récalcitrant
récalcitrant, e[ʀekalsitʀɑ̃, ɑ̃t]Adjectif recalcitrante* * *récalcitrant, e[ʀekalsitʀɑ̃, ɑ̃t]Adjectif recalcitrante -
4 récalcitrant
Recalcitrante -
5 récalcitrant
récalcitrantvzpurný (adj.)vzpurník mvzpouzející se (adj.)odbojník m -
6 récalcitrant
ʀekalsitʀɑ̃
1. adjwiderspenstig, störrisch, aufsässig
2. m1) Widerspenstiger m, Störrischer m, Aufsässiger m2) störrischrécalcitrantrécalcitrant (e) [ʀekalsitʀã, ãt]I Adjectifeigensinnig, aufsässig; enfant bockig; animal störrisch; Beispiel: se montrer récalcitrant à quelque chose sich gegen etwas sträubenQuerkopf masculin -
7 récalcitrant
-E adj. стропти́вый, непоко́рный, непослу́шный (indocile); упря́мый (entêté); норови́стый, с но́ровом (rétif);un esprit récalcitrant — непоко́рный <стропти́вый> ум; il s'est montré récalcitrant — он прояви́л стропти́вость <непоко́рность>un cheval récalcitrant — норови́стая ло́шадь;
■ m, f стропти́вец, -ица, упря́м|ец, -ица -
8 récalcitrant
1. adj ( fém - récalcitrante)1) упрямый, строптивый; норовистый, с норовом ( о лошади); непокорныйrécalcitrant à, contre qch — сопротивляющийся чему-либо2) тех. не поддающийся обработке; огнеупорный2. m (f - récalcitrante)упрямец [упрямица] -
9 récalcitrant
-anteadj.n. qaysar, o‘jar, ters, injiq; tixir, sarkash, asov; cheval récalcitrant asov ot; caracrère récalcitrant qaysar tabiat. -
10 récalcitrant
mлицо, не являющееся по вызову суда -
11 récalcitrant
1. прил.1) общ. норовистый, строптивый, с норовом (о лошади), непокорный, упрямый2) тех. огнеупорный, не поддающийся обработке2. сущ.общ. упрямец -
12 récalcitrant à
прил.общ. (qch) сопротивляющийся (чему-л.) -
13 récalcitrant
معاندمقاوممناهضناشز -
14 récalcitrant
adj., qui donne du fil à retordre: hôtyé, -re, -e < hautain> (Notre- Dame-Be.) ; ke balye on mâ de shin < qui donne un mal de chien> ladj. (Albanais, Arvillard). - E.: Efforcer (S'). -
15 récalcitrant
1. krnąbrny2. narowisty3. oporny -
16 récalcitrant,
e adj. et n. (lat. recalcitrare "ruer", de calx, calcis "talon") 1. упорит, своенравен; който се съпротивява; неподатлив; 2. техн. който не се поддава на обработка, огнеупорен; 3. m., f. упорит, своенравен, непокорен човек. Ќ Ant. docile, soumis, souple. -
17 récalcitrant
непокорныйноровистый -
18 récalcitrant
wederschpanschtig. -
19 récalcitrant
adjhalsstarrigstivnakketstivsindetgenstridigskråsikkermodstræbendexxxhalsstarriggenstridigmodvilligegensindig -
20 récalcitrant
bewugol
См. также в других словарях:
récalcitrant — récalcitrant, ante [ rekalsitrɑ̃, ɑ̃t ] adj. et n. • 1696; h. 1551; de recalcitrer « résister avec opiniâtreté » (1120); lat. recalcitrare « ruer », de calx, calcis « talon » 1 ♦ Qui résiste avec opiniâtreté, entêtement. Cheval, mulet… … Encyclopédie Universelle
recalcitrant — RECALCITRÁNT, Ă, recalcitranţi, te, adj. Care se opune, care nu se lasă convins; încăpăţânat, îndărătnic, nesupus. – Din fr. récalcitrant. Trimis de claudia, 08.07.2004. Sursa: DEX 98 RECALCITRÁNT adj. 1. v. încăpăţânat. 2. v. indisciplinat.… … Dicționar Român
récalcitrant — récalcitrant, ante (ré kal si tran, tran t ) adj. Qui résiste avec humeur, opiniâtreté. • Puisque aujourd hui votre humeur pétulante Vous rend l âme aux leçons un peu récalcitrante, REGNARD le Joueur, I, 10. • Sitôt qu il [un malade du… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
recalcitrant — I adjective balky, callous, contrary, contumacious, defiant, disobedient, fractious, hardened, headstrong, immovable, insubordinate, intractable, mulish, mutinous, noncooperative, obstinate, obstreperous, opposing, oppugnant, pervicacious,… … Law dictionary
recalcitrant — (adj.) 1823, from Fr. récalcitrant, lit. kicking back (17c. 18c.), pp. of recalcitrare to kick back, from re back (see RE (Cf. re )) + L. calcitrare to kick, from calx (gen. calcis) heel. Used from 1797 as a French word in English. Verb… … Etymology dictionary
recalcitrant — ► ADJECTIVE ▪ obstinately uncooperative. ► NOUN ▪ a recalcitrant person. DERIVATIVES recalcitrance noun recalcitrantly adverb. ORIGIN from Latin recalcitrare kick out with the heels … English terms dictionary
recalcitrant — [ri kal′si trənt] adj. [L recalcitrans, prp. of recalcitrare, to kick back (in LL, to disobey) < re , back + calcitrare, to kick < calx, heel: see CALCAR] 1. refusing to obey authority, custom, regulation, etc.; stubbornly defiant 2. hard… … English World dictionary
Recalcitrant — Re*cal ci*trant (r[ e]*k[a^]l s[i^]*trant), a. [L. recalcitrans, p. pr. of recalcitrare to kick back; pref. re re + calcitrare to kick, fr. calx heel. Cf. {Inculcate}.] Kicking back; recalcitrating; hence, showing repugnance or opposition;… … The Collaborative International Dictionary of English
recalcitrant — refractory, intractable, headstrong, willful, *unruly, ungovernable Analogous words: rebellious, *insubordinate, factious, contumacious: *obstinate, stubborn: resisting, opposing, withstanding (see RESIST) Antonyms: amenable (sense 2) … New Dictionary of Synonyms
recalcitrant — [adj] disobedient, uncontrollable contrary, contumacious, defiant, fractious, indomitable, insubmissive, insubordinate, intractable, obstinate, opposing, radical, rebellious, refractory, resistant, resisting, stubborn, undisciplinable,… … New thesaurus
recalcitrant — adjective Etymology: Late Latin recalcitrant , recalcitrans, present participle of recalcitrare to be stubbornly disobedient, from Latin, to kick back, from re + calcitrare to kick, from calc , calx heel Date: 1843 1. obstinately defiant of… … New Collegiate Dictionary