-
1 posądzić
глаг.• посадить• рассадить• садиться• усадить• усаживать• установить* * *posadz|ić\posadzićę, \posadzićony сов. посадить* * *posądzony сов. o coзаподо́зрить, обвини́ть в чёмposądzić o kradzież — заподо́зрить в кра́же
posądzić niewinnie — несправедли́во обвини́ть
Syn: -
2 posadzić
глаг.• посадить• рассадить• садиться• усадить• усаживать• установить* * *posadz|ić\posadzićę, \posadzićony сов. посадить* * *posadzę, posadzony сов.посади́ть -
3 posądzić się
сов.заподо́зрить (обвини́ть) друг дру́га -
4 posądzić\ się
сов. заподозрить (обвинить) друг друга -
5 pomówić
глаг.• поговорить* * *pomówi|ć\pomówićony сов. 1. поговорить, побеседовать;2. о со (несправедливо) обвинить в чём; \pomówić r zdradę обвинить в измене+1. porozmawiać, pogadać 2. posądzić, oskarżyć, zarzucić
* * *pomówiony сов.1) поговори́ть, побесе́доватьpomówić o zdradę — обвини́ть в изме́не
Syn: -
6 posądzać
глаг.• заподозрить• подозревать• предполагать• судить* * *posądza|ć\posądzaćny несов. о со подозревать, обвинять в чём; ср. posądzić+* * *posądzany несов. o coSyn: -
7 usadowić
глаг.• урегулировать• усадить* * *usad|owić\usadowićów, \usadowićowiony сов. усадить+posadzić, usadzić
* * *usadów, usadowiony сов.усади́тьSyn: -
8 zasadzić
глаг.• засадить• посадить* * *zasadz|ić\zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;\zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;
2. посадить (дерево etc.);3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić* * *zasadzę, zasadzony сов.1) засади́тьzasadzić drzewami — засади́ть дере́вьями; насади́ть дере́вья
2) посади́ть (дерево и т. п.)3) усади́ть•Syn: -
9 zasądzić
глаг.• засадить• посадить* * *zasadz|ić\zasadzićę, \zasadzićony сов. 1. засадить;\zasadzić drzewami засадить деревьями; насадить деревья;
2. посадить (дерево etc.);3. усадить; ● \zasadzić kogoś do czegoś засадить (посадить) кого-л. за что-л. (за работу, учёбу etc.) U 1. wysadzić 2. posadzić 3. usadowić* * *zasądzę, zasądzony сов.присуди́ть; приговори́тьzasądzić na karę śmierci — приговори́ть (присуди́ть) к сме́ртной ка́зни
zasądzić na czyjąś korzyść (rzecz) coś — присуди́ть кому́-л. (в по́льзу кого́-л.) что́-л.
zasądzić odszkodowanie — присуди́ть возмеще́ние уще́рба
Syn: -
10 setzen
setzen (-zt) vt sadzać < posadzić> (a Pflanze); DRUK, Unterschrift składać < złożyć>; Punkt, Denkmal <po>stawić; Frist wyznaczać <- czyć>;an Land setzen wysadzać <- dzić> na brzeg;vr sich setzen siadać < usiąść> ( auf einen Stuhl na krześle); Staub, Mauer usw osiadać < osiąść>;sich setzen in (A) wsiadać < wsiąść> do (G); vi im Spiel (a vt) stawiać < postawić> ( auf A na A);fig gesetzt, dass … załóżmy, że … -
11 zusammensetzen
II v/tII v/r sich aus etwas, jemandem zusammensetzen składać się z (G);3. sich zusammensetzen Personen siadać < usiąść> obok siebie; zasiadać <- siąść> ( am Kamin przy kominku; in einer Kommission w komisji);4. ( beraten) naradzać się
См. также в других словарях:
posadzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posadzić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sadzać {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posadzić — dk VIa, posadzićdzę, posadzićdzisz, posadzićsadź, posadzićdził, posadzićdzony 1. «umieścić kogoś w pozycji siedzącej; pomóc, pozwolić usiąść; poprosić kogoś, aby usiadł» Posadzić sobie dziecko na kolanach. Posadzono ich obok siebie. Posadzić… … Słownik języka polskiego
posądzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. posądzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzić — → posądzać … Słownik języka polskiego
posądzać się – posądzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} posądzać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posądzali się o nieszczerość. Posądzili się o zdradę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sadzaćam, sadzaća, sadzaćają, sadzaćany {{/stl 8}}– posadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sadzaćdzę, sadzaćdzi, sadzaćsadź, sadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dosadzić — dk VIa, dosadzićdzę, dosadzićdzisz, dosadzićsadź, dosadzićdził, dosadzićdzony dosadzać ndk I, dosadzićam, dosadzićasz, dosadzićają, dosadzićaj, dosadzićał, dosadzićany 1. «posadzić (rośliny) do końca, do określonego miejsca, skończyć sadzenie»… … Słownik języka polskiego
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
sadzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, sadzićdzę, sadzićdzi, sadź, sadzićdzony {{/stl 8}}– posadzić,zasadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać do odpowiednio przygotowanego gruntu sadzonki roślin, tak aby rozwijały się dalej;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… … Słownik języka polskiego