-
1 durchstoßen
durchstoßen * ['dʊrçʃto:sən],2. [dʊrç'ʃto:sən] irr1) ( durchdringen)[durch etw] \durchstoßen przebić się [przez coś]das Flugzeug ist die Wolkendecke \durchstoßen samolot wzbił się ponad chmurami[bis zu etw] \durchstoßen przedrzeć się [do czegoś]eine Stange [durch etw] \durchstoßen przekłuć [coś] prętem -
2 durchbrechen
durch|brechen ['dʊrçbrɛçən],1. irr1) ( gebrochen werden) Brett: przełamać się2) ( hervorkommen) Sonne: przebić się; Zahn: wyrzynać się; Knospen: rozwinąć się3) ( sich zeigen) Eifersucht: ujawnić siędie Konventionen \durchbrechen złamać konwencje -
3 platzen
-
4 durchschlagen
durch|schlagen ['dʊrçʃla:gən],1. irrein Brett \durchschlagen złamać deskę2) ( einschlagen)einen Nagel [durch etw] \durchschlagen wbić [w coś] gwóźdźII. vi[bei/in jdm] \durchschlagen Charakter, Eigenschaft: być zauważalnym [u kogoś]in ihm schlägt der Vater durch to wykapany ojciec[durch etw] \durchschlagen Geschoss, Meteorit: przebić [coś]; Feuchtigkeit: przesiąknąć [przez coś]Dürrobst schlägt durch suszone owoce mają działanie przeczyszczające[auf etw ( akk) ] \durchschlagen wpłynąć [na coś]er muss sich \durchschlagen on musi się utrzymaćsich mit Mühe \durchschlagen z trudem przetrwać -
5 dringen
dringen ['drɪŋən] <drang, gedrungen>vidurch etw \dringen Person, Tier: przedostać się przez coś; Speer: przebić coś; Regen: wnikać przez coś; Licht: przenikać przez cośin eine Mauer ( akk) \dringen Geschoss: przebić mur2) sein (vor\dringen)an die Öffentlichkeit \dringen Nachricht: przedostać się do wiadomości publicznej[mit Bitten] in jdn \dringen zasypywać kogoś [prośbami]ich fühle mich gedrungen, den Vorfall zu melden czuję się zmuszony poinformować o tym zajściudarauf \dringen, dass etw getan wird żądać, by coś zostało zrobione -
6 stechen
stechen ['ʃtɛçən] <sticht, stach, gestochen>I. vi2) (hinein\stechen)3) ( brennen) Sonne: palić, prażyć[mit etw] \stechen przebić [czymś]II. vt2) (hinein\stechen)eine Gabel in etw ( akk) \stechen wbić w coś widelec3) spieledie Zehn mit dem As \stechen przebić dziesiątkę asem4) ( gravieren)5) (aus\stechen)Spargel \stechen wykopać szparagiIII. vrich habe mich [an den Dornen] gestochen pokłułem się [kolcami]IV. vimperses sticht mich in der Seite kłuje mnie w boku -
7 przebijać
przebijać [pʃɛbijaʨ̑]1) ( przekłuwać)\przebijać coś czymś etw mit etw durchstechen [ lub durchbohren]5) gry übertrumpfen, schlagenII. viw czyimś głosie przebija duma/ironia/triumf in jds Stimme klingt Stolz/Ironie/Triumph durchIII. vr1) ( przeszywać się)\przebijać się czymś sich +akk mit etw durchbohren2) ( przedostawać się)\przebijać się przez coś człowiek: sich +akk durch etw durchschlagen, sich +dat durch etw einen Weg bahnen, słońce: durch etw durchbrechen [ lub durchkommen ( fam)]\przebijać się do czegoś sich +akk zu etw durchschlagen -
8 przebijać
przebijać (-am) < przebić> (przebiję) v/t igłą, szpilką durchstechen; strzałą, gwoździem durchbohren; (wykuć) durchbrechen; tunel (durch)graben, (durch)bohren; w kartach übertrumpfen;vi przebijać smutek, optymizm mitschwingen, zum Ausdruck kommen; światło, farba durchscheinen, durchschimmern;przebijać się sich durchschlagen (do G zu D); (mieć sukces) sich durchsetzen; słońce, głos durchdringen;przebijać się do zasypanych sich zu den Verschütteten durchgraben oder durchschlagen -
9 Kopf
den \Kopf schütteln kręcić [ perf po-] głowąden \Kopf in die Hände stützen podpierać [ perf podeprzeć] głowę rękami2) ( Person)pro \Kopf na głowę3) ( essbarer Teil)ein \Kopf [Salat] główka f; [sałaty] ( vorderer Zugteil) czoło nt; pociągu (Zeitungs\Kopf, Nachrichten\Kopf) nagłówek m4) ( Rückseite einer Münze)\Kopf oder Zahl? orzeł czy reszka?5) von \Kopf bis Fuß od stóp do główden \Kopf einziehen tchórzyć [ perf s-][für jdn/etw] den [o seinen] \Kopf hinhalten ( fam) ponosić [ perf ponieść] konsekwencje [czegoś/za kogoś]etw im \Kopf rechnen liczyć [ perf po-] coś w pamięcidu kannst dich auf den \Kopf stellen [und mit den Füßen wackeln], ... ( fam) choćbyś stanął na głowie, to nie...jdm den \Kopf waschen zmyć komuś głowę ( pot)jdm etw an den \Kopf werfen ubliżać [ perf na-] komuś\Kopf an \Kopf rennen łeb w łeb
См. также в других словарях:
przebić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przebijać (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebić — dk Xa, przebićbiję, przebićbijesz, przebićbij, przebićbił, przebićbity przebijać ndk I, przebićam, przebićasz, przebićają, przebićaj, przebićał, przebićany 1. «przekłuć coś czymś ostrym, spiczastym; przedziurawić» Przebić sobie nogę, rękę… … Słownik języka polskiego
przebijać się — I – przebić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeszywać się jakimś ostrym narzędziem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przebić się nożem, sztyletem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zadać sobie prostopadły cios ostrym narzędziem; przebić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdesperowany pchnął się nożem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
przebijać — ndk I, przebijaćam, przebijaćasz, przebijaćają, przebijaćaj, przebijaćał, przebijaćany 1. forma ndk czas. przebić (p.) 2. «być widocznym przez jakąś zasłonę, przeszkodę; występować, wyłaniać się spod czegoś; przeświecać, przeglądać, prześwitywać» … Słownik języka polskiego
przerwać — dk IX, przerwaćrwę, przerwaćrwiesz, przerwaćrwij, przerwaćał, przerwaćany przerywać ndk I, przerwaćam, przerwaćasz, przerwaćają, przerwaćaj, przerwaćał, przerwaćany 1. «rwąc przepołowić coś, przedzielić na dwie części, rozerwać, zrobić wyrwę w… … Słownik języka polskiego
przedrzeć — dk XI, przedrzećdrę, przedrzećdrzesz, przedrzećdrzyj, przedrzećdarł, przedrzećdarty przedzierać dk I, przedrzećam, przedrzećasz, przedrzećają, przedrzećaj, przedrzećał, przedrzećany «drąc rozdzielić na części, rozerwać; przerwać, rozpruć»… … Słownik języka polskiego
przerastać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerastaćam, przerastaća, przerastaćają {{/stl 8}}– przerosnąć, przeróść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, przerastaćnę, przerastaćrośnie, przerastaćrośnij, przerastaćrosłem, przerastaćrósł, przerastaćrosła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
pchnąć — dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. forma dk czas. pchać (p.) 2. «zadać cios, przeszyć, przekłuć» Pchnąć napastnika nożem, mieczem. pchnąć się «zadać sobie cios, przebić się» Pchnąć się sztyletem … Słownik języka polskiego